Ύστερα από πρόταση της Προϊσταμένης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αγίας Παρασκευής και του Συλλόγου Διδασκόντων για μετονομασία του Σχολείου σε «Δημοτικό Σχολείο Θεοχάρης Κυριακίδης» έγινε ομόφωνα δεκτό το αίτημα από τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο με Αριθμ. απόφ. 26/2025 με γνώμονα τη ζωή και την εκπαίδευση του Θεοχάρη Κυριακίδη η οποία θα αποτελέσει φωτεινό παράδειγμα για μαθητές, γονείς και συντοπίτες.
Λίγα λόγια για το πολυσχιδές έργο του:
Ο Θεοχάρης (Χάρης) Κυριακίδης γεννήθηκε από πρόσφυγες γονείς στον Άγιο Χριστόφορο Πτολεμαΐδας το 1934, όπου έζησε τα πρώτα παιδικά και μαθητικά του χρόνια, αποφοιτώντας από το Γυμνάσιο Πτολεμαΐδας.
Ήταν πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια ο μόνος δάσκαλος από το χωριό που συνέχισε τις σπουδές του, παίρνοντας και το πτυχίο του τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, ενώ μετεκπαιδεύτηκε στη Σχολή Εκπαιδευτικών Λειτουργών Επαγγελματικής & Τεχνικής Εκπαίδευσης (ΣΕΛΕΤΕ) και σε Τμήματα Ειδικής Αγωγής.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως δάσκαλος στο δημοτικό σχολείο Καρυοχωρίου Εορδαίας, όπου έκανε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα με ζήλο και υπευθυνότητα. Στη συνέχεια, υπηρέτησε σε σχολεία της Πτολεμαΐδας και της Αθήνας, ενώ διετέλεσε για 3 χρόνια Διευθυντής στον Οίκο Τυφλών στην Αθήνα. Διορίστηκε ως Επιθεωρητής Δημοτικής Εκπαίδευσης στο Νομό Κοζάνης και ολοκλήρωσε την επαγγελματική του καριέρα ως Σύμβουλος στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο με το βαθμό του Επίκουρου Καθηγητή Πανεπιστημίου.
Παράλληλα ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση και διετέλεσε Πρόεδρος του Συλλόγου Διδασκάλων Εορδαίας και κατόπιν Αντιπρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος.
Η αγάπη του για το χωριό του, τον Άγιο Χριστόφορο και τους συγχωριανούς του ήταν τόσο μεγάλη που δεν έπαυσε, όσα χρόνια ζούσε στην Αθήνα, να βοηθάει, με τις γνωριμίες και
την αποτελεσματικότητα του χαρακτήρα του, στην επίλυση θεμάτων και προβλημάτων, τόσο σε προσωπικό επίπεδο για τους συγχωριανούς του, όσο και σε γενικότερα
προβλήματα της κοινότητας (όπως αρδευτικά, σχέσεων με τη ΔΕΗ, χορηγιών για το χωριό, πολιτιστικά, εκπαιδευτικά κλπ), πάντοτε σε συνεργασία με τα κοινοτικά συμβούλια και τους
εκάστοτε προέδρους της κοινότητας. Παραχώρησε το μαγαζί του για να λειτουργήσει ως σχολείο την εποχή που κάηκε το κτίριο του Δημοτικού Σχολείου Αγίου Χριστοφόρου από τους Γερμανούς. Μεγάλη ήταν η σχέση του και με την Εκκλησία και τους ιερείς που υπηρέτησαν στο χωριό, όπου εκτός του ότι ήταν ιεροψάλτης, όποτε ήταν στο χωριό, βοηθούσε πάντοτε τις εκκλησιαστικές επιτροπές, όταν κατέβαιναν στην Αθήνα, για τη διεκπεραίωση των υποθέσεών τους. Διετέλεσε επί σειρά ετών Πρόεδρος του Συλλόγου Πτολεμαϊδιωτών Αθήνας, Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Δυτικομακεδονικών Σωματείων Αθήνας, ενώ υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη της ΠΑΜΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ όπου έλαβε τον τιμητικό τίτλο του Αντιπροέδρου στο πρώτο Διοικητικό Συμβούλιο κατά την ίδρυσή της το έτος 2001.
Παντρεύτηκε την επίσης δασκάλα Σοφία Πεϊτσίνη-Κυριακίδου, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Γιάννη και την Ελένη, τα οποία φρόντισαν να προικίσουν με τις αρχές που οι ίδιοι πορεύτηκαν στη ζωή τους και βέβαια να τους μεταλαμπαδεύσουν τη λατρεία τους για το χωριό και την Πτολεμαΐδα.
Καθόλη την πορεία του και σε όλους τους τομείς που δραστηριοποιήθηκε, τον χαρακτήριζε πάντα η ευσυνειδησία και το πάθος για πρόοδο και δημιουργία.
Έφυγε από τη ζωή το 2004, έχοντας κάνει υπερήφανους όσους τον γνώρισαν.
Για όλους τους παραπάνω λόγους που αναφέρονται στο πρακτικό του σχολείου η Αντιδήμαρχος εισηγήθηκε θετικά στην έγκριση της μετονομασίας από το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Εορδαίας.
Νατάσα Μάγκου
