Ερευνητική Εργασία- Project
 ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ

Ταξη: A1 – A2 Λυκείου

Σχολικό έτος: 2014-15

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΞΥΠΟΛΥΤΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

 

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Το μάθημα της ερευνητικής εργασίας – Project της Α’ Λυκείου του Μουσικού Σχολείου Λαμίας ασχολήθηκε με την κατασκευή αυτοσχέδιων μουσικών οργάνων από φυσικά αλλά και βιομηχανικά υλικά. Τα πρώτο τμήμα της Α’ Λυκείου ανέλαβε την κατασκευή μουσικών οργάνων από φυσικά είτε από βιομηχανικά υλικά και ο τίτλος της εργασίας τους ήταν: «Ο Κόσμος των Αυτοσχέδιων Μουσικών Οργάνων». Το δεύτερο τμήμα ανέλαβε να ανακαλύψει τα ηχογόνα αντικείμενα που καθημερινά μας περιβάλουν αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μουσικά όργανα με ή χωρίς καμιά προσαρμογή και ο τίτλος της εργασίας τους ήταν: «Ανακυκλωμένη Μουσική από Ηχογόνα Αντικείμενα».
Στην ερευνητική εργασία «Ο Κόσμος των Αυτοσχέδιων Μουσικών Οργάνων» προσεγγίστηκε μια διαφορετική πλευρά της μουσικής. Μέσα από την κατασκευή, την φαντασία, την δημιουργικότητα αλλά και το παίξιμο ανακαλύφθηκε βήμα προς βήμα η πορεία κάποιων καθημερινών ανακυκλώσιμων υλικών ώσπου να γίνουν μουσικά όργανα. Το μάθημα ήταν ένα πολυαισθητηριακό βίωμα που ξεκινούσε από την σύλληψη μιας ιδέας, στην κατασκευή της και τέλος στην μουσική εφαρμογή της με το παίξιμο του οργάνου.
Στην ερευνητική εργασία «Ανακυκλωμένη Μουσική από Ηχογόνα Αντικείμενα» προσεγγίστηκε η έννοια του ήχου, που μπορεί να παραχθεί από αντικείμενα που έχουν φτιαχτεί από τον άνθρωπο και προορίζονται για οποιαδήποτε δραστηριότητα εκτός της μουσικής ή της παραγωγής ήχου.

Οι στόχοι μας ήταν:
-Να συγκρίνουμε και να ανακαλύψουμε τις ομοιότητες των αυτοσχέδιων μουσικών οργάνων με τα «κανονικά» μουσικά όργανα.
-Να κατανοήσουμε τη σημασία της μουσικής για τον άνθρωπο και να αντιληφθούμε την διαχρονικότητα και πολυπολιτισμικότητά της.
-Να αναπτύξουμε τις δημιουργικές μας ικανότητες: να σχεδιάσουμε, να υλοποιήσουμε, να εφεύρουμε τα δικά μας μουσικά όργανα και να παράγουμε ήχους με αυτά.
-Να αναπτύξουμε οικολογική συνείδηση μέσω της ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης, φαινομενικά άχρηστων υλικών για τις κατασκευές μας.
-Να αποκτήσουμε ομαδικό πνεύμα και συνεργατικότητα.

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Μέσω του ήχου και κατ’ επέκταση της μουσικής, ο άνθρωπος προσπαθεί να επικοινωνήσει και να εκφράσει ότι δεν μπορεί με τα λόγια. Αυτός ό τρόπος έκφρασης και επικοινωνίας μπορεί να ανιχνευτεί από την ανατολή της μακράς ιστορίας του ανθρώπου στον πλανήτη γη. Το πρώτο μουσικό όργανο του ανθρώπου, μπορούμε να φανταστούμε ότι δεν ήταν άλλο από την ίδια του την φωνή και το σώμα. Ο άνθρωπος μέσω της φωνής και του σώματος προσπάθησε να επικοινωνήσει με τους άλλους γύρω του. Το κυνήγι, η καθημερινή συλλογή τροφής, η γέννηση αλλά και ο θάνατος περιελάμβανε την επικοινωνία μέσω του ήχου που πάντοτε νοηματοδοτούσε κάτι σε σχέση με την περίσταση. Ένα σφύριγμα ή ένα παλαμάκι μπορεί να σήμαινε κάτι εν ώρα κυνηγιού και κάτι τελείως διαφορετικό την ώρα της γέννησης ενός νέου μέλους στην κοινότητα.
Ύστερα από το σώμα του ο άνθρωπος παρήγαγε ήχους με τα υλικά γύρω του. Το ξύλο και η πέτρα αποτελούσαν πρώτη ύλη για τα πρώτα ηχογόνα αντικείμενα και κατά επέκταση για την κατασκευή των πρώτων κρουστών. Στην πρωταρχική τους μορφή τα όργανα αυτά δεν θα ήταν τίποτα άλλο από απλά κούτσουρα και πέτρες που κατά πάσα πιθανότητα όταν η κοινότητα άλλαζε τόπο διαμονής να αφήνονταν πίσω και να βρίσκονταν νέα υλικά στον νέο τόπο διαμονής.
Στην πορεία τα όργανα αυτά σιγά σιγά άρχιζαν να σχηματοποιούνται και ίσως να παίρνουν την σημασία που έχουμε σήμερα για το τι είναι μουσικό όργανο. Τα όργανα πλέων αποκτούν μορφή, σχήμα και αρχίζει ο άνθρωπος να πειραματίζεται με τον ήχο τους. Τεντώνει δέρμα σε ένα κουφάρι ξύλου και κατασκευάζει ένα τύμπανο, φυσάει μέσα από ένα καλάμι ή από ένα κόκαλο από υπόλειμμα φαγητού και σιγά σιγά φτιάχνει την φλογέρα. Ο ήχος αρχίζει και οργανώνεται.
Τα αρχαιότερα μουσικά όργανα προς το παρών έχουν βρεθεί σε σπήλαιο της Γερμανίας και είναι πνευστά. Πρόκειται για φλογέρες ηλικίας μεταξύ 42.000 – 43.000 που είναι κατασκευασμένες από κόκκαλο χήνας και ελεφαντόδοντο. Τα όργανα αυτά άντεξαν στο χρόνο λόγω του υλικού που είναι κατασκευασμένα. Στην Ελλάδα το αρχαιότερο όργανο που έχει βρεθεί είναι στον προιστορικό λιμναίο οικισμό του Δισπηλιού στην λίμνη της Καστοριάς. Πρόκειται επίσης για μια φλογέρα από οστό ζώου που είχε κατασκευαστεί γύρω στο 5.500 π.Χ, δηλαδή 7.500 χρόνια πριν.
Καθημερινά μας περιβάλουν ήχοι διαφόρων ειδών, ευχάριστοι ή δυσάρεστοι, δυνατοί ή σιγανοί, οξείς ή βαθείς, διαπεραστικοί ή υπόκωφοι, σύνθετοι ή απλοί, θόρυβοι και κρότοι. Η μουσική είναι η τέχνη που χρησιμοποιεί πολλούς από αυτούς τους ήχους ώστε να παράγει αισθητικό αποτέλεσμα. Οι βασικοί τρόποι παραγωγής ήχων είναι:
Κτυπώντας κάποιο σκληρό ή τεντωμένο υλικό με το χέρι ή με άλλο υλικό.
Τρίβοντας μια επιφάνεια.
Κτυπώντας μια τεντωμένη χορδή.
Διοχετεύοντας αέρα, όπως φυσώντας σε μια διάταξη ή ένα σωλήνα ώστε να δημιουργηθούν στρόβιλοι.
Τα μουσικά όργανα κατατάσσονται σε:
Ιδιόφωνα (όργανα που παράγουν ήχο με την ταλάντωση τμημάτων αυτών).
Κρουστά (όργανα που παράγουν ήχο με κρούση): Μεμβρανόφωνα και Ιδιόφωνα.
Αερόφωνα (όργανα που παράγουν ήχο με τον αέρα).
Έγχορδα (όργανα που παράγουν ήχο μέσω χορδών).
Στα δικά μας μουσικά όργανα χρησιμοποιήσαμε τα εξής υλικά: πεσμένα ξύλα από δέντρα, καρπούς από βραχυχίτωνα (αειθαλές δέντρο), ποτήρια από φενιζόλ, λαστιχάκια δεσίματος συσκευασιών, αντικολητικό χαρτί για μαγείρεμα (λαδόκολα), σχοινί, πήλινα κεσεδάκια γιαουρτιού, μεμβράνη μαγειρέματος, τσίγγινες συσκευασίες από μερίδες γάλακτος, χαρτόνι και γλάστρες.

 

 

Τα Μουσικά μας Όργανα

Μπαγκέτες:
Οι μπαγκέτες χρησιμοποιούνται σε κρουστά όργανα. Είναι το εργαλείο όπου βοηθά τα κρουστά όργανα να βγάλουν ήχο. Πολλές φορές οι μπαγκέτες μπορούν και μόνες τους να παράγουν ήχο χτυπώντας τες μεταξύ τους.
Τρόπος κατασκευής:
1) Παίρνουμε 3-4 ξύλινα καλαμάκια και τα σφίγγουμε με δύο λαστιχάκια στις δύο άκρες τους.
2) Στην πάνω άκρη τοποθετούμε αλουμινόχαρτο σε σχήμα μπάλας.
3) Τυλίγουμε με ένα χαρτί όπου το κάτω μέρος του το σφίγγουμε με ένα λαστιχάκι.
Παραλλαγή: Μπορούμε αντί για αλουμινόχαρτο να χρησιμοποιήσουμε ότι υλικό νομίζουμε ότι θα μας κάνει. Επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε πολλά περισσότερα ξύλινα καλαμάκια ή να βρούμε κατάλληλα ξυλαράκια από την φύση.

 

Ζίλια:
Τα ζίλια ανήκουν στην κατηγορία κρουστών και ιδιόφωνων. Τα υλικά που χρησιμοποιήσαμε είναι α) μερίδες γάλακτος και β) λαστιχάκια.
Τρόπος κατασκευής:
1) Παίρνουμε τις μερίδες γάλακτος. Αφού αφαιρέσουμε το κάλυμα και καθαρίσουμε τις συσκευασίες ανοίγουμε μια μικρή τρύπα στο κέντρο του πάτου τους.
2) Σχηματίζουμε στα λάστιχα μια θηλιά στην τρύπα που δημιουργήσαμε και σταθεροποιούμε με ένα κόμπο.
Παραλλαγή: Μπορούμε να μην ακολουθήσουμε τη διαδικασία με τις οπές και τα λάστιχα αλλά να χρησιμοποιήσουμε μόνο τις μερίδες χτυπώντας τες με τα χέρια μας ελεύθερα.
Μιας και παράγουν μόνο ένα ήχο έχουν την δυνατότητα να κρατούν ρυθμό και να συνοδεύουν μελωδία.

Πολλαπλή Μαράκα:
Η πολλαπλή μαράκα ανήκει στην κατηγορία των κρουστών και ιδιόφωνων. Φτιάχνεται από ένα ξύλινο καλαμάκι, δύο συσκευασίες μερίδων γάλατος και λαστιχάκια.
Τρόπος κατασκευής:
1) Περνάμε σε όσα καλαμάκια επιθυμούμε τις συσκευασίες από τις μερίδες γάλατος ( αφού τις αδειάσουμε και τις καθαρίσουμε) αντικριστά.
2) Σταθεροποιούμε τις συσκευασίες στα καλαμάκια χρησιμοποιώντας δύο λαστιχάκια στο πάνω μέρος της καθεμίας.
3) Για καλύτερη ασφάλεια ώστε να μην μας φύγει το υλικό που έχουμε προσθέσει (φακές, ρύζι κλπ) μπορούμε να περάσουμε λαστιχάκια.
4)Ενώνουμε όλες τις μαράκες που έχουμε φτιάξει με λαστιχάκια στο κάτω μέρος από τα ξύλινα καλαμάκια.
Παραλλαγή: Με τα ίδια παραπάνω βήματα εκτός από το τελευταίο μπορούμε να κάνουμε ξεχωριστές μαράκες.

