19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2024, ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ.
ΥΠΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΕΣ ΚΑΜΙΝΙΩΤΗ ΑΓΑΠΗ, ΚΟΥΤΡΑ ΖΩΗ
Μια όμορφη εμπειρία μοιραστήκαμε με τους μαθητές του προσανατολισμού ανθρωπιστικών σπουδών στην Εθνική Πινακοθήκη. Περιηγηθήκαμε στη μόνιμη έκθεση του Μουσείου και απολαύσαμε τα έργα των Ελλήνων καλλιτεχνών. Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας από τη Μεταβυζαντινή Τέχνη και την Κρητική Σχολή, συνεχίσαμε θαυμάζοντας τον μεγάλο Έλληνα ζωγράφο, Δομήνικο Θεοτοκόπουλο, παρακολουθήσαμε τα έργα της Επτανησιακής Σχολής και περάσαμε στον 19ο αι. με την ιστορική ζωγραφική και την προσωπογραφία να δεσπόζουν. Θαυμάσαμε τα έργα των σπουδαίων ζωγράφων της Σχολής του Μονάχου του Νικηφόρου Λύτρα, Νικολάου Γύζη, Γεώργιου Ιακωβίδη, Κωνσταντίνου Βολανάκη κ.ά. και από εκεί περάσαμε στον 20ο αι. και στην ανθρωποκεντρική ζωγραφική της «Γενιάς του Τριάντα », όπου μοντερνισμός και παράδοση βρίσκονται σε έναν διαρκή διάλογο, με τη νόηση ωστόσο να κυριαρχεί πάνω στην αίσθηση. Είδαμε έργα του Μικρασιάτη Φώτη Κόντογλου που αναζητά τις πηγές έμπνευσής του στο Βυζάντιο και επηρεάζει πολλούς καλλιτέχνες, οι οποίοι τώρα ανακαλύπτουν την αξία της τέχνης λαϊκών καλλιτεχνών, όπως ο «Ζωγράφος του Μακρυγιάννη» και ο Θεόφιλος. Την ίδια περίοδο ο Σπύρος Παπαλουκάς, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Εγγονόπουλος διαλέγονται ταυτόχρονα με την παράδοση και τα μοντέρνα διδάγματα της Ευρωπαϊκής Τέχνης. Ολοκληρώσαμε το ταξίδι μας παρακολουθώντας τη σύγχρονη μορφή της Τέχνης που κατήργησε το κάδρο, απελευθερώθηκε στο χώρο, αξιοποίησε υλικά καθημερινής χρήσης ,οικειοποιήθηκε τα απορρίμματα της υπερκατανάλωσης, για να δημιουργήσει έργα, που προκαλούν κοινωνικούς προβληματισμούς. Πάνω από όλα όμως επίσκεψή στην Εθνική Πινακοθήκη μας έκανε να δούμε τη Ζωγραφική ως μια Τέχνη που βρίσκεται σε διαρκή διάλογο με την κοινωνία, που συμμερίζεται τα προβλήματα, τις ανησυχίες και τις αγωνίες της και που αφυπνίζει τον άνθρωπο. Είναι επομένως και αυτή μια Τέχνη επαναστατική.
