Στην παρούσα εισήγηση περιγράφονται τα μαθησιακά αποτελέσματα που προέκυψαν από τη δημιουργία παράλληλων ομάδων που εργάστηκαν κάνοντας χρήση εφαρμογών σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, στα πλαίσια ενός προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. Η κύρια παρατήρηση κατά την αξιολόγηση του προγράμματος ήταν ότι μέσω της χρήσης των νέων τεχνολογιών αναπτύχθηκαν κίνητρα στους μαθητές των παράλληλων ομάδων να ασχοληθούν σε συνεργατικό κλίμα, τα οποία και μετέφεραν σε όλες τις φάσεις υλοποίησης του περιβαλλοντικού διαθεματικού σχεδίου εργασίας.

Λέξεις κλειδιά: ομαδοσυνεργατική μάθηση, κίνητρα.

Η εισήγηση είναι διαθέσιμη στον παρακάτω σύνδεσμο:

Δημιουργία κινήτρων με τη βοήθεια των Νέων Τεχνολογιών: Μελέτη περίπτωσης

Βασιλούδης, Ι. (2011). Δημιουργία κινήτρων με τη βοήθεια των Νέων Τεχνολογιών: Μελέτη περίπτωσης, 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο: Ένταξη και Χρήση των ΤΠΕ στην Εκπαιδευτική Διαδικασία, Πάτρα, 28-30 Απριλίου, (επιμ. Χ.Θ. Παναγιωτακόπουλος), σσ,  1035-1038, (ISBN: 978-960-99782-0-0).

Ο ρόλος της οικογένειας είναι ιδιαίτερα καθοριστικός κατά την ανάπτυξη των παιδιών. Οι γονείς μπορούν να βοηθήσουν με τέτοιο τρόπο τα παιδιά τους ώστε αυτά να εδραιώσουν φιλοπεριβαλλοντικές στάσεις. Η συγκεκριμένη έρευνα εξετάζει το κατά πόσο η αγωγική δράση της οικογένειας, στα πλαίσια της διαμόρφωσης φιλοπεριβαλλοντικών στάσεων για τα παιδιά, εξαρτάται από τις διαφορές στις δημογραφικές μεταβλητές μεταξύ των γονέων που προέρχονται από διαφορετικά κοινωνικοοικονομικά στρώματα. Τα αποτελέσματα της έρευνας επιβεβαιώνουν την υπόθεση ότι η επίδρασή των δημογραφικών μεταβλητών είναι σε γενικές γραμμές χαμηλή.

ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ: Περιβαλλοντικές συμπεριφορές, περιβαλλοντικές στάσεις, δημογραφικοί παράγοντες, οικογένεια

Βρείτε την εισήγηση στον παρακάτω σύνδεσμο:

Οι Δημογραφικές Μεταβλητές των Γονιών ως Παράγοντες που Επηρεάζουν την Εμφάνιση Φιλοπεριβαλλοντικών Συμπεριφορών

Βασιλούδης, Ι. (2010). Οι δημογραφικές μεταβλητές των γονιών ως παράγοντες που επηρεάζουν την εμφάνιση φιλοπεριβαλλοντικών συμπεριφορών, 5ο Πανελλήνιο Συνέδριο ΠΕΕΚΠΕ, Ιωάννινα, 26-28 Νοεμβρίου 2010.

Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Π.Ε.) είναι μια συνεχής εκπαιδευτική παρέμβαση κατά την οποία οι μαθητές αντιλαμβάνονται το περιβάλλον τους, αποκτούν γνώσεις, αξίες, και ικανότητες ώστε να μπορούν να επιλύουν περιβαλλοντικά προβλήματα μέσω μιας διαδικασίας που στοχεύει στη δημιουργία ατόμων με αναπτυγμένη κριτική σκέψη.

Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια αποτύπωσης των Σχολικών Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΣΠΠΕ) που υλοποιήθηκαν κατά τη διετία 2004 – 2006 στο 4^ο Δημοτικό Σχολείο Μεταμόρφωσης Αττικής (τάξεις Πέμπτη και Έκτη). Επιχειρείται αξιολόγηση των προγραμμάτων προκειμένου να διαπιστωθεί η συμβολή της Π.Ε. στη διαμόρφωση στάσεων των μαθητών ως προς τη μαθησιακή διαδικασία. Συγκεκριμένα, εξετάζεται το αν η συμμετοχή των μαθητών σε προγράμματα Π.Ε. για δύο συνεχόμενα χρόνια τους ενεργοποίησε στο να δρουν ομαδοσυνεργατικά και να αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες τόσο στα συγκεκριμένα προγράμματα όσο και στα υπόλοιπα μαθήματα του αναλυτικού προγράμματος. Επίσης, εξετάζεται η συμβολή των προγραμμάτων στη διαμόρφωση θετικών στάσεων των μαθητών απέναντι στο περιβάλλον.

Λέξεις κλειδιά: Προγράμματα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, ομαδοσυνεργατική διδασκαλία, στάσεις.

Δείτε την εργασία στον παρακάτω σύνδεσμο:

Η συμβολή της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη διαμόρφωση στάσεων των μαθητών: η περίπτωση των ΣΠΠΕ στο 4ο Δ.Σ. Μεταμόρφωσης

Βασιλούδης, Ι. (2006). Η συμβολή της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στη διαμόρφωση στάσεων των μαθητών: η περίπτωση των ΣΠΠΕ στο 4ο Δ.Σ. Μεταμόρφωσης, 2ο Συνέδριο Σχολικών Προγραμμάτων Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης, (επιμ. Θ.Δ. Λέκκας), Αθήνα, 15-17 Δεκεμβρίου 2006, σ. 19, (ISBN: 960-7475-38-0).

Η ύπαρξη στερεότυπων αντιλήψεων μεταξύ των εκπαιδευτικών σε ό,τι αφορά στο περιβάλλον δυσχεραίνει σημαντικά τις προσπάθειες για κατανόηση των προβλημάτων και συμμετοχή των ιδίων αλλά και των μαθητών τους σε φιλοπεριβαλλοντικές δράσεις. Στόχος της έρευνας αυτής ήταν να διερευνήσει εάν και κατά πόσο οι διδάσκοντες στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση διακατέχονται από περιβαλλοντικά στερεότυπα. Στα συμπεράσματα της παρούσας εργασίας συγκαταλέγονται τα ακόλουθα: Οι εκπαιδευτικοί δεν είναι πλήρως ενημερωμένοι για τα θέματα του περιβάλλοντος και ως εκ τούτου εμφανίζονται, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο, προσκολλημένοι σε στερεότυπες αντιλήψεις. Επιπλέον, αρκετά είναι τα θέματα στα οποία δεν εκφέρουν άποψη με αποτέλεσμα να δημιουργούν συγχύσεις.

Βρείτε το άρθρο στον παρακάτω σύνδεσμο:

Στερεότυπα και περιβάλλον

Γκούσια-Ρίζου, Μ. και Βασιλούδης, Ι. (2010). Στερεότυπα και περιβάλλον, Επιθεώρηση Εκπαιδευτικών Θεμάτων, τ. 16, 39-53, (ISSN: 1109-284X).

Ο σκοπός της εργασίας αυτής είναι διττός. Μέσα από βιβλιογραφική επισκόπηση, αφενός, γίνεται προσπάθεια να διαφανεί ότι η βιώσιμη ανάπτυξη η οποία είναι προσανατολισμένη αποκλειστικά στην επίτευξη της οικονομικής ανάπτυξης δεν μπορεί να είναι εφικτή και, αφετέρου, να εξεταστεί πώς μπορεί η εκπαίδευση να συνεισφέρει στους στόχους της βιώσιμης ανάπτυξης. Η σχέση που υπάρχει ανάμεσα στην οικονομική ανάπτυξη και στην περιβαλλοντική υποβάθμιση θα επικεντρωθεί γύρω από τις εκπομπές κυρίως των αερίων εκείνων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Ο λόγος για τον οποίο η μελέτη στοχεύει κυρίως στα θερμοκηπιακά αέρια είναι επειδή αυτά ευθύνονται ουσιαστικά για την παγκόσμια κλιματική αλλαγή και η μείωση των εκπομπών τους αποτελεί στόχο των πολιτικών περιβαλλοντικής προστασίας και της βιώσιμης ανάπτυξης.

