 |
 |
Έχει σημασία πως γράφουμε τις λέξεις. Ειδικά αυτές οι δυο τελίτσες, τα διαλυτικά ( ¨ ), μπορούν να αλλάξουν την ανάγνωση και τη σημασία μιας λέξης!
Παρακολούθησε το παρακάτω βίντεο Η μάγισσα Χωρίστρα και δες πως η μάγισσα τα έκανε όλα άνω κάτω…
Δες την παρακάτω παρουσίαση για Τα διαλυτικά: θεωρία και ασκήσεις . Κάνε τις ασκήσεις που περιλαμβάνει και κάνε κλικ στο παιχνίδι Διάλεξε το σωστό και συμπλήρωσε τις προτάσεις.
Τα ρήματα που τελειώνουν σε -αίνω γράφονται με αι π.χ. μαθαίνω, χορταίνω. Υπάρχουν, όμως και εξαιρέσεις… Μελέτησε τις παρακάτω εικόνες και κάνε τις ασκήσεις.
Μα ποιο είναι το σωστό τέλος πάντων; Πφφφ!!!
Συγχέεις γράμματα κατά την ανάγνωση ή τη γραφή; Μη στενοχωριέσαι! Όλα διορθώνονται! Πολλά παιδιά το κάνουν. Το παν είναι η επιμονή και η προσπάθεια!
Η παρακάτω άσκηση Συμπλήρωσε τα κενά στις λέξεις θα σε βοηθήσει να διακρίνεις τα ξ, ζ, σ, ψ. Ξεκίνα το ταξίδι στη γνώση!
Η Έλεν Κέλλερ (1980-1968) ήταν Αμερικανίδα συγγραφέας, λέκτορας Πανεπιστημίου και ακτιβίστρια.
Σε ηλικία 19 μηνών, η Έλεν αρρώστησε και έχασε την ακοή και την όρασή της. Τότε οι γονείς της την πήγαν στο Ινστιτούτο Τυφλών της Βοστώνης, όπου την ανέλαβε η παιδαγωγός Άννα Σάλιβαν. Η Σάλιβαν κατέβαλε μεγάλες προσπάθειες να αναπτύξει ένα κώδικα επικοινωνίας μαζί της ακόμα και αν η Έλεν δεν μιλούσε καθόλου. Και τα κατάφεραν. Στο βίντεο, η Άννα Σάλιβαν εξηγεί πως έμαθε η Έλεν να μιλά. Χαρακτηριστικά περιγράφει: “Όταν πρωτοείδα την Έλεν ήταν 6 ετών. Ήταν κωφή, τυφλή και χωρίς προφορικό λόγο, καθώς είχε αρρωστήσει. Δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με κανέναν τριγύρω της εκτός από κάποια απλά νοήματα που είχε επινοήσει η ίδια, όπως το σπρώξιμο για να φύγει κάποιος και το τράβηγμα για να έρθει. Είχε καταλάβει ότι δεν επικοινωνούμε με τα χέρια και έβαλα το χέρι της στο στόμα μου ώστε να αγγίξει τα χείλη μου και να καταλάβει ότι επικοινωνούμε με το στόμα. Ένιωθε τις δονήσεις από την ομιλία της κάθε λέξης (στην καρωτίδα). Αμέσως είπε με το χέρι της πως θέλει να μάθει να μιλάει με το στόμα της αλλά αυτό φαινόταν αδύνατο. Πειραματιζόμενοι βρήκαμε ότι βάζοντας το χέρι σε αυτή τη θέση, δηλαδή με τον αντίχειρα στο λάρυγγα, το ένα δάχτυλο στα χείλη και το άλλο στη μύτη ένιωθε τις δονήσεις κάθε γράμματος.”
