Τι είναι η ψηφιακή αφήγηση;

learning background books little girl icons colored cartoon 6832283Είναι ένα ψηφιακό εργαλείο που δίνει στα άτομα τις δεξιότητες να πουν τη δική τους προσωπική ιστορία σε μια ταινία δύο λεπτών. Οι συμμετέχοντες εκπαιδεύονται ώστε να χρησιμοποιούν την ψηφιακή τεχνολογία για να φτιάξουν μικρές ηχητικές-οπτικές ιστορίες συνήθως για τη ζωή τους. Είναι όμως κάτι πολύ περισσότερο από μια απλή χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας. Αποτελεί στην πραγματικότητα ένα ισχυρό μέσο προσωπικής

έκφρασης που παρέχει το μέσο να ακουστεί και να προβληθεί οποιοσδήποτε. Οι επιστήμονες ορίζουν την ψηφιακή αφήγηση ως τον συνδυασμό της παραδοσιακής προφορικής αφήγησης με πολυμέσα του 21ου αιώνα και σύγχρονα εργαλεία τηλεπικοινωνίας ενώ αντιμετωπίζεται εδώ και χρόνια ως μια νέα μορφή τέχνης που χρησιμοποιεί την εικόνα, το βίντεο και την αφήγηση.

Ιστορία της ψηφιακής αφήγησης

Πρωτοποριακό ήταν το μοντέλο του Joe Lamber στο Κέντρο Ψηφιακής Αφήγησης στις ΗΠΑ. Ένα από τα πρώτα κινήματα ήταν το History Workshop της δεκαετίας του ΄70, το οποίο χρησιμοποίησε κασέτες για την καταγραφή των προφορικών ιστοριών ατόμων από την εργατική τάξη.

Βασικές αφετηρίες…

  • Όλοι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν μια ατομική έκφραση
  • Κάθε άτομο έχει τη δική του οπτική γωνία
  • Κάθε άτομο έχει το δικό του ύφος γλώσσας
  • Η ανάμνηση είναι το κέντρο του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου
  • Η ακρόαση είναι ουσιαστική έκφραση συμπαράστασης

 Οφέλη για τους συμμετέχοντες, την τοπική κοινωνία

  • Ενισχύει τον εκδημοκρατισμό του πολιτισμού καθώς δίνει τη δυνατότητα στους συμμετέχοντες να μιλήσουν και να ακουστούν.
  • Η αφήγηση ιστοριών είναι πολύ οικεία σε όλους μας αφού εντασσόμαστε από την
  • πρώτη στιγμή της γέννησής μας σε ένα δίκτυο ιστοριών (οικογένεια, σχολείο κλπ).
  • Διευκολύνει την επαφή και την επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους.
  • Επιτρέπει στους ανθρώπους να κατανοούν τον κόσμο γύρω τους.
  • Ξεκλειδώνει τόσο το μυαλό όσο και την καρδιά των ανθρώπων και τους δίνουν την ευκαιρία να αισθάνονται ότι ανήκουν, εντάσσονται κάπου.
  • Είναι μια τεχνική για το σπάσιμο των φραγμών καθώς παράγει «ομιλητικά μέσα ενημέρωσης» διευκολύνοντας την προβολή των ανθρώπων μέσω των ΜΜΕ.
  • Είναι ένα μέσο για την επέκταση της ψηφιακής ικανότητας «γραφής» και «ανάγνωσης».
  • Βοηθάει τους νεαρούς συμμετέχοντες να αποκτήσουν ψηφιακές και άλλες δεξιότητες που θα τους χρειαστούν στη ζωή τους ως ενήλικες.
  • Η ψηφιακή αφήγηση ενισχύει την αυτοεκτίμηση. Οι αφηγητές έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση.
  • Βοηθά ομάδες ανθρώπων να ξεφύγουν από τον κοινωνικό αποκλεισμό.
  • Δίνει τη δυνατότητα στα άτομα να χρησιμοποιήσουν τις δικές τους πηγές για να πουν μια προσωπική ιστορία, να εκφράσουν τις απόψεις τους και να οικοδομήσουν τη δική τους κατανόηση για τον κόσμο.
  • Με λίγα λόγια μέσα από την ανταλλαγή τέτοιων ιστοριών, γνωρίζουμε καλύτερα ο ένας τον άλλον, τις τοπικές μας κοινωνίες, τον κόσμο που μας περιβάλλει και φυσικά τους εαυτούς μας. Η γνώση της ιστορίας κάποιου άλλου μας επιτρέπει να κάνουν συνδέσεις των συνθηκών ζωής του και των δικών μας συνθηκών ζωής. Τέτοιες συνδέσεις επιτρέπουν το γεφύρωμα κοινωνικών διαφορών και τον εντοπισμό όλων αυτών –των πολλών- που μας συνδέουν.

