Ο ορισμός που δίνεται μέσα από το κείμενο της Σύμβασης της Γενεύης για τους μετανάστες είναι ο εξής: «πρόσφυγας είναι κάθε πρόσωπο που έχει βάσιμο φόβο διωγμού λόγω φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, κοινωνικής ομάδας στην οποία ανήκει, πολιτικών ιδεών και πεποιθήσεων, βρίσκεται εκτός του κράτους του οποίου έχει την υπηκοότητα και δεν μπορεί ή λόγω του φόβου αυτού ή δεν θέλει να έχει την προστασία του».
Στην παραπάνω διάκριση δεν συμπεριλαμβάνονται ξεχωριστά οι αιτούντες άσυλο, το καθεστώς των οποίων όμως καθορίζεται και προστατεύεται από τη Σύμβαση της Γενεύης. Η διαδικασία του ασύλου δεν είναι μέσο νομιμοποίησης της παραμονής των αλλοδαπών. Οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες διαθέτουν σήμερα νομοθεσία που τους επιτρέπει να κρατούνται στα αεροδρόμια και τα αστυνομικά τμήματα των συνόρων, συχνά δε χωρίς κανένα σεβασμό για τα δικαιώματά τους. Η απέλαση των παράνομων μεταναστών και των αιτούντων άσυλο οι οποίοι βλέπουν την αίτησή τους να απορρίπτεται είναι μια κοινή πρακτική και μερικές φορές μια μορφή εξευτελιστικής μεταχείρισης. Η είσοδος, διαμονή και κοινωνική ένταξη των αλλοδαπών που έρχονται για λόγους άλλους από την παροχή διεθνούς προστασίας στην Ελλάδα (π.χ εργασία) καθορίζονται από τις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας που αφορά τους μετανάστες (Ν. 3386/2005), (sourse: Council of Europe)
Πάρα πολύ κατατοπιστική η ταινία του Tom Hanks “The Terminal” όπου ο πρωταγωνιστής, Victor Navorski, έχοντας φτάσει στο αεροδρόμιο JFK της Νέας Υόρκης, πέφτει θύμα των γραφειοκρατικών περιπλοκών, οι οποίες καθιστούν αδύνατη την επιστροφή στην πατρίδα ή την είσοδο του στις ΗΠΑ. Τώρα, “”φυλακισμένος”” στον πολύπλοκο και διασκεδαστικό κόσμο του αεροδρομίου, ο Victor κάνει φίλους, πιάνει δουλειά, συναντά τον έρωτα και τελικά ανακαλύπτει την ίδια την Αμερική!
<a href="http://”>