Με αφορμή τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου 1940, στο νηπιαγωγείο μας ταξιδέψαμε πίσω στον χρόνο και προσπαθήσαμε να «διαβάσουμε» τις εικόνες του πολέμου μέσα από τα μάτια των παιδιών. Μιλήσαμε για το τι σημαίνει πόλεμος, τι χάνεται όταν οι άνθρωποι πολεμούν αλλά και τι σημαίνει ειρήνη — πώς μπορούμε να την φτιάξουμε, να την φυλάξουμε, να την ζήσουμε.

Στην πρώτη δραστηριότητα, τα παιδιά είδαν τη φωτογραφία ενός κοριτσιού από τα δύσκολα χρόνια του πολέμου. Συζητήσαμε πώς θα ήταν η ζωή της αν ζούσε σήμερα, σε καιρό ειρήνης. Οι σκέψεις τους μάς γέμισαν ελπίδα: «Θα έτρωγε παγωτό!», «Θα έτρωγε φρούτα!», «Θα χαμογελούσε!» «Θα φορούσε κοκαλάκια στα μαλλιά της!». Έτσι, τα παιδιά ζωγράφισαν το δικό τους μήνυμα ειρήνης πάνω στη φωτογραφία, μεταμορφώνοντας τη θλίψη σε χαρά.

Στη δεύτερη εικόνα, στρατιώτες τρέχουν μέσα στη μάχη. Τα παιδιά αναρωτήθηκαν: «Πώς θα μπορούσαμε να κάνουμε αυτή τη φωτογραφία ειρηνική;» Και τότε, με μαρκαδόρους και φαντασία, άνθισαν λουλούδια, ουράνια τόξα και ήλιοι. Μέσα από τα χρώματά τους, τα παιδιά “ειρήνεψαν” την εικόνα — έβαλαν μέσα της ζωή, ελπίδα, φως.

Τέλος, μπροστά στη φωτογραφία της καταστροφής, γράψαμε τη λέξη «ΠΟΛΕΜΟΣ» και μιλήσαμε για τα συναισθήματα που φέρνει: φόβο, λύπη, μοναξιά. Τα παιδιά ζωγράφισαν τον εαυτό τους όπως θα ένιωθαν αν ζούσαν μέσα σε έναν πόλεμο. Ήταν μια βαθιά, συγκινητική στιγμή — γιατί μέσα από τα λόγια τους, καταλάβαμε ότι τα παιδιά κατανοούν, με τον δικό τους αληθινό τρόπο, πως ο πόλεμος δεν είναι παιχνίδι, αλλά μια πληγή που μόνο η αγάπη και η ειρήνη μπορούν να γιατρέψουν.

Ιδέα  από  Pinterest