Η πρόκληση του να γνωρίσουμε τη ροκ μουσική μέσα από ένα επίσημο πολιτιστικό πρόγραμμα που θα εντάσσεται στο κανονικό πλαίσιο της λειτουργίας του σχολείου και που θα αποτελεί κομμάτι της πολιτιστικής δράσης του ήρθε με αφορμή δύο γεγονότα. Καταρχήν τη συναυλία τον Ιούνιο του 2007 στη γιορτή αποφοίτησης της Τρίτης Γυμνασίου στο αίθριο του Παλαιού Δημοτικού Νοσοκομείου όπου τα παιδιά έβγαλαν πολύ μεράκι και αγάπη για αυτή τη μουσική και ζήσαμε μια καταπληκτική βραδιά με τρομερά σολαρίσματα από τους δύο κιθαρίστες μας, τον Τίμο και το Στέργιο καθώς και τρομερές ερμηνείες από την Αναστασία κάποιων τραγουδιών όπως ο Κεμάλ του Χατζηδάκι με αγγλικούς στίχους από το Reflections ή το Πριν το Τέλος του Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Το δεύτερο γεγονός ήταν μια ταινία ντοκιμοντέρ, το Rock School (στην οποία βασίστηκε και η μουσική κωμωδία School of Rock) που παρουσιάζει ένα πρωτοποριακό ωδείο στις Η.Π.Α. όπου ένας χαρισματικός μουσικός και δάσκαλος, ο Paul Green , καταφέρνει να κάνει παιδιά 7 έως 17 ετών να παίζουν ροκ μουσική σαν επαγγελματίες και να δίνουν εξαιρετικές συναυλίες σε τοπικά, εθνικά και διεθνή φεστιβάλ. Σκεφτήκαμε ότι εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον για τη ροκ μουσική, γιατί να μη δοκιμάσουμε ένα πολιτιστικό πρόγραμμα με αυτό το θέμα και να δούμε αν θα πετύχει.
Το πρόγραμμα απευθύνθηκε στα παιδιά της Τρίτης Γυμνασίου και πάνω από τα μισά εκδήλωσαν ενδιαφέρον. Τελικά λόγω υποχρεώσεων, προγραμμάτων κλπ συμμετείχαν 25 παιδιά, 18 μαθήτριες και 7 μαθητές. Μας εξέπληξε ευχάριστα η πολύ θετική ανταπόκριση των γονιών οι οποίοι τόσο με τη αποδοχή τους στην αρχική ενημέρωση όσο και με την ενεργή στήριξη και την εμπιστοσύνη που μας έδειξαν κατά τη διάρκεια του προγράμματος ήταν ένας αφανής μεν αλλά εξαιρετικά πολύτιμος συνεργάτης. Το ίδιο θετικά αντιμετώπισαν την πρότασή μας και η Διεύθυνση και ο Σύλλογος Διδασκόντων του σχολείου μας.
Το πρόγραμμα δούλεψε στην αρχή για δύο μήνες, το Νοέμβριο και Δεκέμβριο του 2007 σε μια μάλλον θεωρητική βάση με ακροάσεις πολλών τραγουδιών, προβολή ταινιών και έρευνα των παιδιών σχετικά με τις ρίζες, την ιστορία, την εξέλιξη, τις διαφοροποιήσεις και τα είδη της ροκ μουσικής καθώς και τα σημαντικότερα συγκροτήματα και καλλιτέχνες και κάποιες ημερομηνίες σταθμούς. Οι συναντήσεις γίνονταν κάθε Πέμπτη για δύο ώρες μετά τα μαθήματα στο χώρο του σχολείου εκτός και αν για κάποιο λόγο έπρεπε να αλλάξει η μέρα συνάντησης. Στην αρχή τα παιδιά είδαν το πρόγραμμα με λίγο σκεπτικισμό αλλά καθώς αρχίσαμε να εμβαθύνουμε στη μουσική και να συζητάμε σχετικά με το ροκ, την ουσία του, την εικόνα του, το μύθο του κλπ άρχισε το όλο πράγμα να γίνεται και πιο ενδιαφέρον. 
Από την αρχή είχαμε σκεφτεί ότι το πρόγραμμα έπρεπε να έχει και βιωματική διάσταση για να πετύχει. Αυτό από τη μια σήμαινε να φτιαχτεί ένα συγκρότημα και να παίζουμε ροκ μουσική με τη συμμετοχή όσο περισσοτέρων παιδιών και από την άλλη να προσπαθήσουμε να έρθουμε σε επαφή με ανθρώπους που βρίσκονται στο χώρο της ροκ μουσικής και θα ήθελαν να μας συναντήσουν και να συζητήσουν μαζί μας.
Στο πρώτο σκέλος σκεφτήκαμε να ξεκινήσουμε με τη χριστουγεννιάτικη γιορτή που γίνεται την τελευταία μέρα πριν τις διακοπές των Χριστουγεννων. Επιλέξαμε 4 χριστουγεννιάτικα τραγούδια και μετά από αρκετές πρόβες, γκρίνιες, τσακωμούς αλλά και γέλια, την ημέρα της γιορτής, μετά τα κάλαντα και τη χριστουγεννιάτικη προβολή για πρώτη φορά δώσαμε ένα στίγμα της δουλειάς που κάναμε στο πρόγραμμα, δηλαδή ροκάραμε. Τα παιδιά που έπαιξαν μουσική και τραγούδησαν έδωσαν ό,τι καλύτερο μπορούσαν τη δεδομένη στιγμή και εισέπραξαν μια θετικότατη ανταπόκριση και ένα πολύ θερμό χειροκρότημα. Και φυσικά πήραν κουράγιο και όρεξη για να συνεχίσουν τις live εμφανίσεις.
Ήταν λοιπόν να μην αρχίσουμε. Μετά το χριστουγεννιάτικο ροκ είχαμε κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας στην αίθουσα τελετών του Πανεπιστημίου με ροκ μπαλάντες. Ακολούθησε μια ροκ τσικνοπέμπτη με ένα ξέφρενο πάρτι όλου του σχολείου στο προαύλιο και γενικά όπου μας δινόταν η ευκαιρία παίζαμε μουσική.
Παράλληλα είχαν αρχίσει οι επαφές με καλλιτέχνες, μουσικούς, ηχολήπτες, συγκροτήματα ώστε τα παιδιά να δουν και να γνωρίσουν απο κοντά ανθρώπους που ασχολούνται επαγγελματικά με τη ροκ μουσική. Από τη μια ήρθαμε σε επαφή με πατρινά συγκροτήματα όπως οι Abbie Gale, οι Spectrum και βέβαια οι Raining Pleasure και από την άλλη επιδιώκαμε να συναντήσουμε κάθε Έλληνα και ξένο ροκ μουσικό ή συγκρότημα που ερχόταν για εμφανίσεις στην Πάτρα.Έτσι γνωρίσαμε αρχικά το Γιάννη Γιοκαρίνη και τους Elitron, το Λάκη Παπαδόπουλο, το γνωστό Λάκη με τα Ψηλά Ρεβέρ, τους μυθικούς Socrates drank the Conium, τον Αντώνη Τουρκογιώργη και το Γιάννη Σπάθα, με την ευκαιρία της συναυλίας τους στο Συνεδριακό Κέντρο του Πανεπιστημίου Πατρών και τον Craig Walker από τους Αrchive, που εμφανίστηκε στο Manifest Festival. Όλες οι συναντήσεις πιστεύουμε ότι έδωσαν στα παιδιά την ευκαιρία να απομυθοποιήσουν αρκετά πράγματα γύρω από τη ροκ μουσική, κυρίως σε σχέση με το θεατρικό της στοιχείο, αλλά και γύρω από την περσόνα του καλλιτέχνη που ως άνθρωπος συχνά απέχει πολύ από αυτό που φαίνεται πάνω στη σκηνή ή στην οθόνη της τηλεόρασης.
Πρέπει να επσιμάνουμε εδώ την εξαιρετικά καλή εντύπωση που έκαναν στα παιδιά τα μέλη των πατρινών συγκροτημάτων, Abbie Gale και Spectrum,οι οποίοι είναι φοιτητές στο Πανεπιστήμιο Πατρών , πολύ καλοί μουσικοί και με εξαιρετικό ήθος. Μίλησαν και έπαιξαν μουσική με τους μαθητές και τις μαθήτριές μας και μέσα από τη συζήτηση τόνισαν την ανάγκη της μόρφωσης και της καλλιέργειας για τους νέους καθώς και την αξία του αγώνα που πρέπει να δίνουν οι άνθρωποι και ιδιαίτερα οι νέοι για να πραγματώσουν τα όνειρά τους και να πετύχουν τους στόχους τους. Ήταν πολύ ευχάριστο για μας να βλέπουμε τόσο θετικά πρότυπα να αναδεικνύονται μέσα από τις δράσεις του προγράμματός μας. Το ίδιο καλή εντύπωση έκαναν και οι γνωστοί πρωτοπόροι πατρινοί μουσικοί Raining Pleasure που τους συναντήσαμε προς το τέλος της σχολικής χρονιάς και οι οποίοι μιλώντας μέσα από την καρδιά τους επιβεβαίωσαν στους μαθητές και τις μαθήτριές μας ότι οι αληθινοί καλλιτέχνες είναι απλοί και σεμνοί.
Οι δράσεις μας συμπεριέλαβαν επίσκεψη στο ραδιοφωνικό σταθμό Mojo Radio, όπου ο Χρήστος Συρίμπεης με χαρά δέχτηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις μας και να συζητήσει για το ρόλο της δισκογραφίας και των ΜΜΕ στην εξέλιξη και ανάπτυξη της μουσικής γενικότερα και του ροκ ειδικότερα, καθώς και για το ραδιόφωνο. Επίσης συναντήσαμε ηχολήπτες που μας μίλησαν για την όλο και μεγαλύτερη επίδραση της τεχνολογίας στη μουσική παραγωγή και παρακολουθήσαμε ένα απόγευμα τον έλεγχο ήχου για τη μουσική συναυλία του Manifest Festival στο Παλαιό Πτωχοκομείο Πατρών. Τέλος συνεργαστήκαμε με το Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών και την κ. Κλειώ Φανουράκη και μαζί με ομάδα φοιτητών και φοιτητριών αφιερώσαμε κάποιες συναντήσεις του προγράμματος σε θεατρικό παιχνίδι και δραματοποίηση με θέμα το ροκ.
Αφήσαμε στο τέλος τον καλλιτέχνη που κυριολεκτικά μας κέρδισε όταν τον συναντήσαμε με την απλότητα και αμεσότητά του, το ταλέντο του και την τέχνη του, το Γιάννη Ζουγανέλη. Όταν επικοινωνήσαμε μαζί του και του εξηγήσαμε τι κάνουμε ενθουσιάστηκε με το πρόγραμμα και δήλωσε πρόθυμος να βοηθήσει με όποιο τρόπο μπορεί. Οργανώσαμε λοιπόν ένα μουσικό εργαστήρι την Τρίτη 13 Μαΐου, σε μια αίθουσα μουσικής την οποία ευγενικά παραχώρησε το Ωδείο «Φίλιππος Νάκας» και ο Γιάννης Ζουγανέλης μίλησε στους μαθητές και τις μαθήτριες για την αξία του ήχου, την απελευθέρωση που χρειάζεται η έκφραση του ανθρώπου για να γίνει Τέχνη, αλλά το κυριότερο για την ανάγκη ο κάθε άνθρωπος να ανακαλύψει και να αποκαλύψει την ιδιαιτερότητά του, τη δική του μορφή και να γίνει «ό – μορφος». Αλλά δεν έμεινε στη θεωρία. Με την κιθάρα του αγκαλιά, το οπλοστάσιο των εξαιρετικών μουσικών του σπουδών, την παιδαγωγική του κατάρτιση, αλλά κυρίως με το πηγαίο χαρακτηριστικό χιούμορ του έπαιξε μαζί με τη ροκ μπάντα του προγράμματος γνωστά τραγούδια, δοκίμασε αυτοσχεδιασμούς, μελοποίησε στίχους των παιδιών.
Τo πρόγραμμα έφτάσε στο τέλος του για το 2008 με μια συναυλία στον Πολυχώρο «ΠΟΛΙΤΕΙΑ» της Πάτρας την Πέμπτη 19/6 το βράδυ όπου πάνω από 500 ακροατές, ανάμεσά τους παιδιά όχι μόνο του Πειραματικού Σχολείου αλλά και άλλων σχολείων της πόλης με τους γονείς τους , εκπαιδευτικοί, φοιτητές αλλά και αρκετά γνωστά πρόσωπα της πόλης ρόκαραν μαζί με τα παιδιά σε ένα τετράωρο καταιγιστικής μουσικής.
Τι είναι Ροκ – Ημερολόγιο Άντιας
Πιστεύουμε ότι το «Σχολείο του Ροκ» ήταν μια πραγματικά καινοτόμος δράση που απέδειξε σε μεγάλο βαθμό την παιδαγωγική και πολιτιστική της αξία και επίσης έχει προσελκύσει το έντονο ενδιαφέρον των μαθητών και μαθητριών μας με αποτέλεσμα την ενεργό και ενθουσιώδη συμμετοχή τους και τα επόμενα χρόνια ως και το καλοκαίρι του 2011 που ολοκληρώθηκε.
Αφήστε μια απάντηση