 

 

Καλαμάκι με διπλή γλωττίδα
Το καλαμάκι με διπλή γλωττίδα ανήκει στην οικογένεια των πνευστών και φτιάχνεται από πλαστικό καλαμάκι.
Τρόπος κατασκευής:
1) Τσακίζουμε το πάνω μέρος από το καλαμάκι..
2) Κόβουμε τις γωνίες από τις άκρες του με σκοπό να σχηματίσουμε ένα v.
3) Αν θέλουμε το αφήνουμε ως έχει ή διαφορετικά στο κάτω μέρος δημιουργούμε οπές με σκοπό την δημιουργία πολλαπλών συχνοτήτων (διαφορετικές νότες).
4) Για την δημιουργία των νοτών τσακίζουμε κατά μήκος το καλαμάκι και κόβουμε μικρά ημικύκλια σε όποιο ύψος επιθυμούμε.
Σημείωση: Όσο πιο κοντά είναι οι οπές στο επιστόμιο τόσο πιο ψηλή συχνότητα παράγεται. Λόγω της ικανότητας του να παράγει διαφορετικές νότες μπορεί να χρησιμοποιηθεί για το παίξιμο μελωδίας. Ο ήχος του θυμίζει αυτόν του ζουρνά.

 

 

 

Σείστρο
Το σείστρο ανήκει στην οικογένεια των κρουστών. Τα δικά μας κατασκευασμένα σείστρα είναι από ξύλα που καταλήγουν σε σχήμα ν, καρπούς από το δέντρο Βραχυχίτωνα, σπάγκο ή σύρμα. [Πληκτρολογήστε το περιεχόμενο της πλαϊνής γραμμής. Η πλαϊνή γραμμή είναι ένα αυτόνομο συμπλήρωμα του κύριου εγγράφου. Συνήθως είναι στοιχισμένη στα αριστερά ή στα δεξιά της σελίδας ή Τρόπος κατασκευής:
1) Βρίσκουμε ένα ξύλο που να μοιάζει με σφεντόνα, δηλαδή να καταλήγει σε δύο άκρες σε σχήμα ν.
2) Βρίσκουμε καρπούς από βραχυχίτωνα και τους καθαρίζουμε από μέσα ώστε να φύγουν τα σπόρια. Προσοχή με γάντια και μέσα σε λεκάνη με νερό διότι η σκόνη από τα σπόρια προκαλούν μια ελαφρά φαγούρα.
3) Στην συνέχεια παίρνουμε τους καρπούς και ανοίγουμε τρύπες στο κέντρο του με ένα καρφάκι χτυπώντας το ελαφρά με ένα σφυράκι.
4)Πέρνάμε τους καρπούς σε ένα σπάγκο ή σύρμα το οποίο στην συνέχεια το δένουμε και το τεντώνουμε στις δύο άκρες του ξύλου. Εάν έχουμε χώρο στο ξύλο τοποθετούμε και δεύτερη γραμμή.
Σημείωση: Ο Βραχυχίτωνας υπάρχει σε πολλές πόλεις τις Ελλάδας. Μας έχει έρθει όπως ο Ευκάλυπτος από την Αυστραλία. Πρόκειται για αειθαλές δέντρο που μπορεί να φτάσει σε μεγάλο ύψος και δεν αντέχει στα χιόνια. Οι καρποί του είναι άψογο υλικό για ιδιόφωνα κρουστά.

 

 

Ηχητικό Περιδέραιο
Τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε είναι τα εξής: Καρποί από Βραχυχίτωνα, σπάγκο, πετονιά ή ψάθα.
Τρόπος κατασκευής:
1)Καθαρίζουμε με προσοχή και γάντια του σπόρους του βραχυχίτωνα και έπειτα του τρυπάμε στο κέντρο με ένα καρφάκι.
2) Περνάμε ένα ένα τους καρπούς στον σπάγκο ή σε ότι άλλο υλικό θέλουμε, ανά δύο ώστε οι καρποί να είναι αντικριστοί.
3) Δένουμε τις δύο άκρες του σπάγκου.
Παραλλαγή 1: Μπορούμε να κάνουμε δύο θηλιές στις δύο άκρες του σπάγκου, να βάζουμε σε αυτές τα δάχτυλά μας και να τεντώνουμε απότομα τον σπάγκο ώστε να προκαλούμε ήχο.
Παραλλαγή 2: Επίσης μπορούμε στις δύο άκρες του σπάγκου να δέσουμε αντίστοιχα δύο ξυλαράκια ώστε το απότομα τέντωμα του σπάγκου να γίνεται κρατώντας τα ξυλαράκια.

Μασιά
Όργανο που ανήκει στην οικογένεια των κρουστών. Χρειαζόμαστε ένα ποτήρι από φενιζόλ, δύο ξύλινα καλαμάκια, δύο μερίδες γάλατος και λαστιχάκια.
Τρόπος κατασκευής:
1)Περνάμε λαστιχάκια στα δύο ξύλινα καλαμάκια ώστε η μύτη τους να εξέχει 2-3 εκατοστά.
2)Τρυπάμε τις μερίδες γάλατος στο ίδιο σημείο σε κάθε μερίδα και σταθεροποιούμε με άλλο λάστιχο την μερίδα.
3) Με δύο λάστιχα συγκρατούμε τα δύο ξυλάκια στο ποτήρι από φενιζόν και έπειτα τα μετακινούμε ώστε να έρθουν αντικρυστά το ένα με το άλλο.
Το όργανο παίζεται είτε χτυπώντας τις μερίδες σε μια σταθερή επιφάνεια είτε πιάνοντας τις μερίδες με τον δείκτη και τον αντίχειρα και χτυπώντας τες. Το ποτήρι λειτουργεί ως ηχείο.

 

 

Τύμπανα
Τα υλικά που χρειαζόμαστε για την κατασκευή των τυμπάνων είναι: Μια γλάστρα (πλαστική ή κεραμική), αντικολητικό χαρτί για μαγείρεμα (λαδόκολα), ένα πινέλο και κόλλα για ξύλα (άτλακολ).
Τρόπος κατασκευής:
1) Εφόσον η γλάστρα δεν έχει τρύπα στον πάτο της ανοίγουμε μια με ένα μαχαιράκι ή ένα καρφάκι.
2) Στην συνέχεια περνάμε με άτλακολ το στόμιο της γλάστρα και το πάνω μέρος της ως πέντε εκατοστά.
3) Κόβουμε ένα κομμάτι λαδόκολλα μεγαλύτερο από το στόμιο της γλάστρας και το τοποθετούμε στο στόμιο κολλώντας το.
4) Περνάμε με άτλακολ την επιφάνεια της λαδόκολλας καθώς και το μέρος που βρίσκεται κολλημένο στο στόμιο της γλάστρας (με προσοχή ώστε να μην τρυπήσει το χαρτί).
5) Τοποθετούμε δεύτερο κομμάτι λαδόκολλας στην γλάστρα, ύστερα πιάνουμε και τα δυο κομμάτια και τα τεντώνουμε από όλες τις μεριές.
6) Η διαδικασία 4 και 5 επαναλαμβάνεται μέχρι να έχουμε 5-6 στρώσεις λαδόκολλας. Προσέχουμε οι λαδόκολλες να είναι τεντωμένες αλλά χωρίς να τις σκίσουμε.
7) Αφήνουμε μια μέρα για να στεγνώσει η κατασκευή μας και στην συνέχεια κόβουμε τις περιττές λαδόκολλες που εξέχουν από την γλάστρα. Εάν θέλουμε διακοσμούμε την γλάστρα περνώντας ένα σπάγκο ή σχοινί 5 εκατοστά μετά το στόμιο είτε βάφοντας την γλάστρα.
Τυμπανάκια
Τα υλικά που χρειαζόμαστε είναι: Πήλινος κεσές από γιαούρτι, πλαστική μεμβράνη για τρόφιμα και λαστιχάκια.
Τρόπος κατασκευής:
1) Κόβουμε τρεις στρώσεις από την πλαστική μεμβράνη για τρόφιμα λίγο μεγαλύτερο μέγεθος από τον κεσέ του γιαουρτιού.
2) Τοποθετούμε μία μία τις στρώσεις από την πλαστική μεμβράνη επάνω στο στόμιο του κεσέ και περνάμε σφιχτά ένα χοντρό λαστιχάκι.
3) Στην συνέχεια τεντώνουμε όσο μπορούμε της τρεις μεμβράνες ανασηκώνοντας λίγο το λαστιχάκι.
Παραλαγές:
Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και άλλα υλικά αντί για πλαστική μεμβράνη ώστε να πετύχουμε διαφορετικό ήχο όπως: αλουμινόχαρτο (αρκετές στρώσεις ώστε να μην σκίζεται εύκολα) και λαδόκολλα.

Μελωδικά Μπουκάλια
Υλικά που χρειαζόμαστε: Μπουκάλια ανεξαρτήτου μεγέθους και νερό.
Τρόπος κατασκευής:
1) Γεμίζουμε τα μπουκάλια με νερό και συγχρόνως τα χτυπάμε έχοντας μαζί μας ένα κουρδιστήρι ή κάποιο κουρδισμένο όργανο.
2) Προσθέτουμε ή αφαιρούμε νερό ανάλογα με την συχνότητα που θέλουμε να επιτύχουμε.
Παραλλαγή : Μπορούμε να τοποθετήσουμε το μπουκάλι ακριβώς κάτω από τα χείλια μας σε κάθετη φορά και να φυσήξουμε μέσα στο μπουκάλι. Κάθε μπουκάλι, ανάλογα με την ποσότητα του νερού που έχει θα έχει διαφορετικό ήχο.

Μελωδικά Ποτήρια
Υλικά που χρειαζόμαστε: Ποτήρια (κολονάτα ή απλά) και νερό.
Τρόπος κατασκευής:
1) Προσθέτουμε στα ποτήρια νερό και συγχρόνως τα χτυπάμε έχοντας μαζί μας ένα κουρδιστήρι ή κάποιο κουρδισμένο όργανο.
2) Προσθέτουμε ή αφαιρούμε νερό ανάλογα με την συχνότητα που θέλουμε να επιτύχουμε.
Παραλλαγή: Μπορούμε με ένα δάχτυλο να ακουμπήσουμε ελαφρά το χείλος του ποτηριού και σιγά σιγά να μετακινήσουμε το δάχτυλό μας καλύπτοντας όλη την διάμετρο του ποτηριού. Με αυτό τον τρόπο θα επιτύχουμε έναν διαπεραστικό ήχο.
Σημείωση: Το παραπάνω εγχείρημα επιτυγχάνεται πιο εύκολα εάν τα ποτήρια είναι κρυστάλλινα.

Ταμπουράς
Τα υλικά που θα χρησιμοποιήσουμε είναι: Ένα κομμάτι χαρτόνι Α3 ή οποιαδήποτε κυλινδρικά ξύλα, ένα ποτήρι από φενιζόλ, ένα ξύλινο καλαμάκι, και λαστιχάκια.
Τρόπος κατασκευής:
1) Τυλίγουμε το χαρτόνι ώστε να πετύχουμε ένα λεπτό και σκληρό κύλινδρο.
2) Τον δένουμε με λαστιχάκια (γύρω στα 8 ώστε στην πορεία να τα χρησιμοποιήσουμε για τάστα)
3) Τρυπάμε το ποτήρι σε σχήμα σταυρού λίγο πάνω από τον πάτο και στην συνέχεια περνάμε τον κύλινδρο με απαλές κινήσεις ώστε να μην χαλάσουμε το ποτήρι και το ακινητοποιούμε με ένα λάστιχο μπρος και πίσω.
4) Στην συνέχεια περνάμε ένα λάστιχο στον κύλινδρο το περνάμε πάνω από τον πάτο του ποτηριού και το σταθεροποιούμε στο πίσω μέρος του κυλίνδρου σε σχήμα χιαστί.
5) Κόβουμε δύο λαστιχάκια τους κάνουμε ένα κόμπο στην μία άκρη και ένα κόμπο στην άλλη. Τοποθετούμε την μια άκρη στο κάτω μέρος του κυλίνδρου και σφίγγουμε με ένα λαστιχάκι αφήνοντας τους κόμπους έξω από το δέσιμο. Τεντώνουμε τα λαστιχάκια και σφίγγουμε την άλλη άκρη τους στο πάνω μέρος του κυλίνδρου, αφήνοντας επίσης τους κόμπους να εξέχουν.
6) Κόβουμε ένα καλαμάκι λίγο μεγαλύτερο από την διάμετρο του πάτου του ποτηριού και χαράσσουμε δύο εγκοπές. Τοποθετούμε το καλαμάκι επάνω στον πάτο του ποτηριού και κάτω από το χιαστί λαστιχάκι. Διπλώνουμε την μια πλευρά με το ένα λάστιχο του χιαστί και το ίδιο με την άλλη πλευρά και τοποθετούμε τις χορδές στις εγκοπές.
7) Κόβουμε από ένα πλαστικό πιάτο μια πένα σε σχήμα αμυγδάλου ώστε να μπορούμε να παίξουμε.
8) Ρυθμίζουμε τις αποστάσεις από τα λαστιχάκια στον κύλινδρο ώστε να μας δίνουν τις νότες που επιθυμούμε.
Παραλλαγή: Μπορούμε να μην έχουμε καθόλου λαστιχάκια στον κύλινδρο. Έτσι θα έχουμε ένα όργανο χωρίς τάστα όπως το ούτι ή το βιολί.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Μασιά

