Τώρα που κάνει κρύο φοράμε ζεστά ρούχα ποια είναι όμως;
Προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε το αρχικό γράμμα και τα ονόματα των ρούχων
παίζουμε με το παιχνιδοτράγουδο
φτιάχνουμε ανθρωπάκια με τα ρούχα του χειμώνα…
και διαβάζουμε το παραμύθι του VELTHUIJS MAX “Ο Βάτραχος το χειμώνα”
Ξεκινάμε με τραγούδια αγαπημένα για το χειμώνα.Διαβάζουμε το εικονόλεξο και τραγουδούμε.
Μέσα από το εκπαιδευτικό βίντεο μαθαινουμε τι συμβαίνει την εποχή του χειμώνα
και ζωγραφίζουμε χειμωνιάτικα τοπία
Μαθαίνουμε τους μήνες του χειμώνα μέσα από τραγούδι και παραμύθι
Αλλά ιδιαίτερα ασχολούμαστε με τον Ιανουάριο διαβάζοντας την ιστορία της Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου”Οι σκανταλιές του Γενάρη”
Επειδή ο Γενάρης είναι ο πρώτος μήνας του χρόνου μαθαίνουμε και τους άλλους μήνες διαβάζοντας το παραμύθι “Η κυρά Καλή και οι 12 μήνες”
και το δραματοποιούμε…
Μια νέα χρονιά ξεκινά και ευχόμαστε ολόψυχα Καλή χρονιά!!!!
Καλωσορίζουμε λοιπόν τη νέα χρονιά κόβοντας την βασιλόπιτα μας και θυμόμαστε πως καθιερώθηκε αυτό το έθιμο.
Και να και τα παιδιά που κέρδισαν το φλουρί
Μετά το τέλος του Δεκέμβρη έρχεται η 1η Ιανουαρίου η πρώτη μέρα της καινούριας χρονιάς.Αυτή τη μέρα Ο Αγιος Βασίλης θα τρυπώσει κρυφά στο σπίτι και θα αφήσει τα δώρα του κάτω από τα δέντρα.Πρώτα όμως θα του γράψουμε ένα γράμμα να γνωρίζει τι δώρο θέλουμε.
Ποιος είναι όμως ο Αγιος Βασίλης;
Άγιος Βασίλειος της Καππαδοκίας
Ήταν πολύ ψηλός και πολύ αδύνατος, είχε σκούρο δέρμα και χλωμό, είχε επίσης κοντά μαλλιά και μακριά μαύρα γενιά.
Τον Πατέρα του τον έλεγαν και αυτόν Βασίλειο και ήταν ρήτορας δηλαδή δικηγόρος, ενώ την μητέρα του την έλεγαν Εμέλεια και ήταν πολύ σοφή και αγία γυναίκα.
Ο Αη Βασίλης στα 48 χρόνια που έζησε, έκαμε τόσα πολλά για τους ανθρώπους που η ιστορία τον ονόμασε Μέγα όσο ακόμα ζούσε.Ας δούμε όμως τι έκανε ο Άγιος Βασίλης κι έγινε Μέγας. Πρώτα πρώτα μοίρασε την περιουσία του στους φτωχούς δεν κράτησε τίποτα για τον εαυτό του. Το πιο σπουδαίο του έργο όμως ήταν η οργάνωση της ελεημοσύνης και φιλανθρωπίας στην επαρχία του, έφτιαξε κοντά στην Καισάρεια μια ολόκληρη πόλη από φιλανθρωπικά ιδρύματα, γηροκομεία, νοσοκομεία, ξενοδοχεία, ορφανοτροφεία κ.α. Ίδρυσε και καθιέρωσε την διανομή αγαθών τρόφιμα ρούχα, χρήματα και κάθε είδους βοήθεια σε φτωχές οικογένειες άπορους κ.λπ. Η πόλη αυτή ονομάσθηκε Βασιλειάδα.
Η σημερινή μορφή του Άι Βασίλη
Η σημερινή μορφή του Άι Βασίλη (του χοντρού γεράκου, ντυμένου με γούνα, που έχει έλκηθρο κλπ.)καθιερώθηκε όταν το 1931 η γνωστή αμερικάνικη εταιρεία αναψυκτικών Coca-Cola παρουσίασε τον Αϊ-Βασίλη με πρωτοχρονιάτικα δώρα τα προϊόντα της εταιρείας στα χρώματα βεβαίως εκείνης. Η διαφήμιση δε αυτή υπήρξε εμπορικά τόσο επιτυχής που έμελλε να γίνει σήμα δημοτικότητάς της ανά τον κόσμο. Η μακρόχρονη χρήση του σε διαφημίσεις της Coca-Cola παγίωσε την εμφάνισή του και ειδικά τα κόκκινα ρούχα.
Πήγαμε λοιπόν ένα ταξίδι μέχρι τη Λαπωνία να δούμε το χωριό του Αι Βασίλη.
https://www.youtube.com/watch?v=n-EbtEkRcF0
Το έλκηθρο του Αι Βασίλη οδηγούν ο Ρούντολφ και η παρέα του.
Μάθαμε λοιπόν την ιστορία του Ρούντολφ
ακούσαμε το σχετικό τραγούδι
και τον ζωγραφίσαμε και φτιάξαμε τις σακούλες μας.
Στην Πορτογαλία ο Άγιος Βασίλης φέρνει δώρα στα παιδιά την Νύχτα των Χριστουγέννων και τα βάζει στο χριστουγεννιάτικο δέντρο ή σε ένα παπούτσι κοντά στο τζάκι. Το χριστουγεννιάτικο γεύμα για τους Πορτογάλους περιλαμβάνει ξερό μπακαλιάρο με βραστές πατάτες.
Στην Ιταλία τα δώρα τα φέρνει η “La Befana” είναι μια καλή μάγισσα που ντύνεται στα μαύρα. Τα παιδιά αφήνουν τα παπούτσια τους δίπλα στο τζάκι την παραμονή της 6ης Ιανουαρίου.Η Befana κατεβαίνει από την καμινάδα με το σκουπόξυλο της για να αφήσει τα δώρα.
Στην Φινλανδία ο κόσμος πιστεύει πως ο Άγιος Βασίλης ζει στο βόρειο τμήμα της χώρας που ονομάζεται Korvatunturi, βόρεια του Αρκτικού Κύκλου. Κόσμος από όλα τα μέρη της γης στέλνει εκεί, στο σπίτι του Άγιου Βασίλη γράμματα. Υπάρχει επίσης ένα μεγάλο πάρκο που συγκεντρώνει πολλούς τουρίστες και που ονομάζεται ‘Γη των Χριστουγέννων’ στα βόρεια της Φιλανδίας κοντά στο σημείο που λέγεται πως ζει ο Άγιος Βασίλης. Η Νύχτα των Χριστουγέννων είναι ξεχωριστή για τους Φιλανδούς
Εθιμα Πρωτοχρονιάς
Η βασιλόπιτα και το φλουρί
Κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς κόβουμε τη Βασιλόπιτα. Αυτός που θα βρει το φλουρί θεωρείται ο τυχερός της χρονιάς.
Ιστορία της Βασιλόπιτας
Μια φορά και έναν καιρό ζούσε ένας βασιλιάς του Βυζαντίου που ήταν συμμαθητής του Αι Βασίλη και τον έλεγαν Ιουλιανό. ο Ιουλιανός αγαπούσε την φιλοσοφία και τους ψεύτικους θεούς και μισούσε τον Χριστιανισμό, ο Άγιος Βασίλειος δεν του χαρίστηκε γι αυτό και ο Βασιλιάς ζητούσε αφορμή να τον ταπεινώσει. Όταν το Βυζάντιο κήρυξε τον πόλεμο στην Περσία ο Ιουλιανός πέρασε με τον στρατό του από την Καισαρεία. Τότε διέταξε να φορολογήσουν όλη την επαρχία και τα χρήματα αυτά θα τα έπαιρνε επιστρέφοντας για την Κωνσταντινούπολη.
Έτσι, οι κάτοικοι αναγκάσθηκαν να δίνουν ότι είχε ο καθένας χρυσαφικά νομίσματα κ.λπ. όμως ο Θεός τιμώρησε τον Ιουλιανό που σκοτώθηκε άδοξα σε μια μάχη στον πόλεμο με τους Πέρσες, έτσι δεν ξαναπέρασε ποτέ από την Καισάρεια. Τότε ο Άγιος Βασίλης έδωσε εντολή και από τα μαζεμένα χρυσαφικά τα μισά να δοθούν στους φτωχούς ένα μικρό μέρος κράτησε για τις ανάγκες των ιδρυμάτων της Βασιλειάδος τα υπόλοιπα τα μοίρασε στους κατοίκους με ένα πρωτότυπο τρόπο, έδωσε εντολή να ζυμώσουν ψωμιά και σε κάθε ψωμί, έβαλε από ένα νόμισμα ή χρυσαφικό μέσα κατόπιν τα μοίρασε στα σπίτια, έτσι τρώγοντας οι κάτοικοι τα ψωμιά όλο και κάτι έβρισκαν μέσα. Έτσι, γεννήθηκε το έθιμο της πίτας που ονομάσθηκε βασιλόπιτα.
Σπάσιμο ροδιού
Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια συνήθιζε να πηγαίνει στην εκκλησία. Στην επιστροφή, ο νοικοκύρης του σπιτιού είχε στην τσέπη του ένα ρόδι! Μπαίνοντας μέσα , με το δεξί πόδι, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα για να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: «Με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι , τόσες χαρές να έχουμε όλη τη χρονιά!»
Φτιάξαμε και τα γούρια μας για τη νέα χρονιά.
Κάλαντα Πρωτοχρονιάς
Παραμύθια με τον Αι Βασίλη
https://www.youtube.com/watch?v=QOipXCmUp8I
Η μπουγάδα του Αι Βασίλη φέτος θα είναι και το θέμα για τη χριστουγεννιάτικη γιορτή μας . Έτοιμες και οι προσκλήσεις.
Ο Αι Βασίλης μας έφερε γλυκίσματα.
Κι ένα διασκεδαστικό τραγούδι για τον Αι Βασίλη
Έτοιμα και τα ημερολόγια για τη νέα χρονιά.
και οι κάλτες για να μας αφήσει τα δώρα.
Θεοφάνεια
Τα Θεοφάνεια ή διαφορετικά τα Φώτα, αποτελούν μία μεγάλη γιορτή του χριστιανισμού αφού συμβολίζουν τη Βάπτιση του Ιησού Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό.
Όταν ο Ιησούς έγινε 30 χρονών έφυγε από τη Ναζαρέτ και πήγε στον Ιορδάνη ποταμό, όπου ο Ιωάννης ο Πρόδρομος καλούσε τους ανθρώπους να αλλάξουν τρόπο ζωής και να μετανοήσουν. Όσους πίστευαν στη διδασκαλία του τους βάφτιζε στα νερά του ποταμού.
Έτσι, ο Ιησούς πλησίασε τον Ιωάννη και του ζήτησε να τον βαφτίσει. Ο Ιωάννης φωτισμένος από το Άγιο Πνεύμα, κατάλαβε ότι ήταν ο Μεσσίας και απάντησε ότι δε θεωρούσε τον εαυτό του άξιο να βαφτίσει τον ίδιο τον Ιησού. Όμως ο Ιησούς επέμενε και του εξήγησε ότι χρειάζεται να βαπτιστεί και εκείνος σαν άνθρωπος για να γίνει το θέλημα του Θεού.
Ο Ιωάννης υπάκουσε, και βάπτισε τον Ιησού. Τότε άνοιξαν οι ουρανοί και το Άγιο Πνεύμα εμφανίστηκε με την μορφή άσπρου περιστεριού. Ταυτόχρονα, ακούστηκε η φωνή του Θεού που είπε: “Αυτός είναι ο αγαπημένος μου υιός, είναι ο εκλεκτός μου”. Με αυτόν τον τρόπο ο Ιησούς φανερώθηκε στους ανθρώπους ως Μεσσίας και ξεκίνησε το έργο του. Φανερώθηκε ακόμα ο Θεός ως Τριάδα αχώριστη: ο Πατέρας που μίλησε, ο Υιός που βαπτίστηκε και το Άγιο Πνεύμα ως περιστέρι.
Είδαμε λοιπόν ότι ο Ιησούς βαπτίστηκε και με τη βάπτισή του φανερώθηκε και ο Θεός, η Αγία Τριάδα, γι’ αυτό και αυτή η γιορτή ονομάζεται Θεοφάνια. Λέγεται όμως και Φώτα γιατί τότε οι πρώτοι χριστιανοί βαπτίζονταν κρατώντας αναμμένες λαμπάδες. Η εκκλησία μας γιορτάζει αυτή την ημέρα πανηγυρικά. Ο ιερέας περνά την παραμονή της γιορτής από τα σπίτια για να τα αγιάσει. Πολλά παιδιά επίσης λένε τα κάλαντα των Φώτων. Ανήμερα, μετά την ακολουθία στην εκκλησία ο ιερέας έξω από την εκκλησία σε θάλασσα ή κάποιο ποτάμι ή λίμνη, αγιάζει τα νερά. Έπειτα πετά το σταυρό στη θάλασσα και οι πιστοί πέφτουν στα παγωμένα νερά για να τον πιάσουν. Εκείνος που θα τα καταφέρει έχει την ευλογία του ιερωμένου αλλά και τύχη για την χρονιά που ακολουθεί.
ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
Ήρθε ο Δεκέμβρης και τον καλωσόρίσαμε διαβάζοντας “Τα δώρα του Δεκεμβρη “ από το βιβλίο “Τα παιδιά του χειμώνα” της Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου.
Στη συνέχεια φτιάξαμε ημερολόγιο αντίστροφης μέτρησης περιμένοντας την αγαπημένη μας γιορτή τα Χριστούγεννα.
Τι είναι όμως τα Χριστούγεννα; Τα “Χριστούγεννα” γιορτάζουμε τη γέννηση του Χριστού! Είναι μια σύνθετη λέξη… Αποτελείται από τις λέξεις “Χριστός” και “Γέννα”. Ακούσαμε μία ιστορία για να καταλάβουμε.
και φτιάξαμε και τις φάτνες μας.
Κατόπιν γίνεται αναφορά στα έθιμα των Χριστουγέννων.
Στολίζουμε χριστουγεννιάτικο δέντρο ή καραβάκι.
Επειδή η Ελλάδα είναι χώρα ναυτικών, τα παλαιότερα χρόνια αλλά ακόμα και σήμερα (κυρίως στα νησιά) στολίζουμε ένα καραβάκι. Τα παλιά χρόνια με τα αγαπημένα πρόσωπα της οικογένειας να λείπουν για καιρό στα «καράβια», τα παιδιά που έμεναν πίσω, έφτιαχναν τα δικά τους καραβάκια, χρησιμοποιώντας ό,τι είχαν μπροστά τους: ένα κομμάτι ξύλο, λίγο χαρτί, παλιά κουρέλια. Κρατώντας ένα τέτοιο καραβάκι, τις ημέρες των γιορτών έλεγαν τα κάλαντα πηγαίνοντας από σπίτι σε σπίτι. Ως δώρα έπαιρναν κεράσματα (γλυκά και χριστόψωμο).
Ο στολισμός του χριστουγεννιάτικου δέντρου δεν ήταν πάντα ελληνικό έθιμο. Το έθιμο αυτό ήρθε στη χώρα μας για πρώτη φορά από τον βασιλιά Όθωνα!
Τι συμβολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο;
Στολίζουμε το δικό μας δέντρο και φτιάχνουμε δεντράκια από χαρτόνι αλλά και δικά μας στολίδια.
Με αφορμή το δέντρο διαβάζουμε το παραμύθι του Ευγένιου Τριβυζα “Το ποντικάκι που ήθελε να αγγίξει ένα αστεράκι”
και ακούμε το υπέροχο τραγούδι “Το δέντρο των Χριστουγέννων” από την Ελευθερία Αρβανιτάκη
Φτιάχνουμε χριστουγεννιάτικες κάρτες και στέλνουμε ευχές σε όσους αγαπάμε.
