Βασίλης Τασινός – Εκπαιδευτικές Διαδρομές

 Βασίλης Τασινός

Ιωάννινα 21 Ιουνίου 2013

Εισαγωγή 

Με την έναρξη του διδακτικού έτους, μετά το πρώτο δεκαήμερο, καλούσα τους γονείς των μαθητών μου για να τους γνωρίσω και να τους ενημερώσω σχετικά με τον τρόπο εργασίας μου. Είχαν προηγηθεί τις προηγούμενες ημέρες tests στα βασικά μαθήματα για να γνωρίσω καλύτερα το μαθησιακό επίπεδο των μαθητών, ώστε η επικοινωνία με τους γονείς να είναι πιο συγκεκριμένη. 

Κατ` εξαίρεση στην Α` τάξη, την πρώτη συνάντηση με τους γονείς την πραγματοποιούσα την πρώτη ημέρα, αμέσως μετά τον Αγιασμό. 

Είχα σαν αρχή σε όλες τις συναντήσεις να κάνω πρώτα μια εισήγηση σε όλους μαζί τους γονείς και στη συνέχεια να ενημερώνω τον καθένα χωριστά.

Στην πρώτη  συνάντηση με τους γονείς, η εισήγησή μου ήταν η μεγαλύτερη και η πιο σημαντική, γιατί τους εξηγούσα αναλυτικά τον τρόπο της δουλειάς μου σε όλα τα μαθήματα, τις ειδικές βοήθειες που θα χρειαζόταν να δώσουν κάποιοι στα παιδιά τους, καθώς και τις διαφορετικές απαιτήσεις που είχα από τον κάθε μαθητή. Για το λόγο αυτό φρόντιζα στην πρώτη συνάντηση να είναι παρόντες όλοι οι γονείς, υπενθυμίζοντας τις προηγούμενες ημέρες στους μαθητές μου να μην ξεχάσουν να τους ειδοποιήσουν και μάλιστα τους ζητούσα να μεταφέρουν την επιθυμία μου να παρευρίσκονται όλοι.

Επέλεξα από το αρχείο μου να σας παρουσιάσω τρεις εισηγήσεις που έκανα στους γονείς των μαθητών της Ε` τάξης του 1<sup>ου</sup> Δημοτικού Σχολείου Παιανίας και μία εισήγηση που έκανα στους γονείς των μαθητών της Α` τάξης του 5^ου Δημοτικού Σχολείου Ιωαννίνων.  Όπως θα διαπιστώσετε, πολλά απ` αυτά που γράφω, έχουν εφαρμογή και στις υπόλοιπες τάξεις του Δημοτικού.    

Ενημέρωση γονέων στην αρχή του Α` Τριμήνου

Ε` τάξη, σχολικό έτος 1991-1992

1^ο Δημοτικό Σχολείο Παιανίας 

Δέκα ημέρες μετά την έναρξη των μαθημάτων κάλεσα τους γονείς στην πρώτη μας συνάντηση και παραθέτω την πρώτη εισήγησή μου, όπως την κατέγραψα στο ημερολόγιό μου:

“Κυρίες και κύριοι σας καλωσορίζω στην πρώτη μας συνάντηση. Ονομάζομαι Βασίλης Τασινός, είμαι από τα Γιάννενα, έχω δώδεκα χρόνια υπηρεσίας και ίσως μερικοί γνωρίζετε ότι υπηρετώ για δεύτερο χρόνο στο 1^ο Δημοτικό Σχολείο Παιανίας.

Θα ήθελα πρώτα να διαβάσω τα ονόματα των μαθητών για να γνωρίσω τους γονείς του κάθε παιδιού. [Ακολούθησε η ανάγνωση των ονομάτων.] Όπως βλέπω είστε όλοι εδώ κι αυτό με ικανοποιεί ιδιαίτερα. 

Ένα πράγμα που μου έκανε εντύπωση το δεκαήμερο που πέρασε, ήταν η συμπεριφορά των παιδιών σας. Πολύ ήσυχα παιδιά, ανησυχητικά ήσυχα!

Σε γενικές γραμμές γνώρισα το μαθησιακό τους  επίπεδο και με τη βοήθεια κάποιων tests,  που τους έχω βάλει στα  βασικά μαθήματα.

Για να είναι ουσιαστική η συνεργασία μας, σήμερα, θα αναφερθώ στον τρόπο που  γίνονται τα μαθήματα, στις απαιτήσεις μου από τα παιδιά και γενικά στη λειτουργία της τάξης.

Ας ξεκινήσουμε από το μάθημα των Μαθηματικών. Η εμπέδωση της ύλης των προηγουμένων τάξεων είναι το βασικό βήμα, πριν προχωρήσουμε στην καινούρια ύλη. Όπως έχετε αντιληφθεί, το πρώτο δεκαήμερο δεν έκανα μαθήματα από την Ε` τάξη, αλλά επαναλήψεις από την ύλη των προηγουμένων τάξεων. Επέμενα πολύ στην προπαίδεια και στις πράξεις των ακεραίων και των δεκαδικών αριθμών, γιατί διαπίστωσα ότι ένα μέρος των μαθητών τα έχει ξεχάσει. Δεν αφήνω καμιά αιχμή για ευθύνες των δασκάλων των προηγουμένων τάξεων. Κι εγώ να τους είχα μαθητές τα προηγούμενα χρόνια, τα ίδια θα παρατηρούσα σήμερα. Τα παιδιά έρχονται από καλοκαιρινές διακοπές και καλά έπραξαν που έκλεισαν τα σχολικά βιβλία για τρεις μήνες. Τώρα, όμως, πρέπει να ξαναβρούν το ρυθμό τους κάνοντας συχνές επαναλήψεις, ώστε να γίνει κτήμα τους η ύλη των προηγουμένων τάξεων. Εμένα δεν με πειράζει, αν κάποιος μαθητής γι` αυτό το λόγο δεν έρχεται διαβασμένος στο μάθημα της ημέρας. Τα Μαθηματικά δεν είναι Θρησκευτικά ή Ιστορία, που μπορούν οι μαθητές να καταλάβουν το σημερινό κεφάλαιο, δίχως να γνωρίζουν το προηγούμενο. Αν και όλα τα μαθήματα έχουν μια σειρά, στα Μαθηματικά όμως, δεν μπορούμε σε καμιά περίπτωση να μην την ακολουθήσουμε. Όταν, λοιπόν, ο μαθητής δεν ξέρει την προπαίδεια, δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να μάθει πολλαπλασιασμό και διαίρεση. Θα ήταν ανόητο εκ μέρους μου να απαιτώ από το μαθητή να μάθει πολλαπλασιασμό και διαίρεση, πριν απαιτήσω και επιμείνω να μάθει πολύ καλά την προπαίδεια. Αν είναι κομμένοι βασικοί κρίκοι στην αλυσίδα των Μαθηματικών, δε γίνεται τίποτε στη συνέχεια. Κάπως έτσι οι μαθητές αποκτούν μαθηματικοφοβία και νομίζουν ότι δεν είναι ικανοί να καταλάβουν αυτό το μάθημα. Όσοι, λοιπόν, βοηθάτε τα παιδιά σας στα Μαθηματικά να το έχετε πάντα υπόψη σας αυτό, γιατί έτσι θα αποφεύγετε περιττό κόπο και εκνευρισμό. Ακόμη ποτέ δεν πρέπει να τους λύνετε εσείς τις ασκήσεις, αλλά να προσπαθείτε να εξουδετερώνετε τα εμπόδια εκείνα, αν μπορείτε φυσικά, που δεν τα αφήνουν να προχωρήσουν μόνα τους. Παραπονιούνται μερικοί γονείς ότι τα παιδιά τους δεν καταλαβαίνουν τίποτε. Δεν είναι έτσι. Τα παιδιά, απλώς, έχουν κάποια κενά που πρέπει να καλύψουν.

Τα ίδια περίπου ισχύουν και για το μάθημα των Ελληνικών. Αν το παιδί κάνει λάθος στις καταλήξεις κλιτών λέξεων, αγνοεί βασικά κεφάλαια της Γραμματικής. Ήδη το εγχειρίδιο της Γραμματικής επανήλθε στο σχολείο, αν και εγώ ποτέ δεν το έχω βγάλει από την τάξη. Έλεγα παλαιότερα στους γονείς να το αγοράσουν από το εμπόριο, γιατί είναι πολύ βασικό βιβλίο κι ήταν σοβαρό λάθος του Υπουργείου Παιδείας που το είχε αποσύρει.

Τα περισσότερα θέματα Εκθέσεων (Σκέφτομαι και Γράφω λέγονται τώρα), που θα δίνω για ανάπτυξη, δεν θα είναι από το βιβλίο της Γλώσσας, γιατί έχω παρατηρήσει από τα προηγούμενα χρόνια ότι αρκετοί μαθητές τα προετοιμάζουν από το σπίτι. Θα είναι δικά μου θέματα και θα έχουν σχέση με την επικαιρότητα ή την ανάλυση του κειμένου της Γλώσσας, για να μπορούν τα παιδιά να γράφουν αυθόρμητα τις δικές τους σκέψεις και όχι να αντιγράφουν ξένες σκέψεις από κακής ποιότητας βοηθήματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο.

Τις Εκθέσεις θα τις παίρνω σπίτι και θα τις διορθώνω. Για μένα δεν ισχύει αυτό που, δυστυχώς, υιοθετήθηκε από ορισμένους εκπαιδευτικούς (κατόπιν οδηγιών των συγγραφέων των βιβλίων της Γλώσσας) ότι τα λάθη δεν πρέπει να διορθώνονται, γιατί πληγώνουν το μαθητή. Είμαι πεπεισμένος ότι η διόρθωση του λάθους διδάσκει και δεν πληγώνει, με την προϋπόθεση όμως,  ο δάσκαλος να μη λέει διάφορα υποτιμητικά σχόλια για το μαθητή. Η άσχημη συμπεριφορά, βεβαίως, πληγώνει. Αν εγώ πω στον μαθητή «καλά βλάκας είσαι και κάνεις τέτοια λάθη», είναι σίγουρο ότι και το μαθητή θα πληγώσω και κανένα αποτέλεσμα δεν θα έχω στην Ορθογραφία. Αν, όμως, τα λάθη γίνονται αιτία επαναλήψεων και ενισχυτικής διδασκαλίας, τότε σίγουρα θα έχουμε πολύ θετικά αποτελέσματα. Ύστερα ο μαθητής, όταν γνωρίζει ότι το γραπτό του διορθώνεται, θα είναι πιο προσεκτικός και συγκεντρωμένος.

Βέβαια κι εγώ, αν ο μαθητής κάνει πάρα πολλά λάθη δεν θα τα διορθώνω όλα, αλλά τα πιο σημαντικά. Κι αυτό, αφενός μεν για να μην απογοητεύεται ο μαθητής και αφετέρου δε, να αρχίσει την προσπάθειά του στην Ορθογραφία από τα σημαντικά λάθη που κάνει στις καταλήξεις. Τον επιλεκτικό αυτόν τρόπο της μερικής διόρθωσης τον έκανα γνωστό στους μαθητές. Ο μαθητής, όμως, που κάνει λίγα λάθη θα τα διορθώνω όλα. Κι αυτό, γιατί εδώ οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές. Όπως καταλαβαίνετε, δεν είναι δυνατόν να έχεις τις ίδιες απαιτήσεις σε όλα τα μαθήματα από όλους τους μαθητές. Κάτι τέτοιο είναι ισοπεδωτικό και οδηγεί σε αδιέξοδο τα παιδιά, που έχουν κάποια μαθησιακά προβλήματα.

Ένα τετράδιο που χρησιμοποιούν για πρώτη φορά τα παιδιά, όπως αντιληφτήκατε, είναι των «Βασικών Σημειώσεων». Το τετράδιο αυτό είναι χωρισμένο σε τρία θέματα (Ελληνικά – Μαθηματικά – Διάφορα) και τα παιδιά κρατάνε τις σημειώσεις τους, που τις θεωρούν βασικές απ` όλα τα μαθήματα. Το τετράδιο των «Βασικών Σημειώσεων» δε λειτουργεί ως πρόχειρο, αλλά μεταφέρονται καθαρογραμμένες οι σημειώσεις του μαθητή. Ακόμη, δίνω κι εγώ στα παιδιά μερικές βασικές σημειώσεις για το τετράδιο αυτό, για να μπορούν οποιαδήποτε στιγμή να τις συμβουλεύονται. Από την πείρα των προηγουμένων ετών, θέλω να σας πω ότι το τετράδιο των «Βασικών Σημειώσεων, είναι πολύ σημαντικό και χρησιμοποιείται καθημερινά από όλους τους μαθητές και μάλιστα τις περισσότερες φορές με δική τους πρωτοβουλία.

Πάμε τώρα στα άλλα μαθήματα. 

Στα Φυσικά, όταν υπάρχει η δυνατότητα, θα γίνονται τα ανάλογα πειράματα στην τάξη. Δυστυχώς, το σχολείο μας έχει ελλείψεις σε εποπτικά μέσα διδασκαλίας. 

Η επιδίωξή μου είναι τα παιδιά να κατανοούν το μάθημα στην παράδοση, ούτως ώστε να μη χρειάζονται πολύ χρόνο για προετοιμασία στο σπίτι. Μου λένε μερικές φορές κάποιοι γονείς, που τα παιδιά τους πάνε πολύ καλά στα μαθήματα: «Δάσκαλε, το παιδί μου δε διαβάζει στο σπίτι και μου λέει ότι το μάθημα το έμαθε στο σχολείο.» Τους απαντώ: «Αυτό πρέπει να σας χαροποιεί ιδιαίτερα, γιατί το παιδί σας αξιοποιεί το χρόνο που έρχεται στο σχολείο κι ας διαθέσει τον απογευματινό χρόνο στο παιχνίδι και στο εξωσχολικό βιβλίο. 

Η εξέταση των μαθημάτων την επόμενη ημέρα θα γίνεται με βασικές ερωτήσεις και όχι να λένε το μάθημα «παπαγαλιστί» από την αρχή μέχρι το τέλος. Αργότερα, τις βασικές ερωτήσεις θα τις βγάζουν οι  ίδιοι οι μαθητές και θα τις απευθύνουν στους συμμαθητές τους, ελέγχοντας τις απαντήσεις τους. Είναι μια δοκιμασμένη και πετυχημένη μέθοδος, που έχω εφαρμόσει και σε προηγούμενες τάξεις. Μαθαίνει ο μαθητής να εντοπίζει τις σημαντικότερες ερωτήσεις του μαθήματος και στη συνέχεια αναλαμβάνει το ρόλο του δασκάλου,  γεγονός που του δημιουργεί ιδιαίτερη χαρά και ισχυρό κίνητρο για να γίνει ακόμη καλύτερος. 

Ο μαθητής, όταν διαβάζει στο σπίτι του τη Φυσική, την Ιστορία, τα Θρησκευτικά, τη Γεωγραφία και την Αγωγή, θα έχει πάντα ένα μολύβι στο χέρι για να υπογραμμίζει τα βασικά σημεία του μαθήματος^.τις λέξεις κλειδιά,  που θα τον βοηθήσουν να βγάλει και τις βασικές ερωτήσεις. Τον τρόπο αυτόν έχω αρχίσει ήδη να τον δουλεύω στην τάξημε τα παιδιά, κάνοντας ανάλογες ασκήσεις εντοπισμού των βασικών λέξεων, που θα  χρησιμοποιηθούν για τη σύνταξη των βασικών ερωτήσεων.

Θα ήθελα να σας επιστήσω την προσοχή να μη διαβάζετε μαζί με τα παιδιά σας τα καθημερινά μαθήματα. Μόνο να τους λύνετε, αν μπορείτε, κάποιες απορίες που μπορεί να προκύψουν κατά τη μελέτη και τίποτε περισσότερο.

Γνωρίζω γονείς, που τα παιδιά τους είναι στο Γυμνάσιο και διαβάζουν μαζί την Ιστορία, τα Θρησκευτικά, τη Γεωγραφία, κ.τ.λ. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Ούτε χρειάζεται να επαναλαμβάνεται συνεχώς στα παιδιά σας «διαβάστε και διαβάστε». Το θέμα είναι τα παιδιά από μόνα τους να έχουν την ευθύνη του διαβάσματος. Τον καθημερινό έλεγχο είναι καλύτερα να τον αφήσετε σε μένα. Αν, όμως, θέλετε να κάνετε και εσείς κάποιον έλεγχο, θα πρέπει πρώτα να διαβάσετε το μάθημα και μετά να τους υποβάλετε κάποιες βασικές ερωτήσεις. Αν κάποιοι μαθητές έρχονται αδιάβαστοι, σίγουρα δεν θα αισθάνονται άνετα, όταν οι περισσότεροι συμμετέχουν στο μάθημα με τις βασικές ερωτήσεις κι αυτοί μένουν αμίλητοι. Θα τους γίνει φυσικά και η ανάλογη παρατήρηση την ώρα που πρέπει. «Γιατί Νίκο δε συμμετέχεις στο μάθημα; Καθώς φαίνεται ούτε στην παράδοση πρόσεχες χθες, ούτε και στο σπίτι σου ασχολήθηκες με τις βασικές ερωτήσεις. Γιατί;» Τέτοιου είδους παρατηρήσεις από μένα, φέρνουν συνήθως θετικό αποτέλεσμα. Σε αυτούς, όμως, που επιμένουν να είναι αδιάφοροι, θα προσπαθήσω σε βάθος χρόνου με ανάλογες παιδαγωγικές ενέργειες να καταφέρω να τους κεντρίσω το ενδιαφέρον να ασχοληθούν με τα μαθήματα.          

Έχω παρατηρήσει τα προηγούμενα χρόνια σε μερικούς μαθητές να δημιουργείται ένας ανταγωνισμός, για το ποιος θα είναι ο καλύτερος μαθητής στην τάξη και να προετοιμάζονται συστηματικά στα παρακάτω μαθήματα. Ο ανταγωνισμός αυτός δεν έχει σχέση με την ευγενή άμιλλα, κι όταν το αντιλαμβάνομαι προσπαθώ να τους εξηγήσω ότι τις ικανότητές του ο καθένας μπορεί να τις δείξει με χίλιους άλλους τρόπους και όχι κάνοντας επίδειξη «εξυπνάδας» στο παρακάτω μάθημα, που το έχει προετοιμάσει από το σπίτι.

Έχω παρατηρήσει ακόμη ότι πολλοί γονείς πάτε να δημιουργήσετε ένα δεύτερο απογευματινό σχολείο με τα φροντιστήρια και τις δραστηριότητες, που υποχρεώνετε τα παιδιά σας να συμμετέχουν. Αυτό δεν θα σας το έλεγα, αν δεν είχα κάποια παράπονα από μερικά παιδιά, όταν βάζω κάποια εργασία για το σπίτι^. ενώ η εργασία απαιτεί λίγο χρόνο, μου λένε ότι το απογευματινό τους πρόγραμμα είναι φορτωμένο. Το φροντιστήριο έχει νόημα μόνο σε μαθητές που έχουν σοβαρές ελλείψεις. Οι άλλοι, όταν έρθει η ώρα για να δώσουν εξετάσεις εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο, δυστυχώς, θέλουν δε θέλουν θα κάνουν φροντιστήριο. Δεν είναι ανάγκη, λοιπόν, να αρχίσουν από τώρα. Πότε θα παίξουν; Το παιχνίδι είναι εξίσου σημαντικό με τα μαθήματα. Δε θα καταργήσουμε και την παιδική ηλικία! 

Θα ήθελα ακόμη να σας επισημάνω το εξής: Να μην απουσιάζουν τα παιδιά από το σχολείο, χωρίς να υπάρχει σοβαρός λόγος. Μην παρατείνετε τις αργίες. Μόνο λόγοι υγείας πρέπει να κρατάνε το παιδί στο σπίτι. Το μάθημα που γίνεται στην τάξη, αν χαθεί, δεν αναπληρώνεται, ακόμη κι αν η γνώση δοθεί στο σπίτι. Δεν εννοώ βέβαια το μάθημα που κάνω εγώ δεν αναπληρώνεται. Κάποιος από σας, μια έννοια μπορεί να τη διδάξει καλύτερα από εμένα. Όμως, το σπίτι σας δεν μπορείτε να το κάνετε τάξη, ούτε ο γονέας – ακόμη κι αν είναι εκπαιδευτικός – μπορεί να πάρει τη θέση τη δική μου. Αυτό το βλέπω καθαρά και με το γιο μου, όταν πάω να του κάνω κάτι παραπάνω ή διαφορετικό από αυτό που τους είπε η δασκάλα τους, προσκρούω συνήθως στη φράση του : «Η δασκάλα μας το είπε έτσι». Λοιπόν, μην έχουμε αυταπάτες, ο δάσκαλος είναι δάσκαλος και ο γονέας είναι γονέας. Ένα μπράβο δικό μου στην τάξη έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από πολλά δικά σας μπράβο, γιατί το δικό μου απονέμεται παρουσία όλων των συμμαθητών. Βέβαια και το δικό μου μπράβο, όταν απονέμεται ιδιαιτέρως, δεν έχει τόσο μεγάλη αξία. Αν για παράδειγμα κάποιος μαθητής παραδώσει κάποια χρήματα που βρήκε και του πει ο δάσκαλος ιδιωτικά «μπράβο», παραμένει μεταξύ τους και δε λέει πολλά πράγματα. Αν, όμως, ο δάσκαλος επαινέσει το μαθητή στην τάξη ή μπροστά σε όλο το σχολείο, αντιλαμβάνεστε ότι η βαρύτητα των λέξεων είναι άλλη. Το σπίτι, λοιπόν, δεν έχει αυτά τα πλεονεκτήματα. 

Εν κατακλείδι, το μάθημα, ο έπαινος, το παιχνίδι, το χιούμορ και οτιδήποτε άλλο γίνεται στην τάξη, είναι κάτι που δεν αναπληρώνεται για το μαθητή που απουσιάζει. Χάνεται οριστικά. Συνήθως οι μαθητές που δικαιολογημένα απουσιάζουν από την τάξη και μαθαίνουν για ένα ωραίο περιστατικό που έγινε, στεναχωριούνται που ήταν απόντες εκείνη την ημέρα.     

Η παιδαγωγική σχέση δασκάλου-μαθητή είναι καθοριστική στη μάθηση και γίνεται πιο δυνατή και ουσιαστική, όταν ενισχύεται και από τη δική σας παρουσία στις προκαθορισμένες συναντήσεις μας. Να έρχεστε, λοιπόν, όταν κάνω τις συναντήσεις αυτές κι αν ακόμη το παιδί σας πάει πολύ καλά και ακούτε συνεχώς τα ίδια καλά λόγια. Κι όταν δεν πάει καλά, πάλι να έρχεστε, χωρίς να ντρέπεστε για τις μαθησιακές δυσκολίες του. Είναι πολύ σημαντικό, λοιπόν,  για το παιδί σας είτε πάει καλά στα μαθήματα είτε όχι να είστε συνεπείς στο κάλεσμα μου. Η αδιαφορία έχει πολλές παρενέργειες. 

Να αποφεύγετε να έρχεστε στα διαλείμματα, όχι γιατί είναι κόπος για μένα να σας ενημερώσω^. αλλά να ξέρετε ότι θα είναι μια σύντομη και πρόχειρη ενημέρωση. Βέβαια δε θα πω κάτι το ανεύθυνο, αλλά όμως δε θα είναι η ενημέρωση που θέλω εγώ να κάνω. Δεν μπορώ μόλις βγαίνω από την τάξη, κουρασμένος μερικές φορές, πριν προλάβω να πάρω μια ανάσα, να θυμηθώ ακριβώς αυτά που θέλω να σας πω. Ενώ την προκαθορισμένη ημέρα, όπως βλέπετε, έχω τις σημειώσεις μου και το φάκελο που έχω δημιουργήσει για κάθε μαθητή. Ύστερα, είναι και κάτι άλλο: Αυτά που σας λέω τόση ώρα τώρα, είναι δυνατόν να τα πω ξεχωριστά στον καθένα σας στα λίγα λεπτά του διαλείμματος; Όταν, λοιπόν, δεν θα μπορέσετε να έρθετε για κάποιο σοβαρό λόγο την προκαθορισμένη ημέρα, αυτό το κενό στη συνεργασία μας δύσκολα μπορεί να αναπληρωθεί.   

Ένα άλλο θέμα που θέλω να συζητήσω μαζί σας – και να έχω την έγκρισή σας – είναι η δημιουργία δανειστικής βιβλιοθήκης στην τάξη μας. Η βιβλιοθήκη θα δημιουργηθεί φέρνοντας ο κάθε μαθητής τρία βιβλία από το σπίτι του. Εννοείται βέβαια ότι δεν θα είναι βιβλία προπαγάνδας (κομμάτων ή θρησκευτικών οργανώσεων), αλλά λογοτεχνικά.

Η δανειστική βιβλιοθήκη στο σχολείο διαφέρει από τη βιβλιοθήκη που έχουν τα παιδιά στο σπίτι. Παρατηρούσα πέρυσι, που είχα την ΣΤ` τάξη, πως ένα βιβλίο που άρεσε σε κάποιον μαθητή, το διαφήμιζε στους συμμαθητές του και γινόταν ανάρπαστο από τη βιβλιοθήκη. Ίσως να έχουν τα βιβλία κάποια σχετική φθορά, όταν θα τα ξαναφέρουν στο σπίτι με τη λήξη του διδακτικού έτους, αλλά είναι προτιμότερο από το να μένουν αχρησιμοποίητα στη βιβλιοθήκη του σπιτιού. Είμαι σίγουρος ότι η δανειστική βιβλιοθήκη για πολλά παιδιά θα γίνει η αφορμή να έρθουν για πρώτη φορά σε επαφή με το εξωσχολικό βιβλίο. Κι όπως καταλαβαίνετε, τα παιδιά που θα αποχτήσουν την καλή συνήθεια να διαβάζουν την πλούσια λογοτεχνική μας κληρονομιά, δε θα πάνε μόνον καλά στα μαθήματα, αλλά και στη ζωή.   

Όταν θα συζητήσω κατ` ιδίαν με τον καθένα σας και χωρίς να θέλω να αναμειχθώ στα οικογενειακά σας, αν νομίζετε ότι πρέπει να γνωρίζω κάτι περισσότερο για να κατανοήσω καλύτερα τη συμπεριφορά του παιδιού σας, μη διστάσετε να μου το πείτε.

Και κάτι  ακόμη: Αν στην πορεία δημιουργηθεί κάποιο παράπονο ή κάποια κατά την άποψή σας αδικία – το λανθάνειν ανθρώπινο – να μου μιλήσετε ευθέως εδώ μπροστά σε όλους ή κατ` ιδίαν,  και όχι να ακούγονται διάφοροι ψίθυροι δεξιά κι αριστερά. Αν πράγματι έχω κάνει κάποιο λάθος, άθελά μου, καλύτερα να το ακούσω από σας. Καλό θα μου κάνει.

Αν έχετε κάποια απορία ή παρατήρηση ή αντίρρηση σε αυτά που είπα, πολύ ευχαρίστως να σας ακούσω”.

(Ακολούθησε συζήτηση με τους γονείς.)  

Ενημέρωση γονέων στο τέλος του Α` Τριμήνου

Ε` τάξη, σχολικό έτος 1991-1992

1^ο Δημοτικό Σχολείο Παιανίας  

Στη συνέχεια σας παρουσιάζω την εισήγησή μου που έκανα στους ίδιους τους γονείς, όταν τους κάλεσα με τη λήξη του Α` τριμήνου για να τους δώσω τη βαθμολογία:

“Πριν σας δώσω τους ελέγχους και ενημερώσω τον καθένα σας χωριστά, θα ήθελα να σας πω μερικά πράγματα για τη βαθμολογία. 

Η βαθμολογία πιστεύω ότι είναι ένα  κίνητρο για το μαθητή, αν βέβαια δε λειτουργεί τιμωριτικά από το δάσκαλο, αλλά ούτε και απαξιωτικά με το να παίρνουν όλοι οι μαθητές άριστα. Όση ζημιά γίνεται με το να αδικήσεις κάποιο μαθητή βάζοντας μικρότερο βαθμό από αυτόν που αξίζει, το ίδιο και χειρότερο γίνεται με το να βάλεις πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Βέβαια, μιλάω για μεγάλες βαθμολογικές αποκλίσεις Τώρα, αν εγώ βαθμολόγησα «9» και κάποιος άλλος δάσκαλος «8», νομίζω ότι σωστά βαθμολογήσαμε και οι δύο.

Δυστυχώς, σήμερα αρκετοί εκπαιδευτικοί πολύ απλόχερα βάζουν άριστα σχεδόν σε όλους τους μαθητές, με αποτέλεσμα να δημιουργούν από άλλη παράμετρο το αίσθημα της αδικίας στην τάξη. Οι περισσότεροι μαθητές καταλαβαίνουν ότι το μεγάλο βαθμό που πήραν δεν τον άξιζαν, όπως γνωρίζουν και ποιοι έπρεπε να πάρουν άριστα. Η βαθμολογία σε αυτή την περίπτωση πλήττει το κύρος του δασκάλου και ισοπεδώνει τους μαθητές, εφόσον καταργεί την αρετή της διάκρισης.

Ως δάσκαλος προσπαθώ να βρω τη χρυσή τομή στη βαθμολογία, δηλαδή και το μήνυμα να στείλω με το βαθμό που θα βάλω και να μην απογοητεύσω το μαθητή. Για το λόγο αυτό μίλησα αναλυτικά στους μαθητές για τη βαθμολογία. Τους εξήγησα τον τρόπο που βαθμολογώ, που έχει να κάνει με το αν προσέχουν στο μάθημα, αν συμμετέχουν, αν φέρνουν βασικές ερωτήσεις, αν γράφουν καλά στα tests, αν προσπαθούν στο σχολείο και στο σπίτι κ.τ.λ. Τους έκανα σαφές ότι αν δεν έχουν γράψει καλά σε ένα test, δε σημαίνει ότι θα πάρουν και μικρό βαθμό. Ο τελικός βαθμός θα είναι ο μέσος όρος όλων αυτών των παραμέτρων που ανέφερα. Πιστεύω ότι οι μαθητές μου  έχουν καταλάβει πολύ καλά τον τρόπο βαθμολόγησης και θα έλεγα ότι διαισθάνονται τους βαθμούς που θα πάρουν σήμερα.

Να σας πω την αλήθεια ότι δυσκολεύομαι αρκετά με τη βαθμολογία. Προσπαθώ από τη μια να στείλω ένα ρεαλιστικό μήνυμα σύμφωνα με τα tests, την προφορική συμμετοχή και την προσπάθεια και από την άλλη δε θέλω να απογοητεύω τους μαθητές με μικρούς βαθμούς, αλλά ούτε και να τους δημιουργώ ψευδαισθήσεις με μεγάλους βαθμούς, που δεν τους αξίζουν. Για το λόγο αυτό οι βαθμοί που έβαλα σε μερικούς μαθητές, παρουσιάζουν διαφορά από μάθημα σε μάθημα. Για παράδειγμα, αν ένα βασικό  μάθημα το βαθμολόγησα με «7», κάποια άλλα δευτερεύοντα μαθήματα τα βαθμολόγησα με «9» ή  «10». Με αυτόν τον τρόπο και το ρεαλιστικό μήνυμα εστάλη και η γενική βαθμολογία δε στεναχώρησε το μαθητή, εφόσον είδε την προσπάθειά του σε αρκετά μαθήματα να αμείβεται.

Πιστεύω, όταν η βαθμολογία είναι ρεαλιστική, δίνει κίνητρα για περισσότερη μελέτη. Θέλω να ακούσω και την άποψή σας στο θέμα αυτό. Πάντως, θεωρώ ότι και εσείς θα συμβάλλετε στο να λειτουργήσει ή να μη λειτουργήσει ως κίνητρο μελέτης η βαθμολογία, ανάλογα με τη στάση που θα κρατήσετε βλέποντας τους βαθμούς. Και εξηγούμαι: Αν δείτε κάποιο χαμηλό βαθμό – που σχεδόν όλοι σαν μαθητές έχουμε πάρει – δεν χρειάζεται να αρχίσετε τις παρατηρήσεις, «τι βαθμός είναι αυτός, δε ντρέπεσαι κ.τ.λ.» Δεν λέω, όμως, να αδιαφορήσετε και να μην πείτε τίποτε. Ο μικρός βαθμός να γίνει αιτία ο μαθητής να προσπαθήσει περισσότερο. Και το αντίθετο, στον υψηλό βαθμό δεν πρέπει να δείξετε υπέρμετρη χαρά και να επαναπαυθείτε. Πάντα πρέπει οι μαθητές να προσπαθούν να γίνονται ακόμη καλύτεροι. Δε λέω φυσικά να μη συγχαρείτε το παιδί σας ή να μην το φιλήσετε, όχι όμως υπερβολές. 

Ύστερα, πρέπει να τονίζετε στα παιδιά σας ότι βαθμοί αλλάζουν και προς τα πάνω και προς τα κάτω, ανάλογα με την προσπάθεια του καθενός.

 Σε ένα άλλο θέμα που θα ήθελα να μείνω, είναι η αυτοαξιολόγηση, δηλαδή, στο να καταφέρνουν οι μαθητές να βαθμολογούν αντικειμενικά τα tests που γράφουν. Πιστεύω σε αυτόν τον τομέα κάναμε καλή δουλειά στην τάξη. Γνωστοποίησα εκ των προτέρων στους μαθητές, το πόσο βαθμολογείται η κάθε άσκηση. Παίρνοντας,  λοιπόν,  στα χέρια τους το γραπτό, που ήταν διορθωμένο από μένα, (δίχως, όμως, να αναγράφεται η βαθμολογία), το βαθμολόγησαν. Οι περισσότεροι έβαλαν την ίδια με εμένα βαθμολογία. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι ορισμένοι μαθητές, έβαλαν μικρότερο βαθμό από τον δικό μου. 

Η αυτοαξιολόγηση, λοιπόν, βοηθάει το παιδί να εκτιμήσει μόνο του την επίδοσή του και να μην έχει το αίσθημα της αδικίας. Μερικές φορές κάποια παιδιά νομίζουν ότι αδικούνται, αλλά τις περισσότερες φορές έχουν άδικο. Κι αυτό γίνεται, γιατί δεν τους έχει δοθεί η ευκαιρία στην τάξη να αξιολογήσουν τον εαυτό τους, όπως προανέφερα. Ύστερα να μην ξεχνάμε και το γεγονός ότι τα παιδιά πολύ εύκολα δικαιολογούν τον εαυτό τους. Μερικές φορές τα αδικαιολόγητα αυτά παράπονα τα συμμερίζεστε και εσείς οι γονείς και μάλιστα, χωρίς να ακούσετε πρώτα την άποψη του δασκάλου.

Μερικοί γονείς κάνετε και το λάθος να συγκρίνετε τους βαθμούς του παιδιού σας με τους βαθμούς των άλλων παιδιών και να βγάζετε στη συνέχεια το συμπέρασμα ότι το παιδί σας αδικήθηκε. Το λέω αυτό, όχι γιατί έχω στο νου μου κάποιο συγκεκριμένο περιστατικό που σας αφορά, αλλά γιατί ακούγονται μερικές φορές τέτοιες απόψεις. Κι όταν όλες αυτές οι συζητήσεις περί αδικίας γίνονται μπροστά στα παιδιά, είναι ό,τι το χειρότερο^. το παιδί νιώθει αδικημένο – αφού συμφωνούν και οι γονείς του – και σίγουρα κλονίζεται η εμπιστοσύνη προς το δάσκαλό του με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Αν ποτέ συμβεί να νιώσετε το αίσθημα της αδικίας, σας παρακαλώ πολύ να έρθετε να συζητήσουμε το θέμα. Το ίδιο λέω και στα παιδιά να μου πουν, αν πιστεύουν ότι έχουν αδικηθεί σε κάποιο μάθημα. Με το να μειώνετε το δάσκαλο  στα μάτια του παιδιού σας, κατά βάση πλήττεται το παιδί σας και σε καμιά περίπτωση το δάσκαλο.

Αν έχετε να κάνετε κάποιο σχόλιο για όλα αυτά που σας είπα, ευχαρίστως να σας ακούσω.  Αν ακόμη, κάποιοι θέλετε να μου πείτε κατ` ιδίαν μερικά πράγματα, αυτό μπορεί να γίνει στην ατομική ενημέρωση που θα ακολουθήσει.” 

(Ακολούθησε συζήτηση με τους γονείς για αρκετή ώρα και στη συνέχεια έδωσα τους ελέγχους προόδου και τους ενημέρωσα ατομικά).  

Ενημέρωση γονέων με τη λήξη του διδακτικού έτους

Ε` τάξη, σχολικό έτος 1991-1992

1^ο Δημοτικό Σχολείο Παιανίας 

Σας παρουσιάζω την εισήγηση που έκανα πάλι στους ίδιους γονείς με τη λήξη του διδακτικού έτους, δίνοντας τους ελέγχους του Γ` τριμήνου:

“Αισίως φθάσαμε στο τέλος της χρονιάς. Πιστεύω ότι είχαμε μια καλή συνεργασία όλο το χρόνο και οφείλεται κατά κύριο λόγο στην καθολική συμμετοχή σας στις συναντήσεις μας. Το ίδιο πρέπει να κάνετε και του χρόνου στην ΣΤ` τάξη, αλλά και αργότερα στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Να νιώθουν τα παιδιά την ανάσα σας, με την καλή έννοια φυσικά.

Τα παιδιά αισθάνονται πολύ άσχημα, όταν απουσιάζετε από τις ενημερώσεις που κάνει ο δάσκαλος. Θεωρώ απαραίτητο ένας από τους δύο γονείς ή έστω ο παππούς ή η γιαγιά να δίνουν το παρόν. Όταν οι γονείς συστηματικά δεν ενημερώνονται από το δάσκαλο, φυσικό κι επόμενο είναι τα παιδιά να αδιαφορούν για τα μαθήματα και να ισχυρίζονται ότι αδικούνται για να δικαιολογούν τους μικρούς βαθμούς.

 Θα μου πείτε, γιατί σας τα λέω αυτά από τη στιγμή που είστε συνεπείς όλο το χρόνο. Ίσως από την επιθυμία μου να έχω την ίδια συμμετοχή και τον επόμενο χρόνο στην ΣΤ` τάξη.

Από τις πρώτες μας συναντήσεις, αν θυμάστε, σας είχα επισημάνει ότι θα πρέπει να είστε προσεκτικοί, όταν συζητάτε με τα παιδιά σας για τη βαθμολογία. Φοβάμαι ότι μερικοί δε με άκουσαν και άγχωσαν τα παιδιά τους. Αυτό φαινόταν περισσότερο, όταν έγραφαν κάποιο test. Τους κυρίευε το άγχος, μήπως δεν πάνε καλά.

Τα παιδιά που πήραν μεγάλους βαθμούς, πρέπει να καταλάβουν ότι πρέπει να συνεχίσουν την προσπάθειά τους για να μείνουν στην κορυφή κι αυτοί που πήραν μικρότερους βαθμούς να μελετήσουν περισσότερο και να κάνουν συχνότερες επαναλήψεις. Δεν χρειάζονται απογοητεύσεις και επιπλήξεις, αλλά προσπάθεια. Η φράση του Αριστοτέλη, που την έχουν γράψει στο τετράδιο Βασικών Σημειώσεων τα λέει όλα: «Της Παιδείας οι μεν ρίζες είναι πικρές, οι δε καρποί γλυκείς». Αν κάποια παιδιά σε μερικά μαθήματα, παρόλη την προσπάθειά τους δεν τα πήγαν και τόσο καλά, θα είναι λάθος να τα μαλώσετε. Αν και έχω φροντίσει σε αυτές τις περιπτώσεις να ανεβάσω λίγο τους βαθμούς, κυρίως στα δευτερεύοντα μαθήματα. 

Τώρα, που θα αρχίσουν σε λίγες ημέρες οι διακοπές, δε χρειάζεται μονότονα να λέτε στα παιδιά να διαβάζουν για να είναι έτοιμα στην ΣΤ` τάξη. Αφήστε τα παιδιά να παίξουν και να χαρούν το καλοκαίρι. Ήδη έκανα μια συζήτηση μαζί τους, λέγοντάς τους ότι δεν θα είναι άσχημη ιδέα, την περίοδο των θερινών διακοπών να έχουν μαζί τους κι ένα λογοτεχνικό βιβλίο.  Όσον αφορά τα μαθήματα του σχολείου, τους είπα το τελευταίο δεκαήμερο των διακοπών, ας ρίξουν μια ματιά στο Τετράδιο Βασικών Σημειώσεων για να επαναφέρουν στη μνήμη τους κάποιες βασικές γνώσεις.

Τη χρονιά που μας πέρασε, εκτός από τη διδακτέα ύλη του αναλυτικού προγράμματος συζητήσαμε στην τάξη και για τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελληνική κοινωνία, κυρίως, στο μάθημα της Αγωγής του Πολίτη. Μίλησα για τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, το κάπνισμα, τις καταλήψεις στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, κ.α. Το τι κατάφερα ο χρόνος θα το δείξει. Βέβαια, η αποτελεσματική αντιμετώπιση των κινδύνων αυτών, δεν εξαρτάται μόνον από εμένα, αλλά και από εσάς τους γονείς. Πάντως, ειλικρινά σας το λέω, αν τα παιδιά σας πρωταγωνιστήσουν στις καταλήψεις στο Γυμνάσιο και το Λύκειο, σίγουρα θα έχω αποτύχει στον τομέα αυτό.

Εκείνο που προσπάθησα – εσείς το γνωρίζετε καλύτερα από μένα αν το κατάφερα – είναι τα παιδιά σας να έρχονται με ευχαρίστηση στο σχολείο και όχι να το βλέπουν ως αγγαρεία. Ίσως να τα κούρασα λιγάκι με τα testsπου έβαζα. Πιστεύω, όμως, ότι η διαδικασία αυτή θα τα βοηθήσει στην ΣΤ` τάξη, αλλά και στο Γυμνάσιο.

Τέλος, πριν δώσω τη βαθμολογία και σας ενημερώσω ατομικά, αν έχετε κάποιο παράπονο, αν έχω κάνει κάποιο λάθος ή αν αδίκησα κάποιον και δεν το έχω αντιληφθεί, σας παρακαλώ πολύ να μου το πείτε. Καλό θα μου κάνει, ειλικρινά σας το λέω. Έχω διορθώσει πολλά πράγματα στο εκπαιδευτικό μου έργο από τις παρατηρήσεις των μαθητών μου, που εκμαίευσα από διάφορα θέματα που τους ανέθετα να αναπτύξουν.

Δε βλέπω κίνηση. Όλα  σωστά τα έκανα; Δεν το νομίζω. Τέλος πάντων… 

 (Πριν δώσω τους ελέγχους ακολούθησε, όπως πάντα, συζήτηση με τους γονείς και ατομική ενημέρωση.) 

Ενημέρωση γονέων με την έναρξη του διδακτικού έτους

Α` τάξη, σχολικό έτος 2000-2001

5^ο Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων 

Στην Α` τάξη η πρώτη συνάντηση με τους γονείς καλύτερα είναι να γίνει την πρώτη ημέρα έναρξης των μαθημάτων, αμέσως μετά τον Αγιασμό. Πιθανή καθυστέρηση ίσως να δημιουργήσει προβλήματα στη συνέχεια. Ύστερα την ημέρα αυτή, συνήθως, βρίσκονται  και οι δύο γονείς στο σχολείο και την ευκαιρία αυτή ο δάσκαλος δεν πρέπει να τη χάσει.  

Στις 10 Σεπτεμβρίου 2000, στο 5^ο Δημοτικό Σχολείο Ιωαννίνων, αμέσως μετά τον Αγιασμό, συγκέντρωσα τα πρωτάκια μου στην αίθουσα διδασκαλίας, την οποία είχα προετοιμάσει κατάλληλα (χάρτες, αφίσες, καρτέλες, αριθμητήριο, κ.τ.λ.) και αφού τους κέρασα ένα γλυκό, κάναμε την πρώτη  γνωριμία μας. Σχεδόν όλα τα παιδιά είχαν πάει Νηπιαγωγείο και η πρώτη μας επικοινωνία ήταν πολύ καλή. Τους διηγήθηκα διάφορα ευχάριστα πράγματα που είχα προετοιμάσει και δημιούργησα ένα καλό κλίμα στην τάξη. Στη συνέχεια τους ανακοίνωσα ότι θα μιλήσω  στους γονείς τους.

Παραθέτω την πρώτη μου εισήγησή στους γονείς, όπως την έχω καταγράψει στο ημερολόγιό μου:

“Σας καλωσορίζω στην πρώτη μας συνάντηση. Ονομάζομαι Βασίλης Τασινός, έχω 20 χρόνια υπηρεσίας και είναι η πέμπτη φορά στη θητεία μου που αναλαμβάνω την Α` τάξη.

Θα ήθελα πρώτα να διαβάσω τα ονόματα των μαθητών για να γνωρίσω τους γονείς του κάθε παιδιού. [Ακολούθησε η ανάγνωση των ονομάτων.]  

Όπως βλέπω είστε όλοι εδώ και μάλιστα πολλά παιδιά εκπροσωπούνται και από τους δύο γονείς. Αυτό είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό για το ξεκίνημά μας.  

Επειδή, το πώς θα ξεκινήσει ο μαθητής στην Α` τάξη θα είναι πολύ καθοριστικό για τη συνέχεια της μαθητικής του ζωής, για το λόγο αυτό φέτος πρέπει να έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία. Κι αυτό θα το πετύχουμε, αν έρχεστε πάντα στις προκαθορισμένες συναντήσεις μας.

Θα ήθελα από την αρχή να σας επισημάνω ότι το βασικότερο στην Α` τάξη είναι η υπομονή, που πρέπει να επιδείξετε. Τα παιδιά σας είναι σίγουρο ότι θα μάθουν και να διαβάζουν και να γράφουν. Μαθαίνοντας, όμως, δεν πρέπει να αντιπαθήσουν το βιβλίο. Γι` αυτό δεν χρειάζεται να βιάζεστε και ούτε να φορτώνετε τα παιδιά με επιπλέον εργασίες. Ούτε πρέπει σε καμιά περίπτωση να εκνευρίζεστε, όταν τα διαβάζετε. Είναι προτιμότερο να τα αφήσετε αβοήθητα, παρά να τους προσφέρετε τέτοια «βοήθεια». Αυτό βέβαια, δε σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να έχουν ένα πρόγραμμα μελέτης στο σπίτι ή να τα αφήνετε από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ να βλέπουν τηλεόραση. Εκείνο που δεν πρέπει να κάνετε ποτέ, είναι να μεταφέρετε το άγχος σας στα παιδιά ή ακόμη χειρότερα να χειροδικείτε, γιατί τα παιδιά σας δεν καταλαβαίνουν ή ξεχνάνε τα γράμματα ή δεν μπορούν να κάνουν μια μαθηματική πράξη. Επαναλαμβάνω, λοιπόν, ότι το βασικότερο στην Α` τάξη είναι η υπομονή. 

Πάμε τώρα στα μαθήματα. Ξεκινάω από τη Γλώσσα. Θα αρχίσουμε τα μαθήματα με το προαναγνωστικό στάδιο, κάνοντας ασκήσεις γραφής. Δε μαθαίνουμε, δηλαδή, ακόμη τα γράμματα, ασχέτως αν μερικές γραμμές που θα γράφουν τα παιδιά παριστάνουν κάποια γράμματα. Εκείνο που έχει σημασία στο στάδιο αυτό είναι να μάθουν τα παιδιά να γράφουν τις γραμμές αυτές με τη σωστή φορά, κρατώντας σωστά το μολύβι τους.

Ακολουθεί η γνωριμία με τα γράμματα και τις δίγραμμες και τρίγραμμες συλλαβές. Οι τριάντα δύο λέξεις που υπάρχουν στο βιβλίο της Γλώσσας, δεν ενδιαφέρουν αυτές καθ` εαυτές, αλλά το πρώτο τους γράμμα ή η πρώτη τους συλλαβή, που έχει διαφορετικό χρώμα από την υπόλοιπη λέξη. Κι αφού τελειώσουμε και με το δεύτερο μέρος του προαναγνωστικού σταδίου, θα περάσουμε στο κύριο μέρος του βιβλίου, όπου τα παιδιά θα μάθουν να διαβάζουν και να γράφουν. Εκείνο που θα ήθελα να σας επισημάνω στο στάδιο αυτό είναι ότι θα συναντάμε κάποιες λέξεις στην αρχή, όπως το «και», το «είναι», όπου δεν θα έχουν διδαχθεί το «αι» και το «ει». Αυτό μπαίνει σκόπιμα, όχι για να σας αγχώσει και να αρχίσετε να εξηγείτε αναλυτικά στο παιδί σας το «αι» και το «ει», πριν έρθει η ώρα του, αλλά για να μάθει το παιδί με την ολική μέθοδο κάποιες λέξεις, χωρίς ανάλυση και σύνθεση. Όλα τα παραπάνω θα γίνουν με μεγάλη υπομονή στην τάξη και θα δείτε πόσο γρήγορα, μέρα με τη μέρα, θα μάθουν τα παιδιά σας να γράφουν και να διαβάζουν.  Εκείνο που θέλω από σας είναι να ακολουθείτε τις οδηγίες μου για να έχουμε γρήγορα κι εύκολα το ποθητό αποτέλεσμα.

Επίσης θα ήθελα να προσέξετε από την αρχή τον τρόπο που θα διαβάζουν τα παιδιά, δηλαδή, να μην ξεχωρίζουν τις μονοσύλλαβες λέξεις από τις επόμενες λέξεις που ακολουθούν. Περισσότερα γι` αυτό το θέμα θα πούμε στην επόμενη συνάντησή μας.

Στο τέλος θα σας δώσω και δύο φωτοτυπίες από το βιβλίο του δασκάλου. Η πρώτη δείχνει τη φορά των γραμμάτων και η δεύτερη πως τα παιδιά θα μαθαίνουν αργότερα την Ορθογραφία.

Θα ήθελα ακόμη να σας επισημάνω το σωστό τρόπο, που πρέπει από την αρχή να μάθουν τα παιδιά να κρατούν το μολύβι. Έχω συναντήσει μαθητή στην ΣΤ` τάξη που κρατούσε το μολύβι σαν ακόντιο και να μην μπορεί να το διορθώσει. Στην Α` τάξη, όμως, είναι εύκολο για το δάσκαλο ή τους γονείς να παγιώσουν το σωστό τρόπο που πρέπει να κρατά ο μαθητής το μολύβι, δηλαδή, ανάμεσα στον αντίχειρα, στο δείκτη και στο μεσαίο δάκτυλο και σε απόσταση δύο περίπου εκατοστών από τη μύτη του μολυβιού.

Αν κάποιοι μαθητές είναι αριστερόχειρες,  παρακαλώ οι γονείς τους να παραμείνουν στο τέλος για τους δώσω επιπλέον οδηγίες.

Πάμε τώρα στα Μαθηματικά.

Το παιδί πολύ εύκολα μπορεί να κατανοήσει την έννοια των αριθμών και των αριθμητικών πράξεων. Η καθημερινή συζήτηση στο σπίτι μπορεί να είναι  ασκήσεις μαθηματικών, που θα συνοδεύονται από χειροπιαστά παραδείγματα. Ζητάμε από το παιδί να μας δώσει συγκεκριμένο αριθμό κάποιων αντικειμένων ή να τα μοιράσει σε κάποιους άλλους ή να αφαιρέσει κάποια αντικείμενα και στη συνέχεια να τα προσθέσει. Γι` αυτό όταν βοηθάτε τα παιδιά σας στα Μαθηματικά, επιβάλλεται να έχετε ένα μικρό αριθμητήριο ή ξυλάκια ή κάποια άλλα αντικείμενα. Το ίδιο θα γίνεται κι εδώ στην τάξη. Το παιδί θα μετράει συγκεκριμένα αντικείμενα, θα τα προσθέτει και θα τα αφαιρεί και αργότερα θα τα πολλαπλασιάζει  και θα τα διαιρεί.

 Όσον αφορά το μάθημα της «Μελέτης του Περιβάλλοντος» δεν χρειάζεται να ασχοληθείτε καθόλου στο σπίτι. Θα γίνεται μια συζήτηση εδώ στην τάξη με αφορμή τις εικόνες του βιβλίου, για να καλλιεργείται περαιτέρω η προφορική έκφραση των μαθητών.

Τα τετράδια που θα αγοράσετε είναι αυτά, που έχω γράψει στον πίνακα: Τρία τετράδια Ελληνικών, από τα οποία ένα θα είναι Γραφής, ένα Ορθογραφίας και ένα Σκέφτομαι και Γράφω (θα χρησιμοποιήσουμε πρώτα το τετράδιο Γραφής και σταδιακά τα άλλα δύο), ένα τετράδιο  Μαθηματικών, ένα τετράδιο Πρόχειρο, όπου θα κάνουν τις πρώτες προσπάθειες γραφής των γραμμάτων και θα το χρησιμοποιούν για ό,τι άλλο προκύπτει (στο Πρόχειρο θα γράφω κι εγώ, όταν θέλω να επικοινωνήσω μαζί σας) και ένα μπλοκ Ζωγραφικής. Το μπλοκ αυτό να έχει μόνον λευκές σελίδες για να ζωγραφίζουν ελεύθερα τα παιδιά και όχι να έχει τυπωμένα σχέδια για χρωμάτισμα, τα οποία ακυρώνουν τη φαντασία τους και περιορίζουν τη σκέψη τους σε συγκεκριμένο περίγραμμα.

Θα ήθελα να αγοράσετε για το μάθημα των Μαθηματικών και ένα μικρό Αριθμητήριο που να χωράει στη σάκα ή ξυλάκια που υπάρχουν στα βιβλιοπωλεία. Ακόμη να αγοράσετε πλαστελίνες για να φτιάχνουν στο μάθημα των Τεχνικών γράμματα, λέξεις, αριθμούς ή ό,τι άλλο θέλουν.

Να μην ξεχάσω και κάτι ακόμη: Όσοι δεν έχετε πάει το παιδί σας στον οφθαλμίατρο, πρέπει χωρίς καθυστέρηση  να το κάνετε.

Σας ευχαριστώ που ήσασταν όλοι στην πρώτη μας συνάντηση και ελπίζω και περιμένω την ίδια συμμετοχή και στις επόμενες συναντήσεις μας. Είναι απαραίτητη η παρουσία σας. Αυτό μην το ξεχνάτε. Αν κάτι δεν καταλάβατε ή έχετε κάποια απορία, ευχαρίστως να σας ακούσω”.

(Ακολούθησε συζήτηση με τους γονείς)