Αφού έχουμε δει, ονομάσει και παίξει με τις ονομασίες των σταδίων του κύκλου του νερού, μπορούμε να φτιάξουμε την παρακάτων τριασδιάστατη σταγόνα.
Τα παιδιά βάφουν, κόβουν και κολλούν τις εικόνες με τη σωστή σειρά (μπορούμε να βάλουμε αριθμούς, για να βοηθήσουμε τα προνήπια). Ακολουθούν τα πατρόν.
Για να κάνουμε STEM δραστηριότητες στο νηπιαγωγείο, δεν είναι απαραίτητο να έχουμε ρομποτάκι. Μπορούμε να φτιάξουμε τη δική μας πίστα και με παιχνίδια, που υπάρχουν στο σχολείο να πραγματοποιήσουμε αυτές τις δραστηριότητες. Φέτος στα εργαστήρια δεξιοτήτων ασχοληθήκαμε με τον κύκλο του νερού. Αφού μιλήσαμε για τα στάδια (κάναμε και τις αντίστοιχες εργασίες, βιωματικά παιχνίδια κτλ.) προχωρήσαμε στο βασικό προγραμματισμό. Χωρίσαμε ένα χαρτί του μέτρου σε 30 τετράγωνα. Η σταγόνα βρίσκεται στη θάλασσα (σε ένα μπλε πανί) και ο ήλιος τη ζεσταίνει. Πρέπει να φτάσει στο σύννεφο. Είναι ωραίο να φτιάξουμε όλο το σκηνικό, για να το ζωντανέψουμε,για να τραβήξουμε την προσοχή των παιδιών. Χωρίζουμε τα παιδιά σε ζευγάρια, νήπιο – προνήπιο. Το νήπιο δίνει 5 εντολές με τις κάρτες, που έχουμε φτιάξει, στο προνήπιο και εκείνο πρέπει να κινήσει τη σταγόνα, σύμφωνα με αυτές. Έτσι βοηθάμε και τα νήπια να σκεφτούν ποια διαδρομή θα φτιάξουν, ώστε να φτάσει η σταγόνα στο σύννεφο και τα προνήπια να ακολουθήσουν τις οδηγίες. Το παιχνίδι αυτό είναι το τελικό στάδιο. Πρώτα το κάθε παιδί ξεχωριστά έπαιξε με τις εντολές (μάθαμε τι σημαίνουν οι κάρτες, πώς κινείται στα τετράγωνα η σταγόνα, ακολουθώντας ή δίνοντας κάθε φορά εντολές).
Μπήκε η Άνοιξη για τα καλά και είπαμε να φτιάξουμε ανθισμένους πίνακες, για να στολίσουμε την τάξη. Τα λουλούδια μας φέτος θα βαφτούν με ακρυλικό χρώμα και μπαλόνι. Βάφουμε πρώτα το χαρτί μας με νερομπογιά σε πράσινο και γαλάζιο, για το φόντο. Στη συνέχεια έχουμε μπαλονάκια, βάζουμε μια μπίλια στο καθένα (ή ένα πομ πον) και τη δένουμε. Αναποδογυρίζουμε το μπαλόνι και το φουσκώνουμε λίγο. Το δένουμε. Στο παρακάτω βίντεο μπορείτε να παρακολουθήσετε τα βήματα:
Αφού κάνουν τα λουλούδια με τα μπαλόνια και στεγνώσουν, κάνουν τη γύρη με τέμπερα και με μαρκαδόρο τα κοτσάνια.
Οι δικοί μας πίνακες:
Χρησιμοποιούμε τον πίνακα, που φτιάχνουμε με τους αριθμούς από το 1 ως το 109, για να παίξουμε ένα επιτραπέζιο με ζάρι και πιόνια, ώστε να μάθουν τα παιδιά με ευχάριστο τρόπο τους αριθμούς. Αφού έχουμε δει όλους τους αριθμούς, μιλήσαμε για τις δεκάδες, παίξαμε παιχνίδια με τον πίνακα, χωρίστηκαν τα παιδιά σε 5 ομάδες (τόσα πιόνια είχαμε) και παίξαμε το παιχνίδι “Η πιο γρήγορη χήνα”. Οι χήνες-πιόνια ξεκινούν από το μηδέν. Κάθε φορά ρίχνει κι ένα διαφορετικό παιδί από την ομάδα το ζάρι και κουνάει τη χήνα της ομάδας. Όταν πέσει σε ένα κουτάκι, πρέπει να πει τον αριθμό, που είναι γραμμένος σε αυτό. Αν το πει σωστά, το παιχνίδι συνεχίζεται κανονικά με την επόμενη ομάδα, αν το πει λάθος, τότε χάνουν τη σειρά τους στον επόμενο γύρο. Καλό είναι σε κάθε ομάδα να υπάρχει ένας αρχηγός νήπιο (ή όποιο παιδί ξέρει τους αριθμούς), ώστε σε περίπτωση που κάποιο μικρό παιδάκι κάνει λάθος να έχει το δικαίωμα να το διορθώσει επί τόπου, ώστε να μη χάσουν τη σειρά τους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα το ζητήσουν να το παίξουν και ατομικά στην ελεύθερη δραστηριότητα.
Φέτος, για τη γιορτή της μητέρας, η καρδιά (το σύμβολο της αγάπης) είχε την τιμητική της. Φτιάξαμε μια κάρτα καρδιά, που ανοίγει και ένα κάδρο με καρδιές, χρησιμοποιώντας λαδοπαστέλ μαύρη και νερομπογιές.
Για την κάρτα, χρησιμοποιούμε 2 διαφορετικών χρωμάτων χαρτιά. Στο παρακάτω λινκ, μπορείτε να δείτε πώς φτιάχνεται. Στολίζουμε τις εσωτερικές καρδιές, όπως θέλουμε, τις κολλάμε σε γλωσσοπίεστρο και δένουμε με μια κορδέλα.
Για το καδράκι τα παιδιά έφτιαξαν με μπογιά λαδοπαστέλ μαύρη καρδιές και έφτιαψαν το υπόλοιπο χαρτί με νερομπογιές, προσέχοντας να μην ακουμπάνε 2 ίδια χρώματα μαζί.
Στο νηπιαγωγείο δεν πετάμε τα ρολά από τα χαρτιά υγείας, κουζίνας κτλ. Μαθαίνουμε να τα επαναχρησιμοποιούμε σε διάφορες κατασκευές. Φέτος μαζεύτηκαν πολλά και είπαμε να φτιάξουμε τον σκελετό ενός σαρκοφάγου δεινοσαύρου. Μελετήσαμε βιβλία και είδαμε στο διαδίκτυο μουσεία, όπου έχουν σκελετούς, κι έτσι τα παιδιά συνέθεσαν το δικό τους σκελετό.
Στα πλαίσια της θεματικής ενότητας “Οι δεινόσαυροι” μελετήσαμε τι είναι το απολίθωμα και φτιάξαμε τα δικά μας με πλαστοζυμαράκι. Πήραμε τα δεινοσαυράκια της κυρίας και κάναμε τυπώματα στο ζυμάρι. Τα αφήνουμε μερικές μέρες, ώστε το ζυμάρι να ξεραθεί.
Πώς θα φτιάξουμε ένα δικό μας αυτοκίνητο, που θα κινείται; Έδειξα πρώτα στα παιδιά, ένα ρολό από χαρτί υγείας. Συμφωνήσαμε, βέβαια, όλοι, πως χρειάζεται ρόδες, για να κινηθεί. Από το πρόγραμμα ανακύκλωσης, έχουμε πολλά καπάκια. Φυσικά ζητήθηκε από τα παιδιά πώς θα βάλουμε τα καπάκια, ώστε να κινούνται. Ακούστηκαν πολλές απόψεις (με κόλλα, με ταινία), ένα, όμως, παιδί φώναξε ότι η ρόδα πρέπει να γυρίζει και αν την κολλήσουμε δε θα μπορεί. Χρειάζεται “εκείνο το σιδεράκι, που γυρίζουν οι ρόδες γύρω γύρω”. Παρουσίασα τότε ξυλάκια από σουβλάκια και ρώτησα τα παιδιά πώς μπορούμε να τα βάλουμε στα αυτοκίνητα και στις ρόδες. Τρυπήσαμε τα καπάκια και τα ρολά (αφού φυσικά τα κόψαμε) και τα παιδιά με τη βοήθεια της εκπαιδευτικού ένωσαν τις ρόδες με τα αυτοκίνητα. Για να ξίνει ακόμη πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι, έβγαλα φωτογραφία το κάθε παιδί, έκοψα μια θέση στο ρολό και τα παιδιά κόλλησαν τη φωτογραφία τους. Έπειτα βγήκαμε στην αυλή να δούμε πώς κινούνται τα αυτοκινητάκια μας. Η αλήθεια είναι ότι δε θέλαμε να τα αφήσουμε από τα χέρια μας!
Στα πλαίσια των εργαστηρίων δεξιοτήτων “Μαθαίνω να κυκλοφορώ με ασφάλεια”, η εκπαιδευτικός έφερε χαλάκια με δρόμους, για να μάθουν τα παιδιά τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Έπρεπε να το πάρει πίσω κι έτσι φτιάξαμε ένα χαλί με δρόμους, ώστε να παίζουν τα παιδιά με τα αυτοκινητάκια, τα ανθρωπάκια και τα σήματα που είχαμε ήδη φτιάξει. Εκτυπώσαμε κομμάτια δρόμων, τα παιδιά τα έκοψαν και τα κόλλησαν πάνω σε χαρτί του μέτρου. Αφήσαμε κενά για να βάλλουν τουβλάκια την ώρα του παιχνιδιού και να φτιάξουν τρισδιάστατα κτίρια.
Παίζοντας με το έτοιμο χαλί:
Φτιάχοντας το δικό μας:
