Νηπιαγωγείο Μάννα Σύρου

Μια βιβλιοθήκη που ακόμα δεν είχαμε προσεγγίσει όλοι μας την φετινή σχολική χρονιά είναι αυτή η μικρή στο ξύλινο σπιτάκι έξω από το σχολείο μας.Ένα πρωινό είδαμε μια κυρία να την ζωγραφίζει και βγήκαμε να την γνωρίσουμε.Η Κυρία Άννα μας είπε πώς ξεκίνησε η ιδέα για τις μικρές ελεύθερες βιβλιοθήκες που συναντάμε σε διάφορα σημεία της Σύρου.Συζητήσαμε μαζί της πόσο ωραίο είναι να παίρνεις κάτι τσάμπα ή δωρεάν όπως είπαμε.Της υποσχεθήκαμε να φέρουμε βιβλία που δεν χρειαζόμαστε στην βιβλιοθήκη και μας υποσχέθηκε να έρθει στο σχολείο να γνωριστούμε και να διαβάσουμε μαζί.Και μια και φέτος χαρίζουμε βιβλία μέσα απο δράσεις μας της χαρίσαμε ένα από τα ημερολόγια μαγειρικής αφού όπως είπε αγαπάει και το φαγητό και το διαβασμα!

Όταν τα Νηπιαγωγεία γλιτώνουν από τον προστατευτικό χλοοτάπητα γίνονται εύκολα χώροι ανάπτυξης δεξιοτήτων ,καλλιέργειας φαντασίας και χαράς .Λάσπες,νερά,πλυντήρια αυτοκινήτων ,μποστάνι και φατσουλοσαλάτες με τα λιγοστά ,νόστιμα μποστανίσια που βγαίνουν κάθε μέρα!

Το δυστυχισμένο μπουκάλι

Εικονογράφηση παραμυθιού στο πλαίσιο του Zero Plastic Waste Challenge που διοργανώνει το KEΠΕΑ ΣΥΡΟΥ ΕΡΜΟΥΠΟΛΗΣ

