Οι μαθητές μας έχουν το χάρισμα να συνδυάζουν την τεχνολογία με τη δημιουργική σκέψη. Χαλάλι, λοιπόν, οι ώρες που τους γκρινιάζουμε όταν κάνουν chat στα κινητά τους ή όταν ανεβάζουν story στο Instagram. Όταν θέλουν, μπορούν και φτιάχνουν πολύ ωραίες εργασίες πάνω σε σύγχρονα θέματα. Δείτε κάποια από τα παρακάτω.
Τα “γράμματα” των εορτών!!
Όλοι μας ανασαίνουμε τα Χριστούγεννα που πλησιάζουν. Ακόμα και κάτω από τις μάσκες!!! Μικροί και μεγάλοι. Μαθητές και καθηγητές!!! Τα πολύχρωμα λαμπάκια στα δέντρα, μέσα κι έξω από τα σπίτια, ανεβάζουν τη διάθεσή μας. Έχω όλη την καλή διάθεση να διασκεδάσω και να δω τους φίλους μου, να ανταλλάξω δώρα. Αν δεν ήταν και αυτή η “Όμικρον” θα αισθανόμουν ακόμα καλύτερα. Το περίεργο είναι ότι το “Ο” ήταν πάντα από τα αγαπημένα μου γράμματα. Αρκετά στρογγυλό, εύκολο στη γραφή και με αρκετά επιβλητικό όνομα. Ό,τι πρέπει για αδελφότητα σε αμερικάνικο πανεπιστήμιο!!! Όπως και να έχει τώρα, πρέπει να κρατήσω αποστάσεις απ’ αυτό. Από μακριά και αγαπημένοι!!!
Ας προσέξουμε, λοιπόν, όλοι να αποφύγουμε όσο μπορούμε κάποια γραμματάκια – μην ξεχνάμε και το Δέλτα – για να είμαστε όλοι υγιείς και αγαπημένοι.
Μικρή ήμουν τις περισσότερες φορές υπάκουη!! Μεγαλώνοντας υποσχέθηκα στον εαυτό μου ότι δε θα υπακούω πάντα. Τώρα, διδάσκω ότι πρέπει να “υπακούω”, μόνο αν έχω πειστεί από την επιχειρηματολογία της άλλης πλευράς, ή αλλιώς να “παρακούω” παρουσιάζοντας τα δικά μου επιχειρήματα. Ε, λοιπόν!! Στο β΄επίπεδο, δεν ισχύουν αυτά!!!! Απλώς υπακούω!!!!!!!!!Γι’ αυτό λοιπόν, μετά από την ευγενική πρόσκληση-πρόταση-εντολή της επιμορφώτριάς μου, παραθέτω μία πρόταση διδασκαλίας για τη Γ΄γυμνασίου, στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας, στην ενότητα 4. Ίσως φανεί χρήσιμη, αν θέλουμε να συζητήσουμε για τις σεξιστικές αντιλήψεις.
Ποιος σας έχει κάνει το πιο ωραίο κοπλιμέντο; Άντρας, γυναίκα, ….οι γονείς σας; Εμένα, οι κόρες μου : το φραντζολάκι μου (8 χρόνων) και το λουκουμάκι μου (6 χρόνων). Πέρα από τις τρυφερές αγκαλίτσες, τα ζουζουνίσματα, τους καβγάδες που καταλήγουν σε πελώριες αγκαλιές με έντονες δόσεις τύψεων από πλευράς μου, μού έχουν χαρίσει το πιο όμορφο κοπλιμέντο : Το μαξιλάρι μου μυρίζει μαμά!!! Πράγματι, μυρίζω!! Και μάλλον κάτι όμορφο, αφού όταν το λένε χαμογελάνε μέχρι τ’ αυτιά. Πώς να μυρίζουν άραγε οι μαμάδες; Σας μύριζε η δική σας μαμά; Εμένα, ναι! Αλλά όταν μεγάλωσα πίστεψα ότι ήταν απλώς το άρωμά της. Τώρα καταλαβαίνω ότι ήταν η αγάπη της!!! Τελικά, κάποια αρώματα δε χρειάζεται να είναι ακριβά!!!
