Ο Κλόουν

Με αφορμή το ακόλουθο ποιηματάκι, διασκεδάζουμε και μαθαίνουμε: Μοιράζουμε στα παιδιά από μία κόλλα χαρτί και διαβάζουμε το ποίημα. Κάθε παιδί πρέπει να φτιάξει τον κλόουν, όπως αυτό το φαντάζεται με βάση τις πληροφορίες που ακούει κάθε φορά στο ποίημα. Στο τέλος, μαζευόμαστε στην παρεούλα και κάθε παιδί μας δείχνει τον δικό του κλόουν.

Το ποίημα:

“Ένα μασκαρά όλοι μαζί
φτιάχνουμε τώρα στη στιγμή!”

Ένα μασκαρά όλοι μαζί
φτιάχνουμε τώρα στη στιγμή!
Δυο ματάκια γουρλωτά
κι ένα στόμα που γελά
δυο φρυδάκια κατσαρά
δυο μουστάκια γυριστά
μια μυτούλα στρογγυλή
μια γραβάτα μακρουλή
ένα σώμα πολύ χοντρό
κι ένα καπέλο πολύ ψηλό
μια ζώνη στη μέση σφιχτά
χέρια πόδια πολύ μικρά
ένα μασκαρά όλοι μαζί
φτιάξαμε τώρα στη στιγμή!!!

Η ιστορία του Καρναβαλιού

Ακολουθούν κάποιες βασικές πληροφορίες σχετικά με το Καρναβάλι, τις οποίες και απλοποιούμε για το μάθημά μας στο σχολείο:

Η λέξη Καρναβάλ – Καρναβάλι έχει Γαλλική και Ιταλική προέλευση και η “αποκριά” γενικά δηλώνει την τελευταία ημέρα που επιτρέπεται η κρεοφαγία, πριν αρχίσει η περίοδος νηστείας .Ειδικότερα η λέξη, κυρίως στον πληθυντικό, Απόκριες, σχετίζεται με την κρεοφαγία που προηγείται της νηστείας της Μεγάλης Σαρακοστής για το Πάσχα. Συνώνυμο των Αποκριών είναι το λατινικής προέλευσης Καρναβάλι. (carnem levare ή carnis levamen που σημαίνει εξαφανίζω το κρέας. Το καρναβάλι, αντίθετα με τη Σαρακοστή, είναι περίοδος χαράς, ηθικής ελευθερίας και χαλάρωσης κατά την οποία οι κανόνες του κόσμιου βίου αναστέλλονται προσωρινά.
Ο κόσμος “γυρίζει ανάποδα” και βασιλεύει η λησμονιά της καθημερινότητας. Τα ταμπού και οι απαγορεύσεις παραμερίζονται και σχεδόν όλες οι εκτροπές επιτρέπονται.
Αρχίζοντας λοιπόν την περιήγησή μας σ’ αυτή την περίοδο γλεντιού και κεφιού συναντάμε αρχικά την πρώτη εβδομάδα του Τριωδίου η οποία ονομάζεται Προφωνή ή Προφωνέσιμη, επειδή παλιά προφωνούσαν, δηλαδή διαλαλούσαν ότι άρχιζαν οι Απόκριες. Η δεύτερη εβδομάδα λέγεται Κρεατινή. Η Κυριακή της εβδομάδας αυτής, η Κυριακή της Απόκρεω, έχει καθιερωθεί από την εκκλησία ως τελευταία μέρα κρεοφαγίας της όλης περιόδου του Τριωδίου. Η τρίτη τέλος εβδομάδα λέγεται Τυρινή ή της Τυροφάγου, επειδή στη διάρκειά της επιτρέπεται μόνο η κατανάλωση γαλακτερών ειδών.
Το κύριο γνώρισμα της Αποκριάς αποτελούν οι μεταμφιέσεις. .Πολλές φορές οι μεταμφιεσμένοι σχηματίζουν ομάδες και δίνουν υπαίθριες, κωμικού περιεχομένου παραστάσεις
Ιδιαίτερη θέση στην αποκριάτικη περίοδο έχει η Πέμπτη της Κρεατινής εβδομάδας, η λεγόμενη “Τσικνοπέμπτη”, γιατί την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια ψήνουν κρέας και η τσίκνα είναι διάχυτη παντού.
Από πολλά χρόνια τώρα το Καρναβάλι γιορτάζεται σε όλα τα μέρη του κόσμου με την ίδια διάθεση και ενδιαφέρον από όλους τους ανθρώπους. Πιο γνωστά σε όλους μας είναι τα Καρναβάλια: της Βενετίας, της Νίκαιας, της Πάτρας και ασφαλώς του Ρίο ντε Ζανέίρο, (που κατέχει αυτή τη στιγμή τα σκήπτρα, αφού εκεί η ατμόσφαιρα που δημιουργείται τις μέρες του Καρναβαλιού είναι πανοραμική, φαντασμαγορική και δικαιολογημένα αλησμόνητη).
Ο παραδοσιακός εορτασμός της Αποκριάς κορυφώνεται την τελευταία Κυριακή, της Τυροφάγου. Μεταμφιέσεις, χοροί, τραγούδια, διασκεδάσεις, διαρκούν όλη μέρα μέχρι αργά το βράδυ. Με το πέρασμα της Τυρινής Κυριακής και τον πανηγυρισμό, την επόμενη μέρα της “Καθαρής Δευτέρας” κλείνει η χαρούμενη αποκριάτικη περίοδος και αρχίζει η ψυχική και σωματική προετοιμασία για το Πάσχα.

Η ιστορία του Αρλεκίνου

Ακολουθεί η όμορφη ιστορία του Αρλεκίνου, της Ζωρζ Σαρρή:

Μια φορά κι έναν καιρό στην πόλη με τις γόνδολες, τη Βενετία, ζούσε ένα φτωχό παιδάκι, ο Αρλεκίνος. Τις μέρες της Αποκριάς, στη Βενετία γιορτάζουν το καρναβάλι με παρελάσεις και γιορτές. Όλοι ντύνονται μασκαράδες και κρυμμένοι πίσω από τις μάσκες τους γλεντάνε μέχρι το πρωί.
Ο μικρός Αρλεκίνος, κάθε απόγευμα, καθόταν στο παράθυρο, έβλεπε τους γελαστούς μασκαράδες που περνούσαν παρέες παρέες κάτω από το σπίτι του και μερικές φορές ένα δάκρυ κυλούσε στο μαγουλάκι του. Θυμόταν πώς ντυνόταν κι αυτός μασκαράς μαζί με τον πατέρα του και τη μητέρα του και κάνανε βόλτες στην πλατεία το Αγίου Μάρκου με τα περιστέρια.
Τώρα πια όλα ήταν διαφορετικά! Ο πατέρας είχε πεθάνει και η καημένη η μητέρα του με μεγάλη δυσκολία κατάφερνε να πληρώνει τα έξοδά τους.
Σκούπιζε, λοιπόν, το δάκρυ του και χαιρετούσε τους γελαστούς μασκαράδες που του φώναζαν να κατέβει μαζί τους στο γλέντι.
Η μαμά του είδε το κρυφό δάκρυ του Αρλεκίνου και ανέβηκε στη σοφίτα αποφασισμένη να βρει κάτι, έστω κι ένα παλιό ρούχο, για να μασκαρέψει το λυπημένο παιδί της. Κάτι μικρά κουρελάκια από υφάσματα της έδωσαν την ιδέα ! Τα μάζεψε όλα, πήρε τα ραφτικά της και δούλεψε μέχρι το πρωί. Ένωσε τα μικρά κομματάκια, έκανε ένα μεγάλο πολύχρωμο πανί και μ’ αυτό έραψε μια φανταχτερή στολή, που άλλη δεν είχε ξαναγίνει !
Ξύπνησε χαρούμενη το Αρλεκίνο και τον έντυσε με τη στολή. Φούντωσε τα κατσαρά καστανά μαλλάκια του παιδιού και, σαν τελευταία πινελιά, άνοιξε δυο τρύπες με το ψαλίδι της σε μια μαύρη βελούδινη λωρίδα και την έδεσε στα μάτια του παιδιού για μάσκα ! Το αποτέλεσμα ήταν θαυμάσιο !
Ευτυχισμένος ο Αρλεκίνος, με τα δάκρυα απ’ τα παράπονα να λάμπουν στα ματάκια του, έδωσε ένα σκαστό φιλί στη μανούλα του και έτρεξε στην πλατεία.
Τα πυροτεχνήματα έλαμπαν στον ουρανό και τα παιδιά μάζευαν καραμέλες και σοκολάτες που πετούσαν οι άρχοντες από τα μπαλκόνια.
Όταν έφτασε στην πλατεία ο Αρλεκίνος, όλοι θαύμαζαν τη φορεσιά του, κι εκείνος χαρούμενος άρχισε να χορεύει χωρίς να φανερώνει ποιος είναι.
Ποιος είσαι; τον ρωτούσαν πολλοί. Είσαι από τη Βενετία; Που αγόρασες αυτή τη θαυμάσια στολή;
Ο Αρλεκίνος χαμογελούσε και κρατούσε καλά φυλαγμένο το μυστικό του, ώσπου μια κοπελίτσα τού άρπαξε τη μάσκα.
Είναι ο Αρλεκίνος ! φώναξαν κάποιοι ξένοι.
Αυτός είναι ο βασιλιάς του καρνάβαλου, φώναξαν όλοι μαζί και του πρόσφεραν φρούτα και γλυκά χορεύοντας χαρούμενοι γύρω του.
Ο Αρλεκίνος χόρεψε ξέφρενα όλη νύχτα και το πρωί γύρισε στο σπίτι του φορτωμένος με γλυκά.
Ένας χρόνος πέρασε. Την επόμενη χρονιά, μόλις πλησίαζε η Αποκριά, όλοι έτρεξαν στη μητέρα του Αρλεκίνου και πλήρωναν όσο όσο για να ράψουν μια πολύχρωμη φορεσιά αρλεκίνου!

