Δυσλεξία: Ποια είναι τα συμπτώματα ανά ηλικία

 

Τα συμπτώματα της δυσλεξίας διαφέρουν ανάλογα με την ηλικία. Εάν το παιδί σας έχει ένα ή δύο από τα σημάδια αυτά, αυτό δεν σημαίνει ότι έχει απαραίτητα δυσλεξία.

Αλλά αν έχει πολλά από τα σημεία που αναφέρονται παρακάτω μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να κάνετε ειδικές εξετάσεις στο παιδί για να επιβεβαιώσετε ότι έχει δυσλεξία.

Δείτε ποια είναι τα βασικά συμπτώματα της δυσλεξίας ανά ηλικία:

Προσχολική ηλικία

Ένα παιδί προσχολικής ηλικίας (3-4 ετών) μπορεί:

-Να αρχίσει να μιλάει αργότερα από ό,τι τα περισσότερα παιδιά.

-Να έχει μεγαλύτερη δυσκολία από ό,τι τα άλλα παιδιά στο να προφέρει λέξεις.

-Να μην εμπλουτίζει το ίδιο γρήγορα με νέες λέξεις το λεξιλόγιό του και να μην είναι σε θέση να θυμηθεί τη σωστή λέξη για κάθε σκοπό.

-Να έχει πρόβλημα να μάθει το αλφάβητο, τους αριθμούς, τις ημέρες της εβδομάδας, τα χρώματα, τα σχήματα, το πώς να συλλαβίσει και το πώς να γράψει το όνομά του.

-Να έχει δυσκολία απαγγελίας μικρών ποιημάτων ή να σκεφτεί λέξεις με ομοιοκαταληξία.

-Να αργήσει να αναπτύξει λεπτές κινητικές δεξιότητες. Για παράδειγμα, το παιδί σας μπορεί να χρειαστεί περισσότερο χρόνο από άτομα της ίδιας ηλικίας για να μάθει πώς να κρατήσει ένα μολύβι σε θέση γραφής, πώς να χρησιμοποιεί τα κουμπιά και το φερμουάρ και πώς να βουρτσίζει τα δόντια του. Συνέχεια του άρθρου ‘Δυσλεξία: Ποια είναι τα συμπτώματα ανά ηλικία’ »

Οδηγίες διδασκαλίας



Λήψη αρχείου

Πολυπολιτισμικότητα- Διαπολιτισμική εκπαίδευση

Ο όρος πολυπολιτισμικότητα ( multiculturalism) εμφανίστηκε τη δεκαετία του `80 στην Αυστραλία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες οι οποίες αποτελούν μείγμα γηγενών, μεταναστών και εποίκων. Ιδιαίτερα χρησιμοποιήθηκε  στη δεκαετία του `90 στις Ηνωμένες Πολιτείες και στη Μ. Βρετανία, όπου η κοινωνία τους χαρακτηρίζεται ως πολυεθνοτική (multiethnic) έχοντας ενσωματώσει πληθυσμιακά υποσύνολα με διαφορετικές εθνικές ρίζες, που όμως μοιράζονται τις ίδιες πολιτισμικές αξίες. Η πολυπολιτισμικότητα μπορεί να οριστεί ως η συμβίωση και συνύπαρξη κοινοτήτων με διαφορετικούς πολιτισμούς και πολιτισμικές παραδόσεις. Αναφέρεται κυρίως τόσο στη γεωγραφική συνύπαρξη διαφορετικών εθνικών κοινοτήτων όσο και στη συνύπαρξη κοινοτήτων στο πλαίσιο μεγάλων κρατών ή συνομοσπονδιών (Γλυκοφρύδη-Λεοντσίνη, χ.χ., σ.2-3).

Ο όρος πολυπολιτισμικότητα συνυπάρχει με τον όρο του διαπολιτισμού – διαπολιτισμικότητας (interculturalism), που αφορά κοινωνικές συνθήκες όπου υπάρχει συνεργασία, αλληλεπίδραση, κατανόηση και σεβασμός ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Οι όροι αυτοί αντικατοπτρίζουν τις αλλαγές στον οικονομικό, κοινωνικό, ιδεολογικό και τεχνολογικό τομέα χωρών που δέχθηκαν έντονα μεταναστευτικά ρεύματα και βίωσαν την εύκολη εργατική μετακίνηση. Απόρροια αυτών ήταν και η μετακίνηση πολιτισμικών ταυτοτήτων και η μεταμόρφωση των κοινωνιών σε πολυποίκιλες και πιο σύνθετες.

Παράλληλα, όμως, η ανάγκη καταπολέμησης του ρατσισμού, του κοινωνικού αποκλεισμού και  των διακρίσεων εμφανίζεται πιο επείγουσα όσο ποτέ. Συνέχεια του άρθρου ‘Πολυπολιτισμικότητα- Διαπολιτισμική εκπαίδευση’ »

Learning by doing

 

Η εκπαιδευτική θεωρία της εμπειρίας του Dewey (1859-1952) είναι το αντίπαλο δέος των παραδοσιακών διδακτικών θεωριών.

Η εμπειρία θεωρείται η αρχή της μάθησης μέσα από την πράξη, (learning by doing)  . H μάθηση επιτυγχάνεται μέσα από την πράξη και την προσωπική εμπλοκή. Υπήρξε υπέρμαχος της άτυπης και προοδευτικής εκπαίδευσης, ώστε να καθίσταται πιο ελκυστική και εποικοδομητική για κάθε μαθητή (Ansbacher, 1998).

 

Δείτε το στο slideshare.net

Ο σύγχρονος δάσκαλος

Ο ρόλος του δασκάλου σήμερα είναι πολλαπλός. Ο παρακάτω εννοιολογικός χάρτης παρουσιάζει την πολυπλοκότητα. 

 

Στο άρθρο του ο Ν. Τσούλιας περιγράφει τον ρόλο του σχολείου και του εκπαιδευτικού.

Χαρακτηριστικές είναι οι εικόνες που παρουσιάζουν τα θέματα , τα οποία ο εκπαιδευτικός πρέπει να διαχειριστεί :

 

 

 

Είμαστε διασυνδεδεμένοι…

Ζωή, σύμφωνα με τη βιολογική σημασία, είναι η συνεχής εξέλιξη της οποίας τα έμβια όντα αποτελούν μέρος. Συχνά, η κινητικότητα προσδιορίζει το τι είναι ζωντανό.

  Η «πραγματική» και η «ψηφιακή» ζωή στον 21ο αιώνα θεωρούνται αναπόσπαστες και αλληλοεπηρεαζόμενες. Η διαμόρφωση της κοινής γνώμης, η προώθηση οικονομικών και πνευματικών προϊόντων, η πολιτική πράξη, η παραγωγή και η διάχυση κάθε είδους ιδεών ή ακόμη και ιδεοληψιών , η κοινωνική δραστηριότητα ,πραγματοποιούνται μέσα από το διαδίκτυο. Ακόμη, η νομιμοποίηση της ψηφιακής παρακολούθησης των πολιτών αποτελεί πλέον δεδομένη κατάσταση με ελάχιστες δικλίδες ασφαλείας για τους χρήστες. Συνέχεια του άρθρου ‘Είμαστε διασυνδεδεμένοι…’ »