Ένα άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα.

Χτύπησα την πόρτα και μπήκα.

Μου έδειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.”Είδες-μου λέει-γεννήθηκε η ευσπλαχνία”.

Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.

Γιατί θα περνούσαν αιώνες και δε θα χαμε να πούμε τίποτα ωραιότερο απ΄αυτό

Τάσος Λείβαδιτης