Δημοσιεύθηκε στην Δ.Α.Φ.

ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑ

Δημοσιεύθηκε την από ΖΙΟΥΤΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ

ΑΥΤΙΣΜΟΣ & ΟΜΙΛΙΑλήψης

 

Της Αναστασίας Σταγιάνου, Παθολόγου Λόγου & Ομιλίας, ΜΑ, ΜSc/CCC-SLP

 

Η ρύθμιση του επιπέδου διέγερσης, η συμμετοχή του παιδιού στο εδώ και τώρα και τελικά το εσωτερικό του κίνητρο για επικοινωνία είναι θεμελιώδη στοιχεία της επικοινωνίας, σημαντικότερα από τις λέξεις. Πώς όμως μπορούμε να τα καλλιεργήσουμε ή να τα ενισχύσουμε; Στο δεύτερο μέρος αυτού του άρθρου θα δούμε μεθόδους που χρησιμοποιούμε στη θεραπεία και που με κάποιες προσαρμογές μπορούν να πραγματοποιηθούν και στο σπίτι.

Αισθητηριακές δραστηριότητες

Οι αισθητηριακές δραστηριότητες βοηθούν να ρυθμίσουμε το επίπεδο διέγερσης του παιδιού και να πετύχουμε καλύτερη αλληλεπίδραση μαζί του. Ας δούμε μερικές:

–“Χέρια-κύμα” ή “χέρια από ζυμαράκι”: παίρνουμε τα χέρια του παιδιού και τα κουνάμε κυματιστά, σαν να ήταν εύπλαστο ζυμάρι. Μπορούμε ταυτόχρονα να τραγουδάμε ένα αγαπημένο τραγούδι ή ένα τραγούδι ρουτίνας (τέτοια τραγούδια είναι π.χ. αυτά που καλωσορίζουν τα παιδιά στη θεραπεία/σχολείο ή τα αποχαιρετούν -ζητήστε από τον θεραπευτή σας ή τον εκπαιδευτικό να σας μάθει ένα που χρησιμοποιεί με το δικό σας παιδί ή φτιάξτε ένα δικό σας). Μπορούμε να κάνουμε παύσεις και να αφήνουμε το παιδί να συμπληρώνει λέξεις από το τραγούδι. Αυτό το παιχνίδι είναι ιδανικό για παιδιά με χαμηλό επίπεδο διέγερσης, που χρειάζεται να “ξυπνήσουν” το σύστημα ρύθμισής τους πριν από μια συνεδρία ή πριν δουλέψουμε μια οργανωμένη δραστηριότητα στο σπίτι. Συνέχεια ανάγνωσης “ΑΥΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑ” →

5966576
Δημοσιεύθηκε στην Δ.Α.Φ.

Συμπτώματα Δ.Α.Φ.

Δημοσιεύθηκε την από ΖΙΟΥΤΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ
  • Ο αυτισμός και οι διαταραχές που ανήκουν στο αυτιστικό φάσμα δεν είναι μια σπάνια παιδική διαταραχή.
    Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια επιδημιολογική έξαρση του αυτισμού. Μελέτες δείχνουν ότι 1 παιδί στις 150 γεννήσεις μπορεί να παρουσιάσει αυτισμό. Αυτό το ποσοστό είναι ανησυχητικό και πρέπει όλοι οι γονείς να είναι ενημερωμένοι για τα συμπτώματα των παιδιών με διαταραχή.
  • Ο αυτισμός είναι μια διαταραχή που δεν θεραπεύεται. Ο αυτισμός αποτελεί μια χρόνια διαταραχή με σοβαρές συνέπειες τόσο για το παιδί όσο και για την υπόλοιπη οικογένεια. Η θεραπεία βοηθά στη μείωση των αυτιστικών συμπεριφορών και στην ομαλή ένταξη του παιδιού στη κοινωνία.
  • Με τον όρο αυτιστικό φάσμα εννοούμε συμπτωματολογία που είναι σχετική με τον αυτισμό αλλά συνήθως είναι σε ήπια μορφή. Κανένα παιδί που ανήκει στο αυτιστικό φάσμα δεν είναι όμοιο με κάποιο άλλο. Κάθε παιδί έχει τα δικά του μοναδικά στοιχεία και φυσικά τη δική του εξέλιξη.
  • Συνήθως η αρχική διάγνωση γίνεται σε δύο στάδια. Η αρχική διάγνωση γίνεται σε παιδιά ηλικίας από 18 μηνών μέχρι 4 χρονών. Η διάγνωση μπορεί να είναι διαταραχή επικοινωνίας ή διαταραχή στο αυτιστικό φάσμα. Η τελική διάγνωση δίνεται συνήθως μετά την ηλικία των 5 χρονών αφού το παιδί έχει ενταχθεί σε ειδικό θεραπευτικό πρόγραμμα και συνεχίζει να έχει αυτιστικές συμπεριφορές.
  • Ένας έμπειρος ειδικός μπορεί μετά από τον πρώτο χρόνο της αρχικής διάγνωσης, σε ένα παιδί με αυτισμό, να γνωρίζει τη μελλοντική εξέλιξη του παιδιού.Στην Ελλάδα είναι συνηθισμένο οι ειδικοί και κυρίως οι γιατροί να αποφεύγουν να παρουσιάσουν την αληθινή κατάσταση της εξέλιξης του παιδιού με αυτισμό. Οι Ειδικοί υποστηρίζουν ότι αν οι γονείς μάθουν την πραγματική κατάσταση του παιδιού τους, αυτό θα τους κλονίσει. Έτσι αποφεύγουν να μιλήσουν ξεκάθαρα για τη μελλοντική εξέλιξη της διαταραχής, θεωρώντας ότι με τον καιρό θα το αποδεχτούν από μόνοι τους και με αυτό τον τρόπο δεν χαλάνε την πελατειακή σχέση μαζί τους.
  • Στα παιδιά που υπάρχει υποψία ότι μπορεί να έχουν κάτι που να σχετίζεται με τον αυτισμό και το αυτιστικό φάσμα αρχίζουν θεραπεία άμεσα.Στην Αμερική που έχει γίνει μεγάλη ενημέρωση των γονέων θεωρούν ότι η θεραπευτική παρέμβαση πρέπει να αρχίζει άμεσα ακόμη και αν δεν είμαστε σίγουροι για την ορθότητα της διάγνωσης. Με αυτό τον τρόπο βοηθάμε στον περιορισμό των συμπτωμάτων πριν ακόμα μονιμοποιηθούν και γίνουν διαταραχή.
  • Οι γονείς συνήθως που ανησυχούν, στο 90% των περιπτώσεων έχουν δίκιο.

Συνέχεια ανάγνωσης “Συμπτώματα Δ.Α.Φ.” →

images
Δημοσιεύθηκε στην Δ.Α.Φ.

Γενική προσέγγιση ΔΑΦ

Δημοσιεύθηκε την από ΖΙΟΥΤΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ

 

Γίνεται σήμερα πλατειά αποδεκτό ότι οι διαταραχές που περιλαμβάνονται στο φάσμα του Αυτισμού (“Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές”) στα διεθνή τρέχοντα συστήματα ταξινόμησης είναι νευροψυχιατρικές καταστάσεις που εμφανίζουν μεγάλη ποικιλία έκφρασης και που προκύπτουν από πολυπαραγοντικές αναπτυξιακές δυσλειτουργίας του κεντρικού νευρικού συστήματος.

Οι διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές είναι συχνότερες στον παιδικό πληθυσμό από ορισμένες ευρύτερα γνωστές διαταραχές όπως ο διαβήτης ή το σύνδρομο Down. Επιδημιολογικές μελέτες δείχνουν ότι η επίπτωση κυμαίνεται μεταξύ 2 έως 6 στα 1.000 παιδιά . Mπορούν να διαγνωστούν από την ηλικία των 3 ετών, και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα και από την ηλικία των 18 μηνών. Η εμφάνιση οποιουδήποτε συμπτώματος των αναπτυξιακών διαταραχών αποτελεί λόγο αξιολόγησης του παιδιού από ειδικευμένο επαγγελματία στις αναπτυξιακές διαταραχές. Οι Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές χαρακτηρίζονται από σοβαρά και εκτεταμένα αναπτυξιακά προβλήματα, που αφορούν διάφορους τομείς της ανάπτυξης. Έτσι, το άτομο με κάποια από αυτές τις διαταραχές μπορεί να παρουσιάζει έντονα μειωμένη ικανότητα για κοινωνική αλληλεπίδραση, για συναισθηματική αμοιβαιότητα ή για επικοινωνία, να εμφανίζει στερεότυπη συμπεριφορά και στερεότυπα ενδιαφέροντα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, το παιδί φαίνεται ‘διαφορετικό’ από τη στιγμή της γέννησής του, δεν ανταποκρίνεται στους ανθρώπους ή εστιάζει την προσοχή του σε ένα αντικείμενο για πολύ ώρα, και στις περισσότερες περιπτώσεις η ανάπτυξη δεν είναι φυσιολογική. Όταν ένα βρέφος ξαφνικά γίνεται σιωπηλό, αποσύρεται, αυτό-τραυματίζεται ή είναι αδιάφορο απέναντι στους άλλους, όλα αυτά σηματοδοτούν κάποιο πρόβλημα. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι γονείς είναι συνήθως σωστοί όταν παρατηρούν αναπτυξιακά προβλήματα, αν και μπορεί να μην συνειδητοποιούν την ακριβή φύση ή το βαθμό του προβλήματος.

a6a3
Δημοσιεύθηκε στην ΑΥΤΙΣΜΟΣ, Δ.Α.Φ.

Χαρακτηριστικά αυτισμού

Δημοσιεύθηκε την από ΖΙΟΥΤΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ

Σοβαρή επιβράδυνση στην γλωσσική ανάπτυξη και στην επικοινωνία:

Η γλώσσα εξελίσσεται πολύ αργά και κάποιες φορές δεν αναπτύσσεται καθόλου. Εάν τελικά αναπτυχθεί, η γλωσσική έκφραση παίρνει συνήθως παράδοξες μορφές ή γίνεται ασυνήθιστη χρήση λέξεων χωρίς καμία σύνδεση με την κανονική τους σημασία. Ακόμα και αυτοί που μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη γλώσσα για να επικοινωνήσουν, μπορεί να χρησιμοποιούν ασυνήθιστες παρομοιώσεις ή να μιλούν με μία τυπική και μονότονη φωνή

Σοβαρή επιβράδυνση στην κατανόηση των κοινωνικών σχέσεων:

Το αυτιστικό παιδί συχνά αποφεύγει να κοιτάξει τον άλλο στα μάτια, δεν θέλει να το παίρνουν αγκαλιά και φαίνεται να αποκόβεται από τον κόσμο γύρω του. Δεν φαίνεται να θέλει ή να ξέρει πως να παίζει με τα άλλα παιδιά. Η ικανότητά του να κάνει φιλίες είναι προβληματική και είναι ανίκανο να κατανοήσει τα συναισθήματα και τις απόψεις των άλλων ατόμων.

Ανακόλουθες μορφές αισθητηριακών αντιδράσεων:

Το αυτιστικό παιδί μπορεί κατά περιστάσεις να δώσει την εντύπωση πως είναι κωφό και πως δεν μπορεί να αντιδράσει σε λέξεις και άλλους ήχους. Άλλες στιγμές πάλι, το ίδιο παιδί μπορεί να ενοχληθεί υπερβολικά από έναν καθημερινό θόρυβο, όπως ο θόρυβος μιας ηλεκτρικής σκούπας, το γαύγισμα ενός σκύλου ή το κλάμα ενός μωρού. Το παιδί μπορεί να παρουσιάζει μια αναισθησία στον πόνο και μια έλλειψη ανταπόκρισης στο κρύο ή στη ζέστη ή μια υπερβολική αντίδραση σε άλλα αισθητηριακά ερεθίσματα. Συνέχεια ανάγνωσης “Χαρακτηριστικά αυτισμού” →

getty diversity inclusion 1000x250 1
Δημοσιεύθηκε στην ΑΣΠΕΡΓΚΕΡ, Δ.Α.Φ.

Κατανοώντας τον μαθητή με σύνδρομο Asperger

Δημοσιεύθηκε την από ΖΙΟΥΤΗ ΣΤΥΛΙΑΝΗ

 

Τα παιδιά με σύνδρομο Asperger παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη πρόκληση στο εκπαιδευτικό περιβάλλον. Αυτό το άρθρο παρέχει στους δασκάλους την περιγραφή επτά καθοριστικών χαρακτηριστικών των ατόμων με σύνδρομο Asperger [τι είναι το “Asperger”], μαζί με προτάσεις και στρατηγικές για την αντιμετώπιση αυτών των συμπτωμάτων, μέσα στην τάξη του σχολείο

Τα παιδιά στα οποία έχει γίνει διάγνωση με σύνδρομο Asperger παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη πρόκληση στο εκπαιδευτικό περιβάλλον. Η τυπική γνώμη από τους συμμαθητές τους είναι ότι τα παιδιά αυτά είναι εκκεντρικά και περίεργα, και οι ανάρμοστες κοινωνικές τους ικανότητες συνήθως χρησιμοποιούνται για να τα κάνουν εξιλαστήρια. Η αδεξιότητα και η εμμονή για μουντά πράγματα προσθέτουν στην «περίεργη» παρουσίασή τους. Τα παιδιά με το σύνδρομο Asperger έχουν ελλιπή κατανόηση των ανθρώπινων σχέσεων και τους κανόνες της κοινωνικής συμπεριφοράς. Είναι αφελή και είναι εμφανές ότι τους λείπει η κοινή λογική. Η αναπροσαρμοτικότητά τους και ανικανότητά τους να χειρίζονται τις αλλαγές δημιουργεί σε αυτά τα άτομα άγχος και να είναι συναισθηματικά ευάλωτα. Την ίδια στιγμή τα παιδιά με το σύνδρομο (που επί το πλείστον είναι αγόρια) έχουν συνήθως μέτρια ή και λίγο παραπάνω από μέτρια νοημοσύνη και έχουν ανώτερη μηχανική μνήμη. Η επιδίωξή των ενδιαφερόντων τους μπορεί να τα οδηγήσει αυτά τα άτομα σε μεγάλα επιτεύγματα αργότερα στην ζωή. Συνέχεια ανάγνωσης “Κατανοώντας τον μαθητή με σύνδρομο Asperger” →