«Δεν επρολάβαινε ο Θεός /όλους να μας φροντίζει
κι έτσι τη μάνα έκανε /που πάντα μας στηρίζει»
«Δεν επρολάβαινε ο Θεός /όλους να μας φροντίζει
κι έτσι τη μάνα έκανε /που πάντα μας στηρίζει»
Σ’ ένα στέφανο του Μάη
Όλη η άνοιξη χωράει.
Κύκλους, κύκλους τα λουλούδια,
οι χοροί και τα τραγούδια.
στα χρυσά του ήλιου καφάσια
ωριμάζουν τα κεράσια.
Πέρα ως πέρα φως απλώνει
γλάστρα ανθίζει στο μπαλκόνι.
Είναι ο Μάης δίχως ταίρι
ένα ολάνθιστο παρτέρι.
Σ’ ένα στέφανο του Μάη
Όλη η άνοιξη χωράει.