Οκτ 09
16
Κήρυξαν πόλεμο στις τσίχλες
ΣΤΑΜΑΤΙΟΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ | 16 Οκτωβρίου, 2009 | Γράψτε σχόλιο
Απ΄ ό,τι φαίνεται το πέταμα της τσίχλας στα πεζοδρόμια είναι μια συνήθεια που έχουν αρκετοί άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη. Και μάλλον γι΄ αυτόν τον λόγο πολλοί δήμοι από όλο τον κόσμο έχουν αρχίσει εκστρατεία κατά της κακής συνήθειας, παίρνοντας τη σκυτάλη από εκεί που την είχε αφήσει η Σιγκαπούρη το 1992.
Δεν είναι μόνο η ενόχληση που αισθάνεται κανείς όταν κολλάει η τσίχλα στο παπούτσι του, ούτε το αντιαισθητικό θέαμα των μαύρων λεκέδων στις πλάκες των πεζοδρομίων και τις πλατείες. Μια τσίχλα πεταμένη στον δρόμο ρυπαίνει πολύ περισσότερο από μια γόπα τσιγάρου ή από ένα κομμάτι πλαστικό. Ο καθαρισμός είναι δυνατός μόνο με ρυπογόνα υλικά, απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο από το μάζεμα της γόπας και επιπλέον κοστίζει. Η τελευταία πόλη που κήρυξε πόλεμο στην τσίχλα είναι η Βαρκελώνη, όπου εκτιμάται ότι κάθε μήνα τουλάχιστον 20 τσίχλες καταλαμβάνουν ένα τετραγωνικό μέτρο. Κι αυτός είναι μόνο ο μέσος όρος, καθώς στη Ράμπλας, την τουριστική βιτρίνα της πόλης, οι αρχές μετρούν τουλάχιστον έξι σε κάθε πλάκα. Ο δήμος δεν απαγόρευσε το μάσημα της τσίχλας στους δρόμους, όπως έκαναν οι αρχές της Σιγκαπούρης το 1992. Άρχισε την εκστρατεία ζητώντας μεγαλύτερη υπευθυνότητα από τους πολίτες, καθώς το μοναδικό μηχάνημα που διαθέτει δεν φθάνει ούτε για τον καθαρισμό των πιο σημαντικών δρόμων.
Η «Corriere della Sera» υπενθυμίζει ότι στην Ιταλία καταναλώνονται 23 εκατομμύρια τσίχλες τον χρόνο. Εάν τις πετούσαν όλοι στον δρόμο το κόστος του καθαρισμού θα ξεπερνούσε τα 23 δισεκατομμύρια ευρώ! Παρ΄ όλα αυτά μόνο μερικοί μικροί δήμοι έχουν κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για το πρόβλημα της ρύπανσης και το κόστος που συνεπάγεται. Στην Αυστραλία, όμως, ο δήμος της Αδελαΐδας θέλει να υιοθετήσει μια παραλλαγή της πολιτικής της Σιγκαπούρης. Ο δήμαρχος της πόλης Μάικλ Χάρμπισον απείλησε ότι θα απαγορεύσει την πώλησή τους, εκτός κι εάν οι προμηθευτές του προϊόντος αναλάβουν και τον καθαρισμό των δρόμων. Στην Ολλανδία, ο δήμος του Άμστερνταμ ενημερώνει από τον περασμένο Αύγουστο τους επισκέπτες ότι απαιτούνται 50 χρόνια (και πάντως όχι λιγότερα από 5) για να διαλυθεί μία μασημένη τσίχλα.
Το Ρότερνταμ υιοθέτησε πιο σκληρή στάση απειλώντας με πρόστιμο ύψους 90 ευρώ όσους φτύνουν στον δρόμο τις τσίχλες που μασούν ή τις γόπες των τσιγάρων που καπνίζουν. Πολλοί δήμοι στη Γερμανία επισημαίνουν το οικονομικό κόστος. Για τον καθαρισμό μιας πεταμένης τσίχλας απαιτούνται δύο λεπτά της ώρας και ένα ευρώ. Το συνολικό κόστος που επιβαρύνει τις δημοτικές αρχές; Εννιακόσια εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.
Πωλούν βιοδιασπώμενες
επιχειρούν να λύσουν το πρόβλημα με δύο τρόπους. Στα σούπερ μάρκετ πωλούνται αντί 1 ευρώ και 50 λεπτών βιοδιασπώμενες τσίχλεςδεν κολλάνε στον δρόμο και διαλύονται μέσα σε έξι εβδομάδες. Οι «Chicza Rainforest Gum» παράγονται από έναν συνεταιρισμό 56 μικρών επιχειρήσεων στο Μεξικό που προσφέρει δουλειά σε 2.000 ανθρώπους.
Την ίδια ώρα, ερευνητές στα πανεπιστήμια του Μάντσεστερ και του Μπέλφαστ αναζητούν στο εργαστήριο τα ένζυμα που θα διαλύουν γρήγορα και εύκολα τις τσίχλες χωρίς να χρειάζονται μηχανήματα με ατμό και ρυπογόνα καθαριστικά.
Το βέβαιο είναι ότι το πρόβλημα δύσκολα θα λυθεί από μόνο του: την τελευταία τριετία η κατανάλωση της τσίχλας στον κόσμο έχει αυξηθεί κατά 7%.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4541411&ct=2
Θα πρέπει να είστε συνδεδεμένος για να υποβάλλετε σχόλιο.
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.