Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων
Όταν κοιτάζω στα μάτια ενός ζώου
Δε βλέπω ένα ζώο.
Βλέπω ένα πλάσμα.
Βλέπω έναν φίλο.
Νιώθω μια ψυχή. . .
A. D. Williams
Στα πλαίσια της Παγκόσμιας ημέρας των Ζώων (4/10), συζητήθηκε ο ρόλος των ζώων στην ζωή των ανθρώπων και γενικότερα στη φύση, ο τρόπος που τα ίδια επίλεγουν να ζουν, σε αντιπαράθεση με τον τρόπο που οι άνθρωποι θέτουν τους όρους επιβίωσής τους, τα δικαιώματα των ζώων, πώς ή και πού πρέπει να ζουν τα ζώα. Διαφάνηκε ωστόσο, πως τα ζώα αντιπροσωπεύουν την αγνότητα και την καλοσύνη, πως η σχέση μαζί τους, μας βοηθά να αναπτύξουμε την ενσυναίσθηση και την ευαισθησία μας. Ουσιαστικά ο τρόπος που τους συμπεριφερόμαστε και συμβιώνουμε, αποτελεί ένδειξη πολιτισμού και παιδείας.
Οι μαθητές της Α – Β τάξης, όσοι έχουν κατοικίδιο μίλησαν στους συμαθητές τους γι’ αυτό, το περιέγραψαν, συζήτησαν για τις ανάγκες του, τον τρόπο φροντίδας του, την συμπεριφορά του ζώου, αλλά και τις υποχρεώσεις του κάθε ανθρώπου απέναντι στο κατοικίδιο ζώο του, που αποτελεί πια μέρος της οικογένειας. Όσοι μαθητές δεν διέθεταν κατοικίδιο ζώο, εξέφρασαν αν θα ήθελαν κάποιο, για ποιους λόγους, αλλά και τι είδους ζώο. Η συζήτηση αυτή οδήγησε στο συμπέρασμα, πως ένα κατοικίδιο ζώο, που δεν είναι τόσο εύκολο για τους μαθητές να το ταΐσουν και να το προστατέψουν, είναι τα πουλιά. Έτσι λοιπόν, αποφασίστηκε, να φέρουν όλοι από ένα χάρτινο μπουκάλι, να το βάψουν με νερομπογιές, να βάλουν μέσα τροφή και να δημιουργήσουν ταΐστρες πουλιών, που θα τις κρεμάσουν στα δέντρα του σχολείου.
Οι μαθητές της Γ – Δ τάξης, με αφορμή το ενδιαφέρον που εκδήλωσαν, για τον τρόπο ζωής και επιβίωσης των ζώων στην Αφρική, παρακολούθησαν το ντοκιμαντέρ << Africa’s Wild Horizons >> με στόχο την εκμάθηση των ζώων της Σαβάνας, τα χαρακτηριστικά τους, τις διατροφικές τους συνήθειες. Παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ, οι μαθητές αναρωτήθηκαν πόσο αρμονικά ζουν σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, ζώα με τόσα διαφορετικά χαρακτηριστικά και διατροφικές συνήθειες, με ποιον τρόπο η κλιματική αλλαγή επηρεάζει τόπους σαν τη Σαβάνα και πόσο σημαντικό είναι να διασωθούν ζώα υπό εξαφάνιση της Σαβάνας (π.χ. λευκός ρινόκερος).
Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας
Αν κάτι έχει συντροφεύσει τα παιδικά μας χρόνια,
και έχει αφήσει στα χείλη μας γλύκα από καραμέλα,
αυτή είναι η ανάμνηση του παππού και της γιαγιάς μας !
Τί αγαπάμε περισσότερο στους παππούδες μας και τις γιαγιάδες μας;
Ποια είναι η ομορφότερη ανάμνηση που έχουμε μαζί τους;
Έχουμε κληρονομήσει κάτι από αυτούς; Από την εξωτερική τους εμφάνιση; Από τον χαρακτήρα τους;
Τί χρειάζονται οι άνθρωποι που βρίσκονται στην τρίτη ηλικία;
Πως μπορούμε να τους κάνουμε να νιώθουν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι;
Με αυτά τα ερωτήματα ξεκίνησαν οι μαθητές των Α – Β και Ε – ΣΤ τάξεων την ημέρα τους. Στα πλαίσια της Παγκόσμιας Ημέρας Τρίτης Ηλικίας (1/10), δόθηκε η ευκαιρία στους μαθητές, μέσα από ερωτήματα και συζητήσεις, να αντιληφθούν πόσο σημαντική είναι η σύνδεση με τους ανθρώπους, που ενώ ηλικιακά απέχουν πολύ από αυτούς, ουσιαστικά είναι κομμάτι της οικογένειας και της ζωής τους ευρύτερα.
Οι μαθητές της Α – Β τάξης, ασχολήθηκαν με μια εικαστική δημιουργία με σκοπό να την προσφέρουν ως δώρο στους παππούδες και τις γιαγιάδες τους. Ήταν μια ευχάριστη διαδικασία για τους μαθητές, αφού συζητήσαμε για ωραίες στιγμές που έχουν μοιραστεί ο καθένας με τον παππού και την γιαγιά του, ονειρεύτηκαν καινούριες στιγμές και εξέφρασαν συναισθήματα για όσους ζουν μακριά ή δεν βρίσκονται στη ζωή.
Οι μαθητές της Ε – ΣΤ τάξης, συζήτησαν πόσο σημαντικό είναι να αφιερώνουν χρόνο στον παππού και στην γιαγιά τους, όποια κι αν είναι η καθημερινότητά τους, ο χρόνος είναι το μόνο που δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Ένα τηλεφώνημα, ένα γεύμα μαζί, μία βόλτα, είναι αυτό που χρειάζονται για να μην αισθάνονται μόνοι και να ξέρουν ότι είναι μέρος της ζωής μας και από τη θέση τους μπορούν να συμβάλλουν σε αυτή. Έτσι, οι μαθητές τηλεφώνησαν στη γιαγιά ή στον παππού τους για να μιλήσουν μαζί τους και να τους αφιερώσουν ένα τραγούδι. Τα τηλεφωνήματά τους δεν περιορίστηκαν μόνο στο Καστελλόριζο, αλλά έφτασαν από την Ξάνθη μέχρι την Κρήτη.
Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού
”Φτάσε όπου δεν μπορείς παιδί μου!
Μην ντραπείς αν έπαιξες καλά κι έχασες. . .
Να ντραπείς αν έπαιξες κακά και κέρδισες! ”
Νίκος Καζαντζάκης
Με αφορμή την Πανελλήνια Ημέρα Σχολικού Αθλητισμού (27/09), οι μαθητές της Α – Β τάξης ασχολήθηκαν με την εκμάθηση των βασικών αθλημάτων και του εξοπλισμού τους, με ιδιαίτερη αναφορά στις ελληνικές ονομασίες τους (φύλλα εργασίας, οπτικοακουστικό υλικό). Ακόμα, πραγματεύτηκαν την διαφορετικότητα στα πλαίσια του αθλητισμού (αθλητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή/και αναπηρίες και αθλητές που έχουν υποστεί ρατσισμό) μέσω βίντεο και συνεντεύξεων.
Οι μαθητές της Γ – Δ τάξης ασχολήθηκαν με τον υγιή ανταγωνισμό και την ευγενή άμιλλα στον αθλητισμό (οπτικοακουστικό υλικό).
Οι μαθητές της Ε – ΣΤ τάξης εργάστηκαν πάνω σε κείμενα και οπτικοακουστικό υλικό που έδωσαν αφορμή για συζητήσεις (αθλητισμός στην αρχαία Ελλάδα, Ολυμπιακοί και Παραολυμπιακοί Αγώνες). Επίσης, στη θεματική σκάλα ”Τι είναι Πρότυπο” που έχει δημιουργηθεί στην τάξη, οι μαθητές γνώρισαν αθλητές και αναρωτήθηκαν τι είναι πρότυπο, αν υπάρχουν πρότυπα στον αθλητισμό, αν μας δίνουν έμπνευση και αν τελικά τα πρότυπα γίνεται να έχουν αναπηρίες. Οι μαθητές ασχολήθηκαν με αποσπάσματα από συνεντεύξεις τους και αποφάσισαν στα πλαίσια του σχολικού ραδιοφώνου, να δημιουργήσουν μια εκπομπή με θέμα: ” Τα πρότυπα στον αθλητισμό”.
Όλοι μαζί αναρωτηθήκαμε αν μετάλλιο είναι μόνο αυτό που δίνεται σε έναν αγώνα!
Και εμείς τι μπορούμε να κάνουμε για να πάρουμε ένα μετάλλιο;
Τελικά καταλήξαμε ότι μετάλλιο είναι ο καρπός της προσπάθειάς μας!
Εσύ για ποιον λόγο θα έδινες μετάλλιο στον εαυτό σου;
Ποιο είναι το κατόρθωμά σου;
Είσαι περήφανος γι’ αυτό;
