Κατά το τρέχον σχολικό έτος οι νηπιαγωγοί αποφάσισαν να υλοποιήσουν τα ίδια εργαστήρια δεξιοτήτων.
Παρακάτω αναφέρονται κάποιες από τις δραστηριότητες που υλοποιήθηκαν στα πλαίσια του εργαστηρίου, οι οποίες στοχεύουν στην αυτοπαρατήρηση και την ετεροπαρατήρηση, να παρατηρούν δηλαδή τον εαυτό τους και τους άλλους μέσα από τη μικρογραφία της κοινωνίας- το σχολείο και να αποδέχονται τη διαφορετικότητα ως κάτι ξεχωριστό και πολύτιμο. Δραστηριότητες γνωριμίας και συγκρότησης ομάδας:
Ελεύθερη κίνηση στο χώρο και στη συνέχεια κίνηση με μουσική. Ένας μαθητής με το ΣΤΟΠ της μουσικής φώναξε δυνατά το όνομά του κάνοντας μια κίνηση. Επανελαβαν όλα τα παιδιά το όνομα και την κίνηση. Το παιχνίδι ολοκληρώθηκε με τη συμμετοχή όλων των παιδιών. Στόχος της δραστηριότητας ήταν να κινηθούν ελεύθερα στο χώρο και να εκφραστούν μέσω του σώματός τους και της χρήσης σύντομου λόγου.
“Φρουτοσαλάτα”: Παιχνίδι κινητικό. Με το έναυσμα τα παιδιά άλλαζαν καρεκλάκι. Στόχος η προετοιμασία της ομάδας και η αναφορά σε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γνωρίσματα των μελών της π.χ αλλάζουν θέση όσοι φορούν αθλητικά παπούτσια!
“Το δέντρο της ομάδας μας”: Τα παιδιά μέσα στο περίγραμμα του χεριού τους ζωγράφισαν κάτι που τους αρέσει
Το “Συμβόλαιο της ομάδας”: Τα παιδιά πρότειναν και αποτύπωσαν σε χαρτί τον κανόνα που επέλεξαν.
“Χαρίζω στον εαυτό μου και στον άλλο κάτι θετικό”: Τα παιδιά κινήθηκαν με τον ήχο της μουσικής. Με το ΣΤΟΠ της μουσικής μπήκαν ανά δύο σε ένα στεφάνι. Η νηπιαγωγός έδωσε την οδηγία “Λέω στο φίλο/η μου κάτι που μου αρέσει στον εαυτό μου”. Συνέχισαν να κινούνται με τον ήχο της μουσικής και στο ΣΤΟΠ η νηπιαγωγός έδωσε άλλη οδηγία: “Χαιρετώ ευγενικά το φίλο/η μου και του χαρίζω μια φράση που ξεκινάει με το “Σε θαυμάζω όταν….
Παρατήρηση εικόνων ζώων και φυτών: Παρατηρώντας εικόνες φυτών και ζώων τα παιδιά κλήθηκαν να εντοπίσουν ομοιότητες και διαφορές.
Ζητήθηκε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν ό,τι τους έρχεται στο μυαλό ακούγοντας τη λέξη “διαφορετικότητα”
Παρατηρήσαμε πίνακες ζωγραφικής με προσωπογραφίες και προσπαθήσαμε να εντοπίσουμε τις μεταξύ τους ομοιότητες και διαφορές, να εκφράσουν τα παιδιά τα συναισθήματα που τους δημιούργησε το κάθε πρόσωπο. Εδώ κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι μπορεί να διαφέρουν μεταξύ τους, όμως έχουν ένα κοινό: τα συναισθήματα.
Ακολούθησε συζήτηση για τα συναισθήματα. Προτρέψαμε τα παιδιά να σχηματίσουν προτάσεις όπως: “Νιώθω χαρούμενος/η όταν…”, “Νιώθω λυπημένος/η όταν…”, “Νιώθω θυμωμένος/η όταν…” κλπ. Διαπιστώσαμε ότι όλοι οι άνθρωποι μπορεί να νιώσουν χαρά, λύπη θυμό κ.ά. Όμως ο καθένας έχει διαφορετικούς λόγους που του προκαλούν το κάθε συναίσθημα.
Οι μαθητές/τριες παρακολούθησαν με προσοχή και άκουσαν την αφήγηση του παραμυθιού, που προτείνεται από το εργαστήριο, «Το κάτι άλλο». Η συζήτηση που ακολουθησε ήταν μεγάλη και εστιάστηκε στα συναισθήματα των ηρώων και αντίστοιχα των μικρών μας μαθητών. Εντόπισαν συναισθήματα στους ήρωες του βιβλίου, αναρωτήθηκαν πότε κι αν τα έχουν νιώσει οι ίδιοι. Προσπαθώντας να καλλιεργήσουμε την ενσυναίσθηση νηπίων και προνηπίων, τους ζητήσαμε να μπουν στη θέση των ηρώων και να μας πουν τι νιώθουν. Τα συμπεράσματα τους ήταν ότι κανένας δεν πρέπει να μένει μόνος του επειδή είναι διαφορετικός από εμάς.
Συζητήσαμε και για τις αξίες που ενισχύουν την αποδοχή της διαφορετικότητας
