Με αφορμή τη λήξη της φετινής χρονιάς και την ολοκλήρωση του αντίστοιχου πολιτιστικού προγράμματος “Παίζουμε παιχνίδια όπως παλιά;” τα παιδιά παρουσίασαν χθες στους γονείς τους τη θεατρική διασκευή του παραμυθιού του Χρήστου Μπουλώτη “Η επανάσταση των παλιών παιχνιδιών“.
(Λίγα λόγια για το παραμύθι από τον ίδιο τον συγγραφέα μπορείτε να δείτε εδώ και από τις εκδόσεις του βιβλίου εδώ).
Εκτός από το μουσικό έργο “Η συμφωνία των παιχνιδιών” του Λ. Μότσαρτ (ή κατ’ άλλους του Γ. Χάυδν) που παρουσιάζεται στο προηγούμενο άρθρο, τα παιδιά στη διάρκεια της παράστασης εμπνεύστηκαν και από άλλα μουσικά έργα. Μέσω των ακροάσεων των έργων αυτών τα παιδιά ανέπτυξαν δεξιότητες ενεργητικής ακρόασης και είχαν ευκαιρίες για αυτοέκφραση και προαγωγή της δημιουργικότητά τους. Επιπλέον συνεργάστηκαν μεταξύ τους, ώστε να αποδώσουν την πιο εμφάνταστες χορευτικές έμπνευσεις τους.
Ακολουθεί ένα δείγμα των μουσικών έργων που ενέπνευσαν τα παιδιά:
Η μουσική (μουσική φτιαγμένη από σκουπίδια) που ενέπνευσε τα παιδιά να αναπαραστήσουν με πολύ αριστοτεχνικό τρόπο τον σκουπιδοφάγο.
Μία από τις ιδιαίτερα διασκεδαστικές παραστάσεις του Leroy Anderson 1950 classic, The Typewriter. (Η γραφομηχανή), ήταν η μουσική που συνόδευσε την συγγραφέα της παράστασής μας.
Το μουσικό κομμάτι “March Of The Toys” έδωσε πνοή στις παρελάσεις των παλιών παιχνιδιών.
H μελωδία του τραγουδιού Bella Ciao ξεσήκωσε τον υπαρχηγό της επανάστασης τον κλόουν Άρτζι Μπούρτζι στο πέταγμα των νεραντζιών.
“Five Little Monkeys” τραγούδι που ξετρέλανε την βοηθό του υπαρχηγού της επανάστασης την κουρδιστή μαϊμού με τα πιατίνια.
“FIREFIGHTER TRIBUTE-3 Doors Down-Going Down in Flames” το τραγούδι που συνόδευε τον τσίγκινο πυροσβέστη.
Εκτός από τους ήρωες που αναφέρθηκαν αλλά και όλοι οι υπόλοιποι, ο αρκούδος Τζον, το κουρδιστό ποντικάκι Ρίκι, τα μολυβένια στρατιωτάκια και ο αξιωματικός τους, η πορσελάνινη μπαλαρίνα, ο αρχιποντικός, ο σκουπιδοφάγος, οι “στολές”, το ρομπότ αγγελάκι και ο κατασκευαστής ηλεκτρονικών παιχνιδιών, οι γονείς – ηθοποιοί που συμμετείχαν, ο αφηγητής συγγραφέας, οι γονείς – θεατές και όσοι άλλοι που αγαπούν τα παλιά παιχνίδια ήρθαν στην παράστασή μας, διασκεδάσαμε, γελάσαμε, ενώσαμε τις φαντασίες μας και ταξιδέψαμε στα χρωματιστά μας σύννεφα.
Και με τη βοήθεια του συγγραφέα Χρήστου Μπουλώτη συνειδητοποιήσαμε πως
“Η επανάσταση θέλει βέβαια, φαντασία, αλλά καλό είναι να μη μένει πολύ καιρό στα σύννεφα”.
Και αν θέλετε να απολαύσετε τις δημιουργίες των παιδιών κατά την προετοιμασία των σκηνικών της παράστασης, μπορείτε να ακολουθήσετε τον σύνδεσμο πατώντας στην εικόνα που ακολουθεί:
