ΣΤ1-ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟΝ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΠΟΙΗΣΗΣ

Οι μαθητές και οι μαθήτριες της Στ1′ τάξης, όταν έμαθαν για τον “Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος για παιδιά και εφήβους”, αποφάσισαν να εκφραστούν με ποίηση.

Με μορφή ποιήματος λοιπόν, μίλησαν για τις εμπειρίες τους στο Σχολείο, για τα Όνειρά τους και με ιδιαίτερη ευαισθησία στέλνουν σε όλους μας παγκοσμίως το μήνυμα :

“Η καρδιά ποθεί Ειρήνη και Γαλήνη πάνω στη γη και μια ζεστή αγκαλιά”

Τατιανή,    Τάξη: ΣΤ΄ Δημοτικού

ΤΑ  ΟΝΕΙΡΑ

Το νερό έσταζε αργά
απ’ την πηγή του κήπου.
Ο άνεμος έδερνε με όλη του τη δύναμη
του μπαλκονιού την τέντα.
Τα φύλλα θρόιζαν
στο άκουσμα των πουλιών.
Κι η Άννα ζωγράφιζε,
καθισμένη στις ρίζες ενός δέντρου, ένα κλαδί ελιάς.
 
Οι καμπάνες ηχούν
αργά το βράδυ.
Κεριά φεγγοβολούν
μες στην εκκλησιά.
Οι ιερείς ψάλλουν μελωδικά
τους ύμνους του Δαυίδ.
Μα ο Γιάννης στέκεται απλά
και τα κοιτάζει όλα αυτά.
 
 Κι εγώ απ’ τη γωνιά του παραθύρου
ζωγραφίζω ένα ποίημα.
 
Καληνύχτα όνειρά μου!
Και καλό ξημέρωμα!
 
Πέτρος,  Τάξη: ΣΤ΄ Δημοτικού
ΤΟ  ΣΧΟΛΕΙΟ
 Την πρώτη μέρα που πήγα στο Σχολείο,
ήθελα να φύγω, χωρίς καν να πω ένα «αντίο».
Τη δεύτερη μέρα όμως μου άρεσε
κι όταν η κυρία με κάλεσε, στον πίνακα να τρέξω,
η καρδούλα μου με ρώτησε αν θα το αντέξω.
 
Υπάρχουν όμως και παιδιά,
που δεν πηγαίνουν Σχολείο
και θα ήθελαν πολύ
να κάθονται σε τούτο το θρανίο.
 
Την πρώτη μέρα του δεύτερου χρόνου
δεν κοιμήθηκα καθόλου.
Καθόμουν στο κρεβάτι και σκεφτόμουνα
Κι απ’ τη δυσκολία δεν κοιμόμουνα.
Αλλά τα κατάφερα, δεν ήταν δύσκολο.
 
Το θέμα είναι από τώρα να μην πάρω τον κατήφορο.
Όλα τα παιδιά θα πρέπει να ξέρουμε
ότι το Σχολείο δεν είναι αγγαρεία
αλλά τα θεμέλια για την παραπέρα πορεία.
 
Αργυρώ – Ιωάννα Τάξη: ΣΤ΄ Δημοτικού  

ΟΛΑ  ΤΑ  ΠΑΙΔΙΑ
 
 Όλα τα παιδιά σαν μια γροθιά,
πολεμούν τη βία
κάνοντας συμμαχία.
Κι έτσι τελικά
μπορούν να ζουν αρμονικά
στέλνοντας σε όλους μας πολλά φιλιά.
 
Πάνω σ’ αυτή τη γη
που όλα τα μπορεί
τα παιδιά πεινάνε,
σβήνουνε, παρακαλάνε.
Ας σταματήσει η βία, ο πόλεμος και η απανθρωπιά.
Η καρδιά ποθεί  ειρήνη και γαλήνη πάνω στη γη
και μια ζεστή αγκαλιά.
 
Όλα τα παιδάκια,
άσπρα κόκκινα, μαυράκια,
χάρτινες βαρκούλες κάνουν τα όνειρά τους
για να χαθεί η συμφορά τους.

Σχετικά με Μαρία Πανουσιάδου

Μαρία Πανουσιάδου, δασκάλα στην Πρωτοβάθμια από το 2001. Έχω σχεδιάσει και υλοποιήσει προγράμματα etwinnig, Αγωγής υγείας και Πολιτιστικά. Έχω συμμετάσχει με ανακοίνωση στις εργασίες του 2ου Συνεδρίου “Εκπαίδευση Γλωσσικών Μειονοτήτων: Εκπαιδευτικοί μιλούν σε εκπαιδευτικούς για τις εμπειρίες τους” (Π.Τ.Δ.Ε. του Α.Π.Θ, 2002).
Έχω συμμετάσχει με εισήγηση στη διημερίδα των Καινοτόμων Δράσεων Ιουνίου 2013 της Π.Ε. Δυτ. Θεσσαλονίκης.


Περισσότερες πληροφορίες
Κατηγορίες: ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ. Προσθήκη στους σελιδοδείκτες.

Αφήστε μια απάντηση