Πολλαπλή Μαράκα και Ζίλια

Αυτοσχέδιοι Ταμπουράδες

Τύμπανα

Τυμπανάκια

Σείστρα

Σείστρα

 

Συμμετείχαν οι εξής μαθητές της Α’ Λυκείου:

Αλαφροπάτης Κωνσταντίνος, Αρβανίτη Θεοδώρα, Γαρδικιώτη Αθανασία, Γιάννακα Μαρία, Γκαρίλα Θωμαή, Δάμπασης Γεώργιος, Θάνος Ακίλας, Καββαδίας Ορέστης, Καμνής Γεώργιος, Καραβά Ανδρομάχη, Καφραμάνη Μαρία – Ιωάννα, Λιάσκος Παύλος, Νάνο Αθηνά, Παναγιώτου Χρήστος, Παστρουμάς Τριαντάφυλλος, Πλιάτσικα Ελένη, Σκαντζούρης Γεώργιος, Τριανταφύλλου Σοφία, Τριανταφύλλου Γεώργιος, Τσαλάγκας Μιλτιάδης, Τσαλαφούτας Γεώργιος, Τσαλαφούτας Χρήστος, Τσιγάρα Αθανασία, Φυσολόης Άγγελος, Χασιώτη Ελένη, Χονδραλή Αναστασία, Χονδρορρίζος Βασίλειος, Χυσκάυ Κλείντη, Ψυχογιού Μαρία, Ψωρογιάννη Βασιλική.

Υπεύθυνος καθηγητής του μαθήματος Project: Ξυπόλυτος Ευάγγελος.

Ευχαριστούμε τον μουσικό- παιδαγωγό Δημήτρη Σαρρή όπου το εμπνευσμένο βιβλίο του: «ανακυκλωμένη μουσική – μουσικά όργανα από μικρές συσκευασίες» αποτέλεσε αφορμή για την υλοποίηση του συγκεκριμένου Project.

Βιβλιογραφία

Αγγέλου, Μ. – Αναστασοπούλου, Ν (1990). Κατασκευή μουσικών οργάνων για παιδιά. Αθήνα.
Ανωγειανάκης, Φ. (1991). Ελληνικά λαϊκά μουσικά όργανα. Αθήνα: Μέλισσα.
De Wouwer, V. B. (2000). Μουσικά όργανα. Κατασκευές για μικρά παιδιά. Μτφρ. Αποστολόπουλος, Χ. Αθήνα: Ντουντούμης.
Καλυβιώτης, Α. (2007). Παιχνίδια- Ηχητικά Αντικείμενα. Σάμος: Απόπλους.
Λιάβας, Λ. (επ.) (2000). Ελληνικά Λαϊκά Μουσικά Όργανα. Αθήνα: Υπουργείο Πολιτισμού.
Σαρρής, Δ. (2011), Ανακυκλωμένη μουσική – μουσικά όργανα από μικρές συσκευασίες. Αθήνα: Fagotto.
Τσαφταρίδης, Ν. (1995) Αυτοσχέδια Μουσικά Όργανα. Κατασκευές. Αθήνα: Edition Orpheus.