Η δημοσίευση «τα έργα των παιδιών ή τρία πουλάκια κάθονταν» στο ιστολόγιο του 14ου Νηπιαγωγείου Αθηνών εξηγεί με απλά και ξεκάθαρα λόγια την αξία των έργων των παιδιών.
Συμπληρώνοντας τη δημοσίευση αυτή, αναφέρω επιπλέον (παρόμοιους αλλά και διαφορετικούς) τρόπους δουλειάς, που μερικές φορές επιλέγουμε είτε δουλεύουμε σε ομάδες, είτε σε ζευγάρια, είτε ατομικά: α)Προσχεδιάζουμε σε διάφορα χαρτιά τα μικρότερα κομμάτια μιας κατασκευής και στη συνέχεια καλούμε τα παιδιά να τα κόψουν και να τα κολλήσουν μόνα τους και όπως μπορούν, (ή βοηθούμενα από τους συμμαθητές τους) και να ζωγραφίσουν το καθένα πάλι όπως μπορεί, αλλά και όπως θέλει, κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της κατασκευής. β)Άλλοτε πάλι δίνουμε στα παιδιά το περιθώριο να σχεδιάσουν μόνα τους είτε χρησιμοποιώντας κάποια αντικείμενα π.χ. άδεια σελοτέιπ για τη δημιουργία κύκλων στη διαδικασία κατασκευής ενός χιονάνθρωπου. Έτσι αν και αρχικά ξεκινάμε από την ίδια βάση, στο τέλος κάθε παιδί ή ομάδα δίνει ένα προσωπικό στυλ στο έργο. Και αυτό είναι το ζητούμενο!!!
Και μια και μιλάμε για κοτοπουλάκια, πάρτε μια ιδέα… (το προσχεδιασμένο σώμα κάθε κοτόπουλου δεν ήταν παρά δύο κύκλοι ενωμένοι)
(ιδέα για την κατασκευή από την ιστοσελίδα http://www.bricokid.com/bricolage_fiche/des_poussins_et_des_pompons)