ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ & ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ
Οι μαθητές του ΣΤ1 κατασκευάζουν τον δικό τους ανεμόμυλο
Ο σημερινός πολιτισμός απαιτεί την κατανάλωση όλο και μεγαλύτερης ενέργειας. Οι ορυκτοί άνθρακες, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο αποτελούν ακόμα κύρια πηγή ενέργειας για τον άνθρωπο αλλά είναι μη ανανεώσιμες μορφές ενέργειας και η χρήση τους επιφέρει σοβαρά προβλήματα στο περιβάλλον (φαινόμενο του θερμοκηπίου, φωτοχημικό νέφος κτλ). Σήμερα με την πρόοδο της τεχνολογίας ο άνθρωπος άρχισε εναλλακτικά να εκμεταλλεύεται και τις ανανεώσιμες, όπως λέγονται, πηγές ενέργειας (ΑΠΕ).
Αιολική ενέργεια ονομάζεται η ενέργεια που παράγεται από την εκμετάλλευση του ανέμου. Η ενέργεια αυτή χαρακτηρίζεται “ήπια μορφή ενέργειας” και περιλαμβάνεται στις “καθαρές” πηγές, όπως συνηθίζονται να λέγονται οι πηγές ενέργειας που δεν εκπέμπουν ή δεν προκαλούν ρύπους.
Ο πρώτος ανεμόμυλος που χρησιμοποιήθηκε για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας κατασκευάστηκε στη Σκωτία τον Ιούλιο του 1887 από τον καθηγητή James Blyth από το Anderson’s College της Γλασκόβης. Η ύψους 10 μέτρων ανεμογεννήτρια τοποθετήθηκε στον κήπο του εξοχικού σπιτιού του Blyth στο Marykirk και χρησιμοποιήθηκε για τη φόρτιση των συσσωρευτών που ανέπτυξε ο Γάλλος Camille Alphonse Faure, για την τροφοδοσία του φωτισμού στο εξοχικό του, καθιστώντας έτσι το πρώτο σπίτι στον κόσμο που τροφοδοτείται με ηλεκτρική ενέργεια από αιολική ενέργεια.
Όλοι οι ανεμόμυλοι έχουν έλικες με πτερύγια που κινούνται με τον άνεμο που φυσά και λέγονται ανεμογεννήτριες. Η κατασκευή τους είναι τέτοια, ώστε το σύστημα των πτερυγίων να περιστρέφονται και να είναι πάντοτε αντίθετο στην φορά του ανέμου. Η ταχύτητα του ανέμου είναι συνήθως μικρή και γι’ αυτό είναι δύσκολο να αξιοποιηθεί όλη η ενέργεια που μεταφέρει ο άνεμος. Μια διάταξη ανεμογεννητριών ονομάζεται αιολικό πάρκο.
Η κατασκευή αυτή πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια Εργαστηρίων Δεξιοτήτων με τον εκπαιδευτικό Υπεύθυνο του Τμήματος τον κ. Ντουμάνη Ευάγγελο..
