Η-Δανειστική-βιβλιοθήκη-στο-Νηπιαγωγείο.pptx

Γνωρίσαμε δυο υπέροχους μύθους:

Το πουλάκι του χειμώνα που το λένε Αλκυόνα!

Η Αλκυόνη η κόρη του Άιολου, του θεού των ανέμων ήταν παντρεμένη με τον Κύηκα και αισθάνονταν τόσο ευτυχισμένοι, ώστε παρομοίαζαν τους εαυτούς τους με το ζευγάρι των θεών, Δία και Ήρα. Η ασέβειά τους αυτή, εξόργισε τόσο πολύ το Δία, ο οποίος βύθισε το καράβι του Κύηκα και μεταμόρφωσε την Αλκυόνη σε πουλί που μοιάζει να ψάχνει στις θάλασσες για να βρει το χαμένο της σύζυγο. Η δυστυχία της Αλκυόνης δε σταμάτησε εδώ, καθώς γεννούσε μες στη βαρυχειμωνιά και τα κύματα της θάλασσας κατέστρεφαν τα αυγά της κάνοντάς την να κλαίει σπαραχτικά. Οι θεοί του Ολύμπου τη λυπήθηκαν και ο Δίας πρόσταξε για 15 μέρες μες στο χειμώνα να κοπάζουν οι άνεμοι και ο ήλιος να ζεσταίνει τη φύση, ώστε να μπορεί η Αλκυόνη να κλωσάει τα αυγά της και να μεγαλώνει τα πουλάκια.

Η Αμυγδαλιά η νυφούλα του Χιονιά!

Ο μύθος της αμυγδαλιάς…Η ιστορία της Φυλλίς.

Ο Δημοφώντας, γιος του Θησέα και της Φαίδρας και βασιλιάς της Αθήνας, ταξίδεψε κάποτε στα παράλια της Θράκης. Εκεί γνώρισε την όμορφη βασιλοπούλα Φυλλίδα και την αγάπησε. Επειδή βιαζόταν να επιστρέψει στην Αθήνα, της υποσχέθηκε ότι θα επιστρέψει μετά από ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, για να παντρευτούν. Το διάστημα όμως αυτό πέρασε και ο Δημοφώντας δε γύρισε να πάρει την αγαπημένη του. Η Φυλλίδα απαρηγόρητη, επειδή νόμιζε ότι ο καλός της έπαψε νατην αγαπά, πέθανε από τη λύπη της. Οι θεοί τη συμπόνεσαν και τη μεταμόρφωσαν σε αμυγδαλιά, ένα δέντρο με πανέμορφα άνθη, αλλά χωρίς φύλλα. Μετά από λίγο καιρό, ο Δημοφώντας επέστρεψε στη Θράκη και έμαθε το θάνατο της αγαπημένης του. Τρελός από τον πόνο, έτρεξε, αγκάλιασε τον τρυφερό κορμό της αμυγδαλιάς κι αμέσως τα κλαδιά της γέμισαν πράσινα, δροσερά φύλλα και ροζ-άσπρα ανθάκια.

Αλκυώνη και Κήυκας – Αρχαίο Ελληνικό (youtube.com)

Ζουζούνια – Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά (Official) (youtube.com)

Iro Twinkles – Η αμυγδαλιά – παιδικό εκπαιδευτικό τραγουδάκι – μουσικοκινητική – νηπιαγωγείο (youtube.com)

Λίμερικ ή πως τα παιδιά μας ληρολόγησαν.
Εμπλουτίζοντας τον προφορικό λόγο και γνωρίζοντας διαφορά είδη γραπτού λόγου.

Τα παιδιά γνώρισαν τα ποιήματα λίμερικ του Γιώργου Σεφέρη.
Τα λίμερικ είναι σύντομα, σατιρικά ποιήματα με ομοιοκαταληξία και κωμικό περιεχόμενο. Ληρολογήματα τα ονόμασε ο Σεφέρης σαν θέλησε να συνδυάσει τον Άγγλο λογοτέχνη Λιρ, που γίνηκε ξακουστός για τα λίμερίκ του με τη λέξη λήρος, που σημαίνει ασυνάρτητα λόγια, τρελή κουβέντα.
Αφού διαβάσαμε κάποια από τα λίμερικ του Σεφέρη, τα παιδιά εμπνεύστηκαν, δημιούργησαν τα δικά τους λίμερικ, τα έγραψαν και τα εικονογράφησαν.