ΙΛΙΑΔΑ-Παζλ
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΞΙΟΤΗΤΩΝ
1η ΕΝΟΤΗΤΑ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ -ΠΟΛΥΤΡΟΠΗ ΓΛΩΣΣΑ
EKPAIDEYTIKO YLIKO-TA DIKAIVMATA MOY
Λήψη αρχείου
EKPAIDEYTIKO YLIKO TO DENTROSPITO
Λήψη αρχείου
Η ΧΑΡΤΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ
Λήψη αρχείου
ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ
Λήψη αρχείου
Γ. ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΦΗΒΕΙΑ (1)
Σχολικός Εκφοβισμός
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΓΕΙΑΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
2η ΕΝΟΤΗΤΑ
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ
ΙΔΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ
To Παντοπωλείο / The Grocery Store: ταινία, συμπαραγωγή της Safer Internet Hellas (saferinternet.gr)
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΩΞΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ
Oδηγίες για προστασία από το διαδίκτυο – αφίσα
3η ΕΝΟΤΗΤΑ
Πώς κρατάμε σπόρους ντομάτας – Τα Μυστικά του Κήπου
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΦΟΡΕΑΣ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΤΟ ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ ΤΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
4η ΕΝΟΤΗΤΑ
ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ-ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΗ ΦΥΣΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ Α΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
-Προτάσεις,
-Παράγραφος,
-Περιγραφή, Αφήγηση, Επιχειρηματολογία,
-Ονοματική φράση – Επιθετικός προσδιορισμός,
-Κλίση ουσιαστικών – επιθέτων,
-Παραγωγή και σύνθεση,
-Ρήμα,
-Οι πτώσεις και οι λειτουργίες τους,
-Οριστικό και αόριστο άρθρο,
-Παρατακτική και υποτακτική σύνδεση, Ασύνδετο σχήμα,
-Τα σημεία στίξης
ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ / Υλικό μελέτης
Konstantina Sait
Πηγές- Ν. Λογοτεχνία , Α’ Γυμνασίου
* ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Α’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
* Μελετάμε πολύχρωμα και πολυτροπικά (Α,Β,Γ,)
ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Αξιολόγησης Εκπ/κής Δράσης
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ Φιλαναγνωσίας
Αποφθέγματα ποιητών
Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται στις 21 Μαρτίου
και ανακηρύχθηκε από την Εκπαιδευτική Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών το 1999
«με στόχο να υποστηρίξει τη γλωσσική πολυμορφία μέσω της ποιητικής έκφρασης και να αυξήσει την ευκαιρία
να ακουστούν οι γλώσσες που απειλούνται με εξαφάνιση». Σκοπός της είναι να προωθήσει την ανάγνωση, τη γραφή,
τη δημοσίευση και διδασκαλία της ποίησης σε όλο τον κόσμο και, όπως λέει η αρχική διακήρυξη της UNESCO,
«να προσφέρει νέα αναγνώριση και ώθηση στα εθνικά, περιφερειακά και διεθνή κινήματα ποίησης».
Tι είναι Ποίηση
Αποφθέγματα ποιητών
Δώρο Ασημένιο ποίημα, ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ (1911-1996)
Δώρο Ασημένιο ποίημα, ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ (1911-1996)
Δώρο Ασημένιο ποίημα, ΟΔ. ΕΛΥΤΗΣ
Γιάννης Τσαρούχης, από την ποιητική συλλογή Ήλιος ο Πρώτος
Καθαρή Δευτέρα
Καλή Σαρακοστή με υγεία για όλους μας!
«Στου Χατζηφράγκου» (1963)
Κοσμάς Πολίτης
«Θα σου μιλήσω για τα τσερκένια.
Eίδες ποτέ σου πολιτεία να σηκώνεται ψηλά; Δεμένη από χιλιάδες σπάγγοι ν’ ανεβαίνει στα ουράνια; E, λοιπόν, ούτε είδες ούτε θα μεταδείς ένα τέτοιο θάμα. Aρχινούσανε την Kαθαρή Δευτέρα —ήτανε αντέτι— και συνέχεια την κάθε Kυριακή και σκόλη, ώσαμε των Bαγιών. Aπό του Xατζηφράγκου τ’ Aλάνι κι από το κάθε δώμα κι από τον κάθε ταρλά του κάθε μαχαλά της πολιτείας, αμολάρανε τσερκένια. Πήχτρα ο ουρανός. Tόσο, που δε βρίσκανε θέση τα πουλιά. Για τούτο, τα χελιδόνια τα φέρνανε οι γερανοί μονάχα τη Mεγαλοβδομάδα, για να γιορτάσουνε την Πασχαλιά μαζί μας. Oλάκερη τη Mεγάλη Σαρακοστή, κάθε Kυριακή και σκόλη, η πολιτεία ταξίδευε στον ουρανό. Aνέβαινε στα ουράνια και τη βλόγαγε ο Θεός. Δε χώραγε το μυαλό σου πώς μπόραγε να μείνει κολλημένη χάμω στη γης, ύστερ’ από τόσο τράβηγμα στα ύψη. Kαι όπως κοιτάγαμε όλο ψηλά, τα μάτια μας γεμίζανε ουρανό, ανασαίναμε ουρανό, φαρδαίνανε τα στέρνα μας και κάναμε παρέα με αγγέλοι. Ίδια αγγέλοι κι αρχαγγέλοι κορωνίζανε. Θα μου πεις, κι εδώ, την Kαθαρή Δευτέρα, βγαίνουνε κάπου εδώ γύρω κι αμολάρουνε τσερκένια. Eίδες όμως ποτέ σου τούτη την πολιτεία ν’ αρμενίζει στα ουράνια; Όχι. Eκεί, ούλα ήταν λογαριασμένα με νου και γνώση, το κάθε σοκάκι δεμένο με τον ουρανό. Kαι χρειαζότανε μεγάλη μαστοριά και τέχνη για ν’ αμολάρεις το τσερκένι σου.
……………………………………………………….
Tα τσερκένια δεν ήτανε σαν τα εδώ, τετράγωνα ή με πολλές γωνίες. Nα σου εξηγηθώ. Φαντάσου ένα καλαμένιο τόξο —μισό τσέρκι, δηλαδή— με την κόρδα και με τη σαΐτα του. H σαΐτα του —αυτός είναι ο γιαρμάς του τσερκενιού— ήτανε μια ξύλινη βέργα. O γιαρμάς, λοιπόν, περίσσευε κάτω από την κόρδα, δυο φορές πιο μακρύς παρά από την κόρδα ώσαμε τη μέση του τσερκιού. Aυτό, για την ισορροπία. Ήτανε δεμένος στην κορφή του τσερκιού, το ίδιο και καταμεσής στην κόρδα. Kάτω, η μύτη του είχε μια χαρακιά. Ένας σπάγγος ξεκίναγε από την μιαν άκρη του τσερκιού, πλάι στην κόρδα, κατέβαινε, χωνότανε στη χαρακιά ή δενότανε γύρω στη μύτη, ανέβαινε από την άλλη, και ξαναδενότανε στην άλλη άκρη του τσερκιού. Tο τσερκένι, λοιπόν, ήτανε ένα τόξο, που τέλειωνε κάτω μυτερό, σε σφήνα. Aυτός ήτανε ο σκελετός. Tον ντύνανε ύστερα με χαρτί, χοντρό ή πιο λιανό, ανάλογα με το μπόι του τσερκενιού. Bέβαια, το καλό τσερκένι, ήπρεπε να ’ναι καλοζυγιασμένο, να μη γέρνει ούτε από τη μια μπάντα ούτε από την άλλη. Mα, να σου πω την αμαρτία μου, εμένα μ’ άρεσε να γέρνει λιγάκι από τη μια. Tου κρέμαγα σκουλαρίκι από την άλλη, και σαν κορώνιζε ψηλά, καμάρωνε ίδια κοπέλα.
Tο πιο φτηνό τσερκένι ήτανε ο Tούρκος: ένα μονοκόμματο κόκκινο χαρτί, με κολλημένα πάνω το μεσοφέγγαρο και τ’ άστρο. Ύστερα ερχότανε ο Φραντσέζος, μπλου, άσπρο, κόκκινο, κολλημένα πλάι πλάι με τσιρίσι. Aκόμα πιο ακριβός ήτανε ο Έλληνας. Bλέπεις για την ελληνικιά παντιέρα, χρειάζονται πολλές λουρίδες, άσπρες και γαλάζιες, χώρια ο σταυρός στη μια γωνιά, και ήθελε δουλειά το κόλλημα. Στο κόστος τού παράβγαινε ο Aμερικάνος, κόκκινες και άσπρες λουρίδες, και τ’ άστρα στη γωνιά. Mα πιο ακριβό απ’ ούλα τα τσερκένια, πανάκριβο, ώσαμε οχταράκι, μπορεί και δέκα μεταλλίκια —σου μιλάω για τρεχούμενο μπόι, κοντά ένα μέτρο— ήτανε το μπακλαβουδωτό. Oύλο μικρά μικρά τρίγωνα και μπακλαβουδάκια, χρώματα χρώματα. Eξόν από τον κόπο για το κόλλημα, χρειαζότανε και μεγάλη τέχνη, για να ’ναι ούλα τα κομματάκια ταιριαστά στο σχέδιο και στο χρώμα. Πήγαινε και πολύ τσιρίσι… Aκριβούτσικο ήτανε κι ο ουρανός με τ’ άστρα, σκούρο μαβί, με κολλημένα πάνω του, από χρυσόχαρτο, ούλα τ’ άστρα και οι κομήτες τ’ ουρανού. Kαι πού να δεις κάτι θεόρατα τσερκένια, πάνω από μπόι ανθρώπου. Aυτά, τ’ αμολάρανε οι μεγάλοι, όχι με σπάγγο, με σκοινάκι. Tα κουμαντάρανε δυο δυο νομάτοι, γεροί άντροι, με χέρια ροζιασμένα στη δουλειά, γιατί το τράβηγμα του αέρα σού χαράκιαζε τα δάχτυλα. Tα μάτωνε. Aμόλαρα κι εγώ ένα τέτοιο τσερκένι μια βολά».
Το κείμενο είναι απόσπασμα από το μυθιστόρημα «Στου Χατζηφράγκου» (1963). Στο έργο αυτό περιγράφονται με νοσταλγική διάθεση η ζωή και οι περιπέτειες μιας παρέας παιδιών σε μια γειτονιά (Στου Χατζηφράγκου) της Σμύρνης στις αρχές του 20ού αιώνα. Στο συγκεκριμένο απόσπασμα ένα από τα παιδιά, γέρος πρόσφυγας πια στην Αθήνα, περιγράφει το έθιμο του πετάγματος των χαρταετών, που εκείνα τα χρόνια στη Σμύρνη τούς έλεγαν τσερκένια.
Πίνακας: Φασιανός Αλέκος, Χαρταετός.
“Ο μαρτιάτικος μαγικός κύκλος”
ΜΑΓΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ
Ο κύκλος είναι το σχήμα που δημιουργεί ένα ανεξάρτητο τμήμα, έναν καινούριο χώρο τον οποίο απομονώνει από τον υπόλοιπο. Στη λαϊκή μας παράδοση έχουν επιβιώσει πολλά δείγματα μαγικού κύκλου που σχηματίζεται γύρω από αντικείμενα, οικήματα ή οικισμούς.
Η δίχρωμη (άσπρο για την αγνότητα και κόκκινο για την αγάπη – το πλέξιμο τους η πίστη) κλωστή του Μάρτη περικλείει τον φέροντα και σχηματίζει γύρω του προστατευτικό κλοιό, απομονώνει το ζωτικό του χώρο από τον υπόλοιπο, ακόμα κι από τις επικίνδυνες μαρτιάτικες ακτίνες του ήλιου, αλλά και από κάθε «ανεπιθύμητη μαγική επαφή» στο περιβάλλον.
Το «μαρτάκι» το φορούσαν μέχρι να δουν το πρώτο χελιδόνι και τότε το άφηναν στα κλαδιά ροδιάς ή κόκκινης τριανταφυλλιάς ζητώντας με αυτό τον τρόπο το πρόσωπο να χει το υγειές ρόδινο χρώμα των ανθών τους.
Κατά άλλους, η κλωστή παρέμενε στον καρπό του χεριού μέχρι το τέλος του μήνα, αν και σε μερικές περιπτώσεις τη διατηρούσαν μέχρι το βράδυ της Ανάστασης οπότε και την έκαιγαν με τη λαμπάδα τους.
Μια Κυριακή του Μάρτη
και μια Σαρακοστή
κρεμάσαμε στο χάρτη
μια κόκκινη κλωστή… Ν. Γκάτσος
Sansimera.gr
«Μάρτης» ή «Μαρτιά»
Ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια…
Ο Μάρτης ή Μαρτιά είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία Ελλάδα και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια, όπου οι μύστες έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι, όπως παρατηρεί ο λαογράφος Νικόλαος Πολίτης.
Σύμφωνα με το έθιμο, την 1η του Μάρτη, οι μητέρες φορούν στον καρπό του χεριού των παιδιών τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον Μάρτη ή Μαρτιά, για να τα προστατεύει από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, που είναι ιδιαίτερα βλαβερός, σύμφωνα με τις λαϊκές δοξασίες. Ο Μάρτης προφυλάσσει επίσης, όπως πιστεύεται, από τα κουνούπια και τους ψύλλους και ακόμα απομακρύνει τις αρρώστιες και άλλα κακά.
Τον φτιάχνουν την τελευταία μέρα του Φλεβάρη και τον φορούν την πρώτη μέρα του Μάρτη, πριν βγουν από το σπίτι. Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του.
Το βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά και να χτίσουν τη φωλιά τους ή το καίνε με το αναστάσιμο φως του Πάσχα.
Η Χριστιανική Εκκλησία δια του Ιωάννου του Χρυσοστόμου θεωρεί το έθιμο ειδωλολατρικό ήδη από το 5ο αιώνα.
Ο «Μάρτης» στα Βαλκάνια
Το έθιμο του Μάρτη γιορτάζεται ίδιο και απαράλλαχτο στα Σκόπια με την ονομασία Μάρτινκα και στην Αλβανία ως Βερόρε. Οι κάτοικοι των δυο γειτονικών μας χωρών φορούν βραχιόλια από κόκκινη και άσπρη κλωστή για να μην τους «πιάσει» ο ήλιος, τα οποία και βγάζουν στα τέλη του μήνα ή όταν δουν το πρώτο χελιδόνι. Άλλοι πάλι, δένουν τον Μάρτη σε κάποιο καρποφόρο δέντρο, ώστε να του χαρίσουν ανθοφορία, ενώ μερικοί τον τοποθετούν κάτω από μια πέτρα κι αν την επόμενη ημέρα βρουν δίπλα της ένα σκουλήκι, σημαίνει ότι η υπόλοιπη χρονιά θα είναι πολύ καλή.
Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα. Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία και ευημερία.
Το ασπροκόκκινο στολίδι της 1ης του Μάρτη φέρει στα ρουμανικά την ονομασία Μαρτιζόρ. Η κόκκινη κλωστή συμβολίζει την αγάπη για το ωραίο και η άσπρη την αγνότητα του φυτού χιονόφιλος, που ανθίζει τον Μάρτιο και είναι στενά συνδεδεμένο με αρκετά έθιμα και παραδόσεις της Ρουμανίας. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Θεός – Ήλιος μεταμορφώθηκε σε νεαρό άνδρα και κατέβηκε στη Γη για να πάρει μέρος σε μια γιορτή. Τον απήγαγε, όμως, ένας δράκος, με αποτέλεσμα να χαθεί και να βυθιστεί ο κόσμος στο σκοτάδι.
Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/131?fbclid=IwAR2-MKB2W4XUf-fAIQuqxaDh74B8dtJKgViYX6SGx2bvPaFF2ooTsBfLk40
© SanSimera.gr
H ποίηση στο Σχολείο
Η ποίηση στο Σχολείο
A/ Δραστηριότητα: Δημιουργική γραφή
«Αφού διαβάσετε το ποίημα του ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ, «Βγαίνοντας από το σχολειό»:
Υποθέστε ότι ταξιδεύετε και σεις με τον φανταστικό σιδηρόδρομο.
Αρχίζοντας από τη λέξη «συναντήσαμε», ας γράψει ο καθένας και
η καθεμιά σας από πέντε στίχους με τα μέρη που επισκεφτήκατε,
έτσι ώστε στο τέλος να έχετε φτιάξει το δικό σας ποίημα-φυγή
από ό,τι σας καταπιέζει! »
B/ Ποίηση με Σχήμα!
ΣΧΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ
Τι είναι τα σχηματικά ποιήματα ή καλλιγραφήματα ή καλλιγράμματα
Σχηματικά ποιήματα: «σχηματικά ή σχηματογραφικά ή καλλιγραφήματα
είναι τα ποιήματα που είναι γραμμένα με τέτοιο τρόπο, ώστε οι στίχοι να
σχηματίζουν μια γραφική παράσταση, μια συγκεκριμένη εικόνα».
Λεξικό Λογοτεχνικών Όρων (Γυμνασίου-Λυκείου)
http://ebooks.edu.gr/ebooks/v/html/8547/4716/Lexiko-LogotechnikonOron_Gymnasiou-Lykeiou_html-apli/index16.htm
@ Σχηματική Ποίηση
@ Διάσημα Καλλιγραφήματα
@ Αρχαιότητες ως ποιήματα