Κουραμπιέδες, μελομακάρονα και δίπλες – Τα γλυκά των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς!
Ακούμε και το υπέροχο παραμύθι “Φον Κουραμπιές εναντίον Κόμη Μελομακαρόνη” του Κυριάκου Χαρίτου
Το χριστόψωμο, το ψωμί του Χριστού και το χριστόξυλο
Το χριστόψωμο είναι το ψωμί που φτιάχνουμε την παραμονή των Χριστουγέννων και λέγεται έτσι, γιατί φτιάχνεται για τον μικρό Χριστό, του οποίου τη γέννηση γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα.
Και τα χριστόξυλα τι ήταν;
Σύμφωνα με την παράδοση, έπρεπε σε κάθε σπίτι να καίει η φωτιά από ξύλα (κυρίως ελιάς) στο τζάκι για όλη την περίοδο των Χριστουγέννων, όχι μόνο για να αποτρέπονται οι ανεπιθύμητοι καλικάντζαροι, που έφευγαν μακριά από την κάπνα, αλλά και για να ζεσταθεί ο μικρός Χριστός.
Τα κάλαντα
Τα κάλαντα πήραν το όνομά τους από τις καλένδες του Ιανουαρίου. Οι καλένδες ήταν οι πρώτες ημέρες των ρωμαϊκών μηνών, όπου συγγενείς και φίλοι αντάλλασσαν επισκέψεις και δώρα, που ήταν μέλι, ξερά σύκα, χουρμάδες, χυλός και μικρά νομίσματα.
Με το τριγωνάκι μου στο χέρι ρωτώ: “Να τα πούμε;”.
Σαν ακούσω “Να τα πείτε” από τον νοικοκύρη του σπιτιού να τραγουδάω ξεκινώ και σαν τελειώσω λέω δυνατά “Και του χρόνου! Χρόνια Πολλά!”, συνοδεύοντάς το με ένα “Ευχαριστώ” για το κέρασμα ή το φιλοδώρημα που θα μου δώσουν!
Ας ακούσουμε τα κάλαντα των Χριστουγέννων και για να τιμήσουμε και τον τόπο μας ας μάθουμε και τα κερκυραικά κάλαντα.
Το έθιμο της χριστουγεννιάτικης γαλοπούλας
Στη χώρα μας συνήθιζαν τη μέρα των Χριστουγέννων να μαγειρεύουν για το εορταστικό τραπέζι κοτόσουπα.Η χριστουγεννιάτικη γαλοπούλα είναι έθιμο που υιοθετήσαμε και στη χώρα μας από το Μεξικό.Σήμερα οι νοικοκυρές μαγειρεύουν ξεχωριστά τη γαλοπούλα για τη μέρα των Χριστουγέννων, βάζοντας γέμιση με ρύζι, κουκουνάρι, σταφίδες και κάστανα.
Όλες οι ζωγραφιές στις ελεύθερες δραστηριότητες αφορούν τα Χριστούγεννα
Η Κέρκυρα το Δεκέμβρη
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΑΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΩ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ & ΕΥΘΥΝΗ
1. Ανθρώπινα Δικαιώματα
Η οικογένεια δεν έχει αριθμητική, είναι απλώς μοναδική.
1ο εργαστήριο «Η μονα-δική μου οικογένεια»
Αρχικά δημιουργούμε ένα εννοιολογικό χάρτη στο διαδικτυακό εργαλέιο coggle it με θέμα «Τι είναι Οικογένεια» με στόχο την ανίχνευση των πρότερων ιδεών και αντιλήψεων των μαθητών.
Στη συνέχεια oι μαθητές ζωγραφίζουν την οικογένειά τους σε φύλλο εργασίας και γράφουν τον αριθμό των μελών της οικογένειας τους. Κατόπιν παρουσιάζουν την οικογένειά τους στην ομάδα με τη βοήθεια της ζωγραφιάς τους.
