Το απόγευμα της Παρασκευής, στο σχολείο μας, έγινε κάτι μαγικό. Οι τοίχοι γέμισαν λέξεις, οι φωνές έγιναν στίχοι και η καινούργια μας βιβλιοθήκη άνοιξε διάπλατα σαν παραμυθένια πόρτα!
Μαζί με τις/τους μαθητριες/τές του Ε1, που μίλησαν, διάβασαν και ένιωσαν την ποίηση σαν παιχνίδι και σαν όνειρο, γιορτάσαμε μια ξεχωριστή βραδιά. Με τη σκέψη μας ταξιδέψαμε στον κόσμο του Νίκου Καρούζου, ενός ποιητή που ήξερε να βλέπει τον κόσμο αλλιώς – όπως ακριβώς τον βλέπουμε κι εμείς, όταν κλείνουμε τα μάτια και αφήνουμε τις λέξεις να μας πάνε όπου θέλουν.
Στη σκηνή ανέβηκαν και αγαπημένοι ποιητές, που ήρθαν στο σχολείο μας σαν φίλοι που φέρνουν δώρα από καρδιάς. Με αλφαβητική σειρά, ήταν οι:
✒️ Κατσίγιαννης Σπύρος
✒️ Κουρούπη Φαίη
✒️ Σπαντιδέας Θεοδόσης
✒️ Τσίακος Αντρέας
✒️ Τσιπόκας Νίκος
Ο καθένας τους, με τις δικές του λέξεις, μάς έδειξε πως η ποίηση δεν είναι μόνο για τα βιβλία, αλλά και για τη ζωή – για τις μικρές στιγμές, τις σκέψεις που δεν λέμε, τα όνειρα που φυλάμε μέσα μας.
Το κοινό – γονείς, εκπαιδευτικοί, φίλοι του σχολείου και της ποίησης – χειροκρότησε δυνατά, όχι μόνο τα ποιήματα, αλλά και τη χαρά που έλαμψε στα μάτια μας.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ την Κατερίνα Μπεκιαρη για τον πίνακα με τ’ Αναπλι που μας δάνεισε όπως και τον Δημήτρη Μαυρογιαννη για την προτομή του τιμώμενου ποιητή μας Καρούζου, ομόρφυναν τη ματιά και τη βραδιά μας…
Η νέα μας βιβλιοθήκη είναι πλέον ανοιχτή. Όχι μόνο για να διαβάζουμε, αλλά για να ακούμε, να νιώθουμε και να φανταζόμαστε. Γιατί, όπως μάθαμε εκείνο το απόγευμα, τα βιβλία έχουν φωνή – κι εμείς, έχουμε αυτιά και καρδιές για να την ακούμε. Ευελπιστούμε σύντομα να αποκτήσουμε έναν αυτόνομο χώρο βιβλιοθήκης, μα οι ιδέες ταξιδεύουν πάντα άυλες…
σαν χαμόγελο στα παιδιά.