Αναδημοσίευση από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Βέροιας (https://www.libver.gr/%CF%84%CE%B9-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CF%88%CE%B7%CF%86%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%86%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B7/ )

Ψηφιακή Αφήγηση, Μάθηση και Εκπαίδευση (περίληψη)

education inforgraphic circle layout colored cartoon kid icon 6832120Άρθρο των Μελιάδου Ελένη, Νάκου Αλεξάνδρα, Γκούσκου Δημητρίου και Μεϊμάρη Μιχάλη (περίληψη)

Η παρουσία του αφηγήματος στις ανθρώπινες εκδηλώσεις διαχρονικά δηλώνει την αδιάλειπτη σχέση του με τον άνθρωπο. Από τα παραδοσιακά μέσα έως και τα νέα ψηφιακά μέσα το περιεχόμενο επιχειρείται  συχνά να παρουσιαστεί με αφηγηματικό τρόπο. Διαπιστώνουμε ότι η σχέση του αφηγήματος με τον ψηφιακό πολιτισμό προσδιορίζεται ως ανταλλαγή στοιχείων εκατέρωθεν με αποτέλεσμα τον αναπροσδιορισμό των δομών τους. Με τον όρο ψηφιακή αφήγηση εννοούμε τη διαδραστική αφήγηση, όπως αυτή πραγματώνεται σε ψηφιακά παιχνίδια και άλλες διαδραστικές εφαρμογές, αλλά και την δημιουργία οπτικοακουστικού υλικού με την χρήση ψηφιακών εργαλείων ως μέσο προσωπικής έκφρασης και επικοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο διερευνάται η σχέση της ψηφιακής αφήγησης με την εκπαίδευση, μελετώντας τις θεμελιώδεις αρχές που διέπουν την σχέση αυτή αλλά και παραδείγματα εκπαιδευτικών παρεμβάσεων βασισμένων στην ψηφιακή αφήγηση. Το Εργαστήριο Νέων Τεχνολογιών στην Επικοινωνία, την Εκπαίδευση και τα ΜΜΕ, του Τμήματος Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Ε.Κ.Π.Α., αναγνωρίζοντας τις δυνατότητες μάθησης και επικοινωνίας που αναπτύσσονται μέσα από την ψηφιακή αφήγηση ερευνά αυτόν τον τομέα. Τα δημιουργικά και ερευνητικά αποτελέσματα συνοψίζονται μεταξύ άλλων, στο «Μαγικό φίλτρο», ένα ψηφιακό μαθησιακό παιχνίδι περιπέτειας το οποίο είναι δομημένο μη-γραμμικά, στη «Μηλιά», μία ψηφιακή πλατφόρμα για την ανάγνωση και την συγγραφή ψηφιακών αφηγήσεων, και στο εργαστήριο για την ψηφιακή αφήγηση και τη διαγενεακή μάθηση με τίτλο «Πρωταγωνιστές και Παραγωγοί ψηφιακής μνήμης».

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο: https://eproceedings.epublishing.ekt.gr/index.php/openedu/article/view/681

Προς ένα νέο ψηφιακό σχολείο: η ψηφιακή αφήγηση και τα κριτήρια αξιολόγησης για αξιοποίησή της στη διδακτική πράξη

6660064659 5bd12b756a b

‘Αρθρο των Ρουμελιώτου Μυρσίνη, Κυρμανίδου Έλλη, Μωυσίδη Γιάννη και Φουτσιτζή Σωτηρία (περίληψη και εισαγωγή)

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Το παρόν κείμενο πραγματεύεται την ενσωμάτωση της ψηφιακής αφήγησης στη διδασκαλία και την ορθή αξιολόγησή της, ώστε να καταστεί αποτελεσματική μέθοδος μάθησης και για το ελληνικό ψηφιακό σχολείο. Με τον όρο «ψηφιακή αφήγηση» νοείται μία μορφή σύντομης αφήγησης, συνήθως υπό τη μορφή προσωπικής ιστορίας σε πρώτο πρόσωπο, που παρουσιάζεται ως μία σύντομη ταινία για προβολή σε βιντεοπροβολέα ή στην οθόνη κάποιου υπολογιστή ή τηλεόρασης. Τα μαθησιακά οφέλη που αποκομίζονται από τη χρήση της ψηφιακής αφήγησης στην τάξη είναι πολλά και αποδεικνύονται στην ήδη πλούσια σχετική βιβλιογραφία. Εντούτοις, σημαντικό ρόλο παίζει η ορθή χρήση της ως μεθόδου διδασκαλίας από τον εκπαιδευτικό, ο οποίος θα πρέπει να έχει σαφώς προκαθορισμένους διδακτικούς στόχους αλλά και κριτήρια αξιολόγησης για τους μαθητές του. Στο παρόν κείμενο προτείνεται ένας τρόπος αξιολόγησης των ψηφιακών αφηγήσεων με τη χρήση «ρουμπρίκας» και ακολουθεί συζήτηση και ανάλυση των κριτηρίων που συνθέτουν μία καλή ψηφιακή αφήγηση.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το τελευταίο διάστημα, πολύς λόγος γίνεται στην Ελλάδα για το λεγόμενο «ψηφιακό σχολείο», ένα σχολείο όπου οι νέες τεχνολογίες αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας και καταλυτικό παράγοντα της μάθησης. Με τον τρόπο αυτό, όπως φαίνεται, βούληση του Υπουργείου Παιδείας πλέον είναι η δημιουργία ενός σχολείου που θα έχει στο επίκεντρό του τις νέες τεχνολογίες και θα παρακολουθεί τις τεχνολογικές εξελίξεις, αξιοποιώντας τες προς όφελος των μαθητών.

