Mariliza blog

https://www.gastronomos.gr/syntagh/trifti-vasilo-pita-i-paradosiaki-smyrnai-iki-pi-ta/101638/

Μελομακάρονα, κουραμπιέδες, μπακλαβάς, δίπλες, Χριστόψωμο. Παραδοσιακά γλυκά  που μας ταξιδεύουν με τις ακαταμάχητες μυρωδιές τους κ τις μοναδικές τους γεύσεις,  στη ζεστασιά του σπιτικού κ την ανεμελιά των παιδικών μας χρόνων!

Μελομακάρονα

Οι αρχαίες«μειλίχιες προσφορές» στους δαίμονες και τους θεούς του Άδη για να τους εξευμενίσουν και να αλλάξουν την τύχη, οι μικροί αυτοί πλακούντες περιχυμένοι με μέλι, θύμιζαν τα λαχταριστά μελομακάρονα.

Η παράδοση τα συνδέει κ με την αρχαία «μακαρία» ή «μακαρωνία», ένα μικρό κομμάτι ψωμιού (ψυχόπιτα) που προσφερόταν μετά την κηδεία και ήταν στο σχήμα του μελομακάρονου, Αργότερα ένα γλύκισμα που έμοιαζε με τη μακαρία βουτήχτηκε στο μέλι και για αυτό ονομάστηκε μελομακάρονο. 

Κουραμπιές

Με καταγωγή από την ανατολή κ ονομασία που στα τούρκικα είναι «kurabiye» και σημαίνει «ξηρό μπισκότο», κατά τον Μεσαίωνα εδραιώθηκε ως μπισκότο.

Οι αρχαίοι Έλληνες έψηναν τα μπισκότα δύο φορές (δί-πυρον), ακριβώς για να δώσουν στα γλυκίσματα την υφή, μορφή και τραγανότητα του μπισκότου.

Πήγε με τους Βενετούς στην Ασία και ξαναγύρισε για να γίνει ο γνωστός κ αγαπημένος μας κουραμπιές.

Δίπλες

Αναπαριστούν το «δίπλωμα» του Χριστού μέσα στα σπάργανα.

Τις έφτιαχναν Χριστούγεννα, σε αρραβώνες, γάμους και γεννητούρια με την ευχή να «διπλιάσει» η χαρά αν το παιδί ήταν «σερνικό» κ ..απλά «να ζήσει» αν ήταν θηλυκό!

Μπακλαβάς

Τον συναντάμε στο Βυζάντιο με την ονομασία κοπτή, κοπτόν ή κοπτοπλακούντας, που προέρχεται μάλλον από τον τρόπο, που κοβόταν σε ρομβοειδή, τετράγωνα ή τρίγωνα σχήματα. Το ρομβοειδές του κόψιμο, στα αραβικά λέγεται bakl-a-vi κ μάλλον χάρισε την ονομασία στο τραγανό γλύκισμα.

Πιθανότατα το φυλλωτό γλυκό είναι το αρχαίο κρητικό «γάστριν».

Στην Κωνσταντινούπολη, στα τέλη του 19ου αιώνα, υπήρχαν οι Χιώτες μάστορες «οι φυλλάδες», που άνοιγαν φύλλο για τον μπακλαβά, τόσο λεπτό όσο «τα φύλλα του τριαντάφυλλου».

Χριστόψωμο

Παραμονές Χριστουγέννων η παράδοση θέλει την προετοιμασία ενός διαφορετικού ψωμιού με κεντίδια κ πλουμιστά που το κάνουν μοναδικό.

Τα ζυμαρένια κεντίδια στην επιφάνεια του Χριστόψωμου, αναπαριστούν τα έθιμα και τις παραδόσεις κάθε τόπου. Στη μέση του ψωμιού υπάρχει πάντα ένας μεγάλος σταυρός από ζυμάρι και στο κέντρο του ένα άσπαστο καρύδι.

Τα ζυμαρένια λουλούδια είχαν τόσα πέταλα, όσα και τα μέλη της οικογένειας, τα ζυμαρένια φύλλα ήταν σύμβολο προστασίας και γονιμότητας, ενώ τα κλαράκια κληματαριάς και τα σταφύλια σύμβολα αφθονίας.