Ένα πρωί στην καγκελόπορτα του Νηπιαγωγείου μας βρήκαμε ένα ταλαιπωρημένο πλαστικό μπουκάλι. Ήταν βρώμικο, τσαλακωμένο και μαζί του δεμένη πάνω του κουβαλούσε και την ιστορία του. Την διαβάσαμε και τις επόμενες μέρες ασχοληθήκαμε με αυτήν. Ήταν πολλά που ξέραμε…
-Οι χελώνες μπερδεύουν τις σακούλες με μέδουσες και τις τρώνε και πεθαίνουν!
-Τα δελφίνια τρώνε μπουκάλια κι αρρωσταίνουν και πεθαίνουν!
-Ούτε η θάλασσα ούτε ο άνθρωπος μπορούν να εξαφανίσουν ένα μπουκάλι…
-Τον ξέρω τον Ευρυσθέα! Να σας πω όλους τους άθλους του Ηρακλή;
Κι άλλα που δεν ξέραμε ή τα ξέραμε κάπως, όπως… Τι είναι η χωματερή και το απορριματοφόρο ,τι είναι ο ψυχολόγος και γιατί πάει κάποιος σε αυτόν, πώς ο πηλός ανεβαίνει στα φύλλα του δέντρου. Και αποφασίσαμε να πάρουμε μέρος στον διαγωνισμό του ΚΕΠΕΑ ΣΥΡΟΥ. Μια τεχνική εικονογράφησης που ήδη είχαμε χρησιμοποιήσει φέτος και μας άρεσε ήταν η εικαστική παρέμβαση σε φωτογραφίες που έχουμε βγάλει. Διαβάζοντας ξανά το κείμενο τα παιδιά διάλεξαν τι θέλουν να φωτογραφήσουν ανάλογα με τα ενδιαφέροντά τους ,με το τι έχουν κοντά στο σπίτι τους ή και μακριά –αν κάποιος ήθελε να πάει βόλτα στην θάλασσα να την φωτογραφήσει ή σε μια δημόσια βρύση που κάπου θυμάται ότι έχει δει. Τις επόμενες μέρες συγκεντρώσαμε φωτογραφίες των παιδιών.
-Δεν μπόρεσα να πάω στην χωματερή αλλά φωτογράφησα σκουπιδιάρικο.
-Εγώ έχω ένα πιθάρι στην αυλή μου με λουλούδια!
-Λυχνάρι δεν έχουμε αλλά ο μπαμπάς μου είπε ότι μπορώ να φωτογραφήσω το βιβλίο του αδερφού μου που έχει αγγεία.
Έλειπε ο ήρωάς μας ,το μπουκάλι .Δείξαμε ένα άλλο χειροποίητο βιβλίο που είχαν φτιάξει μαθητές και συζητήσαμε πώς γίνεται να είναι ο ήρωας διακριτός σε όλες τις σελίδες .Σκεφτήκαμε ότι η φωτοτυπία είναι ένας τρόπος. Ζωγραφίσαμε πώς φανταζόμαστε έναν ήρωα μπουκάλι και ψηφίσαμε αυτόν που θα ταίριαζε περισσότερο στο παραμύθι. Τον κάναμε και γελαστό και λυπημένο με κολάζ ώστε να μην αλλοιώσουμε τα χαρακτηριστικά του ,αλλά και μικρούλι για να χωράει στις σελίδες που χρειάζεται.
Παράλληλα ,επειδή το μπουκάλι ήθελε να γίνει έργο Τέχνης ,το πλύναμε και σκεφτήκαμε να το γεμίσουμε με χρωματιστές καρδιές και λουλούδια. Το δέσαμε και με κάτι χρωματιστές κορδέλες και αρχίσαμε να το χτυπάμε κι επειδή ζητούσαμε όλο και πιο ψηλά οι δασκάλες το έδεσαν ψηλά και έχει γίνει το αγαπημένο μας παιχνίδι. Το χτυπάμε για να μπούμε στην παρεούλα ,για να βγούμε από την παρεούλα ,το πάμε πιο κοντά και πιο μακριά ,το φέρνουμε σβούρες
.Στις διακοπές του Πάσχα πήραμε κι ένα χαρτί σπίτι μας για να σημειώσουμε κάθε φορά που καταφέρνουμε να μην χρησιμοποιήσουμε πλαστικό. Ένα από αυτά θα το βρείτε στις σελίδες του παραμυθιού. Και συνεχώς συζητάμε πότε μπορούμε να αποφύγουμε την χρήση πλαστικού και χαιρόμαστε όταν το καταφέρνουμε και … χτυπάμε το μπουκάλι!
To παραμύθι θα παρουσιαστεί στην σχολική γιορτή λήξης της σχολικής χρονιάς και θα δοθεί το έντυπο εναλλακτικής χρήσης πλαστικού που φτιάξαμε ως κίνητρο μείωσης της χρήσης του σε όσους παρευρεθούν στην γιορτή καθώς και ό,τι θα χρησιμοποιηθεί στην γιορτή(από κατασκευές μέχρι μπουφέ) θα είναι μια πρόταση για μη χρήση πλαστικού και αντικατάσταση από πιο φιλικά στο περιβάλλον υλικά.
Τα παιδιά
Μαρία Αλαφούζου Αλεξάνδρα Καβαλλάρη Χρυσιάννα Δημητράτου
Χρήστος Πολυζάς Λεονάρδος Πρίντεζης Φανή Βουτσίνου
Πασχάλης Μανσούδης Μάριος Γάγκος Έλπης Ρούσσος
Μάξιμο Θαλαθάρ Αντώνης Πρίντεζης Αργυρένια Τσιριγώτη
Χρήστος Δαλέζιος Αγάπη Γεράρδη Παναγιώτης Θεοδώρου
Μαρίζα Μανωλιού Νεφέλη Καράβολα

Οι Νηπιαγωγοί

Καμαριώτη Αγγελική Φέρμελη Άννα
ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΜΑΝΝΑ ΣΥΡΟΥ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2023-24

Σε επόμενη ανάρτηση το e-book που στείλαμε στον διαγωνισμό….

Μετά από καιρό προετοιμασίας πήραμε στα χέρια μας εκτυπωμένο το ημερολόγιο μαγειρικής που φτιάξαμε!Μέσα σε 14 φύλλα…

-11 εικονογράφοι παιδικών βιβλίων που τους παρατηρήσαμε και μας ενέπνευσαν. ( Μπορείτε κι εσείς να αναζητήσετε τα βιβλία που μας κράτησαν συντροφιά ,καθώς αναγράφονται σε κάθε σελίδα,να τα διαβάσετε,να παρατηρήσετε τι μας τράβηξε το ενδιαφέρον από τον κάθε εικονογράφο και -γιατί όχι ;-να περπατήσετε κι εσείς στα βήματά του.)

-όμορφες και δημιουργικές συνεργασίες με την συγγραφέα -μαγείρισσα  Χαρά Γιαννακοπούλου, την εικαστικό Λιλιάνα Αρεταίου, την ΚΟΙΝΣΕΠ Καβίλια, τον γραφίστα Γιάννη Μπαριτάκη, το κτήμα βίγια στα Χρούσσα, τον φωτογράφο -γονέα Roger Zalazar, την Βαρδάκειο σχολή

-12 πρωτότυπες ,παιχνιδιάρικες συνταγές που άλλες δοκιμάστηκαν στην τάξη και άλλες με τους γονείς των παιδιών .Ποιος θέλει σούπα με φιόγκο; χρωμομυρωδάτα  τυρομπισκότα; μουστάρδα σπιτικη; σιρόπια για χίλιες χρήσεις; ή γατοσκυλομπισκότα για τα ζωάκια του;

Ένα ημερολόγιο που ξεκινάει από όποια χρονιά και από όποιο μήνα θέλουμε εμείς και για  όσα χρόνια θέλουμε  να  διαβάζουμε,να ζωγραφίζουμε  και  να  μαγειρεύουμε  μαζί  του!

Στα πλαίσια του Προγράμματος Μαγειρική (και) Τέχνη επισκεφτήκαμε το χωράφι βιολογικών προιόντων βίγια στα Χρούσσα.Ρίξαμε φαγητό στις κότες,διαλέξαμε από το χωράφι ό,τι χρειαζόμασταν για την συνταγή μας (Σούπα με φιόγκο που ετοιμάσαμε με την μαγείρισσα της χρονιάς μας Χαρά Γιαννακοπούλου),σκαρφαλώσαμε στα δέντρα,δοκιμάσαμε καρπούς,παίξαμε μα τα ζώα του κτήματος (μικρά και μεγάλα) και με την συγκατάθεση των γονέων και κηδεμόνων ανεβάζουμε κάποιες φωτογραφίες από αυτή μας την εμπειρία.Η τελευταία σελίδα του ημερολογίου μαγειρικής και τέχνης που ετοιμάζουμε παίρνει έμπνευση απο το κτήμα στα Χρούσσα και από την εικονογράφο Rebeca Dotremer και το βιβλίο της Ο ερωτευμένος.

Ακόμα ένας πίνακας που σχετίζεται με το Πρόγραμμά μας Μαγειρική (και ) Τέχνη.Τον παρατηρούμε ,τον αντογράφουμε με τον δικό μας τρόπο,μας εμπνέει.Πώς θα φτιάξουμε τα χρώματά του;Τι είναι αυτές οι λευκές βούλες;Το φως!Κρύβονται κι άλλα χρώματα κι όσο παρατηρούμε τα ανακαλύπτουμε.

Όπως είχαμε υποσχεθεί στους μαθητές του Λυκείου από τα λεφτά που μαζέψαμε από το Παζάρι μας για την ενίσχυση των βιβλιοθηκών του νησιού τους αγοράσαμε τα βιβλία που ήθελαν και πήγαμε να τους τα δώσουμε!Μας υποδέχτηκε η υπεύθυνη της βιβλιοθήκης Σταυρούλα Κοντογιάννη με μαθητές και μαθήτριες του σχολείου.Ξεκινήσαμε με σπιτικό κέικ που είχαν φτιάξει για εμάς οι μεγάλοι μας φίλοι και φάγαμε καθώς μας τραγουδούσαν Αχ Μαργαρίτα Μαγιοπούλα με την κιθάρα τους…Οι μεγάλοι μας φίλοι μας διάβασαν βιβλία σε γωνιές της βιβλιοθήκης,φτιάξαμε μαζί σελιδοδείχτες,κάναμε παρέα ένα μεγάλο λουλουδάτο κολάζ για να τους αφήσουμε μια και τους επισκεφτήκαμε την πρώτη  μέρα της Άνοιξης,εξερευνήσαμε τα μεγάλα βιβλία με τους αριθμούς και άλλα με παράξενα γράμματα.’Εμείς τους χαρίσαμε καινούρια βιβλία κι εκείνοι σελιδοδείχτες κι ένα ποδοσφαιράκι που δεν το χρειάζονται πια.Φύγαμε με μια βόλτα στον προαύλιο χώρο του Λυκείου και εντυπωσιαστήκαμε απο την καφετέρια (κυλικείο!) ,γιατί στο Λυκείο ….Θα αγοράζω δηλαδη να τρώω ό,τι θέλω;Τι ωραία!Σε πόσα χρόνια θα έρθουμε εδώ ;..ρωτήσαμε τους καινούριους μας μεγάλους φίλους!