Προβολή του διαδραστικού ψηφιακό παραμυθιού «Η μονα-δική μου οικογένεια» της Ι. Μανάφη
2ο εργαστήριο
«Πες μας, Πιγκουίνε!» – Συζητάμε για την πυρηνική οικογένεια
Με αφορμή το παραμύθι που διαβάστηκε στο 1ο Εργαστήριο, λέμε τους μαθητές ότι ένας από τους ήρωες του παραμυθιού, ο πιγκουίνος, τους στέλνει χαιρετισμούς με μια αναμνηστική κάρτα για την Παγκόσμια Ημέρα Γονέων, στην οποία είναι «τιμώμενα πρόσωπα» ο ίδιος και η οικογένειά του!
Ακολουθεί συζήτηση στην ολομέλεια για τη δομή της οικογένειας του πιγκουίνου και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Η συζήτηση οδηγεί στον ορισμό της πυρηνικής οικογένειας Οι μαθητές χωρίζονται σε τετραμελείς ομάδες . Μοιράζουμε σε κάθε ομάδα μια κάρτα με μία προβληματική κατάσταση που απαιτεί λύση. Τα μέλη της ομάδας ψάχνουν να βρουν εναλλακτικές λύσεις στο πρόβλημά τους. Παράλληλα συμπληρώνουν ένα φύλλο εργασίας ζωγραφίζοντας τις λύσεις που έχουν σκεφτεί. Κάθε ομάδα παρουσιάζει στην ολομέλεια τις δικές της λύσεις
Κάποιες επιπλέον δραστηριότητες που έγιναν με αφορμή το 2ο Εργαστήριο είναι οι ακόλουθες:
Παρακολουθούμε αποσπάσματα από το ακόλουθο βίντεο.
Χορέψαμε τον χορό του “Freeze“:
Κάναμε ομαδική εργασία για τα ζώα των πόλων
Διαβάσαμε παραμύθι “Ενας πιγκουίνος όχι και τόσο τέλειος” Της Γιολάντας Τσορώνη Γεωριάδη
3ο Εργαστήριο
«Πες μας, λύκε!» – Συζητάμε για την εκτεταμένη οικογένεια
Ο λύκος μας στέλνει χαιρετισμούς με μία αναμνηστική κάρτα για την Παγκόσμια Ημέρα Ηλικιωμένων, στην οποία είναι «τιμώμενα πρόσωπα» οι γιαγιάδες του και οι παππούδες του.
Ακολουθεί συζήτηση για τη δομή της οικογένειας του λύκου και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Η συζήτηση οδηγεί στον ορισμό της εκτεταμένης οικογένειας. Οι μαθητές χωρίζονται σε ομάδες . Μοιράζουμε σε κάθε «εκτεταμένη οικογένεια» μια κάρτα με μία προβληματική κατάσταση που απαιτεί λύση. Τα μέλη της κάθε ομάδας αναζητούν για να βρουν εναλλακτικές λύσεις στο πρόβλημά τους και παρουσιάζουν τις ζωγραφιές τους στην ολομέλεια.
Παρακολουθούμε αποσπάσματα από το ακόλουθο βίντεο
και διαβάζουμε “Τα τρία λυκάκια “του Ευγένιου Τριβυζά
4ο Εργαστήριο: «Πες μας, καγκουρό!» – Συζητάμε για τη μονογονεϊκή οικογένεια
Το καγκουρό μας στέλνει χαιρετισμούς με μία αναμνηστική κάρτα για την Παγκόσμια Ημέρα της Μητέρας, στην οποία «τιμώμενα πρόσωπα» είναι το ίδιο και η μητέρα του.
Ακολουθεί συζήτηση για τη δομή της οικογένειας του καγκουρό και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Η συζήτηση οδηγεί στον ορισμό της μονογονεϊκής οικογένειας.
Παρακολουθούμε αποσπάσματα από το ακόλουθο βίντεο
Ακούμε το παραμύθι Το μικρό καγκουρό Van Genechten, Guido
Καταλαβαίνουμε ότι το μικρό καγκουρό περνάει πολλες ώρες με τη μαμά του και ότι δυσκολεύεται να την αποχωριστεί. Αν και θέλει να παίξει με τα άλλα ζωάκια δεν ξέρει πως να τα προσεγγίσει. Ζητάμε λοιπόν από τα παιδιά να προτείνουν τον τρόπο και τις εκφράσεις που πρέπει να χρησιμοποιήσει το μικρό καγκουρό για να προσεγγίσει τα άλλα ζωκια και να “πιάσει” φιλίες και τις καταγράφουμε.
