Το πέρασμα του Μπάρου – Γνωρίστε τον ομορφότερο δρόμο της Ελλάδας

pindos_dromos
Το πέρασμα του Μπάρου – Οδηγώντας στον ομορφότερο δρόμο της Ελλάδας θα νομίζετε πως πετάτε στα σύννεφα

Ο ομορφότερος δρόμος της Ελλάδας και ένας από τους ομορφότερους δρόμους της Ευρώπης σε υψόμετρο 2.000 μέτρων βρίσκεται στην Ελλάδα και αν τον διασχίσετε οδηγώντας θα νομίζετε πως πετάτε στα σύννεφα.

Οι Άνδεις και οι πανύψηλες διαβάσεις , τα Καρπάθια όρη , το πέρασμα των Άλπεων , δρόμοι που χάνονται στον ουρανό σε ασύλληπτα ύψη , μοναδική χλωρίδα και πανίδα και όλα αυτά στην Ελλάδα μερικές ώρες απόσταση από την Αθήνα

Μια ανεπανάληπτη οδήγησης σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο στα 2.000 μέτρα υψόμετρο. Και είναι όντως κάτι που δεν μπορείς να κάνεις συχνά. Οι ελληνικοί δρόμοι κρύβουν εκπλήξεις και ο Μπάρος μάλλον τη μεγαλύτερη…

Αυτός ο δρόμος υπάρχει στην Ελλάδα και προκαλεί δέος ειδικά όταν κοιτάς από ψηλά. Ο λόγος για τον λεγόμενο αυχένα του Μπάρου…

Ετοιμαστείτε για… ανελέητο κλωθογύρισμα. Ο δρόμος κουλουριάζεται σαν φίδι μέσα σε φαράγγια, πυκνόφυτα δάση και απόκρημνες πλαγιές. 

Με αφετηρία την Καλαμπάκα, η περιπέτεια ξεκινά από τα χωριά του Ασπροπόταμου και κορυφώνεται στον αυχένα του Μπάρου, σ’ ένα από τα λιγοστά προσβάσιμα ορεινά «περάσματα» από τη Θεσσαλία στην Hπειρο, από τα βλαχοχώρια των Τρικάλων στα χωριά των Τζουμέρκων.

Mέσα στην καρδιά της Πίνδου, σε σημείο όπου η πολύκορφη Κακαρδίτσα σμίγει με το βουνό Περιστέρι, βρίσκεται ένα από τα πλέον δύσβατα περάσματα της Πίνδου γνωστό για τις τρομερές χιονοθύελλες που ξεσπούν απροειδοποίητα ακόμη και την άνοιξη.
Η ορεινή διάβαση του Μπάρου ήταν γνωστή εδώ και αιώνες στα καραβάνια των κυρατζήδων (αγωγιατών) που μετέφεραν ανθρώπους και εμπορεύματα στα δυσπρόσιτα χωριά, αλλά και στους τσελιγκάδες της Πίνδου που κάθε άνοιξη ανέβαζαν τα κοπάδια τους από τα χειμαδιά της Θεσσαλίας, ψηλά στα αλπικά λιβάδια για να βοσκήσουν ελευθέρα όλο το καλοκαίρι. Τότε ήταν μια εποχή που τα κορφοβούνια της Κεντρικής Πίνδου και οι κοινότητες που ρίζωναν στις πλαγιές της, έσφυζαν από ζωή.

Ο Αυχένας του Μπάρου αποτελεί ένα από τα τρία περάσματα της Πίνδου και βρίσκεται στη Νότια πλευρά της οροσειράς. Ο δρόμος συνδέει την Ανθούσα και το Χαλίκι (Θεσσαλία) με τους Καλαρρύτες και το Ματσούκι (Ήπειρος), μια διαδρομή που κινείται σε πολύ μεγάλο υψόμετρο, ξεπερνώντας σε μερικά σημεία τα 2.000 μέτρα….

Οι παλιοί ντόπιοι αλλά και ακόμη και σήμερα οι νεότεροι που μιλούν την βλάχικη ονομάζουν την περιοχή Passa Mparou δλδ “Το πέρασμα του Μπάρου” που στα βάθη των ετών Μπάρος ήταν το όνομα  ενός βοσκού που ανακάλυψε ένα πέρασμα στο ανεβοκατέβασμα των ζώων ή η ονομασία  mula barri που σημαίνει κοπάδι μουλαριών

Με την πάροδο του χρόνου, αλλά κυρίως μετά τον Εμφύλιο πόλεμο ο τόπος άδειασε… Αργότερα ανοίχθηκαν δρόμοι που συνέδεσαν τα Τζουμερκοχώρια με την Αρτα και τα Γιάννενα, τα χωριά του Ασπρου με τα Τρίκαλα και την Καλαμπάκα.

Μέσα στις νέες συνθήκες που διαμορφώθηκαν το ορεινό πέρασμα του Μπάρου πέρασε σε αχρηστία και λησμονήθηκε.

Τα καλοκαίρια κάποιοι κάτοχοι τετρακίνητων οχημάτων αποφάσιζαν να αναζητήσουν την περιπέτεια διασχίζοντας τον τρισάθλιο χωματόδρομο που τολμούσε να σκαρφαλώσει σε μεγάλα υψόμετρα συνδέοντας την Ανθούσα και το Χαλίκι (Θεσσαλία) με τους Καλαρρύτες και το Ματσούκι (Ηπειρος).

Σήμερα ο δρόμος αυτός έχει ασφαλτοστρωθεί (τον Νοέμβρη του 2014 ολοκληρώθηκε η κατασκευή και του τελευταίου χωμάτινου τμήματος). Έτσι αν ο καιρός είναι ήπιος και έχει περάσει το εκχιονιστικό μηχάνημα της Νομαρχίας μπορείς την άνοιξη ακόμη και με συμβατικό αυτοκίνητο.

Κατηγορίες: ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ, ΕΛΛΑΔΑ, ΤΑΞΙΔΙΑ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Το πέρασμα του Μπάρου – Γνωρίστε τον ομορφότερο δρόμο της Ελλάδας

Αφήστε τους εκπαιδευτικούς να κάνουν και λίγο μάθημα!

μάθημα;
Του Δ. Τσιριγώτη
Ο εκπαιδευτικός εξαναγκάζεται να απενδυθεί το ρόλο του διδάσκοντος και να ενδυθεί το ρόλο του εξωδιδακτικού υπαλλήλου.

Πώς καταλαβαίνουμε ότι στην εκπαίδευση τα πράγματα έχουν φτάσει στο μη περαιτέρω; Είναι απλό: όταν τα αυτονόητα γίνονται συνθήματα διεκδίκησης. Ναι εκεί έχουμε φτάσει, να πρέπει να διεκδικούμε τα αυτονόητα. Να πρέπει να έχουμε ως βασικό σύνθημα το: «Αφήστε μας να κάνουμε και λίγο μάθημα».

Ο εκπαιδευτικός εξαναγκάζεται να απενδυθεί το ρόλο του διδάσκοντος

Το υπουργείο, εκεί στη Νερατζιώτισσα, βρίσκεται μόνιμα στη ζώνη της εξαγγελίας. Εν τω μεταξύ είναι απίστευτο πως κάθε νέα εξαγγελία του αυτόματα σημαίνει αφαίμαξη από το χρόνο και την ενέργεια των εκπαιδευτικών. Τα χρονικά και ενεργειακά αποθέματα των εκπαιδευτικών πλέον έχουν φτάσει στο όριο της εξάντλησης. Το χειρότερο από όλα είναι πως ο εκπαιδευτικός εξαναγκάζεται να απενδυθεί το ρόλο του διδάσκοντος και να ενδυθεί το ρόλο του διεκπεραιωτή των εξαγγελιών του υπουργείου που παρεμπιπτόντως σπάνια αφορούν την ουσία της εκπαίδευσης αφού πρόκειται κυρίως για επιπλέον γραφειοκρατικές υποχρεώσεις.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την αξιολόγηση σχολικής μονάδας. Ουσιαστικά πρόκειται για άκρως σουρεαλιστική διαδικασία. Οι εκπαιδευτικοί κάνουν ότι την εφαρμόζουν και το υπουργείο κάνει πως τους πιστεύει. Στην πραγματικότητα πρόκειται για άσκηση επί χάρτου. Δεν έχει αληθινή αντιστοίχιση και δεν ανταποκρίνεται σε καμία από τις φιλόδοξες εξαγγελίες που την συνοδεύουν. Καμία βελτίωση στη σχολική μονάδα δεν επέρχεται από την εφαρμογή της αξιολόγησής της. Μάλιστα έχει άκρως αρνητική επίδραση αφού καταναλώνει μεγάλο μέρος του χρόνου και της ενέργειας των εκπαιδευτικών άνευ λόγου και ουσίας. Γεννιέται βέβαια το ερώτημα: «δεν τα γνωρίζουν όλα αυτά οι ιθύνοντες του υπουργείου»; Φυσικά και γνωρίζουν πως πρόκειται για ένα «πουκάμισο αδειανό», σχήμα το οποίο όμως εξυπηρετεί απόλυτα το στόχο τους: να επικρατήσει η εντύπωση πως όλα γίνονται για «μίαν Ελένη» και να καμουφλάρεται ο πραγματικός λόγος της «εκστρατείας» που έχει εξαπολυθεί εναντίον του δημόσιου σχολείου (αξιολόγηση, κατηγοριοποίηση, ιδιωτικοποίηση). Εννοείται πως οι ιθύνοντες είναι απόλυτα ευχαριστημένοι με την άποψη που ψιθυρίζεται μεταξύ των εκπαιδευτικών: «έλα μωρέ, μία τυπική διαδικασία είναι». Φυσικά και πρόκειται για μία τυπική, ίσως και φαιδρή διαδικασία. Λαμβάνει όμως χώρα για έναν πολύ ουσιαστικό λόγο ο οποίος δεν διακρίνεται μέσα στην τόση τυπικότητα και ελαφρότητα.

Κάτι παρόμοιο είναι σίγουρο πως θα συμβεί και στην ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού. Κάθε εκπαιδευτικός θα κληθεί να διδάξει ενώπιον του αξιολογητή του (σύμβουλο ειδικότητας) εφαρμόζοντας σενάριο διδασκαλίας, με φύλλα εργασίας, με χρήση των σύγχρονων εποπτικών μέσων και μεθόδων. Και ο εκπαιδευτικός θα κάνει πως τα εφαρμόζει όλα αυτά και στην καθημερινότητά του και ο αξιολογητής θα κάνει ότι τον πιστεύει. Και θα ξανα-ακουστεί εκείνο το: «έλα μωρέ, τυπικό είναι» μέχρι που κάποια μελλοντική στιγμή θα συνειδητοποιήσουμε πως καθόλου δεν ήταν έτσι τα πράγματα. «Τυπικό είναι» λέγανε πριν από μερικά χρόνια και οι εκπαιδευτικοί στις ΗΠΑ μέχρι που εν μία νυκτί απολύθηκαν δεκάδες χιλιάδες με κριτήριο τους βαθμούς τους στην αξιολόγηση.

Το «εξωδιδακτικό» εις βάρος του «διδακτικού»

Τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας εφαρμόστηκαν εκπαιδευτικές γραμμές που μεγάλωναν συνεχώς το «εξωδιδακτικό» και μίκραιναν συνεχώς το «διδακτικό». Και είναι λογικό το ένα να φέρνει το άλλο αφού όντως πρόκειται για σχέση συγκοινωνούντων δοχείων. Στο «διδακτικό» είχαμε που είχαμε τις καταστροφικές συνέπειες με την καραντίνα, τα κλειστά σχολεία και την ανεπαρκέστατη τηλεκπαίδευση, τώρα λες και κάποιοι βάλθηκαν να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα μετατρέποντας σταδιακά τον εκπαιδευτικό σε εξωδιδακτικό υπάλληλο.

Για το φετινό σχολικό έτος το «μενού» περιλαμβάνει πέρα από τα γνωστά «πρώτα πιάτα»: υπεύθυνοι τμημάτων, υπεύθυνοι προγράμματος, υπεύθυνοι εργαστηριών, ατελείωτη γραφική εργασία σε μητρώα, πρακτικά, κλπ, υπεύθυνοι εορτών, υπεύθυνοι εκδρομών, υπεύθυνοι βιβλιοθηκών-κυλικείων και γενικά ένας ατέλειωτος κατάλογος υπεύθυνων εξωδιδακτικών εργασιών και επιπλέον τα «δεύτερα πιάτα», τα πιο ψαγμένα: υποχρεωτική συμμετοχή στις ομάδες αξιολόγησης της σχολικής τους μονάδας, ένα σωρό νέες αρμοδιότητες (συντονιστές πεδίου, συντονιστές τάξης, μέντορες, υπεύθυνοι covid, σύμβουλοι σχολικής ζωής, υπεύθυνοι σχολικού εκφοβισμού, συντονιστές ομίλων, μέλη σχολικού συμβουλίου), ένα σωρό εκτός ωραρίου επιμορφώσεις και συνελεύσεις του συλλόγου διδασκόντων. Και τέλος περνάμε στο «επιδόρπιο»: την ατομική αξιολόγηση κάθε εκπαιδευτικού.

