Ατυχήματα μπορούν να συμβούν σε οποιοδήποτε μέρος και οποιαδήποτε στιγμή. Ωστόσο, παρατηρείται ότι στα σχολεία οι ατυχηματικές καταστάσεις είναι πιο συχνές. Πολλές φορές οι σχολικές αίθουσες και οι αυλές δεν είναι κατάλληλες για το παιχνίδι και τις δραστηριότητες που λαμβάνουν μέρος σε ένα νηπιαγωγείο. Επίσης, πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι μαθητές περνούν μεγάλο μέρος της καθημερινής τους ζωής στο σχολείο. Ως εκ τούτου, οι παράγοντες αυτοί αυξάνουν τις πιθανότητες ατυχήματος.

Προκύπτει λοιπόν το ζήτημα της παροχής φροντίδας και πρώτων βοηθειών από τους ενήλικες στα παιδιά (κυρίως, αλλά και προς άλλους ενήλικες και από παιδιά προς παιδιά/ενήλικες). Θεωρούμε ότι οι εκπαιδευτικοί (αλλά και όλοι οι ενήλικες και ειδικά οι γονείς) είναι αναγκαίο να έχουν τις γνώσεις και να είναι εκπαιδευμένοι στην παροχή πρώτων βοηθειών. Αυτός είναι και ο στόχος του 2ου σχεδίου δράσης που επιλέξαμε για φέτος.

Για να ακουστεί σε όλη τη γη:

” Είμαι παιδί.. ‘Εχω δικαιώματα! “

Η πρώτη μας μακρινή επίσκεψη πραγματοποιήθηκε με το λεωφορείο!!

Γνωρίζοντας περισσότερες πληροφορίες για τον πόλεμο, επιλέγουμε την Ειρήνη!!!

Οι μικροί μας μαθητές έγιναν αρχαιολόγοι και το έριξαν στις ανασκαφές! Ανακάλυψαν σπασμένα αγγεία…

…τα καθάρισαν και τα ένωσαν με προσοχή και αποκαλύφθηκαν οι ζωγραφιές πάνω σε αυτά! Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι ακόμα και τόοοοοοσα χρόνια πριν, οι άνθρωποι αγαπούσαν τον αθλητισμό και υπήρχε στη ζωή τους.

Παρατηρήσαμε και συζητήσαμε ποια αγωνίσματα αναγνωρίζουμε στις εικόνες…

…γίναμε και καλλιτέχνες και δημιουργήσαμε τα δικά μας αγγεία!

Όπως λοιπόν έλεγαν και οι αρχαίοι Έλληνες… Νους υγιής εν σώματι υγιεί!