Όλο αυτό το μεγάλο εγχείρημα προϋποθέτει βέβαια ότι οι εκπαιδευτικοί διαθέτουν την κατάλληλη και επαρκή γνώση για να εφαρμόσουν τις νέες τεχνολογίες στην εκπαιδευτική διαδικασία. Έτσι, παρά το φιλόδοξο εγχείρημα του Υπουργείου, η ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα αποκαλύπτει ότι υπάρχει ένα μεγάλο κενό μεταξύ κυβερνητικών προγραμμάτων και χρήσης των τεχνολογιών στο ελληνικό σχολείο. Αρκετοί είναι και οι εκπαιδευτικοί που ακόμη δεν έχουν πεισθεί πλήρως για την αποτελεσματικότητα της χρήσης των νέων τεχνολογιών μέσα στην τάξη, θεωρώντας τη διαδικασία χρονοβόρα και την τεχνολογία δύσχρηστη, πιστεύοντας ότι τελικά προκαλεί περισσότερα προβλήματα από αυτά που επιχειρεί να επιλύσει (Sheingold και Hadley, 1990). 

Επομένως, κατά τη γνώμη μας, ψηφιακό σχολείο δεν είναι μόνο το σχολείο που είναι εξοπλισμένο με την τελευταία λέξη της τεχνολογίας ούτε το σχολείο όπου τα βιβλία παρέχονται σε ηλεκτρονική μορφή αντί για έντυπη. Απεναντίας, ψηφιακό σχολείο είναι εκείνο όπου οι νέες τεχνολογίες ενσωματώνονται αποτελεσματικά στη μάθηση και εμπλέκουν τους μαθητές στη μαθησιακή διαδικασία (Dexter, Anderson και Becker, 1999). Σύμφωνα με τους Trilling και Hood 2 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο των Εκπαιδευτικών για τις ΤΠΕ Πρακτικά Συνεδρίου www.e-diktyo.eu (1999), βασικό στοιχείο για την επιτυχή ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στην εκπαίδευση αποτελεί η συμμετοχή των μαθητών σε ουσιώδεις δραστηριότητες, που τους δίνουν τη δυνατότητα να χτίσουν με διάφορους τρόπους τη γνώση που δεν κατείχαν πριν τη χρήση των τεχνολογικών μέσων.

Κατεβάστε ολόκληρο το άρθρο: https://www.researchgate.net/publication/272903408_Pros_ena_neo_psephiako_scholeio_e_psephiake_aphegese_kai_ta_kriteria_axiologeses_gia_axiopoiese_tes_ste_didaktike_praxe

“Αφηγούμαι ψηφιακά”- παρουσίαση βιβλίου

Στον οδηγό της γνωριμίας και εξοικείωσης με την ψηφιακή αφήγηση και αξιοποίησής της στη διδακτική πράξη η Σοφρωνία Μαραβελάκη μας μυεί στον συναρπαστικό κόσμο των ψηφιακών μέσων ανάπτυξης και παρουσίασης μιας ιστορίας σε ευρύ κοινό. Με λιτό, σαφή και εμπεριστατωμένο λόγο η συγγραφέας αναλύει με ολοκληρωμένο τρόπο το αντικείμενό της, καθιστώντας ακόμη και τον αρχάριο αναγνώστη ικανό να διαχειριστεί τα πλέον εύχρηστα και δωρεάν διαθέσιμα εργαλεία ψηφιακής αφήγησης προκειμένου να δημιουργήσει τις δικές του αφηγήσεις. Διαθέτοντας η ίδια επαρκή διδακτική εμπειρία, η Μαραβελάκη καταφέρνει μέσα σε 100 σελίδες να μας μετατρέψει σε ενθουσιώδεις αφηγητές, αλλά και γνώστες μιας επιγραμματικής ιστορίας της ίδιας της αφηγηματικής πράξης. Επιπλέον, το εγχειρίδιό της διατίθεται δωρεάν σε ψηφιακή μορφή από την “Ανοιχτή Βιβλιοθήκη” (https://www.openbook.gr/afigoymai-psifiaka/) με άδεια Creative Commons- BY-NC-SA (Αναφορά Δημιουργού-Μη εμπορική χρήση-Παρόμοια Διανομή). Σας το συστήνω ανεπιφύλακτα!

Μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο και από εδώ.

Δείτε ένα από τα χαρακτηριστικά εκπαιδευτικά βίντεο που περιλαμβάνει το βιβλίο:

 

Φωτογραφικό υλικό:

Τέλος, μερικές πρόσθετες πηγές για την ψηφιακή αφήγηση:

Δείτε το στο slideshare.net