Η Λιλιάνα Αρεταίου και η Καβίλια κοντά μας και πάλι!Άλλη μια σελίδα από το ημερολόγιο μαγειρικής που ετοιμάζουμε δημιουργείται μαζί της.’Εμπνευσή μας ο Αλφόνς και η εικονογράφος Gunilla Bergstrom.Πώς μια φωτογραφία -όπως αυτές που τραβήξαμε τα σκέυη μαγειρικής-μπορεί να ενσωματωθεί σε μια εικόνα;Πώς φτιάχνεις χρώμα δερματί και πόσα διαφορετικά δερματί υπάρχουν;Πώς φτιάχνεις ένα πλεκτό από χαρτί για να μοιάζει με τραπεζομάντηλο;Γιατί η εικονογράφος κάνει κεφάλια σαν αυγό;Τι διαφορετικό έχει το κεφάλι του μπαμπά από αυτό του Αλφόνς;Πώς έφτιαξε τον τοίχο της κουζίνας στην εικόνα του πρωινού;Και κάπως έτσι με πολλή παρατήρηση και προτάσεις είναι σχεδόν έτοιμος άλλος ένας μήνας από το ημερολόγιό μας!

Ποιος περπάτησε σήμερα στον φωτεινό μας πίνακα; Ποιανού βήματα ήταν ;Αφού σκορπιστήκαμε και αυτή την φορά στην τάξη να ψάξουμε το βρήκαμε. Ήταν ο Σούπερμαν! Ποιο είναι το μυστικό του; Γιατί το πρωί ως Κλαρκ Κεντ κρατάει μυστικό ότι όταν χρειαστεί γίνεται ο Σούπερμαν; Οι απαντήσεις πολλές. Γιατί ντρέπεται, γιατί φοβάται μην τον απολύσουν ,γιατί έτσι προστατεύεται από τους κακούς…;Aραγε κάνει καλά που κρατάει το μυστικό του; Εμείς τι θα κάναμε στην θέση του ;Μας άφησε κι ένα σεντούκι μυστικά. Ποια μαρτυράς; Ποια δεν μαρτυράς; Κάποιος σου λέει να κρατήσεις μυστικό ένα πάρτυ έκπληξη, άλλος να κρατήσεις μυστικό οτι σε χτύπησε, άλλος οτι πήρε ένα δώρο στην μαμά του κι άλλος οτι σου έκανε μια αγκαλιά. Ποια μυστικά κρατάμε και ποια όχι;

Συνεχίσαμε με το εκπαιδευτικό Δράμα βασισμένο στο αγγλικό παραμύθι Τhe three Billy Goats Gruff. Tι κάνει ένας γίγαντας όταν φοβάται;Πώς τον πλησιάζουμε;Πώς θα τον βοηθήσουμε να πάρει πίσω τα αυγά του;H ιστορία εξελίχτηκε βασισμένη στις προτάσεις των παιδιών με τεχνικές του δράματος Μπαίνοντας και βγαίνοντας στους ρόλους εκφράσαμε τους φόβους του γίγαντα αλλά και τις πιθανές λύσεις.Το εξαιρετικό βιβλίο ΤΟ ΚΟΥΝΕΛΑΚΙ ΑΚΟΥΓΕ από τις εκδόσεις Διόπτρα μας έδωσε την λύση.Μήπως ο καλύτερος τρόπος να βοηθήσεις κάποιον είναι απλά να τον ακούσεις;Εναλλάξ άλλοι κρυβόμασταν κάτω από το πανί κάνοντας τον γίγαντα και αλλοι πλησιάζαμε ήσυχα κι ακούγαμε τον γίγαντα.Και ήταν αυτός ο τρόπος να ξεπεράσει ο γίγαντας -και εμεις μαζί του- τους φόβους του.

Κι έπειτα είπαμε πως συχνά τα χέρια μας βοηθάνε και ζωγραφίσαμε ο ένας με την βοήθεια του άλλου πιτσιλώντας με χρώμα τα χέρια μας!