Λέξεις κλειδιά: Οικονομική Ανάπτυξη, Αειφορία, περιβαλλοντική καμπύλη του Kuznets

Βρείτε το άρθρο στον παρακάτω σύνδεσμο:

Οικονομική ανάπτυξη και Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη

Βασιλούδης, Ι. (2009). Οικονομική Ανάπτυξη και Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, Επιστημονικό Βήμα του Δασκάλου, τ. 11, 111-120, (ISSN: 1105-297X).

Στην παρούσα εργασία γίνεται προσπάθεια να αναδειχθεί ο ρόλος που μπορούν να έχουν τα Μαθηματικά στην Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη. Οι μαθητές καλούνται πλέον να διαπραγματευτούν με τις οικολογικές, κοινωνικές και οικονομικές αλληλεξαρτήσεις των περιβαλλοντικών προβλημάτων και να αντιληφθούν τις βασικές αιτίες αυτών. Συνεπώς, από τη στιγμή που η Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη δεν εξαντλείται απλά στην περιγραφή των περιβαλλοντικών προβλημάτων αλλά διεισδύει στην ουσία αυτών, τα Μαθηματικά αποτελούν για το μαθητή ένα βασικό και καίριο εργαλείο κατανόησης των ζητημάτων που αναδύονται και ανάπτυξης των προσωπικών του ικανοτήτων. Παράλληλα, μέσα από αυτή τη διαδικασία, οι μαθητές προσεγγίζουν με θετικότερη στάση τα Μαθηματικά.

ΛΕΞΕΙΣ ΚΛΕΙΔΙΑ: Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, Μαθηματικά, στάσεις

Δείτε την εισήγηση στον παρακάτω σύνδεσμο:

Μαθηματικά και Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη

Βασιλούδης, Ι. (2008). Μαθηματικά και Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, 4ο Πανελλήνιο Συνέδριο ΠΕΕΚΠΕ, Ναύπλιο, 12-14 Δεκεμβρίου 2008.

Η Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, όπως σταδιακά μετασχηματίζεται σε Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, θα πρέπει προφανώς να γίνει το όχημα προς μια κοινωνική αλλαγή με σκοπό τη διαβίωση σε ένα βιώσιμο περιβάλλον το οποίο θα αποτελεί μία από τις κυρίαρχες αξίες μιας αειφορικής κοινωνίας. Από τη στιγμή που το σχολείο θέλει και πρέπει να είναι ανοικτό στην κοινωνία (Uzzell, 1999), η συνεργασία του με τους γονείς στα πλαίσια περιβαλλοντικών προγραμμάτων μπορεί να αποφέρει σημαντικά οφέλη στους μαθητές ως προς την κατάκτηση των στόχων της περιβαλλοντικής αγωγής.

Λέξεις κλειδιά: Περιβαλλοντική Εκπαίδευση, Εκπαίδευση για τη Βιώσιμη – Αειφόρο Ανάπτυξη, διαγενεακή μάθηση

Βρείτε το άρθρο στον παρακάτω σύνδεσμο:

Γονείς και περιβαλλοντική αγωγή: Θεωρητική προσέγγιση

Βασιλούδης, Ι. (2010). Γονείς και περιβαλλοντική αγωγή: Θεωρητική προσέγγιση, Επιστημονικό Βήμα του Δασκάλου, τ. 14, 123-135, (ISSN: 1105-297X).