
Αιδεσιμότατε
Κυρίες και κύριοι εκπρόσωποι των πολιτικών, περιφερειακών, δημοτικών και τοπικών αρχών
Κυρίες και κύριοι. Αγαπητά μας παιδιά
Ο εορτασμός της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940,
είναι για ολόκληρο τον Ελληνισμό, ημέρα μνήμης και υπερηφάνειας,
είναι η ημέρα, που μας υπενθυμίζει, το χρέος μας στην ιστορία, στην ελευθερία, στους προγόνους μας.
Στις τρείς το πρωί στις 28 Οκτωβρίου 1940,
ο πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα, επέδωσε τελεσίγραφο στον πρωθυπουργό της Ελλάδας,
με το οποίο απαιτούσε την άνευ όρων παράδοση του ελληνικού εδάφους,
στα Ιταλικά στρατεύματα.
Η απάντηση ήταν άμεση: ΟΧΙ !
Την έδωσε, ένας δικτάτορας, ο Ιωάννης Μεταξάς,
ωθούμενος από τον αδούλωτο Ελληνικό λαό!
Ένας μικρός αριθμητικά λαός,
είπε όχι στην παράδοση άνευ όρων .
Είπε όχι στον Μουσολίνι , στον Χίτλερ, στον άξονα!
Μόνος απέναντι σε όλους,
όρθωσε το ανάστημά του, απέναντι στην ισχύ των δυνατών!
Απέδειξε σε όλους τους Ευρωπαίους,
ότι μπορούν!
Απέδειξε ότι η ισχύς του δίκιου,
είναι μεγαλύτερη, από την ισχύ του δυνατού!
Ο κάθε στρατιώτης απέδειξε, ότι πρώτα είναι Έλληνας
και η κάθε μητέρα ότι πρώτα είναι Ελληνίδα!
Ένας λαός έδειξε σε ολόκληρο τον κόσμο,
πως οι ήρωες πολεμάνε σαν Έλληνες!
Η μάχη της Ελλάδας έδωσε στον Δυτικό κόσμο και στην Ρωσία
ικανό χρόνο να προετοιμαστούν, για να αντιμετωπίσουν τον Χίτλερ
και μία ελπίδα, ότι ο Άξονας δεν είναι ανίκητος.
Η Ελλάδα άντεξε 216 ημέρες: Από το ΟΧΙ στις 28 Οκτωβρίου 1940,
έως την τελευταία οργανωμένη αντίσταση στην Κρήτη στις 31 Μαΐου 1941.
Το Αργυρόκαστρο, η Κορυτσά, οι Άγιοι Σαράντα, η προέλαση των Ελλήνων στο Αλβανικό έδαφος,
το πέταγμα των Ιταλών στη θάλασσα και η ιαχή <<αέρα- αέρα>>,
υποδεικνύουν σε ολόκληρο τον κόσμο, τον τρόπο της αντεπίθεσης
και συνθέτουν το Βατερλό του Μουσολίνι, που αφελώς πίστευε
ότι σε 12 ώρες θα έπινε καφέ στην Αθήνα.
Ο Τσώρτσιλ, σε λόγο του στη Βουλή είπε:
« Ο τρόπος, με τον οποίο ο ελληνικός λαός αντιμετώπισε τους κινδύνους και τις προκλήσεις των τελευταίων μηνών,
εντυπωσίασε τον Βρετανικό λαό και θαύμασε την Ελλάδα».
Ο Χίτλερ, μετά την ήττα των Ιταλικών δυνάμεων είπε:
«Οφείλω να ομολογήσω ότι εξ όλων των αντιπάλων του Άξονα
μόνο ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με τόλμη, θάρρος
και απόλυτη περιφρόνηση προς τον θάνατο».
Ένα χρόνο μετά και ενώ η επίθεση της Γερμανίας εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη,
ο ραδιοσταθμός της Μόσχας ευχαριστούσε τους Έλληνες:
«Έλληνες, έλεγε, πολεμήσατε άοπλοι εναντίον πάνοπλων και νικήσατε,
μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε.
Δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά, διότι είστε Έλληνες.
Σας ευχαριστούμε, γιατί κερδίσαμε χρόνο να αμυνθούμε.
Ως Ρώσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε».
Όμως στις 6 Απριλίου 1941, επιτίθεται στην Ελλάδα και η Γερμανία
με πολλαπλές δυνάμεις, τανκς και αεροπλάνα.
Τα μακεδονικά οχυρά αντιστέκονται, αλλά οι δυνάμεις είναι δυσανάλογες,
μετά από δυόμιση βδομάδες δεν αντέχουν άλλο, πέφτουν.
Η κυβέρνηση και ο βασιλιάς εγκαταλείπουν τη χώρα ,
ενώ η στρατιωτική ηγεσία συνθηκολογεί στις 24 Απριλίου 1941.
Μετά τέσσερα χρόνια πολέμων, κατοχής, εκτελέσεων, πείνας, κλειστών σχολείων,
αντίστασης και σαμποτάζ του Ελληνικού λαού,
αλλά και μετά την τερατώδη αναλγησία,
μερικών αδίστακτων Ελλήνων, μαυραγοριτών, δοσίλογων και καταδοτών,
συνεργατών των Γερμανών, που κάνανε τη ζωή του λαού αφόρητη,
έφτασε η πολυπόθητη Λευτεριά.
Από τότε κάθε χρόνο, καλούμαστε να τιμήσουμε την αποφασιστικότητα των προγόνων μας
και την άρνησή τους να συνεργαστούν με τις δυνάμεις του φασισμού και του ναζισμού.
Ο Ναζισμός δεν ήταν δημιούργημα ενός τρελού.
Ο Χίτλερ ήταν ένα πρόσωπο που εμφανίστηκε μια ιδιαίτερη ιστορική στιγμή στην Γερμανία του μεσοπολέμου,
σε μία Γερμανία τσακισμένη οικονομικά και με πολιτικά αδιέξοδα,
παριστάνοντας το Σωτήρα του λαού και τον αρχηγό που θα έσωζε τον Γερμανικό λαό
από τον ωκεανό των προβλημάτων που τον ταλαιπωρούσαν.
Ο Χίτλερ σιγά –σιγά φύτευε στις καρδιές των Γερμανών τον φασισμό και τον ναζισμό,
το πρώτο που έκανε ήταν να τα βάλει με τη Δύση, με την Αγγλία, τη Γαλλία και ιδιαίτερα με την Αμερική.
Τις κατηγορούσε ότι είναι χώρες ιμπεριαλιστικές,
αν και ο ίδιος ήταν ο πολιτικός εκπρόσωπος
των πιο επιθετικών, ιμπεριαλιστικών και κεφαλαιοκρατικών κύκλων, της τότε Γερμανίας.
«Κάτω το κεφάλαιο» βροντοφώναζε για να κερδίσει τους εργάτες.
Μέχρι και τη σημαία του, με τον δεξιόστροφο αγκυλωτό σταυρό,
τη χρωμάτισε κόκκινη, για να πάρει τους εργάτες με το μέρος του.
Αλλά και το κόμμα του το ονόμασε εθνικοσοσιαλιστικό,
για να νοιώθουν οι εργαζόμενοι την ασφάλεια του σοσιαλισμού.
Η χρήση από τον Χίτλερ φιλεργατικών συνθημάτων,
που απαιτούσαν την πρόοδο και την ευημερία των εργαζομένων, ήταν εικονική.
Όσο κι αν έκανε τον αντικαπιταλιστή,
στην πραγματικότητα ήταν ο πιο αδίστακτος εκπρόσωπος του μεγάλου κεφαλαίου στη χώρα του.
Δεν ήταν όμως μόνο εχθρός των δυτικών δημοκρατικών χωρών και αργότερα όλων των σοσιαλιστικών χωρών,
αλλά καλλιέργησε στα μυαλά των συμπολιτών του το μίσος και την απέχθεια για τους άλλους λαούς,
μέσω της δήθεν ανωτερότητας της Άριας Γερμανικής φυλής.
Πρόβαλλε συνεχώς τη ρατσιστική θεωρία του «ζωτικού χώρου»,
υποστηρίζοντας ότι τα σύνορα της Γερμανίας ήταν πολύ μικρά για έναν τόσο σπουδαίο λαό
και θα έπρεπε να επεκταθούν,
προωθούσε επίσης την αντίληψη, πως ο Γερμανικός πολιτισμός είναι ανώτερος από τον πολιτισμό όλων των άλλων εθνών
και επομένως θα έπρεπε αυτό να το αναγνωρίσουν όλοι οι λαοί, να υποκλιθούν μπροστά στο Γερμανικό μεγαλείο
και όλοι μαζί να υπηρετούν τον Γερμανικό λαό.
Με εργαλείο την προπαγάνδα του Γκέμπελ,
δημιουργούσε ανασφάλειες και φοβίες,
έκανε το Γερμανικό λαό να πιστέψει πως εκκολάπτεται μια παγκόσμια συνωμοσία εναντίον του,
έτοιμη να τον αφανίσει, γιατί όλοι τον φθονούν για το αξεπέραστο μεγαλείο του.
Σήμερα 79 χρόνια μετά έχουμε την ανάγκη να αναπολήσουμε τα κατορθώματα των προγόνων μας.
Να εμπνευστούμε από τα ιδανικά τους, από την πίστη τους στην ελευθερία και την Πατρίδα
και να πούμε κι εμείς το μεγάλο ΟΧΙ στους νέους επίδοξους κατακτητές της Πατρίδας μας.
Να ορθώσουμε κι εμείς το δικό μας ανάστημα,
σε όσους επιβουλεύονται σήμερα την εθνική μας υπόσταση και κυριαρχία,
σε όλους αυτούς που υπηρετούν οργανωμένα συμφέροντα,
είτε αυτοί είναι ξένοι, είτε είναι ντόπιοι υποτακτικοί τους ,
είτε παραδοσιακοί εχθροί, είτε διπρόσωποι φίλοι μας.
Ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου αποτελεί την αφορμή
για περίσκεψη, προβληματισμό και γόνιμο διάλογο, για τις αρχές και τα διδάγματα του αγώνα,
γιατί η Ιστορία, όταν οι λαοί την ξεχνάνε, επαναλαμβάνετε.
Σήμερα γιορτάζουμε τη νίκη του Έθνους μας απέναντι στο φασισμό.
Ο ελληνικός λαός βίωσε μια απάνθρωπη ΚΑΤΟΧΗ,
με τη σύναψη δυσβάσταχτων και απλήρωτων κατοχικών δανείων,
που συνοδεύτηκαν από πείνα, κακουχίες , δολοφονίες χιλιάδων αμάχων, βασανιστήρια,
την καταστροφή δεκάδων χωριών και όλων των υποδομών της χώρας,
με κλειστά σχολεία και με παιδιά που άλλα πέθαιναν από την πείνα
και άλλα μένανε αναλφάβητα, ακόμη και σήμερα πληρώνουμε το τίμημα του πολέμου .
Τα αρχεία του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών είναι γεμάτα,
από επίσημες αναφορές μαζικών εγκλημάτων, των κατοχικών δυνάμεων.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει τους 1.100 νεκρούς στα Καλάβρυτα, τους 444 στο Κομμένο Άρτας,
τους 229 στο Δίστομο, τους 290 στο Μεσόβουνο τους 340 στους Πύργους Πτολεμαΐδας,
τους 280 στην Κλεισούρα Καστοριάς καθώς και τη λεηλασία της Κανδάνου στην Κρήτη;
Η επέτειος αυτή πρέπει να θυμίζει διαρκώς σε αυτούς που σήμερα μιλούν για την Πατρίδα μας υποτιμητικά,
ότι μας χρωστούν πολλά!
Και σε μας,
ότι ήρθε επιτέλους η ώρα να απαιτήσουμε να μας ξεχρεώσουν.
Τα φαντάσματα του φασισμού και του κάθε μορφής ολοκληρωτισμού πλανιούνται πάλι πάνω από την Ευρώπη.
Ο φασισμός, όποιο χρώμα κι αν έχει, μεταλλάσσεται συνεχώς
και προσπαθεί να παρασύρει τις κοινωνίες στο παιχνίδι του πολέμου,
της αλληλοεξόντωσης και της συνεχούς οπισθοδρόμησης.
Η κάθε μορφής βία, συκοφαντία και ρατσισμός είναι οι καταλύτες του φασισμού.
Ο φασισμός και ο ολοκληρωτισμός γνωρίζουν πολύ καλά
πως να εκμεταλλεύονται καταστάσεις φτώχειας, λιτότητας, αβεβαιότητας,
σαν αυτές που βιώνει τα τελευταία χρόνια η κοινωνία μας
και με υπομονή, επιμονή και μεθοδικότητα να δημιουργούν,
τεχνικές πολώσεις και αντιθέσεις μεταξύ ατόμων, ομάδων ή λαών
ώστε να αλληλοσκοτώνονται και να αλληλοκαταστρέφονται .
Αν θέλουμε να μην επαναληφθεί η Ιστορία
και να μη ζήσουμε ξανά τέτοιες καταστάσεις,
χρειάζεται ισχυρή μνήμη, καταδίκη της βίας, εθνική ενότητα και ομοψυχία.
Πρέπει να επαγρυπνούμε και να πολεμάμε τη βία και την κάθε μορφή φασισμού,
όπου και όπως κι όταν εκδηλώνεται:
Στη δουλειά, στην πολιτική, στην οικονομία, στο σχολείο,
στις παρέες μας, ακόμα και μέσα στην ίδια την οικογένειά μας.
Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε
πως αν και το 1941,
οι δυνάμεις του Ναζισμού στηριγμένες στην υπεροπλία και στην αριθμητική τους υπεροχή,
κατάφεραν να κατακτήσουν την Ελλάδα,
στην πράξη ηττήθηκαν ,
γιατί δεν πέτυχαν να κατακτήσουν την Ελληνική ψυχή,
η οποία μεταλαμπαδεύτηκε
και άναψε τις δάδες της αντίστασης σε ολόκληρο τον κόσμο
και τέσσερα χρόνια μετά συνέτριψε τον φασισμό.
Το ίδιο πρέπει να συμβεί και σήμερα.
Το ίδιο μάθημα πρέπει να δώσουμε και στους σημερινούς επίδοξους οικονομικούς κατακτητές,
που θέλουν να μας υποτάξουν, να μας εκτοπίσουν,
χρηματίζοντας ντόπιους υποτακτικούς
και συκοφάντες προπαγανδιστές,
που ροκανίζουν τα ιδανικά μας και τα πιστεύω μας .
Μην μείνουμε βουβοί στην άνευ όρων παράδοση της χώρας μας,
ούτε να κλείσουμε τα μάτια μας,
Στο χέρι μας είναι να τους νικήσουμε.
Να πάρουμε ξανά την χώρα
και τις ζωές μας, στα χέρια μας!
Αντίσταση και Αγώνας από όλους μας!
Για το μέλλον το δικό μας,
Για το μέλλον των παιδιών μας!
Για το μέλλον της πατρίδας μας,
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!
Ζήτω η αδούλωτη ψυχή του Ελληνισμού!
Ζήτω η Ελλάδα!
Τον πανηγυρικό τον έγραψε και τον ανάγνωσε ο Χριστόφορος Κατσίμπρας
στις 28-10-2019 στον Ι.Ν. του Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης Χαλκιάδων Άρτας,
ως Διευθυντής του Γυμνασίου Φιλοθέης Άρτας
κατεβάστε το σε pdf: Χριστόφορο Κατσίμπρα 28-10-2019