Dartmour
Dartmour
Οι ανεμοδαρμένες εκτάσεις του Dartmour στο νοτιοδυτικότερο άκρο της Αγγλίας, με τους βραχώδεις απότομους λόφους και τους άβατους βάλτους, που στην καλύτερη περίπτωση προσφέρουν ελάχιστη βοσκή, δύσκολα θα μπορούσαν να καταταγούν στις περιοχές που είνα κατάλληλες και την εκτροφή πόνι.
Και όμως, εδώ ζουν τα περίφημα Dartmour πόνι. Εδώ έζησαν και πολλαπλασιάστηκαν, άγνωστα για πολλούς αιώνες, με την προστασία μόνο της άγριας φύσης όπου επέζησαν μόνο τα καλύτερα.
Έτσι έγινε και όπως και στις υπόλοιπες ορεινές και βαλτώδεις περιοχές των βρετανικών νησιών, ένα πόνι αυτόχθονο και εντελώς διαφορετικό, περιφέρεται σε άγρια σχεδόν κατάσταση στην άγονη αυτή χώρα και αναπαράγεται όταν το έδαφος είναι καλυμμένο από χιόνι, ξύνοντας με τις οπλές του για λίγη τροφή.
Τα πόνι αυτά παραμένουν ελεύθερα, εκτός από την περίπτωση που πωλούνται. Πολύ λίγα έχει αγγίξει ανθρώπινο χέρι, εκτός όταν τα μαρκάρουν. Κατά βάση, ένα πόνι ιππασίας Dartmour, αν εξημερωθεί σε νεαρή ηλικία, γίνεται το καλύτερο πόνι ιππασίας που μπορεί να υπάρχει. Ως προς το μέγεθος και τη διάπλασή του συγγενεύει με το πόνι του Έξμουρ. Και οι δύο ράτσες δίνουν τα καλύτερα πόνι για νέους.
Παρόλο το μικρό τους μέγεθος, έχουν αρκετά μεγάλο βάρος. Ωστόσο, θεωρείται ότι όταν ένα παιδί μπορέσει να περπατήσει και να τρέξει, τότε του χρειάζεται ένα πόνι που να το ξεπερνά μόνο κατά λίγους πόντους. Το Dartmour είναι ένα όμορφο πόνι, φτιαγμένο με γερό σκαρί, και τα καλύτερα του είδους καλύπτουν τις προδιαγραφές κάθε αλόγου ή πόνι εργασίας που διαθέτει και κάποια χάρη.
Έχει μεγάλη διάρκεια ζωής και θα παραμείνει το ίδιο σε μια μεγάλη οικογένεια με παιδιά που θα τους παρέχει τις υπηρεσίες του, από το μικρότερο ως το μεγαλύτερο. Όπως όλες οι ράτσες των ορεινών και ελωδών περιοχών της Αγγλίας, το αυθεντικό Dartmour είναι εξαιρετικό ζώο αναπαραγωγής. Από τα εξαιρετικά αυτά πόνι, όπως και από τα πόνι του Έξτερ και της Ουαλίας, κυνηγετικά άλογα, άλογα παιδιών και ενοικίασης, έχουν κερδίσει αμέτρητους διαγωνισμούς σε όλο το πλάτος και το μήκος των βρετανικών νησιών.
Το ύψος τους δεν ξεπερνά τα 1,22 μέτρα, έχουν χρώμα ρούσο, μαύρο ή καφέ. Το κεφάλι τους είναι μικρό και τα αφτιά τους είναι αρκετά ευκίνητα. Ο λαιμός τους είναι δυνατός, αλλά όχι πολύ βαρύς, ούτε μακρύς ή κοντός. Τα αρσενικά έχουν μέτρια χαίτη. Η ράχη, τα καπούλια και το πίσω μέρος τους είναι δυνατά και γεμάτα μύες. Η κίνησή τους γίνεται συνήθως χαμηλά και είναι ελεύθερη. Η ουρά βρίσκεται ψηλά και είναι πλούσια.
Για μια μεγάλη περίοδο στο παρελθόν, οι εκτροφείς του Dartmour πόνι πέρασαν μεγάλες αγωνίες. Μέχρι τις αρχές του αιώνα μας το πόνι Dartmour διέτρεχε τη φυσική του περιοχή ελεύθερο. Για να καλύψουν τις ανάγκες για ένα μικρό πόνι που θα δουλεύει στα ορυχεία, μερικοί κάτοικοι των βάλτων, χωρίς να υπολογίσουν τη διατήρηση του είδους, εισήγαγαν επιβήτορες Σέτλαντ χωρίς καμιά διάκριση.
Το αποτέλεσμα της διασταύρωσης ήταν το Dartmour-Σέτλαντ πόνι, με πολύ γερά πόδια. Η διασταύρωση όμως αυτή αφέθηκε στην τύχη της, με αποτέλεσμα να βγουν πολλά πόνι με μέτρια ή και άσχημα χαρακτηριστικά που αναπαράγονταν ελεύθερα και λίγο έλειψε να εξαφανίσουν το πραγματικό και αυθεντικό Dartmour.
Για μια μεγάλη περίοδο στο παρελθόν, οι εκτροφείς του Dartmour πόνι πέρασαν μεγάλες αγωνίες. Μέχρι τις αρχές του αιώνα μας το πόνι Dartmour διέτρεχε τη φυσική του περιοχή ελεύθερο. Για να καλύψουν τις ανάγκες για ένα μικρό πόνι που θα δουλεύει στα ορυχεία, μερικοί κάτοικοι των βάλτων, χωρίς να υπολογίσουν τη διατήρηση του είδους, εισήγαγαν επιβήτορες Σέτλαντ χωρίς καμιά διάκριση.
Το αποτέλεσμα της διασταύρωσης ήταν το Dartmour-Σέτλαντ πόνι, με πολύ γερά πόδια. Η διασταύρωση όμως αυτή αφέθηκε στην τύχη της, με αποτέλεσμα να βγουν πολλά πόνι με μέτρια ή και άσχημα χαρακτηριστικά που αναπαράγονταν ελεύθερα και λίγο έλειψε να εξαφανίσουν το πραγματικό και αυθεντικό Dartmour.
Η Dartmour Pony Society, η British Horse Society και άλλοι οργανισμοί έκαναν φιλότιμες προσπάθειες, αλλά όχι με απόλυτη επιτυχία, για να ξεκαθαρίσουν πάλι τη ράτσα. Σίγουρα όμως τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια, καθώς και σε ιδιώτες εκτροφείς που έχουν διατηρήσει μερικά καθαρόαιμα πόνι.
Πόνι Dales
Πόνι Dales
Το πόνι αυτό είναι αυτόχθονο στη βόρεια Αγγλία και κατοικεί στην ανατολική της πλευρά, εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Μια οροσειρά εκτείνεται από βορρά προς νότο, γνωστή ως Απέννινα όρη, και από τη δυτική της πλευρά ήρθε το πόνι Fell, ενώ από την ανατολική της το πόνι Dales.
Στην αρχή, και τα δύο ήταν του ίδιου τύπου και δεν ξεχώριζαν μεταξύ τους, εκτός από κάποιες τοπικές ιδιομορφίες και το όνομά τους. Σήμερα το Dales είναι μεγαλύτερο κατά 2 εκατοστά και έχει πιο στιβαρό και δεμένο κορμί. Το πόνι Dales χρησιμοποιούνταν ανέκαθεν για φόρτωμα και για γενιές ολόκληρες, τον περασμένο αιώνα, το χρησιμοποιούσαν για να μεταφέρουν το μετάλλευμα από τα ορυχεία του Νορθάμπερλαντ και του Ντούραμ μέχρι τις αποβάθρες.
Κανείς δε συνόδευε τα πόνι, αλλά περπατούσαν στη σειρά, το ένα πίσω από το άλλο, με τον αρχηγό τους μπροστά. Το βάρος που κουβαλούσαν ήταν μεγάλο, γύρω στα 50 κιλά σε κάθε πλευρά, και η απόσταση που κάλυπταν κάθε εβδομάδα ήταν γύρω στα 386 χιλιόμετρα. Σε αυτό χωρίς αμφιβολία βοήθησε η σταθερότητά τους και το ότι ήταν ελεύθεροι και ενεργητικοί εργάτες. Για να καλύψει τις ανάγκες της αγοράς τώρα, το σύγχρονο Dales έχει χάσει πολύ από τον ορεινό του χαρακτήρα και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι σίγουρο αν μπορούμε ακόμα να τα αποκαλούμε έτσι. Παρόλα αυτά, εξακολουθούν να αποτελούν έναν πολύ ωραίο τύπο και υπάρχουν και μερικά από τον αρχικό, τώρα όμως αποτελούν μια διασταυρωμένη ράτσα.
Κανείς δε συνόδευε τα πόνι, αλλά περπατούσαν στη σειρά, το ένα πίσω από το άλλο, με τον αρχηγό τους μπροστά. Το βάρος που κουβαλούσαν ήταν μεγάλο, γύρω στα 50 κιλά σε κάθε πλευρά, και η απόσταση που κάλυπταν κάθε εβδομάδα ήταν γύρω στα 386 χιλιόμετρα. Σε αυτό χωρίς αμφιβολία βοήθησε η σταθερότητά τους και το ότι ήταν ελεύθεροι και ενεργητικοί εργάτες. Για να καλύψει τις ανάγκες της αγοράς τώρα, το σύγχρονο Dales έχει χάσει πολύ από τον ορεινό του χαρακτήρα και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι σίγουρο αν μπορούμε ακόμα να τα αποκαλούμε έτσι. Παρόλα αυτά, εξακολουθούν να αποτελούν έναν πολύ ωραίο τύπο και υπάρχουν και μερικά από τον αρχικό, τώρα όμως αποτελούν μια διασταυρωμένη ράτσα.
Το ύψος τους φτάνει μέχρι 1,42 μέτρα και πολλά από αυτά είναι μαύρα, ενώ άλλα συνηθισμένα χρώματα είναι το ρούσο, το καφέ και μερικές φορές το γκρι. Τα καστανά, τα πολύχρωμα και τα ασπρόμαυρα δεν έχουν εμφανιστεί ποτέ. Διαθέτουν άφθονο, λεπτό τρίχωμα στο κάτω μέρος των ποδιών, πράγμα που θεωρείται αρκετά σημαντικό. Διαθέτουν πολύ καλή κίνηση, τοποθετώντας τα πόδια τους κατακόρυφα κάτω και με σιγουριά, αν και δεν είναι σπάνιο να εμφανιστούν και μερικά που τα σπρώχνουν προς τα πίσω.
Το κεφάλι τους έχει το μέγεθος κεφαλιού πόνι, με μικρά αφτιά και λεπτή μουσούδα και λάρυγγα. Ο λαιμός τους είναι συνήθως κοντός, και έχει ώμους πολύ γυρτούς και ευθείς. Η ράχη, οι λαγόνες και τα πίσω πόδια και καπούλια είναι ό,τι καλύτερο μπορούσε να βρεθεί, είναι πλούσια, δυνατά και γεμάτα, ενώ τα πλευρά τους είναι καλοσχηματισμένα. Η ουρά δε φυτρώνει από ψηλά, όπως σε μερικές από τις ορεινές ράτσες. Τα πόδια, τα καλάμια και οι κλειδώσεις είναι όλα πολύ καλά και το ίδιο ισχύει για τους ταρσούς και τα γόνατα και μπορούμε να πούμε ότι για το μέγεθός του το πόνι αυτό εμφανίζει πολύ καλή ποιότητα οστών. Η όλη εμφάνιση του πόνι δίνει την εντύπωση της εξαιρετικής δύναμης για το μέγεθός του.
Η ράτσα είναι σχεδόν απαλλαγμένη από την κληρονομική αστάθεια, και λόγω των κλιματικών συνθηκών είναι βέβαια εξαιρετικά σκληροτράχηλη. Όσοι ξέρουν, ισχυρίζονται ότι το πόνι αυτό εύκολα πείθεται να κάνει όλες τις δουλειές μιας μικρής φάρμας. Έτσι το Dales αξίζει πολλά λόγω των πολλών χρήσεων που μπορεί να έχει.
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι το πόνι που θα εργάζεται στα χωράφια δεν είχε ποτέ μεγάλη ζήτηση στην Αγγλία και ποτέ βέβαια δεν πήρε τη θέση που είχε σε άλλα μέρη της Ευρώπης και ειδικότερα στις Σκανδιναβικές χώρες. Στη Σκοτία όμως υπήρχε μια αξιόλογη ζήτηση, ιδιαίτερα από τα μικρά υποστατικά και τις απειράριθμες μικρές φάρμες του εσωτερικού. Με την υπακοή του, την ενεργητικότητά του και τη γενική του αντοχή, το πόνι Dales δεν μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα σε αυτή τη χρήση. Το μέλλον του θα εξαρτηθεί κατά πολύ από τη ζήτηση ή την έλλειψή της.
Εδώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι το πόνι που θα εργάζεται στα χωράφια δεν είχε ποτέ μεγάλη ζήτηση στην Αγγλία και ποτέ βέβαια δεν πήρε τη θέση που είχε σε άλλα μέρη της Ευρώπης και ειδικότερα στις Σκανδιναβικές χώρες. Στη Σκοτία όμως υπήρχε μια αξιόλογη ζήτηση, ιδιαίτερα από τα μικρά υποστατικά και τις απειράριθμες μικρές φάρμες του εσωτερικού. Με την υπακοή του, την ενεργητικότητά του και τη γενική του αντοχή, το πόνι Dales δεν μπορεί να ξεπεραστεί εύκολα σε αυτή τη χρήση. Το μέλλον του θα εξαρτηθεί κατά πολύ από τη ζήτηση ή την έλλειψή της.
Μπορεί να υπάρξει ζήτηση σε πολλές από τις μεγαλύτερες κωμοπόλεις της Αγγλίας και της Σκοτίας, από μικρούς εμπορευόμενους και τοπικούς ορεινούς αγρότες και όσο αυτή η ζήτηση θα διαρκεί, το Dales θα έχει πάντα μια θέση. Αρκεί να μη σταθούμε στις λεπτομέρειες για να διαπιστώσουμε το πόσο κατάλληλο είναι αυτό το πόνι για το μικρό κτηματία, αλλά όπως και όλα τα άλογα και πόνι που στο παρελθόν είχαν μια θέση στα ζώα εργασίας και όχι ευχαρίστησης, το μέλλον τους δεν είναι καθόλου βέβαιο.
ΙΣΠΑΝΙΚΟ ΑΛΟΓΟ
Διαθέτει πνεύμα, μεγάλο θάρρος και υπακοή, περήφανο περπάτημα και τροχασμό, τον υψηλότερο καλπασμό, τη γρηγορότερη επιτάχυνση και είναι το πιο ευγενικό, το πιο αξιαγάπητο και το πιο κατάλληλο άλογο για ένα βασιλιά τη μέρα του θριάμβου του, πολύ πιο έξυπνο και από το καλύτερο ιππικό Ιταλικό άλογο και για το λόγο αυτό το πιο εύκολο στην εκπαίδευσή του μια και παρατηρεί τα πάντα με τα μάτια του και η μνήμη του είναι εξαιρετική.
Τα καλύτερα Ισπανικά Ζινέτ εκτρεφόταν στους Ισπανικούς βασιλικούς στάβλους στην Κόρντομπα και θεωρούνται ότι προέρχονται από το Βερβερίνικο επιβήτορα Κρούσμαν και φοράδες της Ανδαλουσίας. Αργότερα τα Ισπανικά άλογα εκφυλίστηκαν αρκετά, εκτός από τη γενιά της Ανδαλουσίας που φτάνει μέχρι το Μεσαίωνα και φέρει Αραβικό και Βερβερίνικο αίμα και που στο παρελθόν πρόσφερε σε μεγάλους αριθμούμε άλογα για το στρατό.
Σήμερα, ο πιο σημαντικός στάβλος στην Ισπανία είναι στο Χερέζ όπου εκτρέφονται άλογα μέτριας θερμοκρασίας.
Σήμερα, ο πιο σημαντικός στάβλος στην Ισπανία είναι στο Χερέζ όπου εκτρέφονται άλογα μέτριας θερμοκρασίας.
ισπανικο αλογο
Το Γιοργαλίδικο άλογο της Κρήτης.
Τα Κρητικά άλογα θεωρούνται από τα αρχαιότερα της Ευρώπης. Τα άλογα της Κρήτης συναντούνται με διάφορες ονομασίες γιοργαλίδικα, γεωργαλίδικα, κρητικά άλογα ή άλογα Μεσσαράς.
Προέλευση ιστορία εξάπλωση.
Πιθανότατα το γιοργαλίδικο άλογο έφτασε στη Κρήτη από την Αίγυπτο τον 17ο αιώνα π.χ. ?λλοι θεωρούν ότι είναι απόγονος των αλόγων Ταρπάν από τα βάθη της Ρωσίας. Ανήκει στην κατηγορία των ορεσίβιων αλόγων σύμφωνα με έρευνες του Πανεπιστημίου Kentucky. Η σύγκρισή του με σκελετούς που βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου παραπέμπει στην ίδια ράτσα με τα άλογα των Μινωιτών και στο συμπέρασμα ότι δεν έχει υποστεί γενετικές μεταβολές στο πέρασμα των χρόνων.
το ιππαριο τησ πινδου
Η ορεινή δεν είναι ίσως η αρχαιότερη στην Ελλάδα, είναι όμως η πολυπληθέστερη επειδή εκτρέφεται στη μεγάλη οροσειρά της Πίνδου απο τη Μακεδονία-΄Ηπειρο ως τη Στερεά Ελλάδα, καθώς και σε γειτονικά ορεινά της Θεσσαλίας και Ηπείρου. Η εκτροφή της κυρίως απο κτηνοτρόφους της Δυτικής και Κεντρικής Μακεδονίας, της Ηπείρου, Θεσσαλίας και Στερεάς, έφτασε τη φυλή στο μεγαλύτερο ποσοστό ίππειου πληθυσμού της χώρας.
Ατυχώς δεν υπάρχουν στοιχεία για την αρχαία εξέλιξη αυτής της μικροσωματικής φυλής, τουλάχιστο κατά την προ-Ρωμαϊκή εποχή, πλήν μερικών αξιόλογων μαρτυριών που σχετίζονται με τα Ιππικά των Ολυμπιάδων και άλλων αγώνων της αρχαιότητος: η Επίδαμνος (ρωμαϊκό Δυρράχιο, σημ. Ντουράς), η Αμβρακία και η Ήπειρος έθρεψαν τα άλογα τριών Ολυμπιονικών απο το 516 ως το 296 πΧΕ, με πρώτο και καλύτερο τον Κλεοσθένη που νίκησε στο τέθριππον τέλειον (άρμα 4 ενήλικων ίππων) των 66ων Ολύμπιων. Η ιστορία του Επιδάμνιου ιπποτρόφου είναι άκρως συγκινητική. Ήταν ο μόνος μεταξύ όλων των νικητών, που στο άγαλμα-αφιέρωμα της νίκης του τίμησε και τους τέσσερις ίππους, βάζοντας όχι μόνο τα ονόματα αλλά και τη θέση του καθενός στο άρμα σ’ επιγραφή που διέσωσε ο Παυσανίας (6.10.6). Έτσι μάθαμε πως οι Φοίνιξ-Κόραξ ήταν ζύγιοι (μεσαίοι) και οι Κνακίας-Σάμος σειραφόροι (ακραίοι, δεξιά κι αριστερά)! Το παράδειγμα του είναι καλό να βρει μιμητές στους τωρινούς ρεπόρτερ, που λησμονούν το όνομα του νικητού αλόγου και θυμούνται μόνο τον ιππέα?Οι άλλοι δυο νικητές ήταν ο Μολοσσός βασιλιάς Αρύββας, ο οποίος νίκησε στο τέθριππον των 109ων Ολύμπιων (340 πΧΕ) και ο Αμβρακιεύς Τλασίμαχος, ο οποίος μετά απο δυο γενιές κέρδισε δύο κότινους στη συνωρίδα και το τέθριππο πώλων των 121ων Ολύμπιων του 296 πΧΕ (Antikas TG, Olympica Hippica, εκδ. Εύανδρος 2004).
Τό πιο ηρωικό έπος του ίππου φυλής Πίνδου ήταν η προσφορά στον αγώνα του ’21 και στον ελληνοϊταλικό πόλεμο του ?40, όπου η αντοχή του στις αντίξοες καιρικές και εδαφικές συνθήκες συνέβαλε στη νικητήρια έκβαση του αγώνα. Η φυλή ξαπλώθηκε βορειότερα στην Αλβανία και τη Σερβία, μέχρι και το Κόσοβο. Σήμερα αριθμεί πάνω απο 3.000 άτομα σε εκτροφές μικρών ομάδων 1-3 ή 5-10 ζώων. Πρόσφατα σε ιδιωτικά ιπποφορβεία που έγιναν για να καλύψουν τη μεγάλη ζήτηση πλαγιοτροχαστών υπάρχουν 10-150 άλογα. Μεγάλο τμήμα των εκτροφών είναι φοράδες και εκτομίες, λόγω αποκλειστικής χρήσης για εργασίες. Οι επιβήτορες είναι μόνο 3-4% και νεαρής ηλικίας, γιατί ευνουχίζονται νωρίς για να γίνουν ευάγωγοι. Ο ίππος Πίνδου είναι στην ουσία πόνυ Β’ ως Δ’, με ύψος που κυμαίνεται απο 125 μέχρι 140 εκ. Βασικοί χρωματισμοί του είναι ο ορφνός με αποχρώσεις (70%) κι ο φαιός (30%), ενώ ο ξανθός και ο ερυθρόφαιος είναι σπάνιοι. Το κεφάλι είναι μικρό με απότομη κατάληξη, μικρά χείλη κι ακορρίνιο και εντυπωσιακά μεγάλους ρώθωνες. Ο τράχηλος είναι ευρύς με ισχυρούς μυς, το σώμα επίμηκες με πλάτες και γλουτούς λιγώτερο ανεπτυγμένα. Τα άκρα είναι κοντά με ισχυρό σκελετό, ιδίως τα πρόσθια, τα οποία καθιστούν την φυλή ιδεώδη για δύσβατα εδάφη. Οι οπλές μικρές και σκληρές, προσαρμοσμένες στην ορεινή χρήση. Τέλος η αντοχή της φυλής είναι παροιμιώδης παρά το μικρό σωματότυπο της.
Αναπαραγωγή και προοπτικές
Η ενήβωση των φύλων αρχίζει σχεδόν ταυτόχρονα τη δεύτερη άνοιξη (2 ετών) και η οχεία διαρκεί ως το θέρος. Η έλλειψη επιβητόρων οδηγεί σε αγονιμοποίητα θηλυκά (ή μόνο με μια γέννα), πράγμα που συντελεί στη χρήση των αρσενικών μόνο για μία ή δύο περιόδους. Σπάνια βλέπουμε υπερήλικα βαρβάτα, σε μονάδες με πολλές φοράδες, ενώ τα περισσότερα άλογα ανήκουν σε υλοτόμους ή κτηνοτρόφους δύσβατων εδαφών (Σαρακατσάνοι, Βλάχοι). Τρέφονται σε ελεύθερη βόσκηση, στα δε χειμαδιά με λίγο καρπό, ξερό χόρτο και άχυρο, ως λιτοδίαιτα χωρίς ανάγκη ενσταβλισμού. Τη δεκαετία ’90 δημιουργήθηκαν Όμιλοι παραδοσιακής ιππικής για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς, ιδίως στη Δυτ. Μακεδονία (Αιανή, Γρεβενά, Κοζάνη, Σιάτιστα, κ.α). Εκδηλώσεις, ιστορικές πορείες, λιτανείες κ.α., με συμμετοχή 50 ως 300 αλόγων έγιναν γνωστές διεθνώς και βοήθησαν στη διάσωση της φυλής και στη γνωριμία της ανά την Ευρώπη. Πάντως η διάσωση αλλά και η διατήρηση της συνδέεται άμεσα με την ύπαρξη εκτατικής κτηνοτροφίας (αιγοπρόβατα, βοοειδή), την ενίσχυση κτηνοτρόφων με προγράμματα της Ε.Ε. και με τη δημιουργία Κέντρων Αναπαραγωγής (λ.χ. στην Κοζάνη ή Σιάτιστα) για τη βελτίωση και καθιέρωση της φυλής με Studbook δημιουργούμενο απο σύγχρονα Ελληνικά Ιπποφορβεία.
Σπορ Βουνου..!!
Η ορεινή ποδηλασία είναι ένα συναρπαστικό άθλημα και προσφέρεται στον καθένα που ξέρει πώς να οδηγεί ένα ποδήλατο. Βέβαια, συγκρίνοντας την ορεινή ποδηλασία με την ποδηλασία στην γειτονιά, υπάρχουν βασικές διαφορές. Το mountain biking απαιτεί ορισμένες βασικές δεξιότητες και μία μεγάλη πρόκληση για όσους επιχειρήσουν να το δοκιμάσουν. Ξεκίνησε από την Αμερική, πριν από περίπου είκοσι χρόνια και τελευταία γνωρίζει τεράστια εκτίμηση και αναγνώριση, αλλά και πολλούς πιστούς φίλους. Στην Ελλάδα είναι ιδιαίτερα δημοφιλές, μιας και οι καιρικές συνθήκες είναι ιδανικές. Από το 1996 το mountain biking ανήκει στα Ολυμπιακά αθλήματα.
θαλασσια extreme sports στην Ελλαδα..
Για εσας που αγαπατε την δραση και την ανδρεναλινη τα extrene sports ειναι αυτο που σας ταιριαζει..
ΜΙα πολυ καλη επιλογη θα ηταν και τ0 Water ski επαφη με το υγρο στοιχειο και συνδυασμος με την ταχυτητα ικανοποιουν και τους πιο απαιτητικους..
Εγω θα σας προτεινα επισης να δοκιμασετε και την εμπειρια του Jet Ski δεν θα χασετεε..
Αλλη μια προταση μου ειναι το kayak …. Αξεχαστη εμπειρια!!Παλευοντας με τα αγρα κυματα.. θα καταλαβεισσ τι πραγματικα ζητας.
Hello world!
Καλωσήρθατε στο Blogs.sch.gr. Αυτή είναι η πρώτη σας δημοσίευση. Αλλάξτε την ή διαγράψτε την και αρχίστε το “Ιστολογείν”!
Συμβουλευτείτε τα αρχεία βοήθειας για την διαχείριση του ιστολογίου σας.