Η Σκάλα της Συκαμιάς, ένα ψαροχώρι μια στάλα μικρό, έχει τέτοια αύρα και φυσική ομορφιά, που αποτελεί ιδανικό προορισμό για όσους θέλουν ήσυχες, ξεκούραστες διακοπές κοντά στη φύση. Κι όποιος βρεθεί εκεί δύσκολα θα θέλει να φύγει.

Σήμα κατατεθέν του χωριού η Παναγιά η Γοργόνα, το ξωκλήσι που ορθώνεται πάνω στον μεγάλο βράχο μπροστά στο λιμανάκι με τα ψαροκάικα, τις τράτες και τα τρεχαντήρια. Το βράχο αυτό τον λένε οι παλιοί «Της Παναγιάς τα ράχτα». Οπως λέει και πάλι ο Μυριβήλης, «…ανεβαίνεις στα ράχτα, γυρίζεις μια βόλτα τη ματιά ένα γύρο, στεριάς και πελάγου, και δακρύζει το μάτι σου. Ενα αναγάλλιασμα στάζει από τα δέντρα, αναβρύζει από τα καστανά και κόκκινα χώματα, από τις πέτρες και τα νερά»*. Αυτή είναι η αίσθηση που έχει κανείς στη Σκάλα: ότι οι έγνοιες και τα προβλήματα μπορούν να περιμένουν, δεν έχουν χώρο σε τούτη τη χαλάρωση και τη γαλήνη.

Το ξωκλήσι έχει πάρει το όνομά του από τη χαρακτηριστική τοιχογραφία άγνωστου λαϊκού ζωγράφου που απεικόνιζε την Παναγία με ουρά γοργόνας, αλλά δεν υπάρχει πια στην εκκλησία. Το καλοκαίρι γίνονται πολλά βαφτίσια και γάμοι εκεί, καμιά φορά στις νύφες αρέσει να έρχονται πάνω σε κάποιο ψαροκάικο. Ολες όμως οι λειτουργίες στην Παναγιά τη Γοργόνα αποκτούν άλλη χάρη, καθώς βγαίνουν από το μικρό ξωκλήσι και ανοίγονται στο λιμάνι και σε όλο το χωριό. Οσο για το ηλιοβασίλεμα από τα ράχτα με θέα το Αιγαίο, είναι ασφαλώς σαγηνευτικό. Από τον μεγάλο βράχο της Παναγιάς φυτρώνει και απλώνεται μια αγριοσυκιά που αντιστέκεται στην αρμύρα και δεν μαραίνεται.

Στο κέντρο του χωριού, πάνω από το ψαραδολίμανο, βρίσκεται η μουριά που είναι πάνω από 130 χρονών κι επειδή εκεί καθόταν ο Μυριβήλης, τη φωνάζουν «Η μουριά του Μυριβήλη». Εκεί, στην πλατεία όπως τη λένε, κι ας μη μοιάζει τόσο με πλατεία παρά με ανοιχτωσιά, έχει ταβερνάκια που προσφέρουν νόστιμους μεζέδες και καφετέριες με δροσερά ποτά και γλυκίσματα. Λίγο πιο πέρα, ένας τεράστιος πλάτανος σκορπίζει κάθε καλοκαίρι τα φύλλα του στην πλατεία κι όλο και κάποιον Σκαλιώτη θα δεις να τα σκουπίζει πρωί-πρωί. Στις ρίζες του αναβλύζει πηγή με δροσιστικό νεράκι, που τα παιδιά τιμούν συχνά όταν ξαποσταίνουν λίγο από το παιχνίδι τους.

Γύρω από τον πλάτανο, καθώς και πάνω από την πλατεία, βρίσκονται τα πρώτα σπίτια του χωριού.

Η Μήθυμνα ή ο Μόλυβος είναι μεγάλος παραδοσιακός οικισμός της Λέσβου με 1.497 κατ. (2001).

Βρίσκεται στη βόρεια βορειοδυτική ακτή του νησιού, 62 χλμ. βορειοδυτικά της Μυτιλήνης και αποτελεί έδρα του Δήμου Μήθυμνας. Είναι πολύ γραφικός οικισμός, στο βόρειο μυχό του ομώνυμου όρμου, πάνω από τον οποίο δεσπόζει το παλιό φρούριο. Έχει μικρό λιμάνι με κίνηση κυρίως αλιευτικών σκαφών και τουριστικών θαλαμηγών.

    Στο Σίγρι βρίσκουμε το απολιθωμένο Δάσος .Μια σύντομη παρουσίαση μπορούμε να δούμε παρακάτω.