Κάν’το όπως …ο Αρλεκίνος!

Με αφορμή την ιστορία του Αρλεκίνου που διαβάσαμε στο σχολείο, εισάγουμε στο μάθημα το σχήμα του Ρόμβου. Μελετούμε τη στολή του Αρλεκίνου και απομονώνουμε ένα κομμάτι του. Παρατηρούμε τα χαρακτηριστικά του Ρόμβου, δείχνουμε στα παιδιά πώς σχεδιάζουμε έναν ρόμβο, περιγράφοντας κάθε μας βήμα, ενώ τέλος ζητάμε από τα παιδιά να σηκωθούν ένας ένας και να μας σχεδιάσουν από έναν ρόμβο.

Καλώς ήρθες Καρναβάλι!

Σήμερα λοιπόν η έναρξη του Καρναβαλιού!
Με μια διαφορετική εκδοχή για φέτος εξαιτίας του κορωνοϊού…
Όχι, δεν θα ξαναχάσουμε τις Απόκριες! Απλά θα τις ζήσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο…ξεκινώντας από σήμερα: φοράμε τα αποκριάτικά μας (ρούχα, αξεσουάρ, κ.ά), βάφουμε το πρόσωπό μας, στολίζουμε το αυτοκίνητο, συντονιζόμαστε με συγκεκριμένο ραδιοφωνικό σταθμό και βάζουμε στη διαπασών τη μουσική! Ακολουθούμε με αποστάσεις ασφαλείας το μπροστινό μας αυτοκίνητο και σχηματίζουμε τη δικιά μας πομπή, την πρώτη μας παρέλαση με τα οχήματά μας, διασχίζοντας την πόλη μας! Μικροί, μεγάλοι, πεζοί, με οχήματα, μασκαρεμένοι και μη, φορέστε το καλύτερο χαμόγελο και την καλύτερή σας διάθεση και ελάτε να υποδεχτούμε με κέφι και τρέλλα τις Απόκριες!
Άντε…και του χρόνου με υγεία!