me molybi kai xarti

Ορισμός     

Η Δυσλεξία είναι μια μαθησιακή δυσκολία, πράγμα που σημαίνει ότι εξαιτίας της καθυστερεί ή εμποδίζεται η εκμάθηση γραφής και ανάγνωσης από παιδιά που έχουν όλες τις ικανότητες και δυνατότητες για τις εργασίες αυτές. Είναι δηλαδή παιδιά με κανονική ή και ανώτερη νοημοσύνη, χωρίς προβλήματα στην όραση ή ακοή, τα οποία ζουν σε όχι αρνητικά οικογενειακά – κοινωνικά περιβάλλοντα και φοιτούν σε οργανωμένα σχολεία.

Τα παιδιά αυτά ξεκινούν το σχολείο με “προδιαγραφές” καλών ή αρίστων επιδόσεων και ωστόσο δέχονται την ψυχρολουσία της σχολικής αποτυχίας.

Η αποτυχία τους οφείλεται αφενός στην πραγματική δυσκολία τους να καταλάβουν και να μάθουν τα σύμβολα (γράμματα) και το σύστημα ανάγνωσης – γραφής και αφετέρου στο γεγονός ότι οι δάσκαλοι (και αργότερα οι καθηγητές) εμφανίζουν απροθυμία στην εκπαίδευση “δύσκολων” παιδιών, στερούνται ειδικής εκπαιδεύσεως και το κυριότερο, παρερμηνεύουν την έννοια της “δίκαιης αξιολόγησης” των μαθητών τους.

πηγή:  Ελληνική Εταιρεία Δυσλεξίας 

Ο όρος «μαθησιακές δυσκολίες» χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα σύνολο διαταραχών που μειώνουν την ικανότητα ενός ατόμου να επικοινωνήσει ή να μάθει. Πρόκειται για ένα πολυσυλλεκτικό όρο που μπορεί να αναφέρεται σε πολύ διαφορετικές συνθήκες, όπως:δυσκολίες αντίληψης, εγκεφαλικές δυσλειτουργίες, αυτισμό, δυσλεξία, αναπτυξιακή αφασία κ.α.

Η πρώτη φορά που ο όρος μαθησιακή δυσκολία εμφανίζεται στη βιβλιογραφία της ειδικής αγωγής είναι το 1962, από τον Samuel Kirk (Hammill, 1990). O Kirk χρησιμοποίησε αυτό τον όρο για να αναφερθεί στην περίπτωση ενός παιδιού και την αναντιστοιχία ανάμεσα στις εμφανείς ικανότητες του να μάθει και την τελική του απόδοση. Από τότε έχει παραχθεί ένα μεγάλο σύνολο ορισμών ανάλογα με την κυρίαρχη αντίληψη κάθε εποχής σχετικά με τη φύση των μαθησιακών δυσκολιών. Πρόκειται για μια διαδικασία που δεν έχει περατωθεί ακόμη: Η επιστημονική κοινότητα βρίσκεται σε μια διαρκή προσπάθεια για βελτίωση του ορισμού.

Σύμφωνα πάντως με έναν ευρέως αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα ορισμό, “οι μαθησιακές δυσκολίες είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε μια ανομοιογενή ομάδα διαταραχών οι οποίες εκδηλώνονται με σημαντικές δυσκολίες στην πρόσκτηση και χρήση ικανοτήτων ακρόασης, ομιλίας, ανάγνωσης, γραφής, συλλογισμού ή μαθηματικών ικανοτήτων. Οι διαταραχές αυτές είναι εγγενείς στο άτομο και αποδίδονται σε δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος και μπορεί να υπάρχουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Προβλήματα σε συμπεριφορές αυτοελέγχου, κοινωνικής αντίληψης και κοινωνικής αλληλεπίδρασης μπορεί να συνυπάρχουν με τις μαθησιακές δυσκολίες, αλλά δεν συνιστούν από μόνα τους μαθησιακές δυσκολίες. Αν και οι μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να εμφανίζονται μαζί με άλλες καταστάσεις μειονεξίας (πχ. αισθητηριακή βλάβη, νοητική καθυστέρηση, σοβαρή συναισθηματική διαταραχή) ή με εξωτερικές επιδράσεις, όπως οι πολιτισμικές διαφορές, η ανεπαρκής ή ακατάλληλη διδασκαλία, δεν είναι το άμεσο αποτέλεσμα αυτών των καταστάσεων ή επιδράσεων”(Hammill, 1990).

ΜΕΘΟΔΟΣ-ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

ξυπνοι και διασκεδαστικοί τρόποι για να μάθουμε τα γράμματα !!!!

 Ευχάριστοι τρόποι για να μάθουμε την αλφαβήτα.

Χρησιμοποιήστε τα γράμματα δαπέδου από αφρολέξ και φτιάξτε ένα ζάρι με τα γράμματα που έχετε στόχο να μάθετε κάθε φορά. Το παιδί θα ρίχνει το ζάρι και θα ταυτίζει το γράμμα του ζαριού με εκείνο που βρίσκεται στο δάπεδο. Μπορεί να πει και μια λέξη που ξεκινά με αυτό το γράμμα, αν το έχετε διδάξει.

ΦΥΛΛΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ – “Φώτισε το σωστό γράμμα”

Written by Μάρλεν Κεφαλίδου on 08 October 2013.

Φύλλα εργασίας με τα γράμματα, που προτρέπουν τα μικρά παιδιά να βρουν και να “φωτίσουν” το ίδιο γράμμα κάθε φορά, το οποίο όμως είναι γραμμένο με διαφορετικές γραμματοσειρές.

Για να “φωτίσουν” το ζητούμενο κάθε φορά γράμμα μπορούν να χρησιμοποιήσουν κίτρινο φωσφορούχο μαρκαδόρο ή αν δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα έναν κίτρινο μαρκαδόρο. Τα παιδιά πρέπει να είναι ιδιαίτερα παρατηρητικά προκειμένου να ανακαλύψουν το γράμμα καθώς εμφανίζεται με διαφορετικό τρόπο (διαφορετικές γραμματοσειρές). Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι δεν υπάρχει μόνο ένας τρόπος να γράψουμε ένα γράμμα, αλλά μπορεί να εμφανίζεται με διαφορετικούς τρόπους.

Μπορούμε να συνεχίσουμε τη δραστηριότητα αυτή και σαν παιχνίδι στην τάξη ή να παίξουμε το παιχνίδι πριν από το κάθε φύλλο εργασίας σαν αφορμή για να προχωρήσουμε στο φύλλο εργασίας. Δίνουμε εφημερίδες, περιοδικά, προσκλητήρια, βιβλία, διαφημηστικά και διαφόρων ειδών  γραπτά κείμενα στα παιδιά και έναν φακό. κλείνουμε τις κουρτίνες και ζητάμε να κάνουν το ίδιο μέσα στα διαφορα κείμενα. Ειναι διασκεδαστικό και ταυτόχρονα φέρνει τα παιδιά σε επαφή με διαφορετικές μορφές των γραμμάτων, έτσι ώστε να κατανοήσουν ότι το ίδιο γράμμα μπορεί να βρίσκεται με διαφορους τρόπους στα γραπτά κείμενα.

https://youtu.be/jhPaySOJgTw

Σε ένα παιδί η διαδικασία ανάπτυξης μιας λειτουργικής λαβής ξεκινά από τους πρώτους μήνες της ζωής του, τότε που αρχίζει να φέρνει το βάρος του προς τα χέρια (πχ έρπισμα, μπουσούλημα) και πειραματίζεται με τα πρώτα του παιχνίδια. Ακολουθεί μια αναπτυξιακή πορεία περνώντας από ανώριμα πρότυπα σύλληψης με όλη την παλάμη (παλαμιαία), σε σύλληψη με όλα τα δάχτυλα και στη συνέχεια με τις άκρες 3 ή 4 δαχτύλων. Τα περισσότερα παιδιά μέχρι την ηλικία των 5 ετών έχουν κατακτήσει τις απαραίτητες δεξιότητες λεπτής κινητικότητας για την ανάπτυξη και σταθεροποίηση μιας ώριμης λαβής μολυβιού. Τα τόξα του χεριού έχουν αναπτυχθεί, οι δύο πλευρές της παλάμης λειτουργούν ανεξάρτητα, ο χειρισμός αντικειμένων στην παλάμη γίνεται επιδέξια, οι κινήσεις του κάθε δαχτύλου απομονώνονται από τις κινήσεις των υπολοίπων.

(περισσότερα…)

  Το πρώτο γραπτό κείμενο στην Ευρώπη  –   Το 1998 ο καθηγητής κ. Γ. Χουρμουζιάδης δήλωσε πως είναι αδύνατη η δημοσίευση του κειμένου του Δισπηλιού που ήρθε στο φως το 1994, λόγω του ότι η ξύλινη επιγραφή  καταστράφηκε.

Το περίεργο είναι πως 7. 258 χρόνια περίμενε η επιγραφή για να τη δει ο κ. καθηγητής και μόλις την είδε κονιορτοποιήθηκε.
Είναι εμφανές πως η όποια επίσημη δημοσίευσή της θα ανέτρεπε όλο το …ιστορικό σκηνικό περί ανακάλυψης της γραφής, της αποτύπωσης της έναρθρης φωνής του ανθρώπου με γράμματα (και όχι με ιδεογράμματα) και μάλιστα στο γεωγραφικό χώρο της Ελλάδας, στο γεωγραφικό χώρο της Ευρώπης.

Θα ανατρέπονταν δηλαδή η θεωρία πως οι Έλληνες- όπως μας διδάσκουν- έλαβαν και αυτοί, το φως εξ ανατολάς ( από βαβυλώνιους, σουμέριους, φοίνικες κλπ. !!) και θα έπρεπε να καλύψουν το μεγάλο κενό των τεσσάρων χιλιάδων χρόνων, όταν δηλαδή, οι ανατολικοί λαοί εκφράζονταν με ιδεογράμματα, οι Έλληνες έγραφαν με συλλαβές όπως σήμερα… Είναι καταφανές ότι αυτό δηλώνει πρώιμο στάδιο σκέψης και πολιτισμού.

Σύμφωνα με τη σημερινή θεωρία – αυτή που διδάσκεται και στα ελληνικά σχολεία – οι Έλληνες έμαθαν γραφή περί το 800 π.Χ. από τους Φοίνικες. (περισσότερα…)