Ότι μας φαινόταν φυσιολογικό όπως οι αγκαλιές, τα φιλιά, οι παρέες πλέον μοιάζει παράξενο καθώς μαθαίνουμε να ζούμε σε lockdown.Τα παιδιά της τάξης μου, τα οποία όπως όλα τα παιδιά υπάκουσαν καρτερικά και με υπευθυνότητα ,μεγαλύτερη αυτής πολλών ενηλίκων, στα περιοριστικά μέτρα, μοιράζονται σ΄αυτό το άρθρο την καθημερινότητα και τις σκέψεις τους σε περίοδο “καραντίνας”.
Από την μέρα που ο κορονοϊος «χτύπησε» την πόρτα της Ελλάδας, η ζωή όλων μας έχει αλλάξει. Πριν τα κρούσματα ξεκινήσουν να αυξάνονται, η Κυβέρνηση ευτυχώς, πήρε δραστικά και εύστοχα μέτρα κατά της εξάπλωσης του ιού. Ένα από αυτά ήταν και το να μείνουμε σπίτι.
Η καθημερινότητα όλων μας, έχει αλλάξει. Το ίδιο και η δική μου. Το πρωί δεν πηγαίνω στο σχολείο, κάθομαι σπίτι και κάνω μαθήματα εξ αποστάσεως και κάτι παρόμοιο γίνεται και με το φροντιστήριο αγγλικών . Το απόγευμα δεν αθλούμαι πλέον με τον όμιλο στίβου στο γήπεδο, κάνω όμως γυμναστική στο σπίτι. Ωστόσο προσπαθώ να αντικαταστήσω τις καθημερινές μου δραστηριότητες, με άλλες εντός του σπιτιού.
Καθημερινά, αφού πρώτα τελειώσω τα μαθήματά μου, παίζω με την μικρή μου αδερφή, της διαβάζω παραμύθια και ζωγραφίζουμε μαζί. Τις απογευματινές κυρίως ώρες βοηθάω την μαμά μου, ή βλέπω ταινίες με τα αδέρφια μου. Επίσης μιλάω με τους φίλους μέσω διαδικτυακών εφαρμογών στο κινητό. Προσπαθώ να αποφύγω την πολύωρη απασχόληση με τις οθόνες όπως είναι τα κινητά τηλέφωνα, η τηλεόραση και ο υπολογιστής, για αυτό διαβάζω ένα εξωσχολικό βιβλίο (ΤΑ ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ).
Αυτές τις μέρες προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη παρά τον φόβο και τις ανησυχίες για τις συνέπειες και τα αποτελέσματα που θα φέρει αυτός ο ιός, ενώ στενοχωριέμαι που θα περάσω τα γενέθλιά μου στο σπίτι.
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για να σταματήσει όσο είναι δυνατόν πιο γρήγορα αυτή η κατάσταση δεν είναι να χειροκροτούμε στα μπαλκόνια μας γιατρούς και νοσηλευτές αλλά να μείνουμε σπίτι, να ενημερωνόμαστε και να τηρούμε τα μέτρα που έχει θεσπίσει η πολιτεία για αυτήν την κατάσταση. Σοφία
Το σπίτι μου βρίσκεται στο Τριάδι Θεσσαλονίκης. Τις τελευταίες μέρες όλοι οι άνθρωποι έχουμε αναγκαστεί να μένουμε στα σπίτια μας, για να προστατευτούμε από τον κορωνοϊό ( covid-19), ένα επικίνδυνο ιό. Το καλό είναι ότι αυτές τις μέρες δεν τις περνάω μόνη μου, αλλά με την οικογένειά μου.
Κάθε πρωί με ξυπνάει το απαλό χάδι της μαμάς μου. Μου είναι πολύ δύσκολο να σηκωθώ, γιατί νιώθω το ζεστό πάπλωμα να με αγκαλιάζει τρυφερά. Μετά από πολύ ώρα καταφέρνω να σηκωθώ και αμέσως φεύγω για πρωινό, που με περιμένει στο τραπέζι λαχταριστό και το έφτιαξε ο μπαμπάς.
Δύο γρήγορες μπουκιές και τρέχω για διάβασμα !Ξεκινάω χρησιμοποιώντας πολλές ώρες τον υπολογιστή, ο οποίος είναι πολύ χρήσιμος για την εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Αυτή η νέα μορφή διδασκαλίας είναι δύσκολη, διότι η δασκάλα δεν είναι εκεί συνέχεια, για να σου λύσει όλες τις απορίες.
Όταν τελειώσω, φεύγω γρήγορα στην κουζίνα, για να μαγειρέψω μαζί με τον μπαμπά μου πολλά γλυκά και φαγητά. Συνήθως το απόγευμα κάνω κατασκευές ή παίζω επιτραπέζια ή βλέπω ταινίες μαζί με τους γονείς μου. Το πιο αστείο γεγονός είναι ότι η μαμά μου κάθε απόγευμα πάει για περπάτημα, αλλά τώρα την βρήκα στον διάδρομο του σπιτιού να τρέχει. Τότε εγώ και ο μπαμπάς ξεκαρδιστήκαμε στα γέλια και σκέφτηκα: « τι μας έχει κάνει αυτός ο ιός και έχουμε χαζέψει;». Όταν έρχεται το βράδυ εγώ και η μαμά καθόμαστε στον καναπέ , ο μπαμπάς στην πολυθρόνα και μαλώνουμε ποιος θα πάρει την κουβέρτα. Εγώ,μην καταφέρνοντας να πάρω την κουβέρτα, πάω για ύπνο.
Το να μένουμε στο σπίτι έχει τα θετικά του και τα αρνητικά του. Οι περισσότερες μέρες περνούν χαρούμενα, αλλά θα ήθελα να σταματήσει αυτή η κατάσταση και να επιστρέψουμε ξανά στο σχολείο και στην καθημερινότητά μας. Μαριάνα
Τώρα που «μένουμε σπίτι» οι μέρες περνούν όλες όμοιες η μία με την άλλη… Είναι απλές, χωρίς δραστηριότητες που συνήθως κάνουμε στην καθημερινότητά μας. Η σημερινή μας καθημερινότητα πλέον είναι πολύ διαφορετική , με περισσότερους περιορισμούς, και λιγότερες εξόδους και δραστηριότητες. Μία τυπική ημέρα μου ξεκινά κάπως έτσι:
Το πρωί αφού ξυπνήσω και ετοιμαστώ, παίρνω τα βιβλία μου και παρακολουθώ το πρόγραμμα της εκπαιδευτικής τηλεόρασης. Κατά τη διάρκειά του κρατώ σημειώσεις. Αφότου τελειώσει το πρόγραμμα ,τρώω το πρωινό μου. Το γεύμα αυτό περιλαμβάνει συνήθως δημητριακά , γάλα, ψωμί που ζύμωσε η μαμά την προηγούμενη ημέρα , καθώς έχει απεριόριστο ελεύθερο χρόνο , όπως άλλωστε οι περισσότερες μαμάδες αυτές τις ημέρες, κέικ ή τοστ μετά από το πρωινό , ακολουθεί διάβασμα ….Τα μαθήματά μου είναι συνήθως τα φυλλάδια εργασιών που στέλνει η δασκάλα μας , εργασίες άλλων μαθημάτων του σχολείου και αγγλικά. Τα μαθήματα τα παρακολουθώ πλέον μέσω υπολογιστή, μέσο που φάνηκε τελικά πολύ χρήσιμο για τέτοιες έκτακτες περιπτώσεις.
Το διάβασμα μου παίρνει αρκετή ώρα, αυτό είναι ευχάριστο , διότι έχω να ασχολούμαι με κάτι… Απαραίτητος όμως μου είναι και ο ελεύθερος χρόνος , τον οποίο περνώ ευχάριστα με την αδελφή μου .
Το μεσημέρι αργά, ο μπαμπάς, ο οποίος λόγω του επαγγέλματός του (στρατιωτικός) πηγαίνει στη δουλειά κάποιες μέρες , με τα απαραίτητα κατάλληλα μέτρα , γυρίζει από αυτή κι εμείς ετοιμάζουμε τραπέζι για το φαγητό. Μου αρέσει πολύ το ότι τρώμε όλοι μαζί. Κατά τη διάρκεια του φαγητού μιλάμε, συζητάμε , ο μπαμπάς μας λέει πώς είναι έξω στο δρόμο, αφού βγαίνει αναγκαστικά για να πάει στη δουλειά. Στην προηγούμενη καθημερινότητα λίγες ήταν οι φορές που τρώγαμε όλοι μαζί, λόγω των υποχρεώσεων που όλοι έχουμε.
Αφού φάμε, ξεκουράζομαι ή συνεχίζω το διάβασμα. Το απόγευμα είναι η ώρα που έχουμε όλοι ελεύθερο χρόνο να παίξουμε, να διασκεδάσουμε..Μετά την ενημέρωσή μας στην τηλεόραση , ευτυχώς για εμάς, βρισκόμαστε από μακριά με τους φίλους μας από το διπλανό διαμέρισμα ….Μιλάμε με αυτούς, με τα αγαπημένα μας πρόσωπα , όπως οι παππούδες και η γιαγιά μας , με τηλέφωνο ή με βιντεοκλήση . Περνάμε ευχάριστο χρόνο και με την οικογένειά μου στο σπίτι…. Καθόμαστε όλοι στους καναπέδες, μιλάμε, γελάμε… πράγμα που πριν δεν είχαμε την ευκαιρία να κάνουμε …και είναι τέλειο!
Αφού πλέον βραδιάσει, βάζουμε τις μπιτζάμες μας και τρώγοντας το βραδινό μας , ξεκουραζόμαστε στην τηλεόραση. Συνήθως βλέπουμε σειρές όπως το «ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ», το «ΣΟΙ ΜΟΥ» ,ή το «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΑΒΟΝΛΙ». Τα σαββατοκύριακα βλέπουμε και ταινίες…
Δυστυχώς τα γεγονότα συνέβησαν πολύ ξαφνικά και πολύ γρήγορα χειροτέρεψαν. Μια νέα απίστευτα διαφορετική και περιοριστική καθημερινότητα «ήρθε μπροστά μας» και μάλιστα είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθήσουμε για την υγεία όλων μας! Εκτός όμως από δύσκολη και επικίνδυνη, η κατάσταση αποδείχτηκε πως μας δίνει ευκαιρίες να περάσουμε χρόνο με την οικογένειά μας. Χρόνος που είναι πολύτιμος και ευχάριστος για όλους!
Το ότι «ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ» δε σημαίνει πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, αντιθέτως να βρούμε χρόνο για εμάς και την οικογένειά μας , χωρίς να ξεχνάμε την πραγματική καθημερινότητα και τους ανθρώπους που για λίγο καιρό δεν έχουμε τη δυνατότητα να βλέπουμε….. Ειρήνη
Το πρωινό μου ξεκινάει στις δέκα η ώρα περίπου, συνήθως είναι η ώρα που ξυπνάω, αντίθετα με τον καιρό που πηγαίναμε στο σχολείο και έπρεπε να είμαι όρθιος από τις επτά η ώρα. Τρώω ένα πλήρες πρωινό με την ησυχία μου και έπειτα ετοιμάζομαι να παρακολουθήσω την εκπαιδευτική τηλεόραση, ένα πρόγραμμα που αναπληρώνει τα μαθήματα στο σχολείο.
Μετά κάνω τα μαθήματά μου που έχω ανακαλύψει πως κάποια από αυτά έχουν περισσότερο ενδιαφέρον όταν έχεις χρόνο να ασχοληθείς μαζί τους. Η γεωγραφία άρχισε να μου κινεί το ενδιαφέρον και έτσι έχω αρχίσει να μαθαίνω πολλά καινούρια πράγματα με βάση αυτήν. Όμως έχω ανακαλύψει πως τα μαθήματα στο σπίτι μου παίρνουν πολλή περισσότερη ώρα καθώς δεν χρησιμοποιώ συχνά τον υπολογιστή του σπιτιού.
Στην συνέχεια τρώω μεσημεριανό στο σπίτι, κάτι που είχα καιρό να κάνω σε καθημερινή μέρα της εβδομάδας πριν αρχίσει η καραντίνα καθώς τον καιρό που πηγαίναμε σχολείο τρώγαμε εκεί.
Το μεσημέρι αφού είναι ώρα κοινής ησυχίας παίζουμε με την οικογένειά μου ένα από τα πολλά επιτραπέζια που έχουμε. Στη συνέχεια παίζω ένα παιχνίδι στην τηλεόραση με τους συμμαθητές μου. Έτσι καταφέρνω να επικοινωνώ μαζί τους και να μην νιώθω μοναξιά.
Όταν τελειώνει η ώρα κοινής ησυχίας βγαίνω έξω μαζί με τον αδελφό μου και τους γονείς μου για να ξεσκάσουμε. Καθώς έχουμε αγοράσει καινούρια ποδήλατα, παίρνει ο καθένας το δικό του και κάνουμε όλοι μαζί μια βόλτα διάρκειας μιάμισης ώρας.
Κατευθείαν μετά τον γυρισμό μας από την βόλτα μας κάνουμε όλοι από ένα ζεστό μπάνιο. Τέλος η μέρα κλείνει με μια ταινία από το Netflix. Τελικά δεν ξέρω αν προτιμώ την τωρινή κατάσταση. Πιστεύω όμως πως όταν θα γυρίσουμε πάλι στην καθημερινότητά μας θα δυσκολευτούμε να προσαρμοστούμε. Γιώργος
Κάθε πρωί ξυπνάω κοντά στις 9.30 και παίρνω το πρωινό μου. Αφού τελειώσω το πρωινό μου παίζω ηλεκτρονικά παιχνίδια για λίγο και μετά τελειώνω ότι εκκρεμότητες έχω αφήσει από το σχολείο ή από τα αγγλικά μου. Μετά εγώ και η μαμά μου φτιάχνουμε ένα puzzle που αγοράσαμε πρόσφατα και μετά τρώμε μεσημεριανό και κοιμόμαστε για λίγο το μεσημέρι. Το απόγευμα παίζω λίγα ακόμα ηλεκτρονικά και μετά ή φτιάχνουμε το puzzle ή ασχολούμαστε με την μαγειρική φτιάχνοντας ένα γλυκό ή το φαγητό για την επόμενη μέρα. Το βράδυ χαλαρώνουμε βλέποντας καμιά σειρά η καμιά ταινία.
Αυτή η κατάσταση δεν είναι ευχάριστη για κανέναν ειδικά για τους ανθρώπους της πρώτης γραμμής. Επίσης δεν είναι υγιής για εμάς μιας και δεν ασκούμαστε καθόλου και μόνο καταναλώνουμε θερμίδες τα κιλά μας θα ανέβουν το όποιο δεν είναι καλό. Ελπίζω αυτή η κατάσταση να τελειώσει όσο γίνεται πιο σύντομα για να μην θρηνήσουμε και άλλους συμπολίτες μας. Θέμις
Τώρα πια που μένουμε σπίτι οι ημέρες μου έχουν χάσει το ενδιαφέρον τους καθώς δεν βγαίνουμε έξω παρά μόνο για εφοδιασμό τροφής. Φυσικά, κατανοώ το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε και προσπαθώ να σκέφτομαι καθημερινά ότι άλλοι έχουν μεγαλύτερο πρόβλημα και να μην γκρινιάζω.
Βέβαια καταβάλω προσπάθειες να βρω πράγματα να ασχολούμαι μέσα στο σπίτι όσο περισσότερο μπορώ. Ξεκινώ τη μέρα μου κανονικά όπως πάντα. Κατά τη διάρκεια της ημέρας προσπαθώ να κάνω πράγματα με τα οποία δεν μπορούσα να ασχοληθώ. Ανακαλύπτω και βλέπω σε τι είμαι ή σε τι δεν είμαι καλή και προσπαθώ πάντα να το κάνω καλύτερα.
Επίσης κάνω γυμναστική στο σπίτι κάτι το οποίο έκανα στην καθημερινότητά μου αλλά δεν σημαίνει πως επειδή τώρα δεν πηγαίνω στις δραστηριότητές μου θα σταματήσω να γυμνάζομαι. Κάνω τα μαθήματά μου, αλλά το ότι έκλεισαν τα σχολεία δεν εμποδίζει τη μετάδοση της γνώσης. Βρίσκω και κάνω καινούρια χόμπι τώρα που έχω ελεύθερο χρόνο.
Στην αρχή όλα μου φαίνονταν πολύ βαρετά και δεν περνούσα καθόλου καλά. Όμως όταν το ξανασκέφτηκα άλλαξα γνώμη και κατάλαβα ότι είναι για καλό σκοπό και πως πρέπει να έχω λίγη υπομονή.
Έτσι σκέφτηκα, τώρα που έχω πολύ ελεύθερο χρόνο να ασχοληθώ και με άλλα πράγματα. Πιστεύω γενικότερα για όλα τα γεγονότα, αλλά ειδικά για αυτό, πως όταν κάτσεις και το δεις από μια άλλη οπτική και προσπαθήσεις να βρεις τρόπους αντιμετώπισής τους, θα είναι όλα πολύ καλύτερα από το να είσαι όλη μέρα μέρα μπροστά σε μία οθόνη, ενώ μπορείς να περάσεις δημιουργικά τον χρόνο σου. Για αυτό μένουμε στο σπίτι για το δικό μας καλό αλλά και για των άλλων. Κατερίνα
Η ζωή στο σπίτι είναι ωραία και ξεκούραστη. Εγώ την περνάω ευχάριστα κάνοντας πολλές δραστηριότητες.
Κάθε πρωί ξυπνάω με όρεξη και κέφι. Αφού έχω φάει το πρωινό μου και έχω ξυπνήσει πάω να κάνω γυμναστική με τον αδελφό μου και τον μπαμπά μου. Όσο κάνουμε γυμναστική η μαμά φτιάχνει το μεσημεριανό, που μοσχομυρίζει σε όλη την γειτονιά. Όταν τελειώσουμε , όλοι πάμε για ένα γρήγορο δροσερό ντουζ. Κατά το μεσημέρι τρώμε το μεσημεριανό μας και πάμε να ξεκουραστούμε.
Όσο ξεκουράζομαι σκέφτομαι για τον ιό που κυκλοφορεί έξω. Οι σκέψεις μου με φοβίζουν για τον παππού και την γιαγιά αν είναι καλά. Επίσης ανησυχώ όσο βλέπω κόσμο να πεθαίνει από αυτόν και στενοχωριέμαι όταν σκέφτομαι ότι μπορεί αυτό να γίνει και στην οικογένεια μου. Επιπρόσθετα μου έχει λείψει το σχολείο η δασκάλα μου και οι φίλοι μου.
Αφού έχω ξεκουραστεί πάω να μελετήσω τα μαθήματα μου καλά καλά για να έχω ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι.
Αυτή είναι η ζωή μου σε καραντίνα. Μάριος