Μέσα από τις περιπέτειες του βάτραχου ( “Ο βάτραχος είναι ήρωας”) προσεγγίσαμε το θέμα της πλημμύρας και της ανάγκης για βοήθεια. Είδαμε φωτογραφίες από τα νηπιαγωγεία της Καρδίτσας.. προσπαθήσαμε να σκεφτούμε πως νιώθουν τα παιδιά που τα παιχνίδια και οι τάξεις τους γέμισαν λάσπες … ” Μπορούμε να κάνουμε κάτι εμείς;;;” το ερώτημα που αναδύθηκε. Μετά από συζήτηση αποφασίσαμε ( μια απόφαση που δεν ήταν εύκολη!) να μοιραστούμε με τα παιδιά των νηπιαγωγείων που πλημμύρισαν υλικά, βιβλία και παιχνίδια από την τάξη μας… κι ο αρχικός δισταγμος κάποιων έγινε ενθουσιασμός !! ” να βάλουμε και μπογιές! και πλαστελίνη να παίζουν!! και φρούτα από το μπακάλικο!! “, ” έχουμε δύο τηλέφωνα.. να βάλουμε το ένα”.. κι έτσι φτιάξαμε τον δικό μας σωρό προσφοράς που ολοκληρώθηκε με ” τα μαγικά φουρφούρια που όταν τα φυσάς διώχνουν τη στεναχώρια!!” και τις ζωγραφιές μας… με την ευχή τα παιδιά που θα ανοίξουν την κούτα να χαρούν!!  

… σήμερα, χθες, αύριο, κάθε μέρα… η αποκατάσταση της σχέσης των παιδιών με τη Φύση δεν αποτελεί απλά   έναν εκπαιδευτικό στόχο. Είναι αναγκαιότητα για την ποιότητα ζωής και προτεραιότητα της εκπαίδευσης..