Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί ως Πανελλήνια Σχολική Ημέρα κατά της Βίας στο σχολείο. Η ημέρα αυτή αποτελεί μια αφορμή για εκπαιδευτικούς, μαθητές/τριες και γονείς των σχολείων όλης της χώρας να ανταλλάξουν σκέψεις, πληροφορίες και ιδέες και να ενεργοποιηθούν δράσεις ευαισθητοποίησης για την πρόληψη και αντιμετώπιση της σχολικής βίας και του εκφοβισμού που εκδηλώνεται μεταξύ και εναντίον των μαθητών/τριών, ώστε να περιοριστούν οι δίαυλοι εκδήλωσης της βίας στη ζωή των ανηλίκων και να αποτραπούν οι αρνητικές συνέπειες στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.
Στα πλαίσια των δραστηριοτήτων του φετινού σχέδιου δράσης, που αφορά στην ενίσχυση των σχέσεων των μαθητών μεταξύ τους μέσω της καλλιέργειας κλίματος σεβασμού και εμπιστοσύνης ,κοινωνικής και συναισθηματικής ενδυνάμωσης για την πρόληψη οποιασδήποτε μορφής βίας στο σχολικό περιβάλλον και με αφορμή τη σημερινή ημέρα κατά της σχολικής βίας,πραγματοποιήσαμε με τους μαθητές μας δραστηριότητες με στόχο την ευαισθητοποίηση, την πρόληψη και την αντιμετώπιση ανάλογων περιστατικών στο σχολείο τους.
Αρχικά καταγράψαμε τις σκέψεις των παιδιών για το τι είναι γι αυτά ΣΧΟΛΙΚΗ ΒΙΑ, για να ανιχνεύσουμε τις υπάρχουσες γνώσεις τους για το θέμα.
Στη συνέχεια δημιουργήσαμε το κάθε παιδί την καρδιά του και συζητήσαμε με ποιες συμπεριφορές των φίλων μας η καρδιά μας πονά και τσαλακώνεται.Το κάθε παιδί είπε τη σκέψη του(όταν με χτυπούν,όταν με σπρώχνουν,όταν δε με παίζουν,όταν με κοροιδεύουν,όταν μου παίρνουν το παιχνίδι μου κ.α) την οποία και καταγράψαμε στη δική του καρδιά.Τσαλάκωσε ο καθένας το χαρτόνι με την καρδιά του και προσπάθησε να την ισιώσει όπως πριν χωρίς να τα καταφέρει.Τα παιδιά κατανόησαν ότι όταν πληγώνουμε τους φίλους μας με λέξεις και πράξεις στενοχωριούνται .
Παίζοντας παιχνίδια ρόλων με σενάρια από τις σκέψεις τους που είχαμε καταγράψει και αναλαμβάνοντας ενναλάξ το ρόλο του θύτη και του θύματος προσπάθησαν να δώσουν λύσεις και να βρουν τρόπους αντιμετώπισης πρόληψης και διαχείρισης βίαιων συμπεριφορών ώστε να ενδυναμωθούν συναισθηματικά και ψυχικά
Συνεχίζοντας τις δραστηριότητες παρακολουθήσαμε το βίντεο ¨’Η ημέρα που έγινα κι εγώ λύκος” από το ομώνυμο βιβλίο της Amelie Javaux που προσεγγίζει το πρόβλημα του σχολικού εκφοβισμού και αναδεικνύει τη δύναμη της φιλίας στις ανθρώπινες σχέσεις.
Μια άλλη προσέγγιση στο θέμα της βίας ,συζητήθηκε με το βιβλίο Οι ουρές δεν είναι για να τις τραβάμε ( Ελίζαμπεθ Βέρντικ και Μαριέκα Χάινλεν). Αυτό το βιβλίο προτρέπει τα παιδιά να παρατηρήσουν και να κατανοήσουν τη γλώσσα του σώματος που χρησιμοποιούν τα ζώα, τις εκφράσεις τους, τις φωνές τους. Τα παιδιά μαθαίνουν ότι το πείραγμα ενοχλεί τα ζώα. Αντίθετα, αν επιλέξουν να τους συμπεριφέρονται με ευγένεια, γλυκύτητα και σεβασμό, θα κερδίσουν μια ζεστή, τρυφερή σχέση, μια σχέση ζωής που τα κάνει να σέβονται κάθε ζωντανό πλάσμα.
επίσης διαβάσαμε το βιβλίο ΟΛΙΒΕΡ ΚΑΙ ΣΟΦΙ ,ένα βιβλίο που βοηθά τα παιδιά τα οποία δέχονται εκφοβισμό να κατανοήσουν και να διαχειριστούν αυτά που τους συμβαίνουν.
Δημιουργήσαμε ομαδικές εργασίες με το σύνθημα:”ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ- ΝΑΙ ΣΤΗ ΦΙΛΙΑ”,ζωγραφίζοντας συμπεριφορές που μας πληγώνουν και συμπεριφορές που μας κάνουν χαρούμενους.
Μάθαμε και τα 5 βήματα που πρέπει να κάνουμε για να αντιμετωπίζουμε τη σχολική βία όταν τη συναντούμε(ΑΓΝΟΩ,ΛΕΩ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΣΤΑΜΑΤΑ,ΛΕΩ ΔΥΝΑΤΑ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΑ ΣΤΑΜΑΤΑ,ΦΕΥΓΩ,ΤΟ ΛΕΩ ΣΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ)ανάλογα με το βαθμό επικινδυνότητας της
Δημιουργήσαμε και έναν πίνακα αναφοράς με τους τρόπους αντιμετώπισης τέτοιων συμπεριφορών που τοποθετήσαμε σε εμφανές σημείο της τάξης για να τους θυμόμαστε και να αντιδράμε ανάλογα.
