-
Πρόσφατα άρθρα
Πρόσφατα σχόλια
Ιστορικό
Kατηγορίες
Μεταστοιχεία
Ετικέτες
Πλάτων
Ο Πλάτων (Αρχαία Αθήνα, 427 π.Χ. – Αρχαία Αθήνα, 347 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από την Αθήνα, ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλους. Το έργο του, που με τη μορφή φιλοσοφικών διαλόγων έχει σωθεί ολόκληρο (του αποδίδονται ακόμα και μερικά νόθα έργα),· άσκησε τεράστια επιρροή στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και γενικότερα στη δυτική φιλοσοφική παράδοση μέχρι και σήμερα. Κύριος οικοδόμος της φιλοσοφίας, οδηγητής είτε προάγγελος μεταγενεστέρων προβάσεών της, εμπνευστής άμεσα ή έμμεσα των σπουδαιότερων κοινωνικοπολιτικών οραματισμών.[6] Ο Πλάτων, μεταξύ άλλων, έγραψε την Απολογία του Σωκράτους,[7]α΄[›] η οποία θεωρείται ως μια σχετικά ακριβής καταγραφή της απολογίας του Σωκράτη στη δίκη που τον καταδίκασε σε θάνατο, το Συμπόσιο όπου μιλά για τη φύση του έρωτα,[8] τον «Πρωταγόρα» όπου μεταξύ άλλων θεμελιώνεται θεωρητικά η αρχή της «πρόληψης» που δεν λαμβάνει την ποινή ως απολύτως «ανταποδοτική» 324b,[9] τον Παρμενίδη και τον Θεαίτητο, όπου θεμελιώνει την αντικειμενικότητα του λόγου και της ιδέας, ενώ σε δύο μακρούς διαλόγους, την Πολιτεία και τους Νόμους περιέγραψε την ιδανική πολιτεία β΄[›], μια κοινωνία τριών τάξεων: (α) οι ολίγοι, ηγεμόνες – βασιλείς, (β) οι επίκουροι, μια κάστα πολεμιστών, (γ) το πλήθος των ελεύθερων πολιτών που δεν έχει καμία πρόσβαση στην εξουσία. Οι ολίγοι, με αρετή τη σοφία – λογική, και οι επίκουροι, με αρετή τη γενναιότητα – βούληση, εξουσιάζουν τα πάθη του πλήθους. Στον 20ο αιώνα ο φιλόσοφος Καρλ Πόππερ κατέκρινε την ιδανική πολιτεία του Πλάτωνα ως ένα ολοκληρωτικό μόρφωμα.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%BB%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD
Ακρωτηριάζουν την ελληνική γλώσσα
Οι αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις από τη δεκαετία του ’80 αλλοίωσαν τη γλωσσική διδασκαλία και φτώχυναν τον λόγο
Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*
Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική… μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου» λέει ο Ελύτης στο «Αξιον εστί». Και μέσα σε δύο στίχους κλείνει την ιστορία αυτής της θαυμάσιας γλώσσας που έρχεται μέσα από τους αιώνες και παραμένει ζωντανή από την αρχαιότητα ως σήμερα.
Τι κρίμα που οι μαθητές μας δεν έχουν διδαχθεί ούτε αυτούς τους στίχους ούτε όμως την ελληνική γλώσσα. Οι αλλεπάλληλες σχολικές μεταρρυθμίσεις από τη δεκαετία του ’80 μέχρι σήμερα ακρωτηρίασαν την ελληνική γλώσσα, αλλοίωσαν τη γλωσσική διδασκαλία, φτώχυναν τον λόγο και κατά συνέπεια τη σκέψη. Μονοτονικό, δημοτικιά (και όχι δημοτική), κακογραμμένα βιβλία, τυποποιημένες εκθέσεις, κατάργηση αρχαίων ελληνικών, κατάργηση ορθογραφίας κατέστρεψαν το γλωσσικό αίσθημα ολόκληρων γενεών οδηγώντας τες σε γλωσσική αφασία.
Αντί του μαθήματος της Γραμματικής και του Συντακτικού υιοθετήθηκε στο ελληνικό σχολείο το μάθημα της Γλώσσας. Ωστόσο, η Γλώσσα, μάθημα που αφορά την ελληνική γλώσσα, υιοθετεί όλες τις θεωρίες που ισχύουν για την εκμάθηση της ξένης γλώσσας.
Εστιάζει, δηλαδή, στη λειτουργική όψη της γλώσσας, στην ιδέα που λέει ότι η γλώσσα είναι εργαλείο επικοινωνίας, αποκλείοντας τη γλώσσα ως εργαλείο σκέψης.
Η εκμάθηση
Μέσα από αυτή την οπτική ο Ελληνας μαθητής, που έχει ως μητρική γλώσσα την ελληνική, αντί να εμβαθύνει στη γλώσσα του, τη «μαθαίνει» σαν να ήταν αγγλικά μέσα από απλοϊκά κείμενα, μέσα από διαφημίσεις, συνταγές μαγειρικής, οδηγίες χρήσεως, αφίσες και άλλα δήθεν «αυθεντικά» κείμενα.
Και αυτό καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής ζωής. Κι αν στην ξένη γλώσσα χρησιμοποιούνται οι συνταγές μαγειρικής για να διδάξουν το βασικό λεξιλόγιο των τροφίμων, αυτό γίνεται σε επίπεδο αρχαρίων, που δεν γνωρίζουν καν τα βασικά της ξένης γλώσσας.
Ποιο το νόημα μίας τέτοιας διδασκαλίας σε κάποιον που ήδη γνωρίζει αυτό το λεξιλόγιο; Ποια η χρησιμότητα ασκήσεων, όπου στα παιδιά ζητείται να φτιάξουν διαφημίσεις, αφίσες, συνταγές;
Η μητρική γλώσσα των Ελλήνων μαθητών διδάσκεται ως ξένη επί σειρά ετών, στερώντας τους από όλα τα γλωσσικά εργαλεία που θα τους δώσουν τη δυνατότητα της κρίσης, της ανάλυσης και της σύνθεσης, τη δυνατότητα, δηλαδή, να σκέφτονται.
Το μήνυμα
Τίθεται, ωστόσο, και θέμα ποιο είναι το ηθικό δίδαγμα αυτών των κειμένων. Τι μήνυμα περνάει μία συνταγή για κουλουράκια; Τι μήνυμα περνάνε ιδεοληπτικά, κακογραμμένα, φλύαρα και ξύλινα άρθρα εφημερίδων συγκεκριμένης πολιτικής τοποθέτησης, με τα οποία είναι γεμάτα τα βιβλία για τη Γλώσσα από το δημοτικό έως το λύκειο;
Πόσο σωστό είναι γλωσσικά αλλά και παιδαγωγικά και ηθικά να υπάρχουν άρθρα του πολιτικού κ. Σημίτη μέσα στα βιβλία της γλώσσας (βιβλίο γ΄ γυμνασίου);
Πόσο σωστό ηθικά, παιδαγωγικά, μαθησιακά είναι να υπάρχουν άρθρα για ΜΚΟ, τα οποία υμνούν το τεμπελιό και καταδικάζουν την εργασία, ενώ ο συγγραφέας τους, πρόεδρος διεθνούς ΜΚΟ, συνελήφθη και καταδικάστηκε στο Νεπάλ για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων (βιβλίο γλώσσας γ΄ γυμνασίου);
Δυστυχώς, τα σχολικά βιβλία Γλώσσας των ελληνικών σχολείων δεν έχουν σκοπό να μάθουν στα παιδιά ελληνικά. Εχουν τον σκοπό να κάνουν πλύση εγκεφάλου στα παιδιά εμποτίζοντάς τα με συγκεκριμένες παγκοσμιοποιημένες ιδεολογίες, όπου τα μαθήματα γλώσσας είναι ουσιαστικά η βιτρίνα της προπαγάνδας τους.
Για παράδειγμα, στο βιβλίο της στ΄ δημοτικού υπάρχει το εξής θέμα: «Κοντά στην περιοχή σας έχει δημιουργηθεί ένας καταυλισμός όπου φιλοξενούνται πρόσφυγες διωγμένοι από διάφορες χώρες. Όμως, κάποιοι θέλουν να τους διώξουν. Η τάξη σας, λοιπόν, αποφασίζει να ζητήσει από τον δήμαρχο να συνεχίσουν οι πρόσφυγες να φιλοξενούνται στον καταυλισμό και να τους βοηθήσει να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τις συνθήκες ζωής τους. Ετοιμάστε την επιστολή που ακολουθεί, με σκοπό να πείσετε λογικά αλλά και να συγκινήσετε τον δήμαρχο».
Τι δουλειά έχουν μικροί μαθητές να υπερασπίζονται καταυλισμούς «προσφύγων» και να στέλνουν επιστολές στον δήμαρχο; Το όλο θέμα θα ήταν εντελώς φαιδρό, αν δεν ήταν επικίνδυνο. Και είναι επικίνδυνο γιατί δημιουργούν στα παιδιά φαντασιακές πραγματικότητες, όπου ο ρεαλισμός έχει πάει περίπατο.
Παρουσιάζουν ψεύτικους κόσμους ως πραγματικούς. Και τους αφαιρούν κάθε δυνατότητα κρίσης και ανάλυσης, αφού τα μόνα γλωσσικά εργαλεία που έχουν για να τους ερμηνεύσουν είναι το περιορισμένο και ιδεοληπτικό λεξιλόγιο της νέας παγκοσμιοποιημένης κουλτούρας, με αρκετή δόση ασυνταξίας και ανορθογραφίας.
*Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle
Η ελληνική γλώσσα είναι ξεχωριστή, Γ. Μπαμπινιώτης
«Η γλώσσα μας δεν είναι ένα απλό εργαλείο σκέψης. Είναι ο πολιτισμός μας, η ιστορία μας, η ταυτότητα μας. Και πρέπει να ξέρει κανείς γλωσσικά απο που έρχεται και που πηγαίνει». Στο βιβλίο του «Ελληνική γλώσσα: παρελθόν, παρόν και μέλλον» ο καθηγητής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, πρόεδρος της Φιλεκπαιδευτικής Εταιρείας και πρώην υπουργός Παιδείας κ. Γιώργος Μπαμπινιώτης δεν αφήνει τίποτα να ξεφύγει. Προσεγγίζει τις «πολλές ιστορίες» της γλωσσικής μας ιστορίας σαν να είναι ιστορικό μυθιστόρημα. Και το βέβαιο είναι ότι αναγνώστης του δεν βαριέται.
«Η γλώσσα μας, η ελληνική γλώσσα δεν είναι απλώς μία από τις 2.700 περίπου γλώσσες που μιλούν σήμερα οι άνθρωποι στη γη. Είναι -κι αυτό αναγνωρίζεται ευρύτερα- μια ιδιαίτερη, μια ιστορικά και πολιτισμικά ξεχωριστή στον κόσμο γλώσσα» αναφέρει ο κ. Μπαμπινιώτης.
Η «Ελληνική γλώσσα: παρελθόν, παρόν και μέλλον» αποτελεί τον δεύτερο τόμο της «Βιβλιοθήκης για την ελληνική γλώσσα» της νέας μεγάλης προσφοράς του «Βήματος» και θα βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία της χώρας την Κυριακή 10 Μαίου μαζί με την εφημερίδα. Αποτελεί μια σπάνια εκδοτική δουλειά που πλέον δεν κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία.
Θα ακολουθήσει την επόμενη Κυριακή 17 Μαίου, η «Η ιστορία της ελληνικής γλώσσας», ένα επιτυχημένο πανεπιστημιακό σύγγραμμα.
Στο έργο «Ελληνική γλώσσα: παρελθόν, παρόν και μέλλον» ο αναγνώστης θα μπορεί να διαβάσει:
Ποιές λέξεις ζουν επι 3.500 χρόνια; Ποιές λέξεις δημιουργήθηκαν για να καλύψουν τις νέες ανάγκες τον 19ο αιώνα; Ποιές είναι οι δάνειες λέξεις; Ποιά είναι τα φαντάσματα του Γλωσσικού Ζητήματος; Ποιά τα συχνότερα γλωσσικά μας λάθη και ποιες οι γλωσσικές παρανοήσεις; Τι εκφράζει η γλώσσα των νέων;
«Μέσα από τον ελληνικό πολιτισμό, εκφρασμένο φυσικά σε ελληνική γλώσσα και με ελληνικές λέξεις, συμβαίνει ώστε κάθε άνθρωπος κάποιας μορφώσεως όπου γης να έχει ακουστά τη γλώσσα αυτή. Ιδιαίτερα οι ομιλητές των ευρωπαϊκών γλωσσών, που είναι και οι πολιτισμικά επικρατούσες, γνωρίζουν καλά πως πολλές από τις λέξεις τής γλώσσας τους προέρχονται από την ελληνική. Έτσι εξηγείται πώς το επικοινωνιακό και πολιτισμικό γόητρο αυτής τής γλώσσας είναι, δυσανάλογα προς την πολιτική, οικονομική και γεωγραφική έκταση και παρουσία τής Ελλάδας, σημαντικά υψηλό» λέει ο ίδιος ο κ. Μπαμπινιώτης στον πρόλογο του βιβλίου του.
Όπως εξηγεί, η συχνή λ. χ. επιλογή μιας ελληνικής προελεύσεως αγγλικής, γαλλικής ή γερμανικής λέξης ή φράσης σ’ ένα κύριο άρθρο μιας ευρωπαϊκής εφημερίδας ή σε οποιοδήποτε απαιτητικό κείμενο των μεγάλων αυτών γλωσσών, οφείλεται ακριβώς στο επικοινωνιακό γόητρο που εξακολουθούν να τρέφουν για την ελληνική οι ξένοι.
Άλλοι πάλι, μαθαίνοντας ότι η αρχαία ελληνική γλώσσα ομιλείται και γράφεται στην Ελλάδα και σήμερα, ζητούν να πληροφορηθούν ποια είναι η σχέση τής σύγχρονης ελληνικής με την αρχαία. Ενώ όλοι οι επιστήμονες – ιδίως στις καθιερωμένες από παλιές επιστήμες – έχουν συνείδηση ότι μεγάλο μέρος της ορολογίας της επιστήμης τους προέρχεται από τα ελληνικά. Σχολικά βιβλία, λεξικά, πλήθος βιβλίων πολιτισμικού περιεχομένου και μαζί μια τεράστια ειδική βιβλιογραφία από ξένους για ξένους, στις περισσότερες ξένες γλώσσες, αναφέρονται άμεσα ή έμμεσα στην ελληνική γλώσσα – στην αρχαία, λιγότερο ίσως στη βυζαντινή και, αρκετά πια, στη νέα ελληνική.
Παρελθόν και παρόν τής ελληνικής γλώσσας και το ίδιο το μέλλον της είναι συμπληρωματικές όψεις μιας και της αυτής πορείας, τής ενιαίας ελληνικής γλώσσας, αδιάσπαστης στον χρόνο, στον χώρο και στο στόμα των Ελλήνων, που τη μίλησαν και τη μιλούν σαράντα αιώνες τώρα, λέει σχετικά ο κ. Μπαμπινιώτης.
Και εξηγεί: «Τι θα ήταν η ελληνική σήμερα, αν δεν είχε μεσολαβήσει η κινητοποίηση για τη γλώσσα – και η ασύλληπτη για τα σημερινά δεδομένα αφοσίωση και εργασία – τού Κοραή, των άλλων διαφωτιστών και Φαναριωτών ακόμη, επωνύμων και ανωνύμων επιστημόνων, δασκάλων και πνευματικών γενικότερα ανθρώπων, μπορεί κανείς να συλλάβει, ανατρέχοντας σε παντός είδους απλούστερα κείμενα τού 18ου και 19ου αιώνα. Η καταπληξία (σοκ) που υφίσταται κανείς συναντώντας συχνά μια μορφή σχεδόν μιγαδοποιημένης (κρεολής) ελληνικής από τουρκικές, κυρίως, και ιταλικές λέξεις σε πολλά από τα κείμενα αυτά δείχνει το μέγεθος τής προσφοράς των ανθρώπων που – με όποιες ακρότητες ή αστοχήματα – αποκάθηραν τη γλώσσα μας, με «εσωτερικό δανεισμό», με στοιχεία τής παλιότερης ελληνικής, και απέτρεψαν τελικώς την προχωρημένη αλλοίωση τής λεξιλογικής της ιδίως υφής».
Πτυχές από το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον τής ελληνικής γλώσσας και από ποικίλες οπτικές γωνίες αποτελούν το αντικείμενο αυτού τού βιβλίου. Παρελθόν, παρόν, μέλλον τής ελληνικής γλώσσας σε σχέση με το φάντασμα τού γλωσσικού ζητήματος και το φάσμα τού σημερινού γλωσσικού μας προβλήματος·
https://kellianos.blogspot.com/2015/05/blog-post_10.html
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
Δείτε το στο slideshare.net
Αρχαιολογία
Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Αρχαιολογία
Ελληνική γλώσσα
Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία
Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ελληνική γλώσσα
Εξ αποστάσεως διδασκαλία
Η εξ αποστάσεως διδασκαλία αναμφισβήτητα έχει δημιουργήσει νέα δεδομένα στην εκπαιδευτική πρακτική.Παρά τα τεχνικής φύσεως προβλήματα,η εξοικείωση τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των μαθητών με τις νέες τεχνολογίες καθίσταται απαραίτητη για το εκπαιδευτικό γίγνεσθαι.