Και ακολουθεί χορός με το καγκουρό
5ο Εργαστήριο: «Πες μας, κούκε!» – Συζητάμε για τη θετή οικογένεια
Ο κούκος μας στέλνει χαιρετισμούς με μία αναμνηστική κάρτα για την Παγκόσμια Ημέρα Υιοθεσίας, στην οποία φωτογραφίζονται ο κούκος και η οικογένειά του.
Προκειμένου να κατανοήσουν οι μαθητές γιατί η οικογένεια του κούκου είναι οι πρωταγωνιστές αυτής της Ημέρας, παρουσιάζουμε ένα απόσπασμα από το βίντεο του BBC Earth με τίτλο “Cuckoo Hijacks Warbler Nest”, που παρουσιάζει τον θηλυκό κούκο να αφήνει το αυγό του σε ξένη φωλιά. Ακολουθεί συζήτηση στην ολομέλεια για τη δομή της οικογένειας του κούκου και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Η συζήτηση οδηγεί στον ορισμό της θετής οικογένειας.
Ο μικρός κούκος ήταν πολύ χαρούμενος με την οικογένειά του και τα αδελφάκια του. Όλα τα μέλη της οικογένειας αγαπιόντουσαν και συνεργάζονταν – όταν όμως ήρθε η ώρα να πάει στο σχολείο, τα υπόλοιπα χελιδονάκια τον αντιμετώπιζαν με καχυποψία και το κορόιδευαν. Έτσι μας ζήτησε βοήθεια στο πρόβλημά του. Καταγράφουμε τις απαντήσεις των παιδιών.
Διαβάζουμε και το παραμύθι “Μια μητέρα για τον Κόκο” Συγγραφέας: Keiko Kasza
Στο 6ο εργαστήριο ασχοληθήκαμε με τη χελώνα καρέτα – καρέτα. η οποία γεννάει τα αυγά της στις ακτές των θαλασσών. Τα σκεπάζει και τα αφήνει μόνα τους να εκκολαφθούν. Τα μικρά χελωνάκια όταν γεννηθούν πρέπει να βρουν το δρόμο για τη θάλασσα και να καταφέρουν να ζήσουν. Πολλες φιλοζωικές οργανώσεις ευτυχώς έχουν μειώσει τους κινδύνους για τα αυγά της χελώνας προστατεύοντας τις ακτές όπου γεννούν οι χελώνες.
Η μικρή μας χελωνίτσα αναρωτιέται “τι συμβαίνει με τα παιδιά των ανθρώπων που για κάποιο λόγο μένουν ορφανά”. Της εξηγήσαμε πως για αυτά τα παιδιά υπάρχουν χώροι που τα φιλοξενούν και άνθρωποι που τα προσέχουν και φυσικά φοιτούν σε σχολεία όπως το δικό μας.
Η χελωνίτσα αναρωτήθηκε πως θα υποδεχόμασταν ένα ορφανό παιδάκι στο σχολείο μας.Τα παιδιά πρότειναν διάφορους τρόπους συμπερίληψης με προστατευτική διάθεση ώστε να ξαναγίνει χαρούμενο και ευτυχισμένο παρά την απώλειά του. Δεν εμβαθύναμε στο θέμα για να μη δημιουργήσουμε ανασφάλεια και φόβο στα παιδιά.
Εστιάσαμε στο “πως μπορούμε να βοηθήσουμε” σε περίπτωση που ένα ορφανό παιδάκι συναναστρέφεται μαζί μας είτε στο σχολικό είτε στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον. Οι ιδέες των παιδιών:
Μαθαίνουμε πληροφορίες για τη θαλάσσια χελώνα
Κίνδυνοι για τη θαλάσσια χελώνα
Στο τελευταίο εργαστήριο έγινε αξιολόγηση του προγράμματος. Ρωτήσαμε τα παιδιά αν τους άρεσε ο τρόπος που γνώρισαν τις διαφορετικές μορφές οικογένειας και αν απόλαυσαν τις δραστηριότητες. Συμφωνήσαμε να “ανεβάσουμε” τις δράσεις μας στο διαδίκτυο για να να μπορούν να τα παρακολουθήσουν μαζί με τους γονείς τους.
