«Μπλόκο» επ΄αόριστον στον Τραμπ από Facebook και Instagram
Τουλάχιστον για δύο εβδομάδες θα επεκταθεί το «μπλόκο» των Facebook και Instagram στον Ντόναλντ Τραμπ, μετά τα πρωτοφανή χθεσινά γεγονότα στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, όπως ανακοίνωσε ο Μαρκ Ζούκερμπεργκ.
«Θεωρούμε πως οι κίνδυνοι του να αφήσουμε τον Πρόεδρο να συνεχίσει να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες μας αυτή την περίοδο, είναι απλά πολύ μεγάλοι», σημείωσε, μεταξύ άλλων, ο CEO της Facebook με ανάρτησή του στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης, συμπληρώνοντας:
«Συνεπώς, παρατείνουμε τον αποκλεισμό που έχουμε επιβάλλει στους λογαριασμούς του στο Facebook και το Instagram επ΄ αόριστον και τουλάχιστον για τις επόμενες δύο εβδομάδες, έως ότου ολοκληρωθεί η ειρηνική μεταβίβασης της εξουσίας».
Yπενθυμίζεται ότι και το Twitter ανέστειλε χθες τον λογαριασμό του Τραμπ, αρχικά για 12 ώρες, διατηρώντας μέχρι αυτή τη στιγμή την απόφασή του.
«Ως αποτέλεσμα της πρωτοφανούς και εν εξελίξει βίαιης κατάστασης στην Ουάσιγκτον, ζητήσαμε την απομάκρυνση τριών tweets του @realDonaldTrump που αναρτήθηκαν νωρίτερα σήμερα λόγω σοβαρών και κατ’ εξακολούθηση παραβιάσεων των κανονισμών μας», σημείωνε η δημοφιλής κοινωνική πλατφόρμα. Τα tweets εν τέλει απομακρύνθηκαν.
ΕΙΡΗΝΗ, ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
Στον Κώστα Βάρναλη
Τ’ όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ’ όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ’ τα δέντρα,
είναι η ειρήνη.
Ο πατέρας που γυρνάει τ’ απόβραδο μ’ ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ’ ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κ’ οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
Όταν οι ουλές απ’ τις λαβωματιές κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκκους που ’σκαψαν οι οβίδες φυτεύουμε δέντρα
και στις καρδιές που ’καψε η πυρκαϊά δένει τα πρώτα της μπουμπούκια η ελπίδα
κ’ οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό τους και να κοιμηθούν δίχως παράπονο
ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι η μυρωδιά του φαγητού το βράδι,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκίνητου στο δρόμο δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει φίλος,
και το άνοιγμα του παράθυρου κάθε ώρα σημαίνει ουρανός
γιορτάζοντας τα μάτια μας με τις μακρινές καμπάνες των χρωμάτων του,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κ’ ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.
Τότε που τα στάχυα γέρνουν τόνα στ’ άλλο λέγοντας: το φως το φως, το φως,
και ξεχειλάει η στεφάνη του ορίζοντα φως
είναι η ειρήνη.
Τότε που οι φυλακές επισκευάζονται να γίνουν βιβλιοθήκες,
τότε που ένα τραγούδι ανεβαίνει από κατώφλι σε κατώφλι τη νύχτα
τότε που τ’ ανοιξιάτικο φεγγάρι βγαίνει απ’ το σύγνεφο
όπως βγαίνει απ’ το κουρείο της συνοικίας φρεσκοξυρισμένος ο εργάτης το Σαββατόβραδο
είναι η ειρήνη. (…)
Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΡΟΝΟΪΟΥ
Η μοναξιά και οι σχέσεις έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί στους πρωτόγνωρους καιρούς της πανδημίας του κορωνοϊού αποτυπώνονται σε ένα σκίτσο με τίτλο «Love Life» στο περιοδικό «The New Yorker».
Ο Adrian Tomine, που το υπογράφει, αποτυπώνει πολύ παραστατικά τη «νέα πραγματικότητα», την οποία βιώνει όλος ο πλανήτης εδώ και 9 μήνες εξαιτίας της πανδημίας: τη μοναξιά και το πώς διαμορφώθηκαν οι σχέσεις στην πανδημία.
Το σκίτσο απεικονίζει μια νέα γυναίκα, προφανώς κλεισμένη σπίτι της λόγω καραντίνας, η οποία… βγαίνει διαδικτυακό ραντεβού. Και εκεί αποτυπώνεται η καθημερινότητα που βιώνουν πολλοί: χτίζουν μια τέλεια εικόνα για τις διαδικτυακές… συναντήσεις, εργασία κ.λπ., ενώ γύρω τους επικρατεί το χάος. Ενα χάος που πολλές φορές αντικατοπτρίζει και την πιεστική συναισθηματικά κατάσταση εξαιτίας του εγκλεισμού.
Στο σπίτι της νεαρής επικρατεί κυριολεκτικά χάος, ενώ στο πάτωμα είναι πεταμένα προϊόντα τα οποία εισέβαλαν στις ζωές μας τους τελευταίους μήνες λόγω της πανδημίας: γάντια, μάσκες, αντισηπτικά.
Ο Adrian Tomine με ένα μόνο σκίτσο καταφέρνει να αποτυπώσει τη σύγχρονη πραγματικότητα, που είναι ζοφερή, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι ο κόσμος αναζητεί όλο και περισσότερο την ψηφιακή αγάπη, ενώ ζει σε κοινωνική απομόνωση.
Η μοναξιά και οι σχέσεις στην εποχή του κορωνοϊού:
Πηγή: iefimerida.gr – https://www.iefimerida.gr/zoi/skitso-new-yorker-gia-ton-koronoio
ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ: ανάγκη ή παγίδα;;;
ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΕ Ο ΕΛΥΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗ BLACK FRIDAY?
Το συγκεκριμένο ποίημα είχε αποδοθεί στον Οδυσσέα Ελύτη.
Μπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα
και με τα πιο μικρά..
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.
Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια.
Που ξέρω ν’ ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.
Μου φτάνει που μ’ αγαπάνε τέσσερις άνθρωποι.
Πολύ…
Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους.
Πολύ…
Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι’ αυτούς.
Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.
Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.
Που μπορώ και κλαίω ακόμα.
Και που τραγουδάω… μερικές φορές…
Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.
Και ευωδιές που με γοητεύουν…
