Η επιστροφή μας στο σχολείο μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων, ξεκίνησε…

• μαθαίνοντας και ανασυνθέτοντας τους αριθμούς της νέας χρονιάς και φτιάχνοντας καδράκια με τους στόχους μας για το 2024…

• Pixel art και κωδικοποίηση! 

Αναλύσαμε τη νέα χρονιά και σε πίξελς…

•  Στη συνέχεια, μιλήσαμε για το χειμώνα, γνωρίσαμε τα χειμωνιάτικα ρούχα και παίξαμε παιχνίδια. Διαβάσαμε το παραμύθι “Το μαγικό γάντι” και παίξαμε παιχνίδια μνήμης και χρονικής ακολουθίας. Βάλαμε καρτέλες με τα ζώα της ιστορίας στη σωστή σειρά, τα αριθμήσαμε και στη συνέχεια βγάζαμε ένα ζώο και μαντεύαμε ποιο λείπει…

•  Μιλήσαμε για τα ζώα που πέφτουν σε χειμερία νάρκη και ζωγραφίσαμε τα παράθυρά μας…!

•  Γνωρίσαμε τα ζώα των πάγων, τους εσκιμώους και τη ζωή τους, τα περίφημα παγόσπιτά τους, τα “ιγκλού”, το ινουίτικο φιλί που λέγεται κουνίκ και τρίβαμε κι εμείς τις μυτούλες μας…!

•  Κάναμε αφιέρωμα στους 3 Ιεράρχες και μιλήσαμε για την αγάπη! Τα παιδιά είπαν ότι νιώθουν την αγάπη όταν: παίζουν με τους φίλους τους, χαρίζουν παιχνίδια, αγκαλιάζονται, δίνουν φιλιά, λένε τη λέξη σ’αγαπώ, δίνουν και παίρνουν λουλούδια, ταΐζουν σκυλάκια & γατούλες…

Μάθαμε τη λέξη αγάπη να τη λέμε και σε άλλες γλώσσες όπως: στα αλβανικά-dashuri, στα γαλλικά-amour, στα ιταλικά-amore, στα ισπανικά-amar, στα τούρκικα-ask, στα κινέζικα-ai, στα γερμανικά-liebe και στη γλώσσα των εσκιμώων-asavak!

• Φτιάξαμε και ταΐστρες για τα πουλάκια που δυσκολεύονται να βρουν τροφή, τις κρύες μέρες του χειμώνα, από ανακυκλώσιμα υλικά μιας και τους μήνες Ιανουάριο-Φεβρουάριο ασχοληθήκαμε με την έννοια της ανακύκλωσης στα πλαίσια των εργαστηρίων δεξιοτήτων.

Δανειστήκαμε το εκπαιδευτικό υλικό, «Ο ταξιδιώτης της γραφής» από τη Βιβλιοθήκη του Ιδρύματος Ευγενίδου κι έτσι τα παιδιά μας ήρθαν σε επαφή με τα υλικά και τα όργανα γραφής του παρελθόντος, δοκιμάζοντάς τα στην πράξη. Γράψαμε με πένες καλαμένιες, με ξύλινες γραφίδες, με κάρβουνο, με μεταλλικές γραφίδες πάνω σε κέρινες πλάκες, επεξεργαστήκαμε το δίσκο της Φαιστού, χαράξαμε σε πηλό. Μάθαμε για την ιστορία της γραφής, είδαμε δείγματα σπηλαιογραφίας, εικονογραφικής-ιερογλυφικής γραφής, Γραμμικής Γραφής Α΄ και Β’, φοινικικού αλφάβητου…Αυτό που μας έκανε όμως μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το φτερό χήνας και το βούτηγμα των πενών στο μελανοδοχείο με το υγρό μελάνι!

Γράφοντας το πρώτο μας βιβλίο για το χειμώνα φτιάχνοντας τη δική μας ιστορία και την  εικονογράφηση του βιβλίου με τίτλο  παραμυθιού:

”Το κάστρο της κρυσταλλίας”…

Νιώσαμε όλοι τη χαρά και τη μαγεία των Χριστουγέννων γνωρίζοντας την ιστορία της γέννησης του Χριστού μέσα από βιβλία και ψηφιακό υλικό, παραδόσεις και έθιμα των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς της χώρας μας, δημιουργώντας αυτοσχέδια χριστουγεννιάτικη γιορτή εμπνευσμένη από τα παιδιά, δημιουργώντας χριστουγεννιάτικες κατασκευές, στολίζοντας καραβάκι με τις ευχές των παιδιών (να είναι όλοι καλά, να έχουν υγεία, αγάπη, φίλους, να είναι χαρούμενοι, να έχουν παιχνίδια, γαλήνη, να βρέχει λεφτά…)

Για να ευχαριστήσουμε τον Άγιο Βασίλη και τους ταράνδους του, που κάθε χρόνο εργάζονται τόσο σκληρά για να φέρουν τη χαρά στα παιδιά όλου του κόσμου, τους ετοιμάσαμε μπισκοτάκια κι εννοείται τα απολαύσαμε κι εμείς!

Στις ταμπλέτες, διαβάσαμε τη χριστουγεννιάτικη ιστορία, ‘Φρικαντέλα – Η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα’ του Ευγένιου Τριβιζά. Τα παιδιά πατούσαν με το δείκτη τους στη δεξιά μεριά της οθόνης, της ταμπλέτας για να προχωρούν στην επόμενη διαφάνεια και να διαβάζουμε όλοι μαζί την ιστορία, διέγραψαν τις λέξεις που είχαν μέσα τους, τις συλλαβές «κακά», επιλέγοντας edit-επεξεργασία, στη συνέχεια το εικονίδιο με το πινέλο και το χρώμα σχεδιάζοντας ένα Χ πάνω στη λέξη.

Να ευχαριστήσουμε τον πιο υπέροχο Άγιο Βασίλη, τον κύριο Σταμνά, παππού μαθήτριάς μας που μας έδωσε χαρά, που αφιέρωσε αρκετό χρόνο από το πρόγραμμά του και μοίρασε σε όλα τα παιδιά δώρα από το σχολείο και από το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του σχολείου μας! Άγιε Βασίλη να μας ξανάρθεις! Και του χρόνου με υγεία!!!

Παγκόσμια ημέρα των ζώων

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων πρωτογιορτάστηκε το 1931 σ’ ένα συνέδριο περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.

Η 4η Οκτωβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα Ζώων

Στο σχολείο πρίν διαβασουμε την ιστορία από το παραμύθι” Ξουτ ” τα παιδιά έκαναν υποθέσεις  στο τι μπορεί να λέει η ιστορία ξέροντας τον τίτλο.

Είναι το όνομα κάποιου?

Κάποιον διώχνουν γιατί δεν τον θέλουν?

Μάλλον μιλάνε στα αγγλικά?

Να φύγει κάποιος μακριά?

Το διαβάσαμε λοιπόν , συζητήσαμε για το περιεχόμενο του, είπαμε τι μας έκανε εντύπωση και τι δεν μας άρεσε.

Συζητήσαμε για τους λόγους που ο ΞΟΥΤ βρέθηκε στο δρόμο να ζει σαν αδέσποτο. Ποιοι είναι οι λόγοι που κάποιοι άνθρωποι εγκαταλείπουν τα κατοικίδιά τους στο δρόμο..

• –  Πώς ένιωθε ο ΞΟΥΤ όταν τον εγκατέλειπαν οι άνθρωποι;
• –  Πότε ήταν ευτυχισμένος και πότε δυστυχισμένος;
• –  Τι χρειαζόταν ο ΞΟΥΤ για να είναι ευτυχισμένος;
• –  Τι γνώμη έχετε για την εγκατάλειψη των ζώων;

Στη συνέχεια ήρθαμε για πρώτη φορά σε επαφή με τον πίνακα διπλής εισόδου.

Γιορτάζοντας την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων στο Νηπιαγωγείο, θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε τον ακόλουθο πίνακα διπλής εισόδου, για να καταγράψουμε μεν πόσα παιδιά έχουν κατοικίδιο ζωάκι και ποιο όχι.Έτσι διασταυρωνόταν το όνομά τους με το αγαπημένο τους ζώο.. έβαζαν το  σταυρό + στο αντίστοιχο κουτάκι και στο τέλος μετρήσαμε σε κάθε κατοικίδιο ζώο ποιό συγκέντρωσε τους περισσότερους σταυρούς.

Τέλος φτιάξαμε σκυλάκια με τη μέθοδο της χαρτοδιπλωτικής, γιατί δημοφιλέστερο ζώο της τάξης βγήκε το σκυλάκι!

