Μαρ 16
22

Αναμνήσεις από Γερμανία

Κάτω από (Άρθρα) από στις 22-03-2016 και με ετικέτα , ,

της Μαρίας Γκέκα (Γ΄1)

     Με αφορμή την επίσκεψη των Βαυαρών μαθητών στο σχολείο μας αυτές τις μέρες θυμήθηκα και εγώ με πρωτοφανή νοσταλγία το δικό μου ταξίδι στη βόρεια Γερμανία, στο Uetze, τον περσινό Μάιο με το πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών Erasmus+.  Παρόλο που είχα ταξιδέψει ήδη πολλές φορές στο εξωτερικό, αυτή ήταν μια εντελώς ξεχωριστή εμπειρία. Και αυτό γιατί δεν ήμουν μία απλή τουρίστρια που επισκεπτόταν τα σημαντικά σημεία μιας περιοχής, αλλά επειδή διείσδυσα στον γερμανικό τρόπο ζωής ανακα- λύπτοντας από πρώτο χέρι την καθημερινότητα τους.

     Έμενα στο ευρύχωρο γερμανικό αγροτόσπιτο της κοπέλας που είχα φιλοξενήσει εδώ στα Γιάννενα, με την οποία είχαμε και εξακολουθούμε να έχουμε εξαιρετική σχέση.  Με τη Rieke κάναμε ιππασία, ποδηλατάδα στο χωριό και παίζαμε στην εξοχή με τα παιδιά των γειτόνων. Το βράδυ στο σπίτι τρώγαμε όλοι μαζί και μετά ακούγαμε μουσική ή βλέπαμε κάποια ταινία. Πολύ όμορφες στιγμές από τον ελεύθερο χρόνο μας. Είχαμε όμως να ακο- λουθήσουμε και το πλούσιο και μερικές φορές εξαντλητικό πρόγραμμα της ανταλλαγής. Έτσι τον περισσότερο χρόνο μας τον περνάγαμε στο σχολείο, ένα τεράστιο κτήριο με τρομερές εγκαταστάσεις. Μία εξιστόρηση όλου του προγράμματος θα ήταν κουραστική και βαρετή, οπότε επέλεξα να μοιραστώ μαζί σας τις αγαπημένες μου στιγμές.

Παίζοντας στο Pheano

Παίζοντας στο Pheano

     Θα ξεκινήσω με την επίσκεψη μας την τρίτη μέρα παραμονής στη Γερ- μανία στο επιστημονικό κέντρο Pheano στο γειτο- νικό Wolfsburg. Εκεί για σχεδόν τρεις ώρες πειρα- ματιζόμασταν και παίζαμε με τον ηλεκτρισμό, με  ρομπότ, με ψευδαισθήσεις, με την αεροδυναμική και πολλά πολλά ακόμα. Το καλύτερο και πιο αστείο ήταν όταν γίναμε φακί- ρηδες και ξαπλώσαμε σε κρεβάτι με καρφιά.

     Η κορυφαία εμπειρία όμως ήταν την πέμπτη μέρα, όπου ξεκινώντας από τα άγρια χαράματα πήραμε τον δρόμο για Βερολίνο. Περιπλανηθήκαμε λοιπόν στην πρωτεύουσα της Γερμα-  νίας, φάγαμε την τοπική λιχουδιά Currywurst (λουκάνικο με κάρυ), επισκεφθήκαμε μια έκθεση για το Τείχος, το μνημείο για το ολοκαύτωμα και φυσικά την Πύλη του Βραδεμβούργου. Αυτό που θυμάμαι ιδιαίτερα είναι το Reichstag, το κτίριο που στεγάζει το Γερμανικό Κοινοβούλιο. Ανεβήκαμε στον διαφανή Θόλο που υπάρχει στην οροφή του και από εκεί είχαμε θέα σε όλο το Βερολίνο.

Reichstag

Από τον θόλο του Reichstag

     Την τελευταία μέρα που είχαμε αποκλειστικά ελεύθερο χρόνο, πήγα με την Rieke και μια φίλη της στο Heide Park, ένα ψυ- χαγωγικό πάρκο προορι- σμένο για τους λάτρεις της αδρεναλίνης. Καθώς είμαι και εγώ ένας από αυτούς, δεν παρέλειψα να ανέβω σε κανένα τρενάκι με α- ποτέλεσμα να μην έχω φωνή στο τέλος της ημέ- ρας από τα ουρλιαχτά. Ακόμα και έτσι όμως, η τελευταία μέρα παραμένει αξέχαστη.

Heide Park

Heide Park

     Όλο το ταξίδι ήταν κάτι διαφορετικό, έστω και μό- νο από την άποψη ότι εγώ ήμουν ο υπεύθυνος του εαυτού μου. Έπρεπε να φροντίζω τα πράγματα μου, να είμαι συνεπής με το πρόγραμμα κτλ. Επι- πλέον μια ανταλλαγή μαθητών είναι μία ξεχω- ριστή εμπειρία, καθώς  μαθητές διαφορετικών εθνικοτήτων έρχονται σε επαφή, ανταλλάσσουν ιδέες, κάνουν πρακτική εξάσκηση μιας ξένης γλώσσας και γνωρίζουν τον ιδιαίτερο πολιτισμό και τρόπο ζωής της κάθε χώρας. Όλα αυτά νιώθω ότι πραγματοποιήθηκαν με το Erasmus+  και με το παραπάνω. Τέλος μέσω όλου αυτού του ταξιδιού δέθηκα με τους συνταξιδιώτες μου, έκανα νέους φίλους και δημιούργησα πολύτιμες αναμνήσεις.



Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *