ΒΙΟΛΟΓΙΑ & ΧΗΜΕΙΑ
mendeleev

Τον 19ο αιώνα ο Ρώσος χημικός Dmitri Mendeleev συνδύασε τις ιδιότητες των 63 μέχρι τότε γνωστών στοιχείων με βάση την ατομική τους μάζα. Παρατήρησε ότι, ταξινομώντας τα στοιχεία από το ελαφρύτερο προς το βαρύτερο, εμφανίζονται περιοδικά στοιχεία με παρόμοιες ιδιότητες. Έτσι, π.χ. μετά τα στοιχεία Li, Be, B, C, N, O, F, Ne, τα επόμενα στοιχεία: Na, Mg, Al, Si, P, S, Cl και Ar έχουν παρόμοιες ιδιότητες με τα προηγούμενα (το Li με το Na, τo Be με το Mg κτλ.

Ο Mendeleev κατασκεύασε το 1869 μία ορθογώνια διάταξη των στοιχείων που μοιάζει αρκετά με τον σύγχρονο περιοδικό πίνακα τοποθετώντας τα στοιχεία με ανάλογες ιδιότητες σε κατακόρυφες στήλες. Μάλιστα, είχε την προνοη- τικότητα να αφήσει κενές θέσεις προβλέποντας την ύπαρξη στοιχείων που δεν είχαν ακόμα ανακαλυφθεί, για να επιβεβαιωθεί πανηγυρικά τα επόμενα χρόνια. Επίσης, σε ορισμένες περιπτώσεις έκανε κάποιες αλλαγές στη σειρά ταξινόμησης ώστε να εξασφαλίσει ότι στις στήλες του πίνακα ήταν τοποθε- τημένα τα στοιχεία με ανάλογες ιδιότητες. Οι αλλαγές αυτές είναι γνωστές με το όνομα αναστροφές ή πρωθύστερα. Έτσι, π.χ. αν και το Ι (ιώδιο) έχει μικρό- τερη ατομική μάζα από το Τe (τελλούριο) τοποθέτησε το Ι μετά το Τe ώστε να είναι στην ίδια στήλη με τα υπόλοιπα αλογόνα (F, Cl, Br) με τα οποία το ιώδιο παρουσιάζει ανάλογες ιδιότητες (βλ. περιοδικό πίνακα).

Μετάβαση στο padlet.com

 

Black Death 3 fill 352x298

H χημική ισορροπία είναι μία κατάσταση που ο καθένας θέλει να αποφύγει για όσο το δυνατό μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Οι χιλιάδες χημικές αντιδράσεις που συμβαίνουν στους ζωντανούς οργανισμούς μετατο- πίζονται συνέχεια προς την κατάσταση της χημικής ισορροπίας αλλά δεν μπορούν να την αποκτήσουν λόγω της συνεχούς εισόδου αντιδρώντων και της συνεχούς απομάκρυνσης των προϊόντων. Έτσι, αντί για την κα- τάσταση της ισορροπίας, οι ζώντες οργανισμοί προσπαθούν να διατηρήσουν μία μόνιμη κατάσταση (steady state) που αποκαλείται ομοιόσταση και που αντιστοιχεί σε σταθερό εσωτερικό περιβάλλον.

Αν δεν το καταφέρουν επέρχεται ισορροπία που σημαίνει… θάνατος!

14 thanatos

sevezo

 

10 Ιουλίου 1976, ώρα 12.37, στο Σεβέζο, μία πόλη 20 Km βόρεια από το Μιλάνο της Ιταλίας. Από τον αντιδραστήρα Β του εργοστασίου της εταιρείας Roche, διέφυγε στην ατμόσφαιρα 2,4,5-τριχλωροφαινόλη σε θερμοκρασία περίπου 300οC. Η επαφή της με τον αέρα είχε ως αποτέλεσμα την παραγωγή διοξίνης. Περίπου 2 kg από το θανατηφόρο αυτό δηλητήριο διασκορπίστηκαν στην περιοχή και με τον άνεμο διαχύθηκαν σε μιαν έκταση 18 εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων. Πολύ σύντομα, 3.300 ζώα πέθαναν και πολλά άλλα θανατώθηκαν για την πρόληψη της μεταφοράς του δηλητηρίου στην τρο- φική αλυσίδα. Ο πληθυσμός της ζώνης που επηρεάστηκε ανήλθε σε 22 εκατομμύρια άτομα.

Για την απολύμανση της περιοχής και την αποζημίωση των κατοίκων η Roche ανα- γκάστηκε να διαθέσει 100 δις λιρέτες (γύρω στα 3 εκατομμύρια ευρώ) εκείνης της εποχής.

E6HdGx XoAEX39Q

7974969 660 0 1296 700 1920x0 80 0 0 4212c5b5abd1ec4b986e16e3155b319b

Πηγή: Biologia

Η έκρηξη της ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι στο τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, στις 6 και 9 Αυγούστου 1945, έδωσε τη δυνατότητα μελέτης της μεταλλαξογόνου δράσης της ακτινοβολίας. Η έκρηξη αυτή, που σκότωσε 200.000 ανθρώπους σε δευτερόλεπτα, άφησε τα σημάδια της και στις επόμενες γενιές με τη μορφή καρκίνου ή μεταλλάξεων. Η συχνότητα εμφάνισης λευχαιμίας (καρκίνος του αίματος) αυξήθηκε στον πληθυσμό ύστερα από 10 χρόνια, ενώ η συχνότητα εμφάνισης καρκίνου των πνευμόνων ύστερα από 20 χρόνια. Η αύξηση αυτή είναι πιθανά το αποτέλεσμα δράσης της ακτινοβο- λίας, η οποία αυξάνει τη συχνότητα δημιουργίας μεταλλάξεων στα σωματικά κύτταρα. Οι τελευταίες μπορούν να οδηγήσουν στην εμφάνιση των μορφών καρκίνου που αναφέρθηκαν. Επιπλέον οι ερευνητές υπολόγισαν την αύξηση της συχνότητας μεταλλάξεων σε κάποια γονίδια των κυττάρων του αίματος. Θα χρειαστεί να γίνει μελέτη και σε επόμενες γενιές, για να βρεθεί η επίδραση των υπολειπόμενων μεταλλάξεων, που δημιουργούνται από τη ραδιενεργό ακτινοβολία, εφόσον άτομα φορείς για την ίδια μετάλλαξη θα γεννήσουν παιδιά, κάποια από τα οποία θα είναι ομόζυγα και θα εκφράζουν το φαινότυπο.

Migration routes

Σύμφωνα με μία θεωρία, ο Homo sapiens εξαπλώθηκε από την Αφρική σε όλο τον κόσμο. Όπου πήγε, αντικατέστησε τους παλιότερους πληθυσμούς του Homo erectus. Στην Ευρώπη, οι νέοι αυτοί άνθρωποι ήρθαν σε επαφή με τους στενούς συγγενείς τους, τους Νεάντερταλ, και μάλλον επιτάχυναν την εξαφάνισή τους. Τα πρώτα απολιθώματα του Homo sapiens βρέθηκαν στην Αφρική και χρονολογούνται 130.000 χρόνια πριν. Επειδή τα απολιθώματά του σε άλλα μέρη του κόσμου είναι πολύ μεταγενέστερα –στην Ευρώπη έχουν ηλικία μόλις 40.000 χρόνων–, έχει διατυπωθεί η θεωρία «Πέρα από την Αφρική», η οποία υποστηρίζει ότι οι σύγχρονοι άνθρωποι εμφανίστηκαν μόνο στην ανατολική Αφρική και από εκεί μετανάστευσαν σε όλο τον κόσμο.

Migration routes

image description