Ότι μας φαινόταν φυσιολογικό όπως οι αγκαλιές, τα φιλιά, οι παρέες πλέον μοιάζει παράξενο καθώς μαθαίνουμε να ζούμε σε lockdown.Τα παιδιά της τάξης    μου, τα οποία όπως όλα τα παιδιά υπάκουσαν καρτερικά, ευλαβικά και με υπευθυνότητα, μεγαλύτερη αυτής πολλών ενηλίκων, στα περιοριστικά μέτρα, μοιράζονται σ΄αυτό το άρθρο την καθημερινότητα και τις σκέψεις τους σε περίοδο «καραντίνας».

Οι μέρες αυτές είναι δύσκολες και ιστορικές για την ανθρωπότητα , αλλά εγώ διαλέγω να τις περνάω με διασκέδαση και να μην χάνω την ενεργητικότητα μου μέσα στο σπίτι.

Με την οικογένεια μου έχουμε βγάλει ένα πρόγραμμα το οποίο ισχύ από την Δευτέρα έως την Παρασκευή. Το πρωί ξυπνάω κατά τις εννιά,  και αφού πλύνω δόντια , φάω πρωινό και ετοιμαστώ συμμαζεύω το δωμάτιο μου και το αερίζω. Μετά βλέπω εκπαιδευτική τηλεόραση , που είναι λίγο βαρετή, αλλά πρέπει να την δω αλλιώς το καλοκαίρι πιο πολύ θα διαβάζω πάρα θα κάνω βουτιές στην θάλασσα. Είναι αλήθεια ότι είναι αλλιώς να κανείς μάθημα από την τηλεόραση και άλλο ο να  είσαι στο σχολειό και να μπορείς να κανείς ερωτήσεις η να σε βοηθήσει σε κάτι που δεν καταλαβαίνεις ο δάσκαλος , θεωρώ ότι αυτό είναι το μονό θέμα με την εκπαιδευτική τηλεόραση. Μόλις τελειώσει αφού έχω μπει στο κλίμα του σχολείου κάνω τις εργασίες που μας έχει στείλει η δασκάλα μας η αν τις έχω τελειώσει , κάνω εργασίες των αγγλικών η αυτές που με βάζουν οι γονείς μου.

Όταν έχει φτάσει μεσημέρι μετά από το οικογενειακό φαγητό , μπορώ να διαβάσω ένα λογοτεχνικό βιβλίο η να κάνω γυμναστική με την μαμά μου. Συνήθως κάνω γυμναστική  επειδή μου αρέσει πιο πολύ να κάνω κάτι ενεργητικό . Πάντα εκείνη την ώρα βλέπω το ρολόι και σκέφτομαι ότι τώρα θα ήμουν σχολειό και θα έκανα μελετητήριο η θα παίζαμε όλοι η τάξη μαζί κρυφτό. Μου λείπουν όλοι τόσο πολύ. Και στεναχωριέμαι επειδή είναι η τελευταία μας χρονιά μαζί και την μισή θα την περάσουμε χώρια. Αφού τελειώσω την γυμναστική η το βιβλίο κάθομαι στο κρεβάτι και χαλαρώνω λίγο βλέποντας υπολογιστή.

Έχει ήδη πάει απόγευμα. Μετά από την χαλάρωση καθόμαστε όλοι η οικογένεια μου στο τραπέζι και παίζουμε επιτραπέζια παιχνίδια. Οι γονείς μου είναι πολύ στο σπίτι και έχει αλλάξει πολύ σχέση μεταξύ μας. Έχουμε έρθει πιο κοντά αλλά συνάμα καταλαβαίνεις ότι σε λίγο καιρό θα τους έχουμε απολαύσει αρκετά. Όμως εγώ ακόμα το απολαμβάνω, ειδικά με την μαμά μου , συνήθως  την βλέπαμε μετά τις εννιά η ώρα και δεν περνούσαμε τόσο χρόνο μαζί της , τώρα την βλέπω κάθε μέρα και περνάω πολύ χρόνο μαζί της. Όταν έχει φτάσει εννιά ώρα καθόμαστε όλοι στους καναπέδες και βλέπουμε διάφορες εκπομπές στην τηλεόραση. Κατά τις δέκα και μισή πάμε για ύπνο. Κάθε βράδυ σκέφτομαι όλες τις αλλαγές που μας έφερε ο κορονοϊός και στενοχωριέμαι , που κάθε μέρα πεθαίνουν χιλιάδες άνθρωποι από αυτόν τον ιό , όμως πρέπει να είμαστε περήφανοι που κάποιοι άνθρωποι αυτή την στιγμή δίνουν αγώνα για αυτόν το λόγο….

Είναι δύσκολο να είσαι  τόσες μέρες στο σπίτι και να μην μπορείς να βγεις έξω. Όμως πρέπει να προσπαθούμε να μην χάνουμε την καλή μας διάθεση και την ενεργεία μας. Να βρούμε τρόπους να περνάμε καλά μέσα στο σπίτι. Να βλέπουμε ηλεκτρονικά ,  όμως και να περνάμε  ποιοτικό χρόνο με την οικογένεια μας…………          Νέδα

Όλοι μας ζούμε πρωτόγνωρες στιγμές. Είμαστε αναγκασμένοι στην χώρα μας, όπως και στις περισσότερες χώρες του κόσμου, να μείνουμε στο σπίτι μας για να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον ιό που τόσο ξαφνικά εισέβαλλε στην ζωή μας.

Το να μένεις τόσες πολλές ώρες στο σπίτι δεν είναι πάντα άσχημο. Μπορείς να κάνεις πάρα πολλά πράγματα. Επιτέλους ήρθε η ώρα να ξεκουραστούμε, να κοιμηθούμε λίγο παραπάνω και να χαλαρώσουμε. Πολλοί από εμάς, όπως και εγώ, βρήκαμε ευκαιρία να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας από το απαιτητικό πρόγραμμα της καθημερινότητας. Επίσης έχω την δυνατότητα να περάσω περισσότερο χρόνο με τα αδέλφια μου αλλά και με τους γονείς μου. Με τη βοήθεια της τεχνολογίας μπορώ να επικοινωνώ με τους συγγενείς μου και με τους φίλους μου και να κρατάω επαφή με τα μαθήματα μου. Βοηθάω τη μαμά μου στο συγύρισμα και κάνουμε μαζί γλυκά. Επίσης βρίσκω περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου κάνοντας γυμναστική.

Το να μένουμε όμως στο σπίτι τόσες ώρες έχει και τις δυσκολίες του. Υπάρχουν φορές που δεν ξέρω τι να κάνω για να περάσει η ώρα. Μου λείπουν οι φίλοι μου και οι συγγενείς αλλά και η  καθημερινότητα μου. Επίσης μου λείπουν οι σαββατιάτικες βόλτες με τις φίλες μου. Ποιος να το περίμενε όμως ότι τα σχολείο θα μου έλειπε τόσο πολύ!

Ελπίζω αυτή η κατάσταση να τελειώσει σύντομα και μέσα από αυτό όλοι μας να πάρουμε μαθήματα για τις σχέσεις μας με τους συνανθρώπους μας αλλά και με τη φύση.                                                                                                                          Αριάδνη

Μια καθημερινή μου μέρα τώρα που μένουμε στο σπίτι είναι διαφορετική από πριν αφού τώρα δεν πηγαίνουμε ούτε σχολείο, ούτε δραστηριότητες, ούτε βόλτες.

Το πρωί σηκώνομαι χαρούμενη και έπειτα κάνω ένα ντους για να ξεκινήσω πιο καθαρή την ημέρα μου. Έπειτα παίρνω το πρωινό μου και βλέπω τηλεόραση μαζί με τον αδερφό μου ή παίζουμε έξω στον κήπο όλοι μαζί. Χαίρομαι που είμαι στο  σπίτι γιατί πριν έλειπα πολλές ώρες της ημέρας, στο σχολείο και στις δραστηριότητες. Βεβαία, μου λείπουν τα παιχνίδια που έκανα με τους συμμαθητές μου στην αυλή του σχολείου, τα πειράγματα μας μέσα στην τάξη, ακόμα και τα μαλώματά μας μου λείπουν.

Το μεσημέρι εγώ και ο αδερφός μου βοηθάμε την μαμά να ετοιμάζει το τραπέζι για να φάμε. Μετά το φαγητό, διαβάζω τα μαθήματα μου, που πλέον είναι μέσω διαδικτύου. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό για μένα, που δεν είχα συνηθίσει αλλά έχει αρχίσει να μου αρέσει. Ένα πρόβλημα που με απασχολεί είναι ότι όταν δεν καταλαβαίνω κάτι ρωτάω την μαμά μου, που δεν ξέρει πάντα να μου απαντήσει, και έτσι ψάχνω στο ιντερνέτ για την απάντηση. Κάποιες μέρες διαβάζω και τα εξωσχολικά μου μαθήματα, τα αγγλικά και τα γερμανικά, που και σε αυτά μου στέλνουν ασκήσεις οι δασκάλες μου μέσω διαδικτύου.

Τα απόγευμα κάνω ασκήσεις γυμναστικής που μου στέλνει η κυρία της ρυθμικής, ακούγοντας την μουσική που μου αρέσει για να μου φτιάξει την διάθεση. Πολλές φορές κάνει και ο αδερφός μου μαζί μου γυμναστική και γελάμε πολύ. Λέω και την μαμά μου να κάνει και αυτή μαζί μας αλλά όλο δεν μπορεί!

Συνήθως αργά το απόγευμα φτιάχνουμε διάφορα φαγητά και γλυκά όλοι μαζί, όπως πίτσα, κέικ, κρέπες, ποπ-κορν κ.α.. Τα τρώμε παίζοντας επιτραπέζια παιχνίδια, διασκεδάζουμε και γελάμε (κάποιες φορές μαλώνουμε κιόλας). Το βράδυ  βλέπουμε όλοι μαζί ταινία και πηγαίνουμε αργά για ύπνο.

Αυτές οι μέρες μου αρέσουν αρκετά γιατί περνάω περισσότερο χρόνο με την οικογένεια μου. Θα ήθελα να μπορούσαμε να πηγαίνουμε και βόλτες, στο πάρκο, στην παραλία για ποδήλατο, σινεμά και για φαγητό με τους παππούδες μου που μου λείπουν πολύ. Όμως έχω και τις ανησυχίες μου για το μέλλον. Προσπαθώ να καταλάβω βλέποντας ειδήσεις τι γίνεται στον έξω κόσμο, πως μπορώ να βοηθήσω από την πλευρά μου και πως θα είμαστε όταν θα τελειώσει όλο αυτό που ζούμε τώρα.

Βέβαια μου λείπουν πολύ οι φίλοι μου και το σχολείο και ανυπομονώ να ανοίξει για να τους ξαναδώ. Δεν περίμενα ποτέ να μου λείπει το σχολείο τόσο πολύ, αφού συνέχεια έλεγα ότι θέλω να κλείσει. Σαν κάποιος να άκουσε την ευχή μου και να την πραγματοποίησε! Τώρα όμως εύχομαι να ανοίξουν τα σχολεία και θέλω να πραγματοποιηθεί η ευχή μου σύντομα.                                                                                                                             Φωτεινή

Σήμερα είναι η δέκατη τρίτη ημέρα μέσα στο σπίτι λόγω κορονοϊού για εμένα .Η τελευταία φορά που βγήκα ήταν όταν πήγα να τρέξω με μία φίλη μου στην παραλία. Μου έχουν λείψει η στιγμές που μπορούσα να βγω και να πάω όπου θέλω.

Συνήθως σηκώνομαι πολύ αργά ,στις έντεκα ή δώδεκα το πρωί ,που δεν το συνηθίζω ούτε το καλοκαίρι .Η μαμά μου δουλεύει από το σπίτι για αυτό η αδερφή μου και εγώ φτιάχνουμε ότι πρωινό θέλουμε .Μερικές φορές μαλώνουμε αλλά πρέπει να κάνουμε ησυχία .Έπειτα κάνω κάποια μαθήματα που μας στέλνουν οι δάσκαλοι και με τη μαμά μου έχουμε προγραμματίσει από το βράδυ ώστε να απασχοληθώ με κάτι .

Όταν τελειώνω είναι κιόλας μεσημέρι .Τρώγοντας βλέπω την αγαπημένη μου σειρά στην τηλεόραση .Μετά παίρνω το κινητό μου και βλέπω βίντεο ή παίζω παιχνίδια .Το απόγευμα πάντα εγώ και η αδερφή μου έχουμε κάτι να κάνουμε μαζί. Χαίρομαι που έχω μία παρέα σε αυτές τις βαρετές μέρες .

Όταν πάει η ώρα πέντε και μισή είναι η αγαπημένη μου ώρα. Βάζω αθλητικά ρούχα και αρχίζω την γυμναστική που μου έχει δώσει ο προπονητής μου .Συνήθως κάνω βίντεο κλήση με φίλες ώστε να την κάνουμε μαζί και να αισθανόμαστε ότι είμαστε παρέα. Η γυμναστική μου παίρνει σχεδόν μία ώρα .Όταν τελειώνω κατευθείαν κάνω ένα ντους διότι έχω ιδρώσει .Αφού τελειώσω παίρνω το κινητό μου η ένα βιβλίο για να περάσει η ώρα μου .

Το βράδυ τρώω βραδινό ενώ παρακολουθώ μια ταινία ή μία σειρά στο Netflix με την οικογένειά μου .Κοιμάμαι συνήθως αργά το βράδυ .

Κάποιες φορές έχω μία ανησυχία ότι δεν θα ξανανοίξουν τα σχολεία φέτος .Θέλω να βρεθώ με όλους μου τους φίλους επειδή μου έλειψαν .Με καθησυχάζει η σκέψη ότι κάποια μέρα θα τελειώσουν όλα αυτά και θα μπορούμε όλοι να βγαίνουμε έξω όποτε θέλουμε και να βλέπουμε άλλους ανθρώπους άφοβα.                                                                                                                                                                  Άννα

Αυτές οι μέρες είναι πολύ δύσκολες για μένα και πιστεύω και γενικά για όλο το κόσμο. Ειδικά τα παιδιά πιστεύω ότι περνάνε κάποιες από τις δυσκολότερες μέρες της ζωής τους. Σήμερα θα σας μιλήσω για το πως περνάω εγώ τις μέρες μου υπό αυτές τις συνθήκες.

Το πρωί ξυπνάω στις 8:00π.μ. Πλένομαι, τρώω και σκέφτομαι με τι θα ασχοληθώ στη συνέχεια. Βασικά σχεδόν πάντα μόλις φάω πρωινό, πηγαίνω και κάνω μαθήματα του σχολείου και του φροντιστηρίου μου. Με αυτά ασχολούμαι μιάμιση με δύο ώρες. Ύστερα πηγαίνω και παίζω βιντεοπαιχνίδια για περίπου μία με μιάμιση ώρα και μετά όση ώρα έχει μείνει κάνω δουλειές του σπιτιού ή παίζω με τον μπαμπά ή την μαμά μου.

Το μεσημέρι αφού φάω βλέπω λίγα βίντεο στον υπολογιστή μου και ύστερα, πηγαίνω για ύπνο μισή ώρα. Όταν ξυπνήσω, αν δεν έχει περάσει ακόμα η ώρα κοινής ησυχίας, ασχολούμαι ακόμα λίγο με τα μαθήματά μου.

Το απόγευμα πηγαίνω με τον μπαμπά μου μία βόλτα σε ένα ρέμα που έχουμε απέναντι από το σπίτι μας ( βάζουμε γάντια και μάσκα ). Στη συνέχεια, όταν γυρίσουμε, ( κατά τις εξήμισι ) παίζω βιντεοπαιχνίδια για περίπου μιάμιση ώρα πάλι. Αν έχει μείνει χρόνος μετά, παίζω με τον μπαμπά ή την μαμά μου.

Τέλος, το βράδυ, τρώμε βλέποντας ταινία ( όχι ολόκληρη ),πηγαίνω να παίξω βιντεοπαιχνίδια για μία ώρα και μετά πηγαίνω να κοιμηθώ γύρω στις δέκα και μισή.

Υ.Γ.  Εύχομαι καλή τύχη σε όλους μας που τραβάμε αυτό το ζόρι και ελπίζω σύντομα να γίνει κάτι και να συνεχίσουμε την καθημερινή μας ζωή. Να προσέχεται να μην πάθετε κάτι και εύχομαι να τα ξαναπούμε σύντομα στο σχολείο.            Κωνσταντίνος Κ.

Άλλη μία βαρετή μέρα ξημερώνει, στον κόσμο της καραντίνας… Είναι λίγο παράξενο να ξυπνάς και το μόνο που ακούς έξω να είναι το κελάιδισμα των πουλιών και όχι παιδικές φωνούλες.

Το πρόγραμμά μου δεν είναι και το πιο σπουδαίο. Να ξυπνάς και με την τσίμπλα στο μάτι να ακούς μία φωνούλα να σου λέει: «με ποιο μάθημα θα ξεκινήσεις;». Έτσι, λοιπόν, το μάθημα γίνεται μαθήματα και ένα δίωρο σίγουρα το κλείνω. Αλλά υπάρχει και ένα ακόμη δίωρο μετά το διάλειμμα που ως συνήθως ή χορεύω, για να χάσω τα κιλά από τα πατατάκια, που τρώω κάθε βράδυ, ή ξαπλώνω ή τρώω ή βλέπω λίγη τηλεόραση. Εκτός  αυτών ρίχνω και μια κρυφή ματιά στην σχολική φωτογραφία για να μην ξεχάσω τα πρόσωπα των συμμαθητών μου.

Το θετικό είναι ότι οι μέρες μου περνάνε πιο δημιουργικά από ότι περνούσαν πριν κλείσουν τα σχολεία. Έχω μάθει να φτιάχνω βραχιολάκια με μουλινέδες, κάνω κατασκευές με χάντρες, δημιουργώ κοσμήματα με fimo και κατασκευάζω διάφορα διακοσμητικά για το δωμάτιό μου. Επίσης, έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο για να οργανώσω το δωμάτιο μου και περνάω πολύ χρόνο με τη μαμά μου αλλά και το σκυλί μου!

Το απόγευμα παίρνω τηλέφωνο καμιά φίλη, που τώρα πια μιλάμε και με βιντεοκλήσεις, ύστερα βλέπω τηλεόραση μασουλώντας πατατάκια και πίνοντας κεφίρ και μετά κοιμάμαι.

………. ΚΑΙ ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕ ΚΑΙΝΟΥΡΙΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΣΤΟ ΧΩΛ……..                                                                                                          Θάλεια

Αυτές τις μέρες λόγω της πανδημίας του Κορονοϊού  αναγκαζόμαστε να μείνουμε στα σπίτια μας για να περιορίσουμε την εξάπλωση ιού του.

Κάθε πρωί ανοίγω την τηλεόρασή μου στο κανάλι της ΕΡΤ όπου εκεί παρακολουθώ ένα πρόγραμμα διδασκαλίας. Πριν από το μεσημεριανό κάνω ένα απλό πρόγραμμα γυμναστικής επειδή πλέον όλα τα γυμναστήρια και οι ακαδημίες είναι κλειστά λόγω της πανδημίας. Με τους φίλους μου παίζουμε διάφορα διαδικτυακά παιχνίδια και έτσι μας δίνεται η δυνατότητα να επικοινωνούμε με έναν διαφορετικό τρόπο. Επίσης όλα τα μαθήματα πλέον τα κάνω στον υπολογιστή και η κάθε δασκάλα μου στέλνει  με το διαδίκτυο φυλλάδια για το μάθημά της.

Επειδή είμαστε περιορισμένοι μέσα στο σπίτι με πολλούς ανθρώπους, κατά τη διάρκεια αυτών των ημερών πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε αρμονικά και να σεβόμαστε τους άλλους για να μην υπάρχει μια διαρκής φασαρία.

Αυτές τις ημέρες της καραντίνας τα συναισθήματά μου είναι ανάμεικτα, κυρίως όμως νιώθω να βαριέμαι διότι κάθε μέρα κάνω τα ίδια πράγματα με την προηγούμενη. Περιμένω πως και πως να περάσει η πανδημία αλλά δυστυχώς μας μένει ακόμα ένας ολόκληρος μήνας. Μέσα σε όλα αυτά όμως υπάρχει και το θετικό ότι περνάω πολλές ώρες με την οικογένειά μου, κάτι το οποίο στο παρελθόν δεν μου δίνονταν η ευκαιρία να κάνω λόγω τον πολλών δραστηριοτήτων μου.                                                                    Ανδρέας

  Η μαθητική μας ζωή κυλούσε ομαλά μέχρι τις 11 Μαρτίου του 2020 όπου μάθαμε από την τηλεόραση ότι θα κλείσουν τα σχολεία εξαιτίας ενός επικίνδυνου ιού ,του κορονοιού . Από εκείνη τη μέρα και μετά η ζωή μας άλλαξε εντελώς.

               Τώρα πλέον το ξυπνητήρι σταμάτησε να χτυπά στις 7.00 και μόνο η μαμά μου πηγαίνει το πρωί στη δουλειά. Εμένα μου αρέσει να ξυπνάω λίγο αργότερα. Αφού τελειώσω με τις πρωινές μου συνήθειες παρακολουθώ στην τηλεόραση μια εκπαιδευτική εκπομπή που είναι για όλες τις τάξεις του δημοτικού. Την ίδια ώρα η αδερφή μου κάνει μάθημα μέσω skype με την καθηγήτρια της και ο μπαμπάς μου  κάνει προγράμματα για τους μαθητές του. Εγώ αμέσως μετά κάνω     το  φυλλάδιο που μας έχει βάλει η δασκάλα μας μασουλώντας διαφορά σνακ που βρίσκω στο ψυγείο. Δυστυχώς όταν είσαι στο σπίτι δεν μπορείς να σταματήσεις να τρως.

               Το ίντερνετ μας έχει διευκολύνει πάρα πολύ έτσι κι εγώ το χρησιμοποιώ για να κάνω τα μαθήματα μου  αλλά και για να έχω επαφή με τους φίλους μου μέχρι να γυρίσει η μαμά μου από τη δουλειά στο σπίτι. Εμείς την περιμένουμε όλοι για το μεσημεριανό μας φαγητό και εκείνη αφού βγάλει τα παπούτσια της έξω από το σπίτι απλώνει και τα ρούχα της έξω να αεριστούν και πλένει για αρκετή ώρα τα χέρια της, και παρόλα αυτά δεν μ αφήνει να την αγκαλιάσω και αυτό με στεναχωρεί. Τα απογεύματα ή παίζουμε επιτραπέζια ή κάνουμε γυμναστική με την αδερφή μου ενώ ο μπαμπάς και η μαμά βλέπουν ειδήσεις και ενημερώνονται για την πορεία των γεγονότων. Τελικά ούτε το Πάσχα θα το γιορτάσουμε φέτος και το περίμενα με τόση λαχτάρα.

               Μου είναι δύσκολο να καταλάβω πόσο επικίνδυνος είναι αυτός ο ιός που μας κρατάει σε καραντίνα αλλά ελπίζω να τελειώσει γρήγορα και να βρεθούμε όλοι μαζί , ξανά κοντά.                                                                                                                                                                                                                           Φένια

Υ.Γ. ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΔΙΑΦΟΡΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑΣ ΚΑΙ  ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ REUTERS