vstefanidis's blog ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ

Hi-tech δάσκαλος σε ακριτικό χωριό

11.3.2010

Τα παιδιά παίζουν την τεχνολογία στα δάχτυλα, αφού όχι μόνο οι υπολογιστές αλλά και το Διαδίκτυο και τα κινητά τηλέφωνα αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς τους. Ηρθε λοιπόν ο καιρός και οι δάσκαλοί τους να τους μιλήσουν στη σύγχρονη «γλώσσα». Η σκόνη της κιμωλίας και ο παραδοσιακός μαυροπίνακας είναι έννοιες άγνωστες για τους μικρούς μαθητές στο δημοτικό σχολείο Λεχόβου, στη Φλώρινα. Και τούτο χάρη στον ειδικό διαδραστικό πίνακα με τον οποίο ο διευθυντής του σχολείου και δάσκαλός τους Σταύρος Πασπάλης αντικατέστησε τον παραδοσιακό σχολικό πίνακα, πάνω στον οποίο έμαθαν τα πρώτα τους γράμματα γενεές και γενεές Ελλήνων.Με κόστος μόλις 1.200 ευρώ, που το κάλυψε το ίδιο το σχολείο, εξοστρακίστηκαν από τη σχολική τάξη οι κιμωλίες και τα σφουγγάρια, και τη θέση τους πήραν ένα διαδραστικό μολύβι που λειτουργεί με τεχνολογία blue tooth, ένας υπολογιστής και ένας προβολέας (προτζέκτορας). Με τη βοήθεια μιας ισχυρής και γρήγορης σύνδεσης στο Διαδίκτυο, μέσω δορυφόρου, οι μαθητές σερφάρουν στις πηγές της γνώσης και κάνουν ακόμα και εικονικές εκπαιδευτικές εκδρομές όποτε το απαιτούν τα μαθήματά τους. Με ένα «κλικ» μπορούν να μεταφερθούν σε μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους χωρίς να χρησιμοποιήσουν κάποιο μέσο μεταφοράς.Αναμφίβολα ο κύριος Πασπάλης είναι ο πρώτος hi-tech δάσκαλος στην Ελλάδα και μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να εγκαταστήσει προγράμματα διαδραστικών πινάκων σε τρεις από τις έξι τάξεις του δημοτικού σχολείου σε μια ακριτική περιοχή της Ελλάδας. Στον διαδραστικό πίνακα προβάλλεται το σχολικό βιβλίο σε ηλεκτρονική μορφή, όπως προσφέρεται από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, ενώ πάνω στην επιφάνεια του προτζέκτορα ο δάσκαλος και οι μαθητές γράφουν, σημειώνουν και λύνουν ασκήσεις χρησιμοποιώντας το μολύβι-ποντίκι blue tooth.«Τααιδιά προσαρμόζονται πολύ εύκολα και πολύ γρήγορα. Μπαίνουν στο νόημα πολύ πιο γρήγορα από ό,τι περίμενα» εξηγεί μιλώντας στην «Espresso» ο Σταύρος Πασπάλης. Εχοντας μέσα του το μικρόβιο των νέων τεχνολογιών από παλιά, εισήγαγε τη χρήση του υπολογιστή στη σχολική τάξη ήδη από τη δεκαετία του ’90, όταν υπηρετούσε τη θητεία του ως δάσκαλος σε σχολεία του Αμβούργου και της Νυρεμβέργης: «Στη Γερμανία χρησιμοποιούσαμε υπολογιστές στο μάθημα. Αργότερα έλαβα μέρος σε ένα πρόγραμμα διασύνδεσης σχολείων ευρωπαϊκών χωρών και πήγα στη Βρετανία, όπου είδα πρώτη φορά να εφαρμόζεται διδασκαλία σε διαδραστικές οθόνες». Την πρωτοποριακή αυτή πρακτική ο κ. Πασπάλης την εφάρμοσε πρώτη φορά το 2000 στο δημοτικό σχολείο Σκλήθρου Φλώρινας, απ’ όπου κατάγεται. Με τα λεφτά του πολιτιστικού συλλόγου της περιοχής αγόρασε έναν πίνακα αφής προκαλώντας τον ενθουσιασμό μαθητών και γονέων: «Στην ουσία καταχράστηκα τα λεφτά του πολιτιστικού συλλόγου για να φτιάξω τον πρώτο πίνακα, αλλά κανείς δεν είχε καταλάβει τι ήθελα να κάνω. Δεν πίστευαν ότι υπάρχει κάτι τέτοιο μέχρι που το είδαν να λειτουργεί».Αργότερα έγινε διευθυντής στο σχολείο του Λεχόβου και εκεί με τα χρήματα της σχολικής επιτροπής κατάφερε να εγκαταστήσει διαδραστικές οθόνες στις μισές τάξεις του σχολείου: «Τα λεφτά που απαιτούνται για να στήσεις ένα τέτοιο σύστημα σε μια αίθουσα είναι λιγότερα από τον μισθό ενός καθηγητή. Ομως δυστυχώς το ελληνικό κράτος δεν επιδοτεί τέτοιες προσπάθειες. Ετσι κόβουμε χρήματα από το λειτουργικό κόστος του σχολείου για να έχουμε υπηρεσίες ευρυζωνικότητας» τονίζει ο Σταύρος Πασπάλης και προσθέτει: «Να φανταστείτε αυτές τις μέρες που χιονίζει δεν περισσεύουν χρήματα για να βάλουμε πετρέλαιο. Ομως ευτυχώς που υπάρχει και η ιδιωτική πρωτοβουλία. Μέχρι το τέλος Μαρτίου όλες οι τάξεις θα έουν διαδραστικούς πίνακες και τούτο το οφείλουμε σε χορηγίες από ιδιωτικές εταιρίες».Οπως μας αποκαλύπτει ο κύριος Πασπάλης, αρκετά είναι τα σχολεία που ακολούθησαν την δική του εκπαιδευτική πρακτική, τα περισσότερα όμως από αυτά είναι ιδιωτικά. Το όραμά του, όπως λέει στην «Espresso», είναι «κάποια στιγμή στο μέλλον να μη διαφέρει ο μαθητής του Harvand από τον μαθητή του Λεχόβου σε ό,τι αφορά την παροχή ποιότητας εκπαίδευσης. Να είναι όλα ίδια και να διαφέρει μόνον ο δάσκαλος που κάνει το μάθημα».ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΙΤΟΥΝΑΣ

http://www.espressonews.gr/default.asp?pid=79&la=1&catid=1&artid=1161880&pg=1