     Μπορούμε επίσης να δούμε και ένα σύντομο βίντεο του Δάσους και της περιοχής.

      Απολιθωμένο δάσος στο Σίγρι

       Το απολιθωμένο δάσος δημιουργήθηκε πριν 20 εκατομμύρια χρόνια και αποτελεί ένα από τα ωραιότερα μνημεία της γεωλογικής μας κληρονομιάς. Η δημιουργία του είναι συνδεδεμένη με τη γεωλογική ιστορία και εξέλιξη της περιοχής του Αιγαίου. Το Αιγαίο αποτελεί και σήμερα μια από τις πλέον ενεργές περιοχές του πλανήτη μας. Οι γεωλογικές διεργασίες που συμβαίνουν στο λαμβάνουν χώρα στο μέρος αυτό εκδηλώνονται πολύ συχνά με έντονη σεισμική και ηφαιστειακή δραστηριότητα.

       Η Λέσβος είναι ένα ηφαιστειογενές νησί. Περισσότερο από το μισό της έκτασης του νησιού μας αποτελείται  από  ηφαιστειογενείς  σχηματισμούς  οι  οποίοι ξαπλώνονται από το ΒΑ του κόλπου της Καλλονής ως τη Μήθυμνα και μαρτυρούν ότι υπήρξε έντονη ηφαιστειακή  δραστηριότητα. Σ’ αυτή την εποχή της έντονης ηφαιστειακής δράσης οφείλεται  ο σχηματισμός των απολιθωμάτων στο νησί μας. Η ηφαιστειακή δραστηριότητα εκτός από την πυρακτωμένη λάβα που ευτυχώς δεν έφθασε στην περιοχή εκτόξευσε στην ατμόσφαιρα τεράστιες ποσότητες ηφαιστειακής στάχτης η οποία σε σύντομο χρονικό διάστημα έφθασε στην περιοχή του απολιθωμένου δάσους και κάλυψε τα πάντα. Μετά τις ηφαιστειακές εκρήξεις ακολούθησαν έντονες βροχοπτώσεις που προκάλεσαν μεγάλης κλίμακας λασποροές οι οποίες σκέπασαν το μεγάλο πυκνό και πλούσιο δάσος που υπήρχε την εποχή εκείνη. Το υλικό με το οποίο έγινε η απολίθωση είναι το διοξείδιο του πυριτίου, το οποίο υπήρχε διαλυμένο στα θερμά νερά που κυκλοφορούσαν στο έδαφος.

       Αφού διαβάσετε το παραπάνω άρθρο,δείτε τη συλλογή των εικόνων και συμβουλευτείτε τις πληροφορίες που σας δίνει το κείμενο “Απολιθωμένο Δάσος” που παραθέτουμε, μπορείτε να δημιουργήσετε μια παράγραφο για το απολιθωμένο δάσος.

Είδη γραπτού λόγου

Χαρακτηριστικά περιστάσεων που αφορούν την παραγωγή γραπτού λόγου Ο γραπτός λόγος μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε πολλές περιστάσεις κυρίως όπου ο προφορικός λόγος κρίνεται ακατάλληλος ή ανεπαρκής. ∆ιακρίνονται τρεις μεγάλες κατηγορίες γραπτού λόγου:

• η περιγραφή
• η αφήγηση
• και η επιχειρηματολογία .

Πολλές φορές τα γραπτά κείμενα χρησιμοποιούν δύο ή και περισσότερες από αυτές τις κατηγορίες ,  ενώ συνήθως κάποια παίζει ένα πιο κυρίαρχο ρόλο. Από αυτές τις κατηγορίες μπορούμε να χαρακτηρίσουμε το κείμενο  ανάλογα σαν  περιγραφικό , αφηγηματολογικό ή επιχειρηματολογικό.

Προσαρμογή στο κείμενο

Οι μαθητές πρέπει να εξοικειώνονται με κείμενα που ανήκουν σε διαφορετικά είδη (π.χ. δημοσιογραφικό άρθρο, τυπική ή οικεία επιστολή, διαφήμιση, οδηγίες χρήσης κτλ.) και να ανακαλύπτουν το πώς λειτουργεί το κάθε είδος. Πρέπει επίσης να σημασία δίνεται στη δομή και τη συνοχή στα κειμένα που μελετούν και  παράγουν  οι μαθητές . Όσον αφορά τη σωστή επιλογή του ύφους, χρήσιμη άσκηση θεωρείται η προσπάθεια μετατροπής προφορικού κειμένου σε γραπτό και η επισήμανση των μετατροπών που πρέπει να γίνουν.