Ο αντίλογος θα μπορούσε εδώ να ισχυριστεί πως και οι εκπαιδευτικοί σε άλλες χώρες που θεωρούνται εκπαιδευτικά πιο ανεπτυγμένες από τη δική μας εφαρμόζουν αρκετά παρόμοια προγράμματα. Αλήθεια είναι αυτό, μόνο που σε αυτές τις χώρες λειτουργούν ταυτόχρονα η γραμματειακή υποστήριξη και ο θεσμός του «βοηθού εκπαιδευτικού» που αναλαμβάνουν σχεδόν όλη τη γραφειοκρατική εργασία. Αντιθέτως στη χώρα μας είναι σαν ο κάθε εκπαιδευτικός να πρέπει διατηρεί, πέρα από τη δουλειά στην τάξη, και μία δουλειά γραφείου. Και όλα αυτά με πολύ λιγότερες απολαβές. Είναι φανερό πως στη χώρα μας εφαρμόζεται το εργασιακό μοντέλο «do more with less», για αυτό αν είναι να κάνουμε συγκρίσεις να τις κάνουμε σε όλα τα επίπεδα και όχι αποσπασματικά.

Ασθμαίνοντες εκπαιδευτικοί σημαίνει ξέπνοη παιδεία

Είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουν πως για να μπορεί κάποιος να βουτάει στον κόσμο των παιδιών πρέπει να έχει ανάσες από τον κόσμο έξω από αυτόν, πως με ασθμαίνοντες εκπαιδευτικούς μόνο ξέπνοη παιδεία μπορούμε να περιμένουμε; Άραγε δεν γνωρίζουν πως ο χώρος δράσης των εκπαιδευτικών, ο χώρος που επιδιώκεται η μάθηση είναι η τάξη και όχι το γραφείο; Προφανώς το γνωρίζουν. Το απλοϊκό ερώτημα λοιπόν που προκύπτει είναι: τους ενδιαφέρει η μάθηση, θέλουν εκπαιδευτικούς με ενισχυμένο διδακτικό ρόλο και εν τέλει θέλουν καλά δημόσια σχολεία; Προφανώς και όχι !! Ουσιαστικά αυτό που συντελείται είναι ο σταδιακός εξοβελισμός του εκπαιδευτικού από την αίθουσα διδασκαλίας. Ακούγεται ακραίο αλλά αυτό διαφαίνεται από τα γεγονότα.

Μήπως όμως απλά οι εκπαιδευτικοί είναι φυγόπονοι;

Τι προσάπτουν στους εκπαιδευτικούς όταν αντιδρούν σε όλα αυτά και διαμαρτύρονται για όλον αυτόν τον άσκοπο επιπλέον φόρτο εργασίας; Κατά τα ειωθότα, φυγοπονία και τεμπελιά. Είναι όμως φυγοπονία και τεμπελιά όταν προσπαθούν να περιφρουρήσουν το διδακτικό τους ρόλο ή έστω ό,τι έχει απομείνει από αυτόν; Πρόκειται για πράξη ύψιστης υπευθυνότητας. Εκτός και αν η συναίνεση στη διάλυση του δημόσιου σχολείου αποτελεί πράξη εργατικότητας και φιλότιμου.

Κατηγορίες: ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Αφήστε τους εκπαιδευτικούς να κάνουν και λίγο μάθημα!

Αρχάμπολη: Η «μυστική» παραλία της Εύβοιας με την λεύκη άμμο!

Η Εύβοια αποτελεί έναν από τους πιο κοντινούς και μαγευτικούς προορισμούς! Έχει παραλίες πέρα από κάθε φαντασία και ειδυλλιακά τοπία που δεν βάζει ο νους!

Ένας «κρυφός» θησαυρός με ιστορική και πολιτιστική σημασία είναι η Αρχάμποληπεριοχή που βρίσκεται 50 χλμ βορειοανατολικά της Καρύστου, μεταξύ των οικισμών Ευαγγελισμός και Θύμι, όπου βρίσκεται ο αρχαιολογικός χώρος στον οποίο σώζονται τα ερείπια ενός οργανωμένου οικιστικού συνόλου. Στην τοποθεσία αυτή υπάρχει μια μικρή αλλά υπέροχη και πλούσια ακτή, η ομώνυμη παραλία Αρχάμπολη.

Βγαλμένη μέσα από ένα νησιώτικο τοπίο, διαθέτει γαλάζια και καθαρά νερά και λευκή απαλή άμμο. Πρόκειται για μια σχετικά άγνωστη παραλία για τους περισσότερους καθώς δεν διαθέτει σκιά αλλά είναι κατάλουστη από το φως του ήλιου και περιτριγυρίζεται από επιβλητικούς βράχους. Η παραλία Αρχάμπολη βρίσκεται στη βόρεια πλευρά της ανατολικής ακτογραμμής της Καρυστίας, στην Εύβοια.

Η παραλία της Αρχάμπολης μοιάζει πραγματικά με έναν επίγειο παράδεισο καθώς μοναδικά τοπία άγριας ομορφιάς περιβάλλουν την ακτή, κάνοντας τις βουτιές σας περισσότερο γοητευτικές. Εκεί, επίσης καταλήγει το φαράγγι και η χαράδρα που διαρρέεται από χείμαρρο, ο οποίος ξεκινά από την Όχη και καταλήγει σε έναν γραφικό όρμο.

Ιστορία

Η χαράδρα της Αρχάμπολης, όπου είναι ορατά αρχαία ευρήματα που πιθανόν αποτελούσαν ίσως μια οργανωμένη πόλη ή απλώς ένα οικισμό μεταλλωρύχων και ο οποίος χρονολογείται απ΄τον 8ο έως 1ο αιώνα π.Χ, εγκαταλείφθηκε για άγνωστη αιτία κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο. Επίσης η περιοχή λεηλατήθηκε από τον Μιθριδάτη το 80 π.Χ.

Στην αρχαιότητα αποτελούσε ένα από τα μεταλλεία του Καφηρέα και ένας από τους αρχαιότερους οικισμούς στην περιοχή, η εξαφάνισή της οφείλεται, εκτός από το πέρασμα του χρόνου, σε διάφορα φυσικά αίτια.

Σήμερα αν και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή,είναι από της περιοχές του Καφηρέα που επισκέπτονται αρκετοί (για τα δεδομένα της περιοχής)-συχνά για ψάρεμα – και οφείλεται κυρίως στην όμορφη αλλά και πλούσια αμμουδιά που διαθέτει, αλλά και στο γεγονός ότι αποτελεί ένα ιδιαίτερο τοπίο.

Στην περιοχή υπάρχει μια μικρή Εκκλησία Άγιος Γεώργιος και γιόρταζε κατά παράδοση την πρώτη Κυριακή του Μάη.

Γνωρίστε την παραλία Αρχάμπολη της Εύβοιας μέσα από το βίντεο:

Κατηγορίες: ΕΛΛΑΔΑ, ΤΑΞΙΔΙΑ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Αρχάμπολη: Η «μυστική» παραλία της Εύβοιας με την λεύκη άμμο!

Βοβούσα: Το όμορφο ελληνικό χωριό που χωρίζεται στα δύο από ένα ποτάμι

Η Βοβούσα, το πιο απομακρυσμένο χωριό του Ζαγορίου, έχει ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό… Αποτελεί τον μοναδικό οικισμό στην Ελλάδα που χωρίζεται στα δύο από ένα ποτάμι.

Η εικόνα του χωριού που κόβει στα δύο ο Αώος είναι κάτι που αν το δείτε, θα το θυμάστε για πολύ καιρό.

Βοβούσα: Το όμορφο ελληνικό χωριό που χωρίζεται στα δύο από ένα ποτάμι - Εικόνα 2

Το όνομά της το οφείλει στα ορμητικά νερά του ποταμού Αώου. Προέρχεται μάλλον από τη βοή που προκαλούν καθώς τη διασχίζουν, η οποία «ντύνει» ηχητικά όλες τις δραστηριότητες των κατοίκων της, ενώ το βλάχικο όνομά της είναι «Μπαϊεάσα».

Το υπέροχο τοξωτό γεφύρι

Βοβούσα: Το όμορφο ελληνικό χωριό που χωρίζεται στα δύο από ένα ποτάμι - Εικόνα 3

Φτάνοντας κανείς στο χωριό τον καλωσορίζει ένα μεγάλο πέτρινο τοξωτό γεφύρι που στέκεται πάνω από τον ορμητικό Αώο από το 1748, συνδέοντας τους δύο μαχαλάδες εκατέρωθεν του ποταμού. Πρόκειται για το παλαιότερο εν χρήση γεφύρι στο Ζαγόρι και είναι ένα από τα ελάχιστα όμοιά του σε όλη την Ελλάδα που αντέχουν ακόμα στην καρδιά ενός οικισμού. Χτίστηκε το 1748 από τον Αλέξιο Μήσιο και έχει αναγνωριστεί ως νεότερο αρχαιολογικό μνημείο.

Βοβούσα: Το όμορφο ελληνικό χωριό που χωρίζεται στα δύο από ένα ποτάμι - Εικόνα 4

Κάτω από το γεφύρι έχει δημιουργηθεί ένα μικρό φράγμα το οποίο σχηματίζει ευρύχωρη φυσική πισίνα, κατάλληλη για μπάνιο, φυσικά μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες.

Πρόκειται για ένα παραμυθένιο σκηνικό με το βουερό ποτάμι να βρίσκεται μέσα σε μια κοιλάδα στα 1000 μ. υψόμετρο, τριγυρισμένη από θεόπυκνα αδιαπέραστα δάση με οξιές, έλατα και μαυρόπευκα. Ολόγυρα απλώνονται μερικά λιβαδάκια και κάμποσες μυτερές βουνοκορφές.

Οι κάτοικοι του χωριού

Βοβούσα: Το όμορφο ελληνικό χωριό που χωρίζεται στα δύο από ένα ποτάμι - Εικόνα 5

Οι κάτοικοι της Βοβούσας ήταν ανέκαθεν υλοτόμοι, πριονάδες, αγωγιάτες και έμποροι. Αρκετοί από αυτούς ασχολούνταν και με την κτηνοτροφία. Στις αρχές του αιώνα ζούσαν εδώ περίπου 120 οικογένειες και περισσότερα από 90 παιδιά πήγαιναν στο δημοτικό σχολείο. Σήμερα, οι μόνιμοι κάτοικοι δεν ξεπερνούν τους 100, ενώ οι περισσότεροι έχουν σαν κυρία δραστηριότητα την υλοτομία και την επεξεργασία ξύλου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι η Βοβούσα αποτελεί μία από τις εισόδους προς τον Εθνικό Δρυμό της Βάλια Κάλντα από την πλευρά των Ιωαννίνων, τόπος ιδανικός για περιπατητές και φυσιολάτρες.

Θέλετε να γνωρίσετε περισσότερα χωριά του Ζαγορίου; Το travelstyle.gr έχει για εσάς ένα αφιέρωμα στα πανέμορφα Ζαγοροχώρια!

Πηγή : travelstyle.gr

Κατηγορίες: ΕΛΛΑΔΑ, ΤΑΞΙΔΙΑ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Βοβούσα: Το όμορφο ελληνικό χωριό που χωρίζεται στα δύο από ένα ποτάμι

Ανάλυση Διαδρομών: Rally Ακρόπολις 2022

https://totalracing.gr/analysi-diadromon-rally-akropolis-2022/

Ανάλυση Διαδρομών: Rally Ακρόπολις 2022

Gus Greensmith (GB) and Chris Patterson (IRL) of team Ford M-Sport Ford performs during FIA World Rally Championship in Lamia, Greece on 10 September 2021 // Jaanus Ree / Red Bull Content Pool // SI202109100490 // Usage for editorial use only //

Ο Μανώλης Μουστεράκης αναλύει τις ειδικές διαδρομές του φετινού Rally Ακρόπολις, σχολιάζοντας τα καλύτερα σημεία τους και προτείνει πλάνα παρακολούθησης για τους θεατές.

Το Ράλι των Θεών, ο εθνικός μας αγώνας, επέστρεψε στο WRC πέρυσι για πρώτη φορά από το 2013. Γνωστό τα παλαιότερα χρόνια ως “σπαστήρι”, ο αγώνας είναι πλέον γενικά πιο “εύκολος” με πολλούς δρόμους να έχουν επισκευαστεί – αλλά υπάρχουν ακόμη αρκετά σκληρά τμήματα με φυτευτές πέτρες και αναπάντεχους κινδύνους.

Η φετινή διαδρομή του αγώνα διατηρεί δομή παρόμοια με την περσινή, αλλά υπάρχουν ταυτόχρονα και πέντε νέες ειδικές διαδρομές, ενώ μερικές έχουν τροποποιηθεί σε σχέση με το 2021. Υπάρχουν λιγότερα μονά περάσματα από πέρσι, αλλά παραμένουν περισσότερα σε αριθμό από αυτά που υπάρχουν στα περισσότερα ράλι. Συνολικά υπάρχουν 16 ειδικές διαδρομές, με τους οδηγούς να καλύπτουν 303,30 χιλιόμετρα απέναντι στο χρονόμετρο.

**Κάνοντας κλικ στα ονόματα των διαδρομών θα βρείτε σύνδεσμο που θα σας οδηγήσει στο διαδραστικό χάρτη της σελίδας Rally-Maps.com**

Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2022

H ημέρα ξεκινά κλασσικά με το Shakedown, που φέτος ξεκινά στη Λυγαριά και είναι εντελώς νέο. Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός αλλαγών στην επιφάνεια αλλά και στον ίδιο το δρόμο, από τραχιά σε λεία και από στενά σε φαρδιά κομμάτια. Υπάρχουν συχνά κλειστές στροφές, κυρίως μέχρι το πρώτο χιλιόμετρο, αλλά η διαδρομή δεν είναι εντελώς τεχνική. Στα 2,5 περίπου χιλιόμετρα περνάει την είσοδο για την Ιερά Μονή Αγίας Άννης, όπου τα κυπαρίσσια και πεύκα δημιουργούν φιλικό περιβάλλον για τον θεατή. Παρουσιάζονται μερικά πιο γρήγορα κομμάτια, όπως στα 1,4, 2,0 και 3,0 χιλιόμετρα. Στο τελευταίο θα υπάρχει και ειδικός χώρος πάρκινγκ για τους θεατές από το οποίο θα μπορούν να παρακολουθήσουν μία γρήγορη αριστερή στροφή που οδηγεί σε μεγάλη ευθεία με ταχύτατες ανοιχτές στροφές.

Το φετινό Shakedown είναι αντιπροσωπευτικό των ειδικών του αγώνα όσον αφορά την επιφάνεια και τον ρυθμό που θα χρειαστεί να χτίσουν οι οδηγοί. Σίγουρα σαν τοποθεσία δεν προορίζεται για θέαση, με την χαμηλή βλάστηση και το δύσβατο έδαφος να περιορίσει τα περισσότερα πλήθη στην εκκίνηση και στον τερματισμό, εκτός από αυτούς που είναι πρόθυμοι να κλειστούν μέσα στην ειδική.

Όπως και πέρυσι, το Service Park βρίσκεται στην Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας και το rally ξεκινά από την Αθήνα. Η περσινή σούπερ ειδική πραγματοποιήθηκε στους δρόμους της πρωτεύουσας, όμως αυτή τη φορά η εκκίνηση αλλά και η υπερειδική θα γίνουν στο Ολυμπιακό Στάδιο Αθηνών σε διαδρομή τύπου crossover. Η τελευταία φορά που αυτό το στάδιο χρησιμοποιήθηκε για το Ακρόπολις ήταν το 2006, ενώ το 2005 (όντας η πρώτη φορά που έγινε υπερειδική WRC μέσα σε στάδιο) οι 60,000 θεατές δημιούργησαν την απόλυτη ατμόσφαιρα που σίγουρα θα επαναληφθεί και φέτος. Παρά την νέα χάραξη, εξακολουθεί να έχει ασφάλτινη επιφάνεια – κυρίως στενή ανάμεσα σε μπαριέρες με ένα άλμα στην αλλαγή πορείας. Όπως πάντα, για τους οδηγούς δεν υπάρχει τίποτα για να κερδηθεί, αλλά όλα μπορούν να χαθούν προτού καν αρχίσει κανονικά ο αγώνας.

Μετά την υπερειδική, τα αυτοκίνητα θα μετακινηθούν στο Λουτράκι για διανυκτέρευση υπό καθεστώς Parc Ferme. Παρόλο που δεν υπάρχει σέρβις, οι συμπληρωματικοί κανονισμοί αναφέρουν ότι η επανεκκίνηση είναι διαθέσιμη για την Παρασκευή εάν τύχει να προκληθεί ζημιά στο αυτοκίνητό το βράδυ της Πέμπτης – πιθανότατα μεταφέροντας το αυτοκίνητο πρώτα στο Service Park της Λαμίας για επισκευή, και έπειτα πίσω ξανά στο Parc Ferme του Λουτρακίου για την επανεκκίνηση.

Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022

Η Παρασκευή αποτελεί και φέτος μεταβατικό σκέλος από το Λουτράκι στη Λαμία, και περιλαμβάνει 108 αγωνιστικά χιλιόμετρα δίχως μεσημβρινό σέρβις, παρά μόνο μια ζώνη αλλαγής ελαστικών (TFZ) στην Αλίαρτο, έπειτα από τέσσερις ειδικές διαδρομές. Τέσσερεις από τις έξι διαδρομές οδηγούνται μόνο μία φορά, πράγμα που σημαίνει περισσότερο καθάρισμα του δρόμου από τα πρώτα αυτοκίνητα, αλλά και πάλι υπάρχουν επίσης λιγότερα αγωνιστικά χιλιόμετρα σε σχέση με τις Παρασκευές στα περισσότερα rally. Οι πρωινές ειδικές είναι τεχνικές, αργές και από τις πιο σκληρές του αγώνα, ενώ το απόγευμα διαθέτει πιο ομαλές ειδικές με ταχύτατα τμήματα.

Η SS2/4 Λουτράκι ξεκινά με τα τελευταία 10 χιλιόμετρα της περσινής διαδρομής των Αγίων Θεοδώρων και τελειώνει χρησιμοποιώντας τα 4 πρώτα χιλιόμετρα της περσινής διαδρομής του Λουτρακίου. Στην πραγματικότητα, η χάραξη είναι ίδια με τη ειδική της Νέας Πολιτείας του 2011, αλλά προς την αντίθετη κατεύθυνση. Η τελευταία φορά που η αρχή της φετινής ειδικής οδηγήθηκε με αυτή την κατεύθυνση ήταν το 2009, ενώ το τέλος το 2014 (στο ERC).

Πρόκειται για μια αρκετά τεχνική ειδική, με την αφετηρία της να βρίσκεται ακριβώς πριν την είσοδο του «ΧΥΤΑ», μετά τον οικισμό Καλλιθέας. Στα πρώτα 7,30 χλμ. η διαδρομή είναι σχετικά στενή, αλλά γρήγορη. Στα 5,4 χλμ. βρίσκεται μία ζώνη πυρασφάλειας όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε τα αγωνιστικά για αρκετή ώρα και από ψηλό σημείο. Η μεγαλύτερη αλλαγή ρυθμού συμβαίνει στα 7,4 χλμ. όταν η ειδική στρίβει σε έναν φαρδύ ασφαλτόδρομο ο οποίος είναι κυρίως γρήγορος εκτός από μια σειρά κλειστών στροφών ακριβώς στην αρχή της αλλαγής πορεία, σημείο που πάντα προσελκύει κόσμο λόγω. Κατόπιν ανηφορίζει για περίπου 2,8 χιλιόμετρα, με το χώμα να επιστρέφει στο ταχύτατο 12,2 χιλιόμετρο της ειδικής.

Η συνέχεια είναι σε πολύ στρωτό και γρήγορο κομμάτι μήκους 3,6 χιλιομέτρων. Στη διασταύρωση που οδηγεί προς Παναγία Πράθι (14ο χιλιόμετρο), που αποτελεί και σημείο πρόσβασης των θεατών, τα αυτοκίνητα στρίβουν αριστερά συναντώντας την περσινή ειδική Λουτράκι όπως αναφέραμε προηγουμένως, σε ένα ιδιαίτερα γρήγορο κατηφορικό κομμάτι 4 χλμ. μέχρι τον τερματισμό, ο οποίος βρίσκεται εμπρός από την εκκλησία του οικισμού της Νέα Πολιτείας που πέρσι φιλοξενούσε την εκκίνηση της ομώνυμης ειδικής. Στην διασταύρωση προς Πράθι θα υπάρχει επίσης χώρος πάρκινγκ, όπως και στα 16,8 χλμ. της ειδικής, στο γνωστό άνοιγμα που συνδέει το κλειστό κομμάτι με την εκκίνηση.

SS3 Χαρβάτι είναι επίσης μία μίξη παλιών ειδικών. Το πρώτο μισό της διαδρομής αποτελεί τα τελευταία χιλιόμετρα του περσινού Λουτρακίου σε αντίθετη κατεύθυνση, ενώ το άλλο μισό έχει να χρησιμοποιηθεί από το 2013 στην ειδική Πίσια.

Το Χαρβάτι αρχίζει αρκετά φαρδύ, εναλλάσσοντας μεταξύ γρήγορων και πιο τεχνικών τμημάτων. Η τραχύτητα ποικίλλει επίσης, από “άγριο” οδόστρωμα έως και και σχεδόν λείο. Υπάρχουν επίσης μερικές διαβάσεις από ρέματα, αλλά είναι εντελώς στεγνά την σήμερον ημέρα, όπως φαίνεται και στο παρακάτω βίντεο. Αυτό βέβαια μπορεί να αλλάξει σε περίπτωση που ο καιρός εκείνες της μέρες παρουσιάσει έντονες βροχοπτώσεις.

Η ειδική παρεκκλίνει από το Λουτράκι του 21′ στα 6,21 χλμ., στρίβοντας αριστερά σε διασταύρωση με κατεύθυνση τα Πίσια. Ο δρόμος παραμένει σκληρός, αρκετά φαρδύς διασχίζοντας την πλαγιά του βουνού. Στα 9,1 χιλιόμετρα η ειδική αρχίζει να κατηφορίζει, έχοντας μόνο ανηφορίσει μέχρι το σημείο αυτό.

Το κατηφορικό τμήμα είναι πάρα πολύ τεχνικό και αργό, με τον δρόμο να είναι αρκετά φαρδύς και περιστασιακά πετρώδης. Υπάρχουν επίσης όχθες και γκρέμια και στις δύο πλευρές του δρόμου, οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη. Τα τελευταίο 1,5 χλμ είναι πιο γρήγορα και ομαλά, τερματίζοντας στην αρχή του ομώνυμου οικισμού. Τα καλύτερα σημεία για τους θεατές σίγουρα είναι οι δύο αλλαγές πορείας που διασχίζουν ρέματα, στα 2,3 και 6,21 χιλιόμετρα αντίστοιχα, με το δεύτερο να προσεγγίζεται μέσω χωμάτινης πρόσβασης μέτριας δυσκολίας από το Πράθι. Άλλη μία σχετικά εύκολη πρόσβαση βρίσκεται στα 9,2 χιλιόμετρα της ειδικής, ερχόμενοι από τα Πίσια όπου θα βρείτε και πάρκινγκ θεατών.

Η SS5 Δάφνη είναι ουσιαστικά μία ολοκαίνουργια ειδική διαδρομή, διασχίζοντας το νεοσύστατο αιολικό πάρκο στο όρος Παστρά. “Πατάει” και τελειώνει στα χώματα της παλιάς Ακροπολικής διαδρομής του Όσιου Μελέτιου, που οδηγήθηκε τελευταία φορά το 1995.

Τότε η διαδρομή είχε την φήμη του “Όσιου Καρκίνιου” εξαιτίας του κάκιστου οδοστρώματος στα πρώτα 5 χιλιόμετρά της. Αυτό το κομμάτι φέτος αποτελεί και μία εκ των δύο προσβάσεων για τους θεατές, αυστηρά με το κατάλληλο όχημα.

Η ειδική ξεκινά με ανάβαση 430 μέτρων στα πρώτα 5 χλμ. Ο δρόμος είναι φαρδύς με τρομερό οδόστρωμα και περιλαμβάνει πέντε εντυπωσιακές φουρκέτες. Στη συνέχεια έχει αρκετά καλή ροή με πολλές ανοιχτές στροφές, χασίματα και μόνο περιστασιακά πιο κλειστές στροφές. Είναι παρόμοια με την ειδική Kizlan στην Τουρκία, που είναι επίσης ένας δρόμος εξυπηρέτησης Αιολικού Πάρκου όπως αυτός στο όρος Παστρά, αλλά θυμίζει και Σαρδηνία και Πορτογαλία.

Μια διασταύρωση που βρίσκει την παλιά διαδρομή του Όσιου Μελέτιου στα 8,05 χλμ. αλλάζει ελαφρώς την μορφή του δρόμου σε πιο στενό και τραχύ, ενώ πλέον κατηφορίζει για τις Ερυθρές. Υπάρχει ένα πιο φαρδύ πέρασμα μετά από 10,3 χιλιόμετρα και μερικά ακόμα παρόμοια προς τον τερματισμό. Η ειδική τελείωνε κανονικά πάνω στην ΕΟ Ελευσίνας-Θηβών, αλλά έπειτα από απρόσμενες αλλαγές τερματίζει στα 13,99χλμ, ακριβώς πριν την Μονή Προφήτη Ηλία.

Οι καλύτερες λύσεις για τους κοινούς θεατές είναι είτε να παρκάρετε στην εκκίνηση και να περπατήσετε όσο μπορείτε πάνω στις φουρκέτες, με την κούραση να ανταμείβεται από την επική θέα, ενώ η άλλη επιλογή είναι να κλειστείτε μέσα στην ειδική, με πολλά σημεία για παρκάρισμα να είναι διαθέσιμα (ακόμη και κάτω από της ανεμογεννήτριες) έως και την πρόσβαση από τον Όσιο Μελέτιο.

SS6 Λιβαδειά είναι μια παραλλαγή της κλασσικής ειδικής διαδρομής Ευαγγελίστριας. Το μεσαίο τμήμα της ειδικής είναι εντελώς νέο για φέτος, και αυτό διότι ο δρόμος από την Κορώνεια μέχρι την Αγία Άννα έχει πλέον ασφαλτοστρωθεί και θα ήταν επικίνδυνος για τα αγωνιστικά με χωμάτινο στήσιμο.

Όπως και παλιά, ξεκινάει με μέτριο φάρδος σε καλό οδόστρωμα, και είναι σχετικά γρήγορη. Υπάρχουν κάποια πιο σκληρά σημεία εδώ κι εκεί, ένα στενότερο πέρασμα στο 1,7 χλμ. και ένα πιο φαρδύ και τεχνικό πέρασμα στα 2,3 χλμ.

Στα 5,6 χλμ. η ειδική αλλάζει θεαματικά πορεία από τη διαδρομή του 2009 σε έναν μικρότερο δρόμο. Το νέο κομμάτι δεν είναι τόσο τεχνικό, αλλά πολύ σκληρό και βραχώδες με ογκόλιθους στην άκρη του δρόμου όπως φαίνεται στο βίντεο. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο δρόμος έχει επισκευαστεί από τότε, ενώ έχουν τοποθετηθεί και μπαριέρες. Θα είναι ακόμα σκληρός αλλά όχι τόσο κακός όσο φαίνεται στο βίντεο. Μέσα σε αυτό το κομμάτι τα πληρώματα θα περάσουν δύο παλιά λατομεία μαρμάρου. Έπειτα, περνώντας το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας στα 11,7 χλμ. ο δρόμος γίνεται πολύ πιο φαρδύς και ταχύτατος σε πεδιάδα με θέα το όρος Ελικώνα.

Εκεί διασχίζει την άσφαλτο της Αγ. Άννας (όπου είναι και η κυριότερη πρόσβαση για θεατές μαζί με πάρκινγκ) και από εκεί ξεκινάει ένα φαρδύ και γρήγορο κομμάτι, ενώ στα 16,8 χλμ. στρίβει δεξιά σε δασικό και πιο στενό δρόμο. Υπάρχουν επίσης δύο ανοιχτές φουρκέτες στα 18,2 χλμ. Η ειδική τερματίζει στο κατασκηνωτικό κέντρο Λιβαδειάς, πριν το χωριό Ελικώνας. Η διαδρομή σίγουρα είναι από τις πιο ενδιαφέρουσες του αγώνα, λόγω της ποικιλομορφίας της αλλά και του δασικού τοπίου στο οποίο βρίσκεται.

SS7 Βωξίτες, αναμφισβήτητα από τις κλασσικότερες διαδρομές του Ακρόπολις, έχει ακριβώς την ίδια χάραξη με πέρυσι, απλά τώρα είναι η τελευταία ειδική της Παρασκευής, και ενώ αρχικά θα διεξαγόταν υπό πανσέληνο, τελικά λόγω αλλαγών θα πραγματοποιηθεί αργά το απόγευμα. Πέρυσι ο Kalle Rovanperä παραλίγο να είχε μεγάλη έξοδο εκεί, αλλά απέφυγε την εγκατάλειψη και κατάφερε να κερδίσει το ράλι. Την ίδια μοίρα δεν είχε βέβαια ο Oliver Solberg ο οποίος τελείωσε νωρίς τον αγώνα του στα τελευταία χιλιόμετρα της ειδικής.

Η αρχή βρίσκεται σε ένα παλιό ορυχείο, εξ ου και η ειδική ονομαζόταν παλιότερα «Bauxite Way». Τα πρώτα χιλιόμετρα αποτελούνται από βραχώδη και σκληρό δρόμο, αλλά κυρίως φαρδύ και αρκετά γρήγορο, μόνο με μερικές στενές στροφές εδώ και εκεί, καθώς και τις κλασσικές φουρκέτες από τα 2,75 εώς τα 4,25 χιλιόμετρα. Σε όλα τα πρώτα 8χλμ. η διαδρομή βρίσκεται σε ξερό/θαμνώδες τοπίο.

Στη μέση της ειδικής τα αγωνιστικά διασχίζουν την ΕΟ Άμφισσας-Αγίας Ευθυμίας και στη συνέχεια προχωράνε σε έναν ελαφρώς στενότερο αλλά πολύ πιο ομαλό χωματόδρομο, όπου το τοπίο γίνεται επίσης δασικό, ενώ η διαδρομή είναι τεχνική, κυρίως μέτριας ταχύτητας, όμως μερικές φορές πολύ αργή ενώ άλλες φορές αρκετά γρήγορη. Ακολουθεί το πολύ τεχνικό κατηφορικό κομμάτι προς τη διασταύρωση για Προσήλιο, όπου βρίσκεται και ο τερματισμός. Ίσως τα πιο ευχάριστα 22,97 χλμ. του αγώνα για τους οδηγούς, αλλά με πολλά σημεία πρόσβασης και για τους θεατές, με το πιο γνωστό να είναι αυτό από την άσφαλτο ερχόμενοι από Άμφισσα.

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2022

Το σκέλος του Σαββάτου λαμβάνει μέρος στα δυτικά της Λαμίας. Ωστόσο, η φετινή δομή των διαδρομών είναι πιο συμβατική, με τρεις ειδικές που οδηγούνται δύο φορές και κανένα μονό πέρασμα. Η δεύτερη μέρα του αγώνα περιέχει σχεδόν το ήμισυ της συνολικής αγωνιστικής απόστασης του αγώνα. Χρονικά πιθανότατα θα καταλάβει περισσότερο από το μισό του συνολικού αγωνιστικού χρόνου του αγώνα, καθώς πρόκειται για πολύ τεχνικές και αργές ορεινές διαδρομές, αλλά όχι ιδιαίτερα σκληρές.

Η SS8/11 Πύργος είναι η μεγαλύτερη ειδική του αγώνα στα 33,2 χλμ., γεγονός που την καθιστά τη δεύτερη μεγαλύτερη σε μήκος διαδρομή της φετινής σεζόν μέχρι στιγμή, πίσω μόνο από την Amarante (37 χλμ.) στην Πορτογαλία. Είναι ακριβώς η ίδια με πέρυσι, αν και πλέον χρησιμοποιείται δύο φορές αντί για μόνο μία, όπως και της αξίζει!

Ο Πύργος ξεκινάει σε έναν αμμώδη δρόμο που εναλλάσσεται όλη την ώρα από στενό σε μέτριο φάρδος και παρουσιάζει λείας έως μέτριας δυσκολίας οδόστρωμα. Είναι τεχνική ορεινή διαδρομή μέσα σε ελατόδασος, με αρχικά γρήγορο ρυθμό, έπειτα πιο αργό στα 3,4 χλμ. και μετά έχει ένα ταχύτερο πέρασμα στα 9,26 χλμ. όπου υπάρχει και πρόσβαση θεατών από το Νεοχώρι. Το σημείο θυμίζει τις Καταβόθρες της Παύλιανης, ένα άνοιγμα με γρήγορες και ανοιχτές καμπές, που προσφέρει απίστευτο θέαμα. Μια τεχνική κατηφόρα εμφανίζεται στα 11,3 χλμ., όπως φαίνεται καλά στο παρακάτω βίντεο.

Η στροφή στη διασταύρωση των 12,06 χλμ. (πρόσβαση θεατών από ΕΟ Παύλιανης-Πυρών Ηρακλέους) κάνει το δρόμο σταθερά πιο φαρδύ με ψιλό χαλίκι, αλλά κατά τα άλλα συνεχίζει να υφίσταται ο τεχνικός χαρακτήρας της διαδρομής. Στα 17,6 χλμ. η ειδική περνάει μέσα από το χωριό Δάφνη, που διαθέτει πλακόστρωτο αλλά στενό και ανώμαλο οδόστρωμα, με τα κτίρια, τους φράχτες και τους τοίχους να βρίσκονται πολύ κοντά στον δρόμο. Επιστρέφοντας στο δάσος, η ειδική παραμένει παρόμοια, αλλά από εκεί ξεκινάει ένα ιδιαίτερα στενό κομμάτι, γρήγορο στην αρχή και αρκετά κλειστό προς το τέλος, με μήκος περίπου 6 χλμ. μέχρι το χωριό Ανατολή, πριν από το οποίο υπάρχει ένα ξαφνικό άλμα στα 24,5 χλμ.

Στη συνέχεια ενώνεται με φαρδύτατο και ομαλό δρόμο, όντας ακόμα τεχνικός, αλλά πολύ πιο γρήγορος. Από εκεί και για περίπου 10 χλμ., είναι και ιδιαίτερα απολαυστική για τα πληρώματα. Ίσως αποτελεί το πιο ενδιαφέρον κομμάτι ολόκληρου του αγώνα. Η ειδική ολοκληρώνεται με πέντε θεαματικές κατηφορικές φουρκέτες.

Γενικά η διαδρομή αυτή είναι η πιο ολοκληρωμένη και ποικιλόμορφη του αγώνα, με την έννοια του ότι ξεκινάει αργά και τεχνικά ανηφορίζοντας μέχρι την διασταύρωση στα 12,06χλμ., έπειτα διασχίζει τα δύο χωριά της Δάφνης και της Ανατολής, και στο τέλος χρησιμοποιεί έναν δρόμο που θυμίζει περισσότερο Φινλανδία παρά Ακρόπολις, με υψηλές ταχύτητες.

Η SS9/12 Περιβόλι είναι άλλη μία νέα ειδική, η οποία χρησιμοποιήθηκε για τελευταία φορά το 2005. Ξεκινά σε έναν στενό και απαιτητικό ορεινό δρόμο. Ο χαρακτήρας της είναι αργός και τεχνικός. Ένα γρήγορο πέρασμα ανεβάζει τον ρυθμό στα 4,5 χλμ., αλλά τα τραχιά και στενά σημεία εμφανίζονται όλο και πιο συχνά από εδώ και πέρα. Στα 5,8 χλμ. υπάρχει άλλο ένα τεχνικό πέρασμα, ενώ από εδώ και πέρα ​​τεχνικά και απλά κομμάτια εναλλάσσονται μεταξύ τους μέχρι το τερματισμό. Τα τελευταία 5 χλμ. είναι κατηφορικά, περνώντας πολλές φουρκέτες, ενώ η επιφάνεια γίνεται σκληρή με χοντρό χαλίκι. Δεν συνίσταται για τους θεατές, εξαιτίας της έλλειψης προσβάσεων αλλά και ανώμαλου εδάφους γεμάτο δέντρα που καθιστά αδύνατη την παρακολούθηση.

SS10+13 Ταρζάν Είναι από τις πιο ιστορικές και ευρέως γνωστές διαδρομές του Ακρόπολις, αν και ο δρόμος σήμερα  είναι πολύ πιο ομαλός από τις προηγούμενες δεκαετίες, όταν η ειδική ήταν γνωστή για την σκληρότητά της, πραγματικό σπαστήρι. Ο Ταρζάν ήταν η καταληκτική διαδρομή του περασμένου έτους, αν και μειώθηκε σε μήκος για το δεύτερο τηλεοπτικό πέρασμα της Power Stage. Φέτος θα διεξαχθεί δύο φορές στην κλασσική της μορφή των 23,37 χιλιομέτρων με τερματισμό στην Παλαιά Γιαννιτσού.

Το μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής λαμβάνει χώρα σε πυκνό ελατόδασος. Η εκκίνηση βρίσκεται στην άσφαλτο, αλλά αμέσως τα αγωνιστικά στρίβουν δεξιά αρχίζοντας να οδηγούν στον χωματόδρομο της ειδικής. Η υπόλοιπη ειδική είναι ως επί το πλείστον αργή, τεχνική με φουρκέτες και στενά δασικά περάσματα. Ο δρόμος είναι μέτριου φάρδους και σε αρκετά καλή κατάσταση χάρη στις επισκεύες του δρόμου το καλοκαίρι. Στα 8,5 χλμ πριν τον τερματισμό αρχίζουμε να έχουμε πιο γρήγορα περάσματα που εναλλάσσονται με το γνωστό λιθόστρωτο του Ταρζάν, που ταλαιπωρεί αναρτήσεις και λάστιχα. Από εκεί και μέχρι τον τερματισμό η διαδρομή είναι ταχύτατη με πολλές εναλλαγές σε υψόμετρο, “τυφλές” ενώ η ειδική βγαίνει από το δάσος και εισέρχεται σε ένα πιο ορεινό σκηνικό. Ο τερματισμός είναι λίγο πριν την είσοδο του χωριού της Παλαιάς Γιαννιτσού.

Η κύρια πρόσβαση βρίσκεται στα 14,81χλμ της διαδρομής, ερχόμενοι είτε από το Ροβολιάρι είτε από την Ρεντίνα, με δυνατότητα πάρκινγκ. Υπάρχουν φυσικά και διάφορες άλλες προσβάσεις ποικίλης δυσκολίας, όπως από το Δίκαστρο και την Τσούκα.

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022

Το Κυριακάτικο σκέλος διεξάγεται στα νοτιοανατολικά της Λαμίας, έχοντας παρόμοια δομή με πέρυσι – μια διαδρομή ενός περάσματος που βρίσκεται ανάμεσα στα δύο περάσματα της Power Stage. Ωστόσο, οι φετινές ειδικές έχουν άλλο χαρακτήρα. Υπάρχει ένας συνδυασμός γρήγορων και τεχνικών τμημάτων και στις δύο διαδρομές.

Η SS15 Ελάτεια-Ρεγκίνι είναι πιο οικεία προς την αντίθετη κατεύθυνση από τα παλιότερα χρόνια, όπου ονομαζόταν απλά Ρεγκίνι και ξεκινούσε από εκεί. Τελευταία φορά οδηγήθηκε με την φετινή φορά το 2002, όταν αποτελούσε μέρος μιας μεγαλύτερης διαδρομής των 37 χιλιομέτρων. Δεν έχει τίποτα κοινό με την περσινή ειδική της Ελάτειας, η οποία με τη σειρά της ήταν η αρχή της μεγάλης διαδρομής του 2002.

Πρώτα απ ‘όλα, όπως και οι περισσότερες ειδικές του αγώνα, έτσι και αυτή έχει πολλές αλλαγές επιφάνειας. Το είδος του δρόμου αλλάζει συνεχώς από γκρι χαλίκι σε πιο κόκκινο και επίσης σε ανοιχτόχρωμη άμμο. Είναι αδύνατο να αναφέρουμε όλες τις αλλαγές επειδή είναι τόσο συχνές.

Ξεκινάει ανηφορίζοντας σε ένα μέτρια φαρδύ δρόμο, σε σχετικά καλή επιφάνεια, αλλά ένα στρώμα από χαλίκια και μερικά σημεία πιο κατεστραμμένα κάνουν την εμφάνισή, με το περιβάλλον να θυμίζει ειδικές διαδρομές του Μεξικό. Στην αρχή είναι αρκετά τεχνική διαδρομή με φουρκέτες που διαθέτουν χώρο για θεατές, ενώ στα 2,8 χλμ. τα κλειστά κομμάτια τελειώνουν και η ειδική συνεχίζει με συνεχώς ανεβασμένο ρυθμό.

Στα 5,8 χλμ. υπάρχει αριστερή φουρκέτα (με πρόσβαση από Καρυά είτε Ζέλι) σε έναν στενότερο δρόμο με όχθες στο πλάι στην τοποθεσία Βασιλικά. Εκεί βρίσκεται και η κλασσική “βουτιά” με τα αγωνιστικά να περνούν ένα βαθύ ρυάκι με νερά, και αποτελεί το καλύτερο σημείο στην ειδική για τους θεατές. Ο δρόμος είναι ως επί το πλείστον ευθύς, γίνεται ομαλός και φαρδύς στα 6,8 χλμ. Σταδιακά γίνεται πιο τεχνική διαδρομή και φτάνει σε μια σειρά από απολαυστικές κατηφορικές φουρκέτες στα 9 χλμ. Το τελευταία 1,2 χλμ. είναι απλά, γρήγορα, αλλά γεμάτα χαλίκι. Η γραμμή τερματισμού βρίσκεται πάνω σε χάσιμο, όπου τα αυτοκίνητα κάνουν μικρό άλμα.

Η κύριες πρόσβασεις θεατών είναι είτε από την εκκίνηση και τον τερματισμό, είτε από την πρόσβαση στην Παναγίτσα με πάρκινγκ δίπλα στο κλασσικό σημείο με το πέρασμα στα νερά.

Η SS14/16 Ελευθεροχώρι αποτελούσε ήδη μέρος της περσινής διαδρομής του Σαββάτου, ενώ πλέον αποτελεί την Power Stage. Ωστόσο, η τελευταία δύσκολη στροφή στην διασταύρωση της Μονής Αγίας Τριάδας έχει παραλειφθεί, καθώς εκεί θα πραγματοποιηθεί ο τηλεοπτικός τερματισμός της Power Stage. Εξακολουθεί να είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα επιλογή για καταληκτική διαδρομή του αγώνα, όντας τόσο γρήγορη μετά τις επισκευές στο οδόστρωμα.

Η ειδική ξεκινάει με μέτριο φάρδος και πολύ καλό οδόστρωμα με δύο φουρκέτες και μερικά τεχνικά κομμάτια. Γίνεται γρήγορη αλλά κυρίως στενότερη στο 1 χλμ. Περνώντας την λίμνη Νευρόπολης (χωρίς νερό τέτοια εποχή), στρίβει θεαματικά σε έναν πιο ήπιο και τραχύ δρόμο στα 4 χλμ. όπου και υπάρχει εύκολη πρόσβαση με πάρκινγκ από το Παλαιοχώρι. Το επόμενο τμήμα ξεκινά με φουρκέτες και μία τεχνική ανάβαση, αλλά δεν παύει και πάλι να έχει γρήγορη ροή. Ένα άλλο πιο τεχνικό και αμμώδες τμήμα παρουσιάζεται στα 7,5 χλμ. αλλά στα 9 χλμ. επιστρέφουμε στα γρήγορα, τώρα σε φαρδύ και ομαλό δρόμο που περνάει την λίμνη Σουβάλα και αποτελεί το ιδανικό μέρος για τους θεατές για να παρακολουθήσουν γρήγορες πλαγιολισθήσεις. Το οδόστρωμα γίνεται πιο βραχώδες στα 11,2 χλμ., θυμίζοντας αυτό στο Λουτράκι, ενώ είναι επίσης τεχνικό και στενό, παραμένοντας έτσι και για το υπόλοιπο της, τερματίζοντας 300 μέτρα πάνω από την Μονή Αγίας Τριάδας.

H επίσημη τελετή λήξης θα λάβει μέρος στην Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας στις 14:45 το μεσημέρι.

Προτεινόμενα πλάνα παρακολούθησης για θεατές

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

1) Παρακολουθείτε και τα δύο περάσματα της ειδικής Λουτράκι, αλλάζοντας μέρος θέασης για το δεύτερο πέρασμα. Το καλύτερο σημείο για να γίνει αυτό είναι να παρκάρετε στο άνοιγμα αριστερά της εκκίνησης, όπου θα μπορείτε χάρη στη μικρή απόσταση να παρακολουθήσετε την ίδια την εκκίνηση αλλά και τα τελευταία θεαματικά χιλιόμετρα της ειδικής. Μπορείτε επίσης να κλειστείτε στην γνωστή πρόσβαση από Κιάφα Μπέκα.

2) Βλέπετε το πρώτο πέρασμα στο Λουτράκι, και έπειτα παρακολουθείτε είτε την Δάφνη, είτε την Λιβαδειά είτε τους Βωξίτες. Η επιλογή είναι με βάση την προτίμησή σας, προλαβαίνεται άνετα οποιαδήποτε από τις τρεις διαδρομές. Μετά από εκεί συνδυάζεται εύκολα και μία επίσκεψη στο Service Park το απόγευμα στην Λαμία.

Προσωπικά προτείνουμε την Λιβαδειά, η οποία έχει δύο ασφάλτινες προσβάσεις σε σημεία με καλό θέαμα. Και στις δύο έρχεστε από Αγία Τριάδα κατά προτίμηση, αλλά υπάρχει και εναλλακτική από Αγία Άννα. Η πρώτη πρόσβαση οδηγεί πάνω από το χωριό Κορώνεια όπου θα δείτε θεαματική αλλαγή πορείας από γρήγορο και ανοιχτό κομμάτι, σε αριστερή κλειστή στροφή που οδηγεί στα παλιά νταμάρια. Η δεύτερη συνεχίζει προς Αγία Τριάδα, όπου θα βρείτε την ειδική να διασχίζει την άσφαλτο. Εάν πάτε ακόμη και 2 ώρες νωρίτερα, θα επιτραπεί το πάρκινγκ από την απέναντι μεριά της ειδικής.

3) Μένετε όλη μέρα στις ορεινές προσβάσεις των ειδικών Λουτράκι (14ο χλμ) και Χαρβάτι (6 ή 9,1 χλμ). Θα χρειαστείτε καλό off-road όχημα, όμως το τοπίο και τα σημεία θέασης θα σας ανταμείψουν.

ΣΑΒΒΑΤΟ

Η δομή της μέρας αυτής δεν ευνοεί παρακολούθηση παραπάνω από 1 ειδική διαδρομή. Δεν είναι αδύνατο να παρακολουθήσετε δύο διαφορετικές διαδρομές, αλλά τα χρονικά περιθώρια μετακίνησης από ειδική σε ειδική, συν το παρκάρισμα και το περπάτημα το καθιστούν σχεδόν αδύνατο και σίγουρα κουραστικό.

1) Παρακολουθείτε και τα δύο περάσματα σε μία από τις ειδικές, είτε μέσω πρόσβασης, είτε το προτεινόμενο του να μπείτε μέσα στη διαδρομή 3 ώρες πριν και να παρακολουθήσετε όλη την μέρα τον αγώνα σε διαφορετικά σημεία. Ακόμα καλύτερα θα ήταν εάν είστε μεγάλη παρέα να κατασκηνώσετε από βραδύς στην ειδική της επιλογής σας ώστε να αποφευχθεί το οποιοδήποτε χρονικό πρόβλημα μετακίνησης.

2) Για τους τολμηρούς. Παρακολουθείτε το πρώτο πέρασμα του Πύργου (08:33) από τον τερματισμό με τα πόδια, ή μπαίνοντας έως και 3 ώρες νωρίτερα με το όχημά σας μέχρι και το χωριό Ανατολή. Μόλις περάσει ο ουραγός, ανοίγει για 60 λεπτά ο δρόμος (μέχρι τις 11:30), οπότε θα μπορείτε να βγείτε και να προχωρήσετε προς το δεύτερο πέρασμα του Ταρζάν (17:08), και θα προσεγγίσετε την διαδρομή είτε από την πρόσβαση στο Ροβολιάρι, είτε από τις δύο προσβάσεις στην Τσούκα. Προσοχή όμως, διότι κατά πάσα πιθανότητα να υπάρχει μεγάλος αριθμός θεατών από το πρώτο πέρασμα της ειδικής και θα πρέπει να παρκάρετε μακριά από την διαδρομή.

3) Παρακολουθείτε το πρώτο πέρασμα σε μία από τις τρεις ειδικές, και έπειτα θα επισκεφτείτε το Service Park στην Πανελλήνια Έκθεση Λαμίας για να δείτε την επιστροφή των πληρωμάτων από την αγωνιστική δράση και να αλληλοεπιδράσετε με τους οδηγούς και τις ομάδες.

ΚΥΡΙΑΚΗ

Η καταληκτική μέρα του αγώνα θα δει πολύ κόσμο να πηγαίνει στην Power Stage για να δουν τα πληρώματα να τα δίνουν όλα στο Ελευθεροχώρι για τους επιπλέον βαθμούς. Η διαδρομή αυτή πέρυσι αντιμετώπισε αρκετά προβλήματα ασφαλείας θεατών, δεδομένου και του υψηλού αριθμού επισκεπτών στο όρος Καλλίδρομο. Φέτος ο κόσμος αναμένεται να είναι ακόμα περισσότερος που σημαίνει πως δύσκολα θα υπάρχει δυνατότητα στάθμευσης και παρακολούθησης το πρωινό της Κυριακής στα περισσότερα σημεία της διαδρομής. Όσοι χόρτασαν πέρσι την δράση εκεί, θα επιλέξουν την λιγότερο περιπετειώδη Ελάτεια-Ρεγκίνι.

1) Φτάνετε από βραδύς στο Ελευθεροχώρι με την ελπίδα να βρείτε χώρο για παρκάρισμα και κατασκήνωση σε μία εκ των δύο λιμνών στην ειδική. Βλέπετε και τα δύο περάσματα της ειδικής σε εξαιρετικό περιβάλλον αλλά πιθανότατα με πολλά πλήθη.

2) Παρακολουθείται την ειδική Ελάτεια-Ρεγκίνι είτε από την εκκίνηση, όπου περπατώντας λίγο θα βρείτε εξαιρετικά σημεία θέασης, είτε από τον τερματισμό, είτε μέσω πρόσβασης στη Παναγίτσα παρκάρετε λίγο πριν την ειδική και σε λίγα μέτρα θα βρείτε το γνωστό ρυάκι με τα νερά. Φυσικά μπορείτε να κλειστείτε 3 ώρες νωρίτερα στην ειδική.

3) Παρκάρετε ερχόμενοι από Ρεγκίνι πριν τον τερματισμό, και μόλις τελειώσει το πέρασμα φεύγετε για τερματισμό της ειδικής Ελευθεροχώρι, τον οποίο θα προσεγγίσετε είτε αφήνοντας το αμάξι στη Μενδενίτσα, είτε μόνο μέσω μη δοσμένων προσβάσεων με δικό σας ρίσκο. Προτείνουμε τον χωματόδρομο από το νεκροταφείο Μενδενίτσας που καταλήγει στη Μονή Αγίας Τριάδας. Είναι στενός και δύσκολος σε σημεία, όμως με προσοχή θα καταφέρετε να φτάσετε κοντά στην ειδική. Ακόμα καλύτερα αν το πάρετε με τα πόδια.

Όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για τις προσβάσεις, ωράρια, διαδρομές κλπ. θα τις βρείτε στην επίσημη σελίδα του αγώνα.

**Ευχαριστούμε πολύ τους BRV Rally Videos και Greek Rally Passion που μας επέτρεψαν να χρησιμοποιήσουμε την καταπληκτική τους δουλειά στα βίντεο των φετινών ειδικών διαδρομών.**

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ανάλυση Διαδρομών: Rally Ακρόπολις 2022

Αχ, κ. Λακασά μου τι ωραία που λέτε τα ψέματα! (Σχετικά με ένα ακόμη συκοφαντικό άρθρο για τους εκπαιδευτικούς)

ΤΟΥ Χήστου Κάτσικα
Γιατί τόσες παραχαράξεις κ. Λακασά;

“Κενά στην εκπαίδευση λόγω κακοδιαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού” και άλλα δαιμόνια με υπεύθυνους  τους εκπαιδευτικούς διαπίστωσε ο  συντάκτης της Καθημερινής Απόστολος Λακασάς στο άρθρο του “Πιο πολλοί εκπαιδευτικοί, πιο πολλά κενά” -“Ερευνα του ΟΟΣΑ δείχνει τα παράδοξα” στην Κυριακάτικη Καθημερινή (28 Αυγούστου)

Ο κ. Λακασάς επικαλούμενος στοιχεία του ΟΟΣΑ υποστηρίζει στο άρθρο του ότι η χώρα μας έχει τους περισσότερους εκπαιδευτικούς σε Δημοτικό και Γυμνάσιο ανά μαθητή μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ

Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο, ο οποίος αναρωτιέται για το αν χρειάζονται όλοι οι αναπληρωτές που προσλαμβάνονται, τα κενά υπάρχουν γιατί υπάρχει κακοδιαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού στην εκπαίδευση, εξαιτίας του ότι το υποχρεωτικό ωράριο κάθε καθηγητή εξαρτάται από τα χρόνια υπηρεσίας του, οπότε προσλαμβάνονται αναπληρωτές για τις ώρες που περισσεύουν!

Επίσης πρόβλημα αποτελεί κατά τον δημοσιογράφο, η άρνηση που υπάρχει και από μόνιμους καθηγητές, που ζητούν να διδάσκουν το πολύ σε δύο σχολεία “για να έχουν τη… βολή τους”, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει.

Στο άρθρο του δημοσιογράφου έχει βρει στασίδι και ο  πρώην Περιφερειακός Διευθυντής Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής Ιωάννης Κουμέντος (και νυν Διευθυντής Εκπαίδευσης), ο οποίος πάντα σύμφωνα με το δημοσιογράφο, αναφέρει πως “φέτος πρόκειται να διοριστούν σε Λέσβο και Ζάκυνθο περισσότεροι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας από τις κενές θέσεις. Κάτι ανάλογο γίνεται στη δευτεροβάθμια”.

Στο άρθρο γίνεται τέλος και αναφορά στην “απουσία αξιολόγησης”, για την οποία ευθύνονται οι συνδικαλιστικές αντιδράσεις και η οποία “έχει δημιουργήσει μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών(30-40 ανά νομό), που λόγω προβλήματος υγείας δεν μπορούν να ασκήσουν διδακτικό έργο, αλλά γραμματειακή υποστήριξη και τη θέση τους καταλαμβάνουν αναπληρωτές”. 

Είναι φανερό ότι ο συντάκτης του άρθρου χρησιμοποιεί τα στοιχεία με τον ίδιο τρόπο που χρησιμοποιούν οι μεθυσμένοι τους φανοστάτες. Οχι για να φωτιστούν, αλλά για να στηριχθούν. Ωστόσο οι σκοπιμότητες αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα…

Tα στοιχεία που χρησιμοποιούνται είναι παραπλανητικά, επιλεκτικά και αναξιόπιστα, ενώ τα συμπεράσματα έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την εκπαιδευτική πραγματικότητα των ασφυκτικά μεγάλων τμημάτων, των τραγικών ελλείψεων προσωπικού, του υπερβολικού και ολοένα αυξανόμενου φόρτου εργασίας.

Όσον αφορά τα στοιχεία του ΟΟΣΑ που παραθέτει ο δημοσιογράφος “η χώρα μας έχει τους περισσότερους εκπαιδευτικούς σε Δημοτικό και Γυμνάσιο ανά μαθητή” γελάνε και οι αυλές των σχολείων. Είναι γνωστό ότι οι στατιστικές αναλύσεις του ΟΟΣΑ «ξεφωνίζουν» ένα μείζον θέμα εγκυρότητας καθώς για να βρει την αναλογία εκπαιδευτικών- μαθητών απλά κάνει μια διαίρεση του συνολικού αριθμού των εκπαιδευτικών με τον συνολικό αριθμό των μαθητών χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της εκπαίδευσης της χώρας μας με τα πάρα πολλά νησιά και απομακρυσμένα χωριά.

Οι παραχαράξεις και το τρικ των αναλογιών

Η προσεκτικότερη μελέτη των σχετικών δεδομένων απέδειξε ότι ο «υπερπληθυσμός» εκπαιδευτικών οφείλεται στην, εσκεμμένη ή όχι, συστηματική υποεκτίμηση της ελληνικής αναλογίας μαθητών προς εκπαιδευτικούς από τον ΟΟΣΑ.

Οπως αποδεικνύει έρευνα του εκπαιδευτικού ερευνητή Γιάννη Βαρδαλαχάκη, η οποία παρουσιάστηκε σε εκπαιδευτικό συνέδριο του Κέντρου Μελέτης και Τεκμηρίωσης (ΚΕΜΕΤΕ) της ΟΛΜΕ, η χρήση δεδομένων προερχόμενων από το πληροφοριακό σύστημα myschool έδειξε ότι σε κάθε Ελληνα εκπαιδευτικό αντιστοιχούσαν 11,1 μαθητές, πολλοί περισσότεροι από τους 7,7 που εκτιμά ο ΟΟΣΑ και ταυτόχρονα πολύ κοντά στον ευρωπαϊκό μέσο όρο (11,9), παρά την ιδιαίτερη γεωγραφική μορφολογία της χώρας και παρά την ουσιαστική ανυπαρξία οποιουδήποτε επικουρικού προσωπικού (εκπαιδευτικού ή ειδικού επιστημονικού προσωπικού, γραμματειακής υποστήριξης κ.ά.).

Οι παραχαράξεις του ΟΟΣΑ έχουν αξιοποιηθεί πολλαπλώς για να αιτιολογηθούν οι αντιεκπαιδευτικές πολιτικές των τελευταίων ετών (αυξήσεις ωραρίου, περικοπές μαθημάτων από το ωρολόγιο πρόγραμμα, συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων, τομέων και σχολικών μονάδων).

Στο πλαίσιο αυτής της «αθώας» συλλογιστικής – διάγνωσης, που ειρήσθω εν παρόδω αποτελεί την πιο γλυκιά νεοφιλελεύθερη «καραμέλα» όλων των Υπουργών Παιδείας της τελευταίας 12ετίας (από τη Διαμαντοπούλου έως τον Αρβανιτόπουλο και από τον Λοβέρδο έως την Κεραμέως) έρχεται σαν ώριμο φρούτο η θεραπευτική αγωγή των «ειδικών» μας: «Στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, η αναλογία μαθητών – εκπαιδευτικών είναι σκόπιμο να συγκλίνει με το μέσο όρο των χωρών της ΕΕ. Στην κατεύθυνση αυτή μπορεί να συμβάλλει η σύγκλιση του διδακτικού και εργασιακού ωραρίου των εκπαιδευτικών, η αναδιάρθρωση του ημερήσιου ωραρίου λειτουργίας  και των ωρολογίων προγραμμάτων των σχολείων, καθώς και η αύξηση του μεγέθους των τάξεων (με αύξηση του ελάχιστου αριθμού μαθητών ανά τάξη). Επιπλέον είναι απαραίτητη η προώθηση συγχωνεύσεων σχολείων και η δημιουργία μεγαλύτερων εκπαιδευτικών μονάδων». (Έκθεση Πισσαρίδη)

Τα λοιπά “διαμόνια” του κ. Λακασά

Να πληροφορήσουμε επίσης τον κ. Λακασά ότι χιλιάδες εκπαιδευτικοί είναι αναγκασμένοι να εργάζονται σε 2,3,4 και 5 σχολικές μονάδες κάθε εβδομάδα. Χιλιάδες εκπαιδευτικοί είναι αναγκασμένοι να κάνουν μάθημα ακόμη και σε δυο διαφορετικά σχολεία την ίδια μέρα που μεταξύ τους απόσταση απαιτεί μέσον μαζικής μεταφοράς. Να πληροφορήσουμε τον κ. Λακασά ότι ένας εκπαιδευτικός μπορεί να διανύει κάθε εβδομάδα για να διδάξει στις διαφορετικές σχολικές μονάδες και 100 και 200 χιλιόμετρα και να επιβαρύνεται βεβαίως το κόστος των μετακινήσεων. Και θα θέλαμε από τον έγκριτο δημοσιογράφο να μας υποδείξει και άλλες εργασίες στις οποίες ο υπάλληλος εργάζεται ταυτόχρονα μέσα στην εβδομάδα σε τέσσερα και πέντε διαφορετικά “μαγαζιά”.

Η αλήθεια που κρύβεται τώρα και κρύφτηκε και τότε με επιμέλεια με την βοήθεια των δημοσιογράφων – υπηρεσίας είναι ότι οι Έλληνες καθηγητές διδάσκουν κατά κανόνα περισσότερο από τους ευρωπαίους συναδέλφους τους, επιβαρύνονται με περισσότερα καθήκοντα και μεγαλύτερο φόρτο εργασίας για το σπίτι – και όλα αυτά με περίπου τις μισές ετήσιες αποδοχές.

Το άρθρο του Απόστολου Λακασά στην Καθημερινή

Πιο πολλοί εκπαιδευτικοί, πιο πολλά κενά – Ερευνα του ΟΟΣΑ δείχνει τα παράδοξα

Τους περισσότερους εκπαιδευτικούς σε Δημοτικό και Γυμνάσιο ανά μαθητή μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΟΟΣΑ έχει η Ελλάδα, όπως δείχνουν τα στοιχεία του Οργανισμού. Ενώ στο Δημοτικό αναλογούν 8,3 μαθητές ανά εκπαιδευτικό και στο Γυμνάσιο 8,2 μαθητές, κάθε χρόνο, το κράτος προσλαμβάνει πάνω από 30.000 αναπληρωτές, επιπλέον του διορισμού των μονίμων.

Φέτος υπολογίζονται περί τις 35.000. Χρειάζονται όλοι; Μήπως απαιτείται ορθολογική αξιοποίηση του μόνιμου ανθρώπινου δυναμικού; Ειδικότερα, το 2021 έγιναν 16.200 διορισμοί μονίμων και άλλοι 8.500 για την προσεχή σχολική χρονιά, τη στιγμή που οι συνταξιοδοτήσεις πέρυσι και φέτος είναι περί τις 6.500 ετησίως. Και όμως, παρά τους διορισμούς, κάθε χρόνο τις τελευταίες δεκαετίες ακολουθεί η πρόσληψη χιλιάδων αναπληρωτών. Φέτος η επέκταση του ολοήμερου ωραρίου και τη προσχολικής αγωγής, η εισαγωγή των αγγλικών στο νηπιαγωγείο αλλά και οι ανάγκες των μικρών σχολείων σε ακριτικές περιοχές και νησιά αποτελούν βασικούς λόγους που δημιουργούνται κενά που πρέπει να καλυφθούν.

Ελλείψεις προκύπτουν βεβαίως και από τις άδειες κύησης, ανατροφής, αναρρωτικές και τις αποσπάσεις σε φορείς. Ομως αυτές δεν ξεπερνούν τις 2.000. Ποια είναι η αλήθεια; Το «κλειδί» για να κατανοηθούν οι πτυχές του θέματος, που καταλήγει σε «κακοδιαχείριση» του ανθρώπινου δυναμικού, είναι ότι οι αναπληρωτές καλύπτουν κυρίως λειτουργικά κενά. Το «λειτουργικό κενό» προκύπτει από τις ώρες διδασκαλίας που πρέπει να γίνουν σε ένα σχολείο και για τις οποίες δεν υπάρχει εκπαιδευτικός. Αυτό συμβαίνει διότι το υποχρεωτικό ωράριο βαίνει μειούμενο για κάθε καθηγητή μιας και εξαρτάται από τα χρόνια υπηρεσίας του και έτσι για να καλυφθούν οι ώρες χρειάζονται αναπληρωτές

Ενα παράδειγμα: Οι πρωτοδιόριστοι δάσκαλοι πρέπει να διδάξουν 24 ώρες εβδομαδιαίως και οι καθηγητές 23. Ανάλογα με τα χρόνια εργασίας κάθε εκπαιδευτικού, οι υποχρεωτικές ώρες μειώνονται έως τις 21 και τις 18 την εβδομάδα αντίστοιχα ανά βαθμίδα. Τι γίνεται, λοιπόν, όταν ένα Γυμνάσιο έχει έναν φιλόλογο που πρέπει να έχει 18 ώρες υποχρεωτικής δουλειάς, ενώ οι ώρες των φιλολογικών μαθημάτων είναι 25; Μένουν 7 ώρες διδασκαλίας για τις οποίες δεν υπάρχει μόνιμος καθηγητής. “Για τις 7 ώρες χρειάζεται πρόσληψη αναπληρωτή.

Εάν λάβουμε υπόψη ότι οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα είναι προχωρημένης εκπαιδευτικής ηλικίας, συνολικά υπάρχουν χιλιάδες διδακτικές ώρες που δημιουργούνται μ αυτή την κλιμακούμενη μείωση των ωρών διδασκαλίας”, παρατηρεί στην “Κ” στέλεχος του Υπουργείου Παιδείας. Ο αναπληρωτής θα καλύψει τις 7 ώρες αλλά έχει υποχρεωτικό ωράριο 23 ώρες την εβδομάδα και θα χρειαστεί να διδάξει σε περισσότερα του ενός σχολεία.

Αλλά η μετακίνηση σε περισσότερα των τριών σχολείων εβδομαδιαίοι δεν γίνεται δεκτή από tous εκπαιδευτικούς και τις ομοσπονδίες.

Αρνηση υπάρχει και από μόνιμους καθηγητές, που ζητούν να διδάσκουν το πολύ σε δύο σχολεία για να έχουν τη… βολή τους. “Καθηγήτρια γερμανικών αρνήθηκε πέρυσι να διδάξει σε τρία σχολεία τα οποία βρίσκονται σε ακτίνα χιλιομέτρου σε πρωτεύουσα της Μακεδονίας. Και δεν είναι η εξαίρεση”, λέει στην “Κ” το ίδιο στέλεχος.

Οι “αρνητές” αναμένεται να αυξηθούν φέτος λόγω της αύξησης του κόστους βενζίνης, που κάνει απαγορευτικές τις καθημερινές μετακινήσεις σε σχολεία χωριών, εκτός των μεγάλων πόλεων. Παράλληλα σε σχολεία, ιδιαίτερα στην επαρχία, δεν έχουν ξεκαθαρίσει οι θέσεις των εκπαιδευτικών για λόγους τοπικιστικούς.

Ενδεικτικά, ένα δημοτικό σχολείο μπορεί να έχει στα χαρτιά 10 θέσεις γιατί είχε στο παρελθόν 10 τάξεις, ενώ σήμερα έχει 8 τάξεις λόγω της μείωσης των εγγραφών. Ο

μως το επίσημο είναι πως υπάρχουν δέκα θέσεις και βάσει αυτού γίνονται οι νέοι διορισμοί! Χαρακτηριστικά, όπως ανέφερε στην “Κ” ο πρώην Περιφερειακός Διευθυντής Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αττικής Ιωάννης Κουμέντος, φέτος πρόκειται να διοριστούν σε Λέσβο και Ζάκυνθο περισσότεροι εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας από τις κενές θέσεις. Κάτι ανάλογο γίνεται στη δευτεροβάθμια.

Επίσης η απουσία αξιολόγησης εξαιτίας των συνδικαλιστικών αντιδράσεων έχει δημιουργήσει μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών(30-40 ανά νομό), που λόγω προβλήματος υγείας δεν μπορούν να ασκήσουν διδακτικό έργο, αλλά γραμματειακή υποστήριξη και τη θέση τους καταλαμβάνουν αναπληρωτές. “Για λόγους πολιτικού κόστους δεν γίνεται πραγματική αποτύπωση των πραγματικών αναγκών. Αίτημα των συνδικαλιστικών οργανώσεων είναι μικρότερα τμήματα για να διατηρηθούν οι οργανικές θέσεις εργασίας, χωρίς να δίνουν σημασία στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης”, παρατηρεί ο κος Κουμέντος.

Οπως συμπληρώνει στην “Κ” υψηλόβαθμο στέλεχος του υπουργείου Παιδείας, “αυτά είναι ψηφίδες που φτιάχνουν το παζλ του προβλήματος. Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας στη δημόσια εκπαίδευση”.

Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Αχ, κ. Λακασά μου τι ωραία που λέτε τα ψέματα! (Σχετικά με ένα ακόμη συκοφαντικό άρθρο για τους εκπαιδευτικούς)

Η ΣΑΓΙΟΝΑΡΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑ ΑΝΤΟΝΙΟΝΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

του Κ. Παπαγιαννουλη
Στο αριστούργημα του Μικελάντζελο Αντονιόνι ”Blow Up” ένας φωτογράφος φωτογραφίζει τυχαία μία γυναίκα σε ένα πάρκο και καθώς μεγενθύνει τη φωτογραφία στο εμφανιστήριό του, ανακαλύπτει διαδοχικά λεπτομέρειες οι οποίες του αποκαλύπτουν πιθανή σχέση με ένα φόνο καθώς και άλλες προσεγγίσεις της πραγματικότητας.
Τις ημέρες αυτές γίναμε μάρτυρες διαδοχικών προσεγγίσεων μιας πραγματικότητας η οποία αποκαλύπτει και τους ανάλογους ρόλους των θεατών: Κάποιοι ήθελαν να εκραγούν διαμαρτυρόμενοι για το ”αίσχος” και την ΄΄έκπτωση” αξιών στο προεδρικό μέγαρο, γιατί προφανώς γενικά εκρύγνηνται. Κάποιοι θέλησαν να το εργαλειοποιήσουν ένθεν κι ένθεν, κάποιοι υπήρξαν πιο οξυδερκείς παρατηρητές, ενώ άλλοι αμφισβήτησαν εξ΄αρχής την πλασαριζόμενη ως πραγματικότητα.
Ο Αντονιόνι, αναφορικά με τη διαστρωμάτωση της πραγματικότητας διατυπώνει: “Γνωρίζουμε ότι κάτω από την εικόνα που αποκαλύπτουμε υπάρχει μια άλλη, πιο πιστή στην πραγματικότητα, και κάτω απ’ αυτήν υπάρχει ακόμα μια άλλη, και ξανά μια άλλη κάτω από την τελευταία. Ως την αληθινή εικόνα εκείνης της απόλυτης, μυστηριώδους πραγματικότητας που κανένας δεν θα δει ποτέ”
Το μυστήριο όπως στην ταινία Blow Up θα μπορούσε εν προκειμένω να είναι: Γιατί αυτός που τράβηξε τη φωτογραφία και συνεπώς γνώριζε την απόλυτη πραγματικότητα, παρ΄όλαυτά την ανέβασε στο διαδίκτυο; Ποιος την ανέβασε πρώτος τελικά; Μήπως ήταν τυχαία η απόσπαση της φωτογραφίας η οποία για άλλο σκοπό αναρτήθηκε;
Κατηγορίες: Χωρίς κατηγορία | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Η ΣΑΓΙΟΝΑΡΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑ ΑΝΤΟΝΙΟΝΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Ο ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα κείμενο που λέει "a Χώρος και a Χρόνος τον Έρωτα"

TOY K. Παπαγιαννούλη
Είμαστε όντα που ερωτεύονται.
Ποια η διαφορά μας από το ζωικό βασίλειο;
Τα ζώα ερωτεύονται επίσης αλλά με μέγιστη διάρκεια τριάντα λεπτών. Ένας ιγκουάνα για παράδειγμα, καμακώνει την ιγκουάνα και αρχίζει να την κυνηγάει πάνω – κάτω και μέσα – έξω από τον ζεστό βράχο. Επειδή δεν φημίζεται για την ταχύτητα του, του παίρνει και ένα μισάωρο για να πετύχει τον στόχο του.
Ο άνθρωπος αντίθετα, είναι ικανός να περιμένει ακόμη και χρόνια για να πετύχει τον ερωτικό του στόχο! Ένας φίλος μου, όταν ήμουν φοιτητής, μου περιέγραφε για χρόνια πόσο ΄΄καψούρης΄΄ ήταν μόνιμα με μία συμφοιτήτρια μας. Παρά τις αποτυχημένες προσπάθειες του δεν μπορούσε να την βγάλει από το μυαλό του.
Αντίθετα, αν τύχει και μετακομίσεις σε άλλη γειτονιά και πάρεις μαζί σου τη γάτα σου, αυτή μια χαρά προσαρμόζεται τάχιστα στα νέα δεδομένα και σε χρόνο ρεκόρ έχει ξεχάσει τον γατουλίνο της προηγούμενης γειτονιάς.
Ένας άλλος φίλος από τα μαθητικά ακόμη χρόνια, δεν μπορεί να ξεχάσει τον μεγάλο έρωτα της ζωής του που δεν ευοδώθηκε πριν από 40 χρόνια! Συνεχίζει να μου μιλάει για την παλιά του αγάπη και για το πόσο βαριά το είχε περάσει τότε! Συνεχίζει να την παρακολουθεί μέσα από το facebook και να ζει σε εικονική πραγματικότητα την παλαιολιθική του εμπειρία. Ο ίδιος ισχυρίζεται, ότι παρά τις πολλαπλές του εμπειρίες, δεν μπορεί ποτέ να ξεχάσει την αρχαία του ‘’καψούρα’’.
Όσον αφορά στην αίσθηση του χώρου, έχουμε όμως παρόμοια συμπεριφορά με το ζωικό βασίλειο. Ένας σκυλάκος για παράδειγμα, όταν είναι προς στιγμή αφοσιωμένος στην σκυλίτσα του, το μόνο που βλέπει είναι το γρασίδι αμέσως κάτω από τα πόδια του και τα ωραία αυτάκια της καλής του.
Το ίδιο και ο άνθρωπος! Όταν είναι κανείς ερωτευμένος, τότε όλος ο κόσμος είναι ο κόσμος του ζευγαριού. Για τους ερωτευμένους δεν υπάρχουν εξωτικά μέρη, δεν υπάρχουν Ελληνικά νησιά, δεν υπάρχουν πολύκοσμες πόλεις, δεν υπάρχουν κοσμοϊστορικά γεγονότα. Όλος ο κόσμος είναι ο κόσμος των δύο ερωτευμένων όπου κι αν βρίσκονται! Σε ένα ψηλό μέρος αγναντεύοντας την πόλη από κάτω, σε ένα δωμάτιο με χαμηλό φως, σε μία αγορά κρατώντας τα χέρια, σε ένα ραντεβού περιμένοντας.
Ο έρωτας προκαλεί αλλαγή διαστάσεων του χώρου και του χρόνου. Ο κάθε ερωτευμένος, θέλει να δει ο/η σύντροφος με τα δικά της/του μάτια, θέλει να μοιραστεί ότι σπουδαίο βλέπει και νιώθει, θέλει να κάνει τον/την σύντροφο να νιώσει ότι νιώθει. Το μεγαλύτερο μέρος της τέχνης οφείλεται σε έμπνευση ερωτική. Η επιθυμία του ανθρώπου να συναλοιωθεί, να συγχωνευτεί με το ταίρι του δημιούργησε την έμπνευση για τα μεγαλύτερα αριστουργήματα.
Η Φυσική εικάζει ύπαρξη ακόμη και 11 διαστάσεων! Μέσα από αυτές τις διαστάσεις κινούνται πληροφορίες και επιθυμίες. Όταν μας επισκέπτεται η/ο ερωτική/ος σύντροφος μέσα στον ύπνο, αυτό θα μπορούσε να είναι αλλοίωση του συμβατικού χωροχρόνου, στον οποίο οι πραγματικού σύντροφοι ζωής είναι διαπαντός ενωμένοι στο αιώνιο γίγνεσθαι.
Κατηγορίες: ΧΙΟΥΜΟΡ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Ο ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΦΥΣΙΚΟΣ

Μπορεί να είναι ασπρόμαυρη εικόνα 3 άτομα, άτομα που στέκονται και κείμενο
O Wolfgang Pauli υπήρξε από τους πιο λαμπρούς φυσικούς του 20ού αιώνα. Γεννήθηκε στη Βιέννη το 1900 και πέθανε στη Ζυρίχη το 1958. Υπήρξε μαθητής του Arnold Sommerfeld, του Niels Bohr και του Max Born. Διετέλεσε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης και στο Πρίνστον των ΗΠΑ. Το 1945 τιμήθηκε με το Νόμπελ Φυσικής. Έγινε γνωστός στην ευρεία επιστημονική κοινότητα για την ανακάλυψη των νετρίνων και της «απαγορευτικής αρχής των ηλεκτρονίων»
Όμως ο Pauli έγινε γνωστός επίσης λόγω της λεγόμενης «γρουσουζιάς» που τον συνόδευε, όπου βρισκόταν ! Συχνά, όταν έμπαινε σε ένα δωμάτιο, κάτι κακό συνέβαινε. Έσπαζαν αντικείμενα, χάλαγε ο εξοπλισμός των εργαστηρίων, πάθαιναν βλάβη οι ηχητικές και ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις των συνεδρίων, χαλούσαν οι μονάδες ελέγχου των πυρηνικών πειραμάτων.
Οι συνάδελφοί του είχαν αρχίσει να αναφέρονται μισό αστεία – μισό σοβαρά, στο λεγόμενο «Pauli Effect», το οποίο υποτίθεται τον συνόδευε, όπου εμφανιζόταν. Σταδιακά, άρχισε και ο ίδιος ο Pauli να πιστεύει στη φυσική «γκαντεμιά» που τον συνόδευε. Μερικοί επιστήμονες, άρχισαν να πιστεύουν ότι πρόκειται για κάτι υπαρκτό και όχι για σωρεία συμπτώσεων. Είχαν αρχίσει μάλιστα να εξερευνούν τη θεωρητική βάση του φαινομένου !
Κατά τη διάρκεια των τριών δεκαετιών που δίδαξε στο Ελβετικό Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας, ο Pauli ανέπτυξε τη φήμη ενός αλαζονικού αλλά και λαμπρού φυσικού που έφερνε κακή τύχη οπουδήποτε πήγε. Υποτίθεται ότι η απλή παρουσία του Pauli έκανε τα μηχανήματα να σπάσουν. Στο σημείο αυτό βρίσκεται και το ενδιαφέρον των φαινομένων τα οποία θα μπορούσαν να ερμηνευτούν με επιστήμες της συμπεριφοράς, όπως η ψυχολογία. Δηλαδή, τα άτομα που χειρίζονται τα μηχανήματα, γνωρίζοντας ότι έρχεται ο αλαζονικός Pauli, πιθανώς να κάνουν λάθη χειρισμών. Αυτή η τελευταία ερμηνεία είναι και η κυριαρχούσα σήμερα για το Pauli Effect.
Σύμφωνα με το συγγραφέα Arthur Miller, ο ίδιος ο Pauli κατέφυγε στον φημισμένο επιστήμονα της Ψυχολογίας και θεραπευτή Carl Jung για να μπορέσει να ερμηνεύσει την κακοδαιμονία, που συνόδευε την παρουσία του. Ο Arthur Miller, που συνανεστράφη προσωπικά τον Pauli, περιγράφει μία μορφή ανακούφισης από μεριάς του Pauli κάθε φορά που εκδηλωνόταν ένα Pauli Effect, λες και αποδεσμευόταν μία δύσκολα συγκρατούμενη κακή ενέργεια !
Ο Βραβευμένος με Νόμπελ Otto Stern απαγόρευε στον Pauli να μπαίνει στο εργαστήριο του. Ο Pauli μάλλον το διασκέδαζε και αυτοπροσδιοριζόταν ότι κατείχε την «κατάρα του Θεού» Πίστευε ότι μια μέρα θα ερμηνευτεί αυτή η περίεργη κατάσταση με τη βοήθεια της θεωρίας της «συγχρονιστικότητας» του Carl Jung.
Σύμφωνα με μία άλλη ιστορία, οι συνάδελφοι του Pauli σχεδίασαν μια φάρσα στην οποία ένας πολυέλαιος θα έπεφτε όταν θα έμπαινε στην αίθουσα. Όμως ο μηχανισμός πτώσης του πολυελαίου που είχαν σχεδιάσει μπλοκάρισε την τελευταία στιγμή και ο πολυέλαιος δεν έπεσε, αποδεικνύοντας περαιτέρω το Pauli Effect !
Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες κατάρας ! Στο Πανεπιστήμιο του Gottingen στη δεκαετία του 1920, ένα μεγάλο κομμάτι εξοπλισμού ανατινάχθηκε χωρίς να εμπλέκεται φαινομενικά ο Pauli. Τότε είπαν:
-Άδικα κατηγορούμε τον Pauli μόνιμα. Να, που συμβαίνουν ατυχήματα ενώ βρίσκεται μακρυά σε άλλη πόλη.
Την άλλη μέρα έμαθαν ότι τη στιγμή του ατυχήματος ο Pauli άλλαζε τραίνο στο Gottingen για να συνεχίσει προς άλλο προορισμό το ταξίδι του !
Κατηγορίες: ΕΠΙΣΤΗΜΗ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο Ο ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΣ ΦΥΣΙΚΟΣ

ΘΕΡΙΝΟ FACEBOOKOMETPO

Μπορεί να είναι εικόνα 4 άτομα, εξωτερικοί χώροι και κείμενο
Ας αναλύσουμε αγαπητοί μου όσα κοινωνιολογικώς εκπληκτικά συμβαίνουν στο facebook κατά τη θερινή περίοδο. Και η οργανωτική μας μανία μας επιβάλει να ταξινομήσουμε ίνα μη τρελαθώμεν !
Διακρίνουμε λοιπόν αρχικά τις εξής κατηγορίες χρηστών:
1. Ο «καταγράφω κάθε γαστρονομική μου δραστηριότητα».
Ανεβάζει συστηματικά τα πιάτα που του σερβίρουν, με το γεμιστό μπιφτέκι πριν και μετά την τομή του μαχαιριού, με τον υδρατμό από το σαγανάκι φέτα να θαμπώνει το φακό του κινητού, με το παγωτό Σικάγο πριν και μετά το λιώσιμο, όπου πριν σχολιάζει: -ήρθε επιτέλους και μετά σχολιάζει: -Νάταν κι άλλο. Το είδος αυτό χρήστη facebook και Instagram έχει λανθάνουσα μνήμη της μαμάς του που ελέγχει το φαγητό του από το καλαθάκι στο νηπιαγωγείο μέχρι το Selene στη Σαντορίνη, όπου πιστεύει μάλλον, ότι η μαμά του από το υπερπέραν θα δώσει έγκριση μέσω διαδικτύου.
2. Η «Δες με πόσο ωραία είμαι τώρα που μαύρισα».
Συχνά είναι με γυναικοπαρέα και φωτογραφίζεται στον καθρέπτη του ενοικιαζόμενου δωματίου. Ακολουθούν 458 likes τα οποία μετράει ένα – ένα συνέχεια μέχρι τις 4 το πρωί που πηγαίνει για ύπνο. Αφού έχει εφησυχασθεί και έχει ανεβάσει τις μετοχές της στο χρηματιστήριο του Instagram έχει πλέον μεγαλύτερες απαιτήσεις από τους άντρες που την προσεγγίζουν. Μέχρι τις 4 το πρωί μιλάει και με τις παρέες της αλλά συνήθως οι δυνατότητες περιορίζονται στις 30 λέξεις. Η φωτογραφία προφίλ είναι τόσο πειραγμένη που δεν αναγνωρίζεται. Συχνά στο πείραγμα της φωτογραφίας ξεφεύγουν και λάθη όπως το να εμφανίζεται από το πολύ αδυνάτισμα με λαιμό πτηνού φλαμίνγκο.
3. Ο «Δεν βάζω τίποτα παραπάνω από την οικογένεια μου».
Φωτογραφίζεται με την κόρη του λίγο πριν φύγει το δοντάκι και λίγο μετά που το νινί του έκλαψε που έφυγε το δοντάκι του. Φωτογραφίζεται με τη γυναίκα του να της έχει κάνει κεφαλοκλείδωμα στην ταβέρνα, φωτογραφίζει την οικογένεια κάθε φορά που μπαίνουν στο αμάξι κρατώντας το κινητό κοντά στο παρπρίζ, έχοντας τον μπέμπη στο καρεκλάκι στη μέση πίσω. Κάθε στιγμή διευκρινίζει που είναι με την οικογένεια, αν άλλαξαν πάνα στο μπέμπη, φωτογραφίζει ακόμη τη θηλή του μπιμπερό, την κρεμούλα που ετοιμάζει η μαμά κ.λ.π. Στη φωτό προφιλ είναι όλη η οικογένεια μαζί με παππού γιαγιά κ.α.
4. Η «Ποιητική ελεγεία της φύσης».
Εμπνέεται από την μαγεία της φύσης και ανεβάζει στοίχους από Χαλίλ Γκιμπράν, από Μποντλέρ κ.α. Συχνά θυμάται τον έρωτα που έζησε πριν 48 χρόνια και πιστεύει ότι θα αφήσει τα 8 παιδιά του, τα 32 εγγόνια του, τη ρωσίδα οικιακή βοηθό και θα την αναζητήσει. Κάνει και κοινοποιήσεις παρουσίας ότι είναι στο μπαράκι «Νυκτωδία» στη Μύκονο μπας και συναντηθούν. Τον βλέπει συνέχεια μπροστά της και είναι σίγουρη ότι είναι αυτός. Ανεβάζει φωτό με τις υπόλοιπες φιλενάδες της ώστε αυτός που την παρακολουθεί να ενημερωθεί ότι είναι μόνη. Δεν βάζει «ελεύθερη» στις πληροφορίες για να μη την κοροϊδεύουν οι φιλενάδες της. Συνήθως έχει φωτογραφία προφίλ μία μαργαρίτα.
5. Ο «Για δείτε ρε φτωχομπινέδες τι διακοπάρες κάνω εγώ»
Φωτογραφίζεται στο Cayenne της Herz από την οποία νοίκιασε το Hyundai. Περνάει από μαγαζιά με πισίνα και φωτογραφίζεται δίπλα στο νερό. Ανάμεσα στις φωτογραφίες που ανεβάζει πετάει και κανένα ξενοδοχείο από αναζήτηση στο internet. Η γυναίκα του ή φιλενάδα του που τον συνοδεύει είναι στο κόλπο για να σκάσουν οι φίλες της. Πολλές φορές είναι μπακούρης και μένει σε ελεύθερο camping. Στην περίπτωση αυτή του έχει μείνει τραυματική εμπειρία που τον άφησε η φιλενάδα λόγω πενίας και έχει βαλθεί να την παραπλανήσει αυτή ή άλλες υποψήφιες στο fb. Για φωτό προφιλ έχει το σήμα της Ferrari.
6. Το ζεύγος «Είμαστε αυτοκόλλητοι και ερωτευμένοι».
Τραβάει φωτό μόνο με σελφομπάστουνο γιατί δεν μπορούν να αποχωριστούν τη στιγμή της λήψης. Αποχωρίζονται μόνο για να πάει ο καθένας τους στο WC όμως τότε δεν θα πρέπει να πάρει μαζί το κινητό γιατί θα είναι ύποπτο ότι παίρνει αλλού ! Έχουν κοινό λογαριασμό στο Fb και διπλό όνομα. Αν κάποιος από τους δυό πει το «Σαγαπώ» πρέπει να το καταγράψουν σε βίντεο και αν το βίντεο δεν τους δείχνει ωραίους, τότε δεν ισχύει και το σαγαπώ. Πρέπει συνέχεια να κοιτάζουν είτε κάτω στο δρόμο ή το σύντροφό τους στα μάτια. Αν κοιτάξουν λίγο ίσια και εκτός, τότε αυτό μπορεί να γίνει αιτία τσακωμού. Το ίδιο ισχύει αν κάνει κάποιος άγνωστος αίτημα φιλίας. Τραβάνε ακόμη φωτογραφίες με καρδούλες χεράκια στον ήλιο που δύει, με φιλί στο ηλιοβασίλεμα κ.α. Αν δεν έχουν φωτό προφίλ και με τους δύο, τότε έχουν μία καρδιά με τα αρχικά τους. Όταν βλέπετε να μειώνονται οι φίλοι σας και αναρωτιέστε ποιος σας διέγραψε, το σύνηθες είναι να μην πρόκειται για διαγραφή αλλά για κατάργηση προφίλ ερωτευμένων που χώρισαν.
Συνεχίζεται ή το συνεχίζετε με τα σχόλια !
Μπορεί να είναι εικόνα 4 άτομα, εξωτερικοί χώροι και κείμενο
<img class="j1lvzwm4" role="presentation" src="data:;base64, ” width=”18″ height=”18″ />
<img class="j1lvzwm4" role="presentation" src="data:;base64, ” width=”18″ height=”18″ />
<img class="j1lvzwm4" role="presentation" src="data:;base64, ” width=”18″ height=”18″ />
41Σάββας Οβαδίας και 40 ακόμη
7 σχόλια
1 κοινοποίηση
Μου αρέσει!

Σχόλιο
Κοινοποίηση
Κατηγορίες: ΧΙΟΥΜΟΡ | Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο ΘΕΡΙΝΟ FACEBOOKOMETPO
Άνοιγμα μενού
Αλλαγή μεγέθους γραμματοσειράς
Αντίθεση
Μετάβαση σε γραμμή εργαλείων