Μαγνήτες και μαγνητισμός! Μάθαμε για τους μαγνήτες και την δύναμή τους, πειραματιστήκαμε, καταγράψαμε και παίξαμε πολλά παιχνίδια! Τα παιδιά είπαν τι γνωρίζουν για τους μαγνήτες, όπως φαίνεται στο ιστόγραμμα και κατέγραψαν τις υποθέσεις τους πριν πάρουν τον πεταλοειδή μαγνήτη στα χέρια τους.

Στη συνέχεια, άρχισαν να ψάχνουν και να ανακαλύπτουν τι υπήρχε μέσα στην τάξη το οποίο ο μαγνήτης «τραβάει», όπως έλεγαν.

Ο ενθουσιασμός μεγάλος! Ερωτήματα και απορίες δημιουργούνταν που άμεσα έβρισκαν την απάντησή τους ! Έλκει το χαρτί; Μέσα από την μπλούζα μου τραβάει ο μαγνήτης; Μέσα από το νερό;  Πόσα πράγματα μπορεί να έλξει ; Και άλλα τόσα…!

Και άλλα τόσα…!

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία» εορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου.

Γιορτάζει η γιαγιά και ο παππούς. Με αφορμή την ημέρα αυτή θα πρέπει όλοι μας να αναλογιστούμε την προσφορά , τη μεγάλη αξία & τη σοφία αυτών  των ανθρώπων στη ζωή μας… Τα παιδιά  όλα μίλησαν για τον παππού και τη γιαγιά τους,είπαν γιατί τους αγαπούν τόσο πολύ… έκαναν μία ομαδική εργασία με τύπωμα με σφουγγάρι..πρότειναν να φτιάξουν κάρτες-δωράκια ως ένδειξη αγάπης!έγραψαν ”χρόνια πολλά”, ζωγραφίσαν&τραγουδήσαν !  Ήταν ένας τρόπος για να δείξουν την παντοτινή τους αγάπη, προσφορά και σεβασμό στην Τρίτη Ηλικία.

Χρόνια πολλά παππού!

Χρόνια πολλά γιαγιά!

Κάθε χρόνο στις 22 Σεπτεμβρίου, πόλεις σε όλο τον κόσμο γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο, ενθαρρύνοντας τους αυτοκινητιστές να εγκαταλείψουν τα αυτοκίνητά τους για μια ημέρα.

Η ημέρα αυτή υπογραμμίζει τα πολυάριθμα οφέλη  της για τους πολίτες, από την ” ελεύθερη κυκλοφορία αυτοκινήτων”,συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της προώθησης του περπατήματος και της ποδηλασίας σε ένα ασφαλέστερο περιβάλλον.

Η Ευρωπαϊκή Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο πρωτοξεκίνησε στη Γαλλία το 1998 και καθιερώθηκε σε πανευρωπαϊκή κλίμακα με απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 2000.

Στον εορτασμό συμμετέχουν 1500 πόλεις της Ευρώπης και 4 του Καναδά.

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα χωρίς αυτοκίνητο,  τα παιδιά συζήτησαν για τα οφέλη, αλλά και τις συνέπειες της χρήσης του αυτοκινήτου στο περιβάλλον και στην υγεία του οργανισμού καθώς και για τα εναλλακτικά μέσα μεταφοράς, όπως το ποδήλατο .Τα παιδιά έφτιαξαν ποδηλατάκια με ρόδες φτιαγμένες από κοφτό μακαρονάκι !&τραγούδησαν το τραγούδι ”ο κύριος ποδηλατάκιας”.

“Όταν νιώσεις μοναξιά και σου λείπει το σπίτι σου, ακούμπησε το χέρι στο μάγουλό σου και σκέψου “Η μαμά μ’ αγαπά… Η μαμά μ’ αγαπά…”
Από το 1993 που κυκλοφόρησε, οι παρηγορητικές λέξεις της Audrey Penn συγκινούν, διασκεδάζουν, πυροδοτούν συζητήσεις για θέματα που απασχολούν μικρούς και μεγάλους. Γι’ αυτό έγινε κλασικό αυτό το βιβλίο: η απάντηση βρίσκεται στις τελευταίες του λέξεις – Σ’ Αγαπώ.

Κατά τις πρώτες μέρες στο σχολείο, κάποια παιδιά ενδέχεται να παρουσιάσουν έντονο άγχος αποχωρισμού από τους γονείς.

Παιδιά που για πρώτη φορά περνούν την πόρτα του Νηπιαγωγείου βιώνουν έντονο στρες που τους δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα. Ο φόβος του αγνώστου, ο αποχωρισμός από τους γονείς, η νέα κατάσταση, η απώλεια της αίσθησης της μοναδικότητας που είχε στο σπίτι αποτελούν  πρακτικές και συναισθηματικές δυσκολίες, που σηματοδοτούν το πέρασμά του από το σπίτι στο σχολείο.

Και ενώ «κάθε αρχή και δύσκολη», ο χρόνος προσαρμογής κάθε παιδιού στο σχολείο είναι διαφορετικός: από λίγες ώρες μέχρι λίγες εβδομάδες.

Έτσι για να ενθαρρύνουμε τη συναισθηματική έκφραση , διαβάσαμε το παραμύθι ”Το φιλάκι στο χεράκι” της Audrey Penn.

Η έκφραση των συναισθημάτων του, αποτελεί το πρώτο βήμα για να μπορέσει να τα διαχειριστεί. Η λεκτική έκφραση των συναισθημάτων δεν είναι πάντα εύκολη για τα παιδιά. Παροτρύνουμε το παιδί να εκφραστεί , να πει τι το στενοχωρεί, τι του προκαλεί φόβο, πώς νιώθει μακριά από το σπίτι του..

Του δίνουμε ένα οικείο αντικείμενο (Separation buddy). Ένα αγαπημένο παιχνίδι (π.χ. αρκουδάκι), το οποίο θα έχει μαζί του (εφόσον αυτό είναι επιτρεπτό από το σχολείο), μπορεί να διευκολύνει την προσαρμογή, αφού ένα οικείο αντικείμενο προσφέρει στο παιδί αισθήματα ασφάλειας και σιγουριάς.

Στοχεύουμε στη σταθερότητα. Καθιερώνουμε μια συγκεκριμένη ρουτίνα αποχαιρετισμού. Η ρουτίνα θα προσφέρει στο παιδί το αίσθημα ασφάλειας και αίσθηση ελέγχου. Δείχνουμε τρυφερότητα αλλά και αποφασιστικότητα, και φροντίζουμε η διαδικασία του αποχωρισμού να είναι σύντομη.

 Αποχαιρετούμε το παιδί, αποφεύγουμε να επιστρέψουμε για να το καθησυχάσουμε, σε περίπτωση που κλαίει ή φωνάζει. Η επιστροφή μας πιθανότατα θα δημιουργήσει περισσότερη αναστάτωση. Όσο δύσκολο κι αν  είναι, είναι σημαντικό να παραμείνουμε ψύχραιμοι. Φροντίζουμε να επιστρέψουμε την ώρα που υποσχεθήκαμε στο παιδί. Η συνέπεια σε αυτό θα συμβάλει στο χτίσιμο της εμπιστοσύνης του παιδιού και παράλληλα θα συμβάλει στο χτίσιμο της ανεξαρτητοποίησης του.Τα παιδιά μπορούν να αντιληφθούν την ανησυχία και το άγχος των γονιών, ακόμη κι αν προσπαθούμε να το κρύψουμε.

Δείξτε εμπιστοσύνη στους εκπαιδευτικούς

Χτίστε γέφυρες επικοινωνίας με το σχολείο και κάντε τους εκπαιδευτικούς σύμμαχούς σας. Συζητήστε μαζί τους ό,τι σας απασχολεί και βρείτε μαζί λύσεις. Αυτό θα σας βοηθήσει να διαχειριστείτε καλύτερα τις ανησυχίες σας και παράλληλα περιορίζετε τη μετάδοση του δικού σας άγχους στο παιδί.

Δραστηριότητα με τις παλάμες των παιδιών:

Τα παιδιά των  πρωινών τμημάτων  με αφόρμηση το παραμύθι έφτιαξαν και ζωγράφισαν τις παλάμες τους σε ένα χαρτί το οποίο το έδωσαν στη μαμά τους.   Στη συνέχεια η μαμά του κάθε παιδιού έστειλε στο σχολείο την παλάμη της ζωγραφισμένη με ένα φιλάκι  . Έτσι φτιάξαμε μία” ομαδική εργασία” από τις παλάμες όλων των μαμάδων της τάξης μας .