Σήμερα, Μεγάλη Πέμπτη, όλοι οι χριστιανοί είμαστε λυπημένοι. Είναι η μέρα που σταύρωσαν τον Χριστούλη μας. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
Θυμόμαστε που ο Χριστούλης μπήκε στα Ιεροσόλυμα και όλοι τον υποδέχθηκαν σαν βασιλιά ( βλέπε εδώ https://blogs.sch.gr/1nipampellar/2020/04/14/lazaros-lazarakia-lazarines/ ). Ο ίδιος όμως ήξερε ότι αυτό δεν θα κρατούσε πολύ και οι άνθρωποι θα γίνονταν κακοί μαζί Του. Μάλιστα, θα τον πρόδιδε ένας μαθητής Του, ο Ιούδας. Γι’ αυτό λοιπόν, θέλησε να φάει για τελευταία φορά με όλους τους μαθητές Του. Αυτό ονομάστηκε Μυστικός Δείπνος γιατί ήδη Τον κυνηγούσαν να Τον συλλάβουν και έπρεπε να κρύβεται. Βλέπουμε στη ζωγραφιά του Κωνσταντίνου πώς κάθονταν όλοι γύρω από το τραπέζι:
Στο Μυστικό Δείπνο για πρώτη φορά ο Χριστός έδωσε Θεία Κοινωνία στους μαθητές Του και από τότε μπορούν να μεταλαβαίνουν όλοι οι χριστιανοί. Τα παιδάκια λένε ότι παίρνουν ” πασχαλίτσα” και, όπως βλέπουμε στην πολύ όμορφη ζωγραφιά του Δημήτρη, τους τη δίνει ο παπάς, με κουταλάκι, από το Άγιο δισκοπότηρο φορώντας τα χρυσά του άμφια :
Αφού λοιπόν ο Χριστούλης κοινώνησε τους μαθητές Του, πήγε στο όρος των Ελαιών να προσευχηθεί. Προσευχήθηκε με πολύ πίστη και αγάπη, ζητώντας από τον πατέρα Του, τον Θεούλη, να του δώσει θάρρος. Γι’ αυτό όταν προσευχόταν κοίταζε προς τον ουρανό, όπως μας δείχνει πολύ ωραία στη ζωγραφιά της η Μαρία:
Τότε, εκεί, ήρθαν οι Ρωμαίοι στρατιώτες και τον συνέλαβαν. Στο στρατόπεδο που Τον πήγαν, Τον κορόιδευαν. Τον βασάνιζαν, Του πήραν τα πολλά ρούχα και Του φόρεσαν στο κεφαλάκι Του το ακάνθινο στεφάνι, δηλαδή ένα στεφάνι από αγκάθια που Τον μάτωναν, όπως μας δείχνει σε αυτή την εξαιρετική ζωγραφιά ο Μιχάλης:
Αλλά δεν σταμάτησε εκεί το μαρτύριό Του, γιατί οι κακοί ήθελαν να Τον σκοτώσουν, Έτσι λοιπόν, Τον σταύρωσαν σε βαρύ ξύλινο σταυρό πάνω στον Γολγοθά, μαζί με δύο ληστές και έβαλαν στρατιώτες να Τον φυλάνε, όπως μας δείχνει με την πολύ ζωντανή ζωγραφιά του ο Γιώργος :
Τα παλιότερα χρόνια, τα αγόρια τραγουδούσαν από σπίτι σε σπίτι κάλαντα που μιλάνε γι’ αυτή τη στενάχωρη μέρα και άρχιζαν έτσι :
“Σήμερα μαύρος ουρανός,σήμερα μαύρη μέρα…”
Την Μεγάλη Πέμπτη τη λέμε και Κοκκινοπέφτη γιατί αυτή τη μέρα βάφουμε τα κόκκινα αυγά. Επίσης, κάνουμε κουλούρια και τσουρέκια.
Ας δούμε τώρα, όμως, την ιστορία της Λίτσας, που είναι και πασχαλίτσα και κόκκινη :