Μια ακόμη σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της… μια χρονιά γεμάτη γλυκές αναμνήσεις, δημιουργικές στιγμές, ενέργεια, δράσεις, συναισθήματα… Σας ευχαριστώ όλους για την όμορφη συνεργασίας μας και αυτή τη σχολική χρονιά! Να έχουμε ένα ήρεμο και ξέγνοιαστο καλοκαίρι!
Ενημέρωση από το Λιμεναρχείο Σκάλας Αταλάντης στο Δημοτικό σχολείο για την προστασία του περιβάλλοντος, τη μόλυνση των θαλασσών και την ασφάλεια μας στη θάλασσα.
Φυτέψαμε σήμερα με τα παιδιά του Δημοτικού Σχολείου στην πλατεία της Τραγάνας και στο πίσω μέρος του αύλειου χώρου του Νηπιαγωγείου, Καρυδιές που μας έστειλε ο Δήμος Λοκρών
Ξεκινήσαμε με ενθουσιασμό στο Νηπιαγωγείο μας το ταξίδι μας στην εποχή των Δεινοσαύρων, στα προϊστορικά ζώα που κυριάρχησαν στον πλανήτη μας για περίπου 165 εκατομμύρια χρόνια και εξαφανίστηκαν στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου, πριν 65 εκατομμύρια χρόνια.
«Λαζαράκια για τον Λάζαρο αν δεν πλάσεις, ψωμί δεν θα χορτάσεις» συνήθιζαν να λένε παλαιότερα, αφού πίστευαν ότι σύμφωνα με την παράδοση ο αναστημένος φίλος του Χριστού είχε παραγγείλει: «Όποιος ζυμώσει και δε με πλάσει, το φαρμάκι μου να πάρει…».
Για την ψυχή του Λάζαρου οι γυναίκες ζυμώνουν ανήμερα το πρωί του Σαββάτου ειδικά κουλουράκια, τα οποία τα ονομάζουν «Λαζαράκια», «Λαζάρηδες» ή αλλιώς και «Λαζαρούδια». Στα «Λαζαράκια» δίνουν το σχήμα ανθρώπου σπαργανωμένου, όπως ακριβώς παριστάνεται ο Λάζαρος στις εικόνες. Όσα παιδιά έχει η οικογένεια τόσους «λαζάρηδες» πλάθουν και στη θέση των ματιών βάζουν δυο γαρίφαλα.
Παραμονή του Λαζάρου επισκεφτήκαμε το Δημοτικό Σχολείο και όλοι μαζί πλάσαμε τα Λαζαράκια μας
Μαζί με το Δημοτικό Σχολείο Τραγάνας και τα υπόλοιπα σχολεία της περιοχής μας, απλώσαμε ευχές θέλοντας να στείλουμε ένα μήνυμα αγάπης σε όλα αυτά τα παιδιά που παλεύουν καθημερινά για τη ζωή τους. Στηρίζουμε τη Φλόγα, το Σύλλογο Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια.
Η Λαμπρή
Νάτην η λαμπρή με τα λουλούδια.
κόψετε παιδιά την πασχαλιά
κι όλα με χαρές και με τραγούδια
τρέξετε ν᾿ αλλάξωμε φιλιά.
Σήμαντρα γλυκά βαρούν ακόμα
και μοσχοβολούν οι εκκλησιές,
μόσχος τα φιλιά στο κάθε στόμα,
τα φιλιά της άνοιξης δροσιές.
Πάμε να στρωθούμε στο χορτάρι
και τ᾿ αρνί μας ψήνεται σιγά.
Και με της Ανάστασης τη χάρη
φέρτε να τσουγκρίσουμε τ᾿ αυγά.
Στέλιος Σπεράντσας