Κλείνοντας το εργαστήριο δημιουργήσαμε ένα βίντεο με ζωγραφιές των παιδιών με το τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά “Γιατί είμαστε οικογένεια”
Ξεκινάμε την ενασχόληση με την ανάγνωση του παραμυθιού “Ντενεκεδούπολη” της Ευγενίας Φακίνου
και ζωγραφίζουμε τον αγαπημένο μας ήρωα
Παίζουμε κουκλοθέατρο με τους ήρωες της Ντενεκεδούπολης
Κάτι ανάλογο έγινε και στην Ελλάδα το 1967 με τη Χούντα των συνταγματαρχών
Προσεγγλιζουμε τις έννοιες της Δημοκρατίας και της Δικτατορίας μέσα από το παραμύθι της Κωνσταντίνας Αρμενιάκου
“Η κυρά Δημοκρατία”
Προσπάθούμε μέσα απο καρτέλες να κατανοήσουμε τι ταιριάζει στη δημοκρατία και τι στη δικτατορία.
Ακούμε τραγούδια και μέσα από αυτά μαθαίνουμε για το πολυτεχνείο
και κάνουμε ομαδικές ζωγραφιές που έχουν σχέση με αυτά
.
Το αγαπημένο μας ήταν το ακορντεόν
γι αυτό και φτιάξαμε τα δικά μας.
Η σοφή ελιά της Ειρήνης Καμαράτου Γιαλλούση
Μαθαίνουμε συνθήματα
και αφήνουμε κι εμείς ένα τριαντάφυλλο για τα παιδιά που χάθηκαν.
Μία από τις εργασίες των ανθρώπων το φθινόπωρο είναι και το μάζεμα της ελιάς. Παρακολουθούμε βίντεο που παρουσιάζει τα στάδια συλλογής της ελιάς μέχρι την παρασκευή του ελαιόλαδου.
και φέρνουμε κλαδιά ελιάς στο σχολείο όπου ραβδίζουμε και εμείς πάνω στα λιόπανα.
Κάνουμε μετρήσεις με τις ελιές που έπεσαν…
Με αφορμή την ελιά εισάγουμε και νέο λεξιλόγιο.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ
Η Αθηνά και ο Ποσειδώνας διεκδικούσαν την ίδια πόλη. Ανέβηκαν λοιπόν στον βράχο της Ακρόπολης και ενώπιον των Αθηναίων αποφάσισαν ότι όποιος προσέφερε το ωραιότερο δώρο θα την αποκτούσε. Ο Ποσειδώνας χτύπησε σε μια πλευρά του λόφου με την τρίαινά του και αμέσως ανάβλυσε ένα πηγάδι. Ο λαός θαύμασε, αλλά το νερό ήταν αλμυρό σαν το νερό της θάλασσας, που κυρίευε ο Ποσειδώνας κι έτσι δεν ήταν πολύ χρήσιμο. Το δώρο της Αθηνάς ήταν ένα δέντρο ελιάς, κάτι που ήταν καλύτερο, μιας και παρείχε στην πόλη τροφή, λάδι και ξυλεία. Έτσι, κέρδισε τη μονομαχία η Αθηνά και ονόμασε την πόλη της Αθήνα.
Μαθαίνουμε το μύθο και ζωγραφίζουμε τους δικούς μας αμφορείς.
Κάνουμε κατασκευές με ελιές
Κάνουμε πειράματα αναμειγνύοντας νερό με λάδι και συμπεραίνουμε πως το λάδι δε διαλύεται στο νερό
Και διακρίνουμε με κλειστά τα μάτια το λάδι ανάμεσα σε άλλα υγρά.
Κάνουμε αθλητικούς αγώνες και οι νικητές στεφανώνονται με κότινο.
Μαθαίνουμε το παραδοσιακό τραγούδι Νντίλι Ντίλι
Ομαδική εργασία με θέμα την ελιά
