Κάθε τέλος του χρόνου αποτελεί και μία αφετηρία για τον επόμενο. Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο την τελευταία ημέρα του χρόνου συνηθίζουν να οργανώνουν μικρές ή μεγάλες γιορτές στα σπίτια τους ή σε χώρους διασκέδασης και όλοι μαζί να αποχαιρετούν χαρούμενοι τον χρόνο που φεύγει και να καλωσορίζουν την νέα χρονιά.
Σε κάθε μέρος της Γης οι άνθρωποι ακολουθούν κάποια έθιμα ως ιεροτελεστία για να γιορτάσουν το γεγονός αυτό. Στην χώρα μας κάποια από τα έθιμα που οι περισσότεροι συνηθίζουν να ακολουθούν είναι τα Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς όπου την τελευταία ημέρα του χρόνου τα παιδιά τραγουδούν ένα συγκεκριμένο τραγούδι που ονομάζεται Κάλαντα. Το τραγούδι αυτό το λένε σε γονείς, συγγενείς, γείτονες λαμβάνοντας ένα φίλεμα. Περασμένες δεκαετίες το φίλεμα αυτό ήταν κάποιο γλύκισμα/ ξηροί καρποί ή φρούτα του χειμώνα. Σήμερα τα παιδιά που τραγουδούν τα Κάλαντα λαμβάνουν κάποιο μικρό χρηματικό ποσό.
Η κοπή της Βασιλόπιτας είναι ακόμη ένα έθιμο. Πρόκειται για ένα γλύκισμα σε μορφή κέικ με διάφορα στολίδια. Στο εσωτερικό του υπάρχει ένα νόμισμα. Συνηθίζεται να κόβεται το βράδυ της αλλαγής του χρόνου ή την επόμενη ημέρα στο τέλος του γεύματος. Όποιο άτομο τύχει στο κομμάτι του το νόμισμα που αποκαλείται φλουρί, θεωρείται ότι θα είναι τυχερό την νέα χρονιά.
Την πρώτη ημέρα του χρόνου η οικογένεια πήγανε στην εκκλησία. Επιστρέφοντας ο νοικοκύρης του σπιτιού είχε στην τσέπη του ένα ρόδι. Αυτός πρόκειται να εκπληρώσει το έθιμο του ποδαρικού και του σπασίματος του ροδιού. Πρέπει να χτυπήσει κουδούνι και να του ανοίξουν την κλειστή εξώπορτα. Μπαίνοντας μέσα με το δεξί πόδι του σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα για να ξεχυθούν οι ρώγες στο έδαφος και λέει:”με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος και όσες ρώγες έχει το ρόδι τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη την χρονιά.
Καλή Πρωτοχρονιά να έχουμε!!!