Απολαύσαμε ένα υπέροχο τραγούδι: “Το μικρό σχολειό” της Μάρως  Θεοδωράκη και το ζωγραφίσαμε.

Σχολιάσαμε τους στίχους και σταθήκαμε στη στροφή: “Είναι η παρέα, οι συμμαθητές και μαζί σκορπάμε γέλια και χαρές”. Αναρωτηθήκαμε τι είναι αυτό που μας κάνει χαρούμενους στο σχολείο και τι μας στενοχωρεί. Εκφράσαμε τα συναισθήματά μας. Αποφασίσαμε να βάζουμε κάθε πρωί το λουλουδάκι μας σε μία από τις τέσσερις γλάστρες.

Στόχος μας να γεμίσει λουλουδάκια η γλάστρα που λέει: “Είμαι χαρούμενος γιατί…”. Αν κάποιο λουλούδι μπει σε άλλη γλάστρα (Είμαι τρομαγμένος γιατί…. ή Είμαι θυμωμένος γιατί… ή Είμαι λυπημένος γιατί…), τότε συζητάμε όλοι μαζί στην παρεούλα και προσπαθούμε να κάνουμε κι αυτό το παιδί χαρούμενο.

Μιλήσαμε για την αξία της φιλίας και την προσφορά της αγάπης. Γίναμε κρίκοι μιας γερής αλυσίδας. Υποσχεθήκαμε να δίνει ο ένας στον άλλον                θάρρος, αγάπη, χαρά.

Ζωγραφίσαμε κρίκους και δημιουργήσαμε αλυσίδες. Στολίζουν την τάξη μας και μας θυμίζουν πως είμαστε ενωμένοι για πάντα,  φίλοι καλοί.

Αναγνωρίσαμε το όνομά μας και το όνομα των φίλων μας. Αντιστοιχίσαμε γράμματα με το αρχικό γράμμα του ονόματός μας.

Προσπαθήσαμε να αναγνωρίσουμε το αρχικό και το τελευταίο γράμμα από το όνομά μας και να φτιάξουμε ντόμινο.

Μετρήσαμε τις συλλαβές από το όνομά μας χτυπώντας παλαμάκια και ομαδοποιήσαμε τα ονόματα ανάλογα με τον αριθμό των συλλαβών. Λιγότερα είναι τα ονόματα με δύο συλλαβές.

Φτιάξαμε γράμματα με πλαστελίνη.

Διακοσμήσαμε το κεφαλαίο γράμμα του ονόματός μας.

.

Είναι ο βασιλιάς και του βάλαμε κορώνα.

Χρωματίσαμε το αρχικό γράμμα  και γράψαμε το όνομά μας.

Στολίσαμε και τα μπλουζάκια μας.

Συνθέσαμε το όνομά μας γράμμα – γράμμα.

Ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας και τους φίλους μας από το σχολείο.

Ζωγραφίσαμε  πέταλα και φτιάξαμε τα λουλούδια της αγάπης και της φιλίας.

Για να λειτουργήσει όμως η ομάδα έπρεπε να βάλουμε τους κανόνες μας. Συζητήσαμε, συμφωνήσαμε